Share

บทที่ 944

Author: จิ้งซิง
“เอาละ ข้ายังไม่ฆ่าลูกชายเจ้าตอนนี้ หากตอนนี้เจ้ายังไม่อยากตาย ถ้างั้นจงรีบหายไปต่อหน้าข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นรังเลี้ยงกู่เหมือนลูกชายเจ้า!”

เวินเยวี่ยพูดจบอย่างรำคาญ ถึงพบว่าตัวเองพลั้งปากหลุดพูดออกมา

แต่ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เพราะอย่างไรในสายตาของนาง คนโง่อย่างเวินหย่าลี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งใดคือแมลงกู่ ย่อมไม่รู้และคาดเดาได้ว่ารังเลี้ยงกู่ที่นางพูดออกมาหมายถึงสิ่งใด

เวินเยวี่ยคิดเช่นนั้น แต่หารู้ไม่ว่าเวินหย่าลี่รู้ทุกอย่างตั้งนานแล้ว

ไข่แมลงกู่ รังเลี้ยงกู่...

เมื่อสองคำนี้มารวมกัน ยังมีสิ่งใดที่เวินหย่าลี่ไม่เข้าใจอีก?

นางลอบมองบาดแผลบนตัวชุยเส้าเจ๋อแวบหนึ่ง จากนั้นกัดริมฝีปากล่างแน่น กัดจนมีเลือดไหลออกมา แต่นางไม่สังเกตเลยสักนิด

ลูกเอ๋ย เจ้ารออีกหน่อยเถอะ แม่จะมาช่วยเจ้าโดยเร็ว

ภายใต้การจับจ้องของเวินเยวี่ย ต่อให้เวินหย่าลี่อาลัยอาวรณ์ เป็นกังวลแค่ไหน ก็จำต้องจากไปก่อน

นางต้องเก็บซ่อนแมงมุมตัวนั้นไว้

ทางที่ดีที่สุดคือซ่อนไว้ข้างกายท่านโหว

ฟังจากคำพูดของหลานซื่อ เห็นได้ชัดว่าแมงมุมตัวนี้ปกป้องพวกนางได้

เส้าเจ๋อถูกเวินเยวี่ยจับตาดู ข้างกายเขาซ่อนแมงมุมไม่ไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 946

    หลังไล่ทั้งสองคนไป หลานซื่อเข้าไปในมิติของหยกในเมื่อครั้งนี้จะเล่นงานเวินเยวี่ย นางย่อมต้องเตรียมตัวให้พร้อมแน่นอนก่อนหน้านี้ตอนอยู่ชางโจว แมลงพิษของนางตายไปไม่น้อยหลังกลับเมืองหลวงก็ยุ่งวุ่นวายตลอด ไม่มีเวลาเสริมแมลงพิษเหล่านั้นเลยดังนั้นคืนนี้นางคิดจะยกระดับให้อวิ่นซิงอีกครั้งหลังเข้ามาในหอ หลานซื่อนำภาชนะใส่กู่ออกมา จากนั้นนำราชากู่ที่ได้จากการให้จู๋เยวี่ยสังหารปรมาจารย์กู่ตอนเฝ้าเมืองจงซินออกมา แล้วใส่เข้าไปในภาชนะราชากู่ตัวนี้เป็นดังที่จู๋เยวี่ยว่า ความสามารถด้อยเล็กน้อยเทียบกับอวิ่นซิงเมื่อก่อนไม่ได้ดังนั้นหลานซื่อไม่คิดจะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นแมลงราชาพิษตัวใหม่ กลับให้อวิ่นซิงกลืนกินมันภายใต้การช่วยเหลือจากพลังวิญญาณในมิติ กระบวนการกลืนกินผ่านไปอย่างราบรื่นเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม พลังของอวิ่นซิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสิ่งที่ทำให้หลานซื่อประหลาดใจยิ่งกว่า คือเมื่อราชาแมลงอย่างอวิ่นซิงเพิ่มระดับ พลังของกลุ่มแมลงพิษก็เพิ่มขึ้นไม่น้อยภายในนั้นที่เห็นเด่นชัดที่สุดคือพลังของผึ้งนักฆ่าเพราะผึ้งนักฆ่าเพิ่งถูกฝึกภายหลัง แม้พลังการโจมตีของพวกมันจะแข็งแกร่งมาก แต่แรกเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 945

    หลานซื่อพยักหน้า “ไม่ต้อง เจ้าบอกตำแหน่งกับท่านอ๋องก็พอ เขาจะพาคนไปจับตัวเอง”“หา? ให้เขาไปจับตัวหรือ?!”ฟ่านจุ้ยเบิกตาโตทันที รู้สึกไม่ค่อยจะยินดีนักเพราะอย่างไรนั่นเป็นเรื่องที่เขาสืบมาได้ หากปล่อยให้เป่ยเฉินหยวนไปจับ ไม่เท่ากับทำงานให้ผู้อื่นหรือเป่ยเฉินหยวนที่อยู่ตรงข้ามรอยยิ้มยิ่งล้ำลึกฟ่านจุ้ยมองดูจนกัดฟันกรอด เขายังอยากจะลองดูอีกครั้ง “พี่หญิง ในเมื่อข้าเป็นคนสืบพบ ให้ข้าไปจับเองดีกว่า หากท่านไม่สะดวก เช่นนั้นส่งคนไปช่วยข้าไม่กี่คนก็พอ ท่านวางใจเถอะ รับประกันว่าหนีไม่รอดแม้แต่คนเดียว!”หลานซื่อเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “เจ้าจะไปหรือ? ถ้างั้นก็ได้ เดิมทีคิดจะให้เจ้าไปจวนจงหย่งโหวพร้อมข้า ในเมื่อเจ้าอยาก...”“เดี๋ยว ๆ ๆ ไม่อยากแล้ว ไม่อยากแล้ว จู่ ๆ ข้ารู้สึกว่าอยู่ข้างกายพี่หญิงดีกว่า ไม่อย่างนั้นข้าไม่วางใจ!”หลานซื่อยังกล่าวไม่จบ ฟ่านจุ้ยก็รีบกลับลำพูดขัดขึ้นทันทีเป่ยเฉินหยวนไม่ได้แย่งกับเขา เพราะครั้งนี้คือธุระสำคัญ อีกทั้งอู๋โยวยังมอบให้เขาเองหากไม่สามารถจัดการคนเหล่านั้นของทางนั้นได้ ทางอู๋โยวคงจะมีอันตรายกลุ่มคนที่หลานซื่อให้ฟ่านจุ้ยไปสืบ ก็คือปรามาจารย์กู่ต่างเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 944

    “เอาละ ข้ายังไม่ฆ่าลูกชายเจ้าตอนนี้ หากตอนนี้เจ้ายังไม่อยากตาย ถ้างั้นจงรีบหายไปต่อหน้าข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นรังเลี้ยงกู่เหมือนลูกชายเจ้า!”เวินเยวี่ยพูดจบอย่างรำคาญ ถึงพบว่าตัวเองพลั้งปากหลุดพูดออกมาแต่ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เพราะอย่างไรในสายตาของนาง คนโง่อย่างเวินหย่าลี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งใดคือแมลงกู่ ย่อมไม่รู้และคาดเดาได้ว่ารังเลี้ยงกู่ที่นางพูดออกมาหมายถึงสิ่งใด เวินเยวี่ยคิดเช่นนั้น แต่หารู้ไม่ว่าเวินหย่าลี่รู้ทุกอย่างตั้งนานแล้วไข่แมลงกู่ รังเลี้ยงกู่...เมื่อสองคำนี้มารวมกัน ยังมีสิ่งใดที่เวินหย่าลี่ไม่เข้าใจอีก?นางลอบมองบาดแผลบนตัวชุยเส้าเจ๋อแวบหนึ่ง จากนั้นกัดริมฝีปากล่างแน่น กัดจนมีเลือดไหลออกมา แต่นางไม่สังเกตเลยสักนิดลูกเอ๋ย เจ้ารออีกหน่อยเถอะ แม่จะมาช่วยเจ้าโดยเร็วภายใต้การจับจ้องของเวินเยวี่ย ต่อให้เวินหย่าลี่อาลัยอาวรณ์ เป็นกังวลแค่ไหน ก็จำต้องจากไปก่อนนางต้องเก็บซ่อนแมงมุมตัวนั้นไว้ทางที่ดีที่สุดคือซ่อนไว้ข้างกายท่านโหวฟังจากคำพูดของหลานซื่อ เห็นได้ชัดว่าแมงมุมตัวนี้ปกป้องพวกนางได้เส้าเจ๋อถูกเวินเยวี่ยจับตาดู ข้างกายเขาซ่อนแมงมุมไม่ไ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 943

    “ใคร?!”เวินเยวี่ยเองย่อมรู้สึกถึงความผิดปกติแมลงกู่ของนางบอกนาง มีบางสิ่งเข้ามาในห้องจิตใต้สำนึกของเวินเยวี่ยคิดว่าเป็นคน แต่หลังจากนางมองดูรอบห้องหนึ่งครั้ง กลับไม่พบใครเลยนางขมวดคิ้ว จากนั้นสั่งให้แมลงกู่ตรวจสอบทั่วทั้งห้องอีกสองครั้งแต่ก็ไม่พบเห็นสิ่งใดเวินเยวี่ยขมวดคิ้วมุ่นแมลงกู่ของนางไม่มีทางผิดพลาดเพราะตอนนี้แมลงตัวที่ร้ายกาจที่สุดในมือนาง คือตัวที่คนผู้นั้นเหลือไว้ให้นางเอาชีวิตรอดโดยเฉพาะ ถือเป็นราชากู่ภายในเผ่าอีกทั้งเป็นเพราะราชากู่ตัวนี้ นางถึงสามารถฟื้นคืนชีพ ถึงสามารถยืนอยู่ในสภาพนี้เหมือนตอนนี้ชีวิตของนางกับราชากู่เชื่อมโยงกัน หากนางตาย ราชากู่ก็ตาย เฉกเช่นเดียวกัน หากราชากู่ตาย ถ้างั้นนางก็ต้องตายดังนั้นต่อให้เวินเยวี่ยจะสงสัยใคร ก็ไม่มีทางสงสัยราชากู่ของนางในเมื่อราชากู่พบว่าในห้องมีบางสิ่ง ถ้าอย่างนั้นต้องตรวจสอบให้แน่ชัดสามารถลอบเข้ามาต่อหน้าต่อตาราชากู่ได้ นั่นแสดงว่าไม่ใช่สิ่งธรรมดาแน่นอนช้าก่อน หรือจะเป็นแมลงกู่อีกตัวหนึ่ง?เพราะคนเหล่านั้นบอกเวินเยวี่ย ภายในเมืองหลวงยังมีปรมาจารย์กู่อื่นอยู่แต่ระหว่างปรมาจารย์กู่มีกฎระเบียบ จะไม่บุก

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 942

    การชดใช้สุดท้าย นั่นคือชีวิตทั้งหมดของทุกคนในจวนจงหย่งโหวเวินหย่าลี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ จนกระทั่งตอนนี้นางถึงได้วางอคติทั้งหมดในใจลงอย่างสิ้นเชิง “ข้ารู้แล้ว ท่านพี่วางใจเถอะ ข้าจะต้องช่วยท่านและลูกชายของเราให้ได้!”ต่อมาเวินหย่าลี่ออกมาจากห้องตอนแสร้งทำเป็นไปเข้าห้องสุขา นางอาศัยจังหวะที่ปิดบัง แล้วแอบปล่อยแมงมุมดวงตาสอดส่องของหลานซื่อออกไปตรงหัวมุมเพียงพริบตา เวินหย่าลี่เห็นแมงมุมสอดส่องตัวนั้นหายไปจากสายตาของนางในไม่กี่ที“หลานซื่อ ขอเพียงเจ้าสามารถช่วยพวกเราจวนจงหย่งโหวเอาไว้ได้ ช่วยสามีและลูกชายของข้าออกไปได้ ถ้าอย่างนั้นนับจากนี้ ต่อให้เป็นวัวเป็นควายให้เจ้าข้าก็เต็มใจ!”เวินหย่าลี่แอบอธิษฐานในใจขณะเดียวกัน อีกด้านหนึ่งเวินเยวี่ยใช้มีดกรีดช่วงท้องของชุยเส้าเจ๋อให้เป็นบาดแผล ทำให้เลือดไหลออกมาทันทีนางเทไข่แมลงกู่จากภาชนะกู่ลงไปบนบาดแผลนั้นอย่างใจเย็น ต่อมาร้อยด้ายใส่เข็มแล้วเย็บบาดแผลที่มีเลือดนั้นให้ติดกัน แน่นอน ไข่แมลงกู่เหล่านั้นก็ถูกเย็บเข้าไปในบาดแผลช่วงท้องของชุยเส้าเจ๋อตลอดทั้งกระบวนการ แม้ชุยเส้าเจ๋อจะลืมตา ดูเหมือนคนมีสติสัมปชัญญะทุกอย่างแต่เขากลับไม่ม

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 941

    หลังจากเวินหย่าลี่แอบกลับมาที่จวนจงหย่งโหว ไม่ได้ปล่อยแมงมุมลูกตาสอดส่องตัวนั้นออกมาทันที แต่กลับไปที่ห้องนอนก่อน กลับไปดูจงหย่งโหวที่ยังนอนรักษาตัวอยู่บนเตียง“ท่านพี่ ข้ากลับมาแล้ว”เวินหย่าลี่เกาะอยู่ขอบเตียง จับมือใหญ่ข้างหนึ่งของจงหย่งโหวขึ้น ดวงตาแดงก่ำ เรียกขานด้วยเสียงสะอื้นเล็กน้อยจงหย่งโหวที่ได้ยินเสียงนางค่อย ๆ ตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นสภาพของเวินหย่าลี่ เขาบีบมือของนางกลับอย่างอ่อนแรงหนึ่งครั้ง “ไม่ต้องเป็นห่วง ข้ายังไหว ลองเล่าสถานการณ์มาเถอะ”เวินหย่าลี่พยักหน้า เตรียมอ้าปากจะพูด เมื่อนึกถึงแมลงกู่เหล่านั้นของหลานซื่อ นางหันมองรอบห้องอย่างอดไม่ได้ จากนั้นโน้มไปข้างหูจงหย่งโหวอย่างระวัง บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่นางได้พูดคุยกับหลานซื่อในบ้านสกุลหลานให้ฟังหนึ่งครั้งหลังจากฟังจบ สีหน้าจงหย่งโหวตกตะลึงอย่างไรเขาก็เป็นขุนนางผู้ใหญ่ในราชสำนัก เรื่องบางอย่างที่ได้พบเจอมีมากกว่าเวินหย่าลี่ สิ่งที่รู้ก็มีไม่น้อยดังนั้นหลังจากได้ยินคำพูดของหลานซื่อที่เวินหย่าลี่นำมาบอก สิ่งแรกที่เขานึกถึงคือตัวแปรที่สำคัญและน่ากลัวยิ่งกว่าเวินเยวี่ยผู้นั้นคือคนต่างเผ่า!เจิ้นกั๋วกงถึงขนาดป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status