บทที่ 902

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ขุนนางทั้งหลายถึงนึกขึ้นได้ว่า ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเคยได้รับการดูแลจากภรรยาของเจิ้นกั๋วกง ซึ่งก็คือหลานจื่อจวินผู้เป็นบุตรสาวภรรยาเอกของสกุลหลานเมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์

และการผุดขึ้นมาอย่างฉับพลันของจวนเจิ้นกั๋วกง ยังเริ่มต้นขึ้นในเวลานั้นพอดีอีกด้วย

หากไม่ใช่เพราะเหตุนี้ หากไม่ใช่เพราะสกุลหลาน จะมีจวนเจิ้นกั๋วกงในปัจจุบันนี้ได้อย่างไร?

ลืมกำพืดตัวเองไปแล้วจริง ๆ!

เขาผู้เป็นเจิ้นกั๋วกงนั้นได้ดีแล้ว แต่สกุลหลานนั้นสูญสิ้นแล้ว!

บุตรสาวเพียงคนเดียวแต่งงานกับเขาผู้เป็นเจิ้นกั๋วกง ซ้ำยังถูกเขาทรยศอีก

จนกระทั่งตอนนี้มีธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่มีสายเลือดครึ่งหนึ่งของสกุลหลาน ต้องการเปลี่ยนมาเป็นสกุลหลาน เพื่อแสดงความกตัญญูต่อมารดา แต่ก็ถูกเขาผู้เป็นเจิ้นกั๋วกงห้ามไว้อย่างคาดไม่ถึง!

สกุลเวินของเขามีบุตรชายภรรยาเอกสี่คนและบุตรสาวภรรยาเอกหนึ่งคน ยังมีบุตรชายหญิงนอกสมรสอีกคู่หนึ่ง แบ่งให้สกุลหลานคนเดียวจะเป็นไรไป?

อันที่จริงธิดาศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสกุลเวินของพวกเขาอีกต่อไป ทำไมจะเปลี่ยนมาเป็นแซ่หลานไม่ได้?!

“เจิ้นกั๋วกง คนเราจะลืมกำพืดตัวเองขนาดนี้ไม่ได้!