Share

บทที่ 209

Author: กู่หลิงเฟย
จ้านหยินจับมือทั้งสองข้างของเธอและใช้แรงตรึงแขนไขว้เหนือศรีษะเธอ และเขาปิดปากเธออย่างรวดเร็ว

จูบนี้ไม่อ่อนโยนสักนิดเดียว

ราวกับเขากําลังระบายความโกรธอยู่

ทั้งบดทั้งกัดเป็นการบังคับทั้งสิ้น

ไห่ถงที่ถูกการกระทําของเขาโกรธมาก กัดริมผีปากของเขาด้วยความโกรธและกัดจนเลือดออก หลังจากเขาได้ลิ้มรสความเจ็บปวด ก็ปล่อยเธอไป

ในขณะที่เขากำลังงงงวงย ไห่ถงรีบผลักเขา และผลักเขาล้มลงกับพื้น เธอลุกขึ้น กระโดดออกไปสองสามก้าวและมองเขาอย่างหวาดระแวง

จ้านหยินค่อย ๆ คลานลุกขึ้น และเช็ดเลือดบนริมฝีปาก

สีหน้าของเขาตอนนี้ดูไม่ได้

"จ้านหยิน เป็นประสาทอะไร? ดื่มเหล้าไปสองสามแก้วแล้วเหล้าคลั่งมากใช่ไหม?"

จ้านหยินจ้องมองเธออย่างมืดมน

พูดอย่างเย็นชา "ไห่ถง ผมจะถามคุณอีกครั้ง วันนี้คุณอยู่ที่บ้านพี่สาวคุณจริงๆ ใช่ไหม?"

"ฉันก็อยู่บ้านพี่......”

ไห่ถงหยุดพูดชะงัก

จ้านหยินยิ้มเย็นชา "อะไร นึกออกแล้วเหรอ? คุณกับจางเนียนเซิงกินข้าวที่ร้านอาหารฝู พวกคุณสองคนคุยกันและหัวเราะคิกคัก แถมคุณยังคีบผักให้เขากินอีก สนิทสนมกันมากกว่าเราสองคนที่เป็นสามีภรรยากันซะอีก ไห่ถง ฉันเคยบอกว่าในช่วงระยะเวลาการแต่งงานที่ตกลงกันไว้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 210

    เขาชอบทุบข้าวของก็ทุบข้าวของไป ยังไงบ้านนี้ก็เป็นของเขา ทุบพังไปก็เงินเขาเองจันหยินกวาดเศษถ้วยน้ําผึ้งนั้น และกลับไปที่ห้องแ รีบเข้าไปในห้องน้ํา เปิดใส่น้ําเย็นเต็มอ่างอาบน้ำเอาตัวเองแช่ในน้ําเย็นเพื่อให้ตัวเองมีสติขึ้นมาเขาดื่มเหล้าไปไม่น้อย แต่จริง ๆ แล้วคือไม่ได้เมาไม่ได้สติ แค่ดื่มมากเกินไปและหุนหันพลันแล่นได้ง่ายไฟในห้องโถงยังเปิดไว้ ไห่ถงจึงออกมาปิดทีหลังช่วยเขาประหยัดไฟคืนนี้ทั้งคู่พลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับและโกรธกันไห่ถงโกรธจ้านหยินที่ตั้งคําถามกับเธอจ้านหยินโกรธที่เธออยู่กับจางเหนียนเซิง และเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เห็นคือความจริง เธอบอกว่าเธอและจางเหนียนเซิงรู้จักกันมาสิบกว่าปีแล้ว หรือกล่าวได้ว่าเธอเห็นจางเหนียนเซิงเติบโตขึ้นมา เธอและเซินเสี่ยวจวินเป็นเพื่อนกัน และจางเหนียนเซิงเป็นลูกพี่ลูกน้องของเซินเสี่ยวจวิน จ้านหยินเชื่อว่าเธอและ จางเหนียนเซิงรู้จักกันมานานกว่าสิบปีแล้วเธอบอกว่าเธอถือว่าจางเหนียนเซิงเป็นน้องชาย แต่จางเนียนเซิงก็ไม่ใช่น้องชายของเธอ พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกันแม้แต่น้อยนอกจากนี้ สายตาที่จางเนียนเซิงมองเธอนั้นแอบซ่อนความรักไว้ จางเหนียนเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 211

    วิลล่าห่าวถิงเป็นเขตวิลล่าระดับหรูของกวนเฉิง คนที่อาศัยอยู่ที่นี่เป็นเศรษฐีก่อนที่จ้านหยินและไห่ถงจะได้จดทะเบียนสมรส เขากลับไปอยู่ที่นี่เกือบทุกวัน และบางครั้งคราวเท่านั้นที่จะกลับไปที่บ้านเก่าเพื่อใช้เวลาร่วมกับผู้อาวุโสวิลล่าที่เขาอาศัยอยู่เดิมเป็นวิลล่าเล็ก ๆ หลายหลังรวมกัน หลังจากที่เขาซื้อมา เขาจึงสั่งทุบวิลล่าเล็กๆ เพื่อสร้างวิลล่าหลังใหญ่ขึ้นใหม่ มีทั้งสวนด้านหน้าและด้านหลัง แม้ว่าจะไม่ได้มีขนาดใหญ่เท่ากับบ้านเก่า แต่เขาอาศัยอยู่แค่คนเดียวก็กว้างขวางมากแล้วลุงหมิง พ่อบ้านรู้ว่าจะกลับมาที่นี่ และกลับมาทั้งที่ท้องหิวอยู่ จึงขอให้ทางห้องครัวเตรียมอาหารกลางวันไว้ล่วงหน้าจ้านหยินตื่นสาย ตอนนี้เลยกินอาหารกลางวันรวมกับอาหารเช้ากลับบ้านมายังหลังเล็ก ๆ ที่เขาคุ้นเคย หลังจากที่กินและดื่มจนอิ่มแล้ว อารมณ์ที่ไม่ดีของจ้าหยินก็ดีขึ้นเล็กน้อยนั่งบนโซฟา เขาโทรศัพท์หาซูหนานซูหนานยังไม่ตื่น เมื่อวานเขาและลู่ตงหมิงยอมเป็นเพื่อนปรับทุกข์ดื่มเหล้ากับจ้านหยิน จ้านหยินคอแข็ง เขาไม่ได้เมามาก แต่ซูหนานเมาจนต้องให้คนของโรงแรมไปส่งเขากลับบ้านฃลู่ตงหมิงคอแข็งมากกว่าจ้านหยิน เขาไม่เมาเลย แต่

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 212

    เมื่อนั่งมองแล้ว เธอง่วงนอนจึงพิงเก้าอี้ชิงช้า คิดว่าอยากงีบหลับสักสองนาที แต่พองีบหลับไปก็นอนยาวจนถึงตีห้ากว่า ๆ เมื่อตื่นขึ้นมา ท้องฟ้าก็เกือบจะสว่างแล้วเธอนอนอยู่นอกระเบียงหนึ่งคืนเต็มเมื่อสะดุ้งตื่นขึ้นมา ไห่ถงก็รู้ว่าจ้านหยินไม่ได้กลับบ้านมาตลอดทั้งคืนเมื่อคืน ไม่อย่างงั้นเขาคงปลุกเธอแล้วผู้ชายคนนั้น แม้จะเย็นชาแต่ไม่ได้แปลว่าหัวใจจะเย็นชา แต่กับเธอมากเขาใจดี มอบทุกสิ่งทุกอย่างที่ภรรยาควรมีให้เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ชิงช้า กลับไปที่ห้องนั่งเล่น เปิดไฟและเห็นไหมพรมถักสองชิ้นที่นํากลับมายังคงวางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟาที่เดิน ไห่ถงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเดินไปที่ห้องของหยินจ้านประตูถูกล็อคไว้ เธอไม่มีกุญแจจึงไม่สามารถเปิดประตูได้เขาคงไม่ได้กลับมาหรอกมั้งวันนี้เป็นวันจันทร์ เริ่มต้นสัปดาห์ใหม่แม้ว่าจ้านหยินจะไม่กลับบ้านมาทั้งคืน และไห่ถงก็ไม่ได้โทรหาเขาแต่อย่างใด เขายังคงโกรธเธอ ทําไมเธอต้องหาเหาใส่หัวด้วย?กล้าพูดเลยว่า ถ้าเธอโทรหาเขา เขาไม่รับสายแน่นอนจ้านหยินไม่อยู่บ้าน ไห่ถงก็ไม่ได้กินอาหารเช้าที่บ้าน รอจนฟ้าสาง เธอถือกุญแจรถลงไปชั้นล่าง ตั้งใจจะออกหาอาหารเช้ากินข้างน

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 213

    โจวหงหลินหันหน้าไปดูในบ้าน เขากลับมาด้วยตัวเองเมื่อคืนถูกพ่อแม่และพี่สาวแนะนำมา ดังนั้นเขาถึงกลับมาเอง ไม่อย่างงั้นเขาคงยังอยากอยู่บ้านพ่อแม่อีกสักสองสามวัน และสามารถกระหนุงกระหนิงกับเย่เจียนีได้ต่อไปอย่างไร้ยางอายปกติแล้วไห่หลิงจะไม่ไปบ้านพ่อแม่ของสามี ทุกครั้งที่มามักจะถูกแม่สามีและพี่สะใภ้ตำหนิต่อว่าหลายครั้ง จนเธอรู้สึกรําคาญในใจ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรก็จะไม่ไปบ้านพ่อแม่สามี โจวหงหลินจึงกล้าออกหน้าออกตากระหนุงกระหนิงกับเย่เจียนีอย่างไม่อายฟ้าไม่อายดินหลายวันที่เขาลาพักฟื้นอยู่ที่บ้าน เย่เจียนีจะมาดูแลเขาทันทีหลังเลิกงาน ซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารให้เขา ซื้ออาหารอร่อย ๆ มามากมาย ดังนั้นความรู้สึกของทั้งสองจึงพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เจียนียืนยันที่จะรอเขาหย่าก่อน และไม่ยอมปล่อยไปตามอารมณ์ ไม่อย่างนั้นพวกเขาสองคนคงอยู่ร่วมชายคากันแล้วแม้ว่าจะยังจะไม่ได้เห็นขาอ่อน แต่โจวหงหลินก็ดีกับเย่เจียนีมากกว่าอะไรที่ได้มายาก มักจะดีที่สุดเย่เจียนีเข้าใจเหตุผลนี้เป็นอย่างดี แม้ว่าเธอจะสนิทกับโจวหงหลินเหมือนสามีภรรยาแล้ว แต่เธอก็คงเว้นระยะห่างไว้อยู่ เพื่อไม่ให้โจวหงหลินได้ครอบคร

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 214

    ไห่หลิงพูดว่า "ไม่กินอาหารเช้าก่อน แล้วค่อยไป?""ไม่ต้องล่ะ ผมจะไปซื้อข้าวข้างนอกสักชุดก็พอ ตอนเที่ยงผมมีนัดกินข้าว กลับมากินข้าวไม่ได้ คุณกินหยางหยางเถอะ"เมื่อเห็นว่าไห่หลิงแค่ถามและไม่ได้ช่วยเขาหยิบเสื้อโค้ท ถือกระเป๋ามาให้ แล้วออกไปส่งเขาเหมือนส่งฮ่องเต้อย่างแต่ก่อน โจวหงหลินก็รู้สึกไม่พอใจ และรู้สึกว่าไห่หลิงกินของของเขา อาศัยอยู่ในบ้านของเขา แต่ไม่ปรนนิบัติเขาเลยพี่สาวของเขากับพี่เขยนั้นยอดเยี่ยมมาก อาจพูดได้ว่าพี่เขยได้รับการปรนนิบัติดุจฮ่องเต้ แถมพี่สาวก็ยังทํางานหาเงินอีกไห่หลิงอะไรก็ไม่ทำ และยังทำกับเขาไม่ดีอีกเธอไม่สามารถตำหนิได้ว่าเขาที่ไม่รักเธออีกต่อไป เพราะตัวเธอเองก็ยังไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมโจวหงหลินค้นพบเหตุผลที่สมเหตุสมผลแล้ว สําหรับการนอกใจของเขาเขาไปหยิบเสื้อสูท กระเป๋า และกุญแจรถมาเอง และพูดกับลูกชายอีกครั้งว่า "หยางหยาง พ่อไปทํางานก่อนนะ บ๊ายบาย"รอจนลูกชายโบกมือเล็ก ๆ กลับมาก่อน เขาถึงจะจากไปพอออกจากบ้าน เขาก็ขับรถตรงไปที่โรงแรมกวนเฉิงทันทีไม่คิดว่า เย่เจียนีจะรอเขาอยู่ที่โรงแรมกวนเฉิง"ผู้จัดการโจวคะ"ชุดทำงานของเย่เจียนี แม้จะดูอายุน้อย แต่

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 215

    "หลังแต่งงาน เธอไม่ได้ทํางาน ไม่มีรายได้ อาศัยผมเลี้ยงดู ของที่อยู่ในบ้านซื้อทุกอย่างด้วยเงินของผม เธอมีคุณสมบัติอะไรที่จะแบ่งแยกทรัพย์สินกับผม" โจวหงหลินคุยโว "ตราบใดที่ผมหย่ากับเธอ เธอจะออกจากบ้านไปตัวเปล่าอย่างแน่นอน ไม่ได้อะไรไปเลยสักอย่าง"ครั้งสุดท้ายที่ไห่หลิงบอกเขาว่า ถ้าต้องการจะหย่า ต้องคืนเงินค่าตกแต่งให้เธอด้วยโจวหงหลินก็พูดแล้วว่า ถ้าจะเอาเงิน จะไม่ให้แม้แต่บาทเดียวตอนนี้ไม่หย่า เพราะเขายังคิดว่าลูกชายยังเล็กอยู่ และต้องการคนดูแลอย่างน้อยไห่หลิงกฌเป็นพี่เลี้ยงแบบฟรีๆ พี่เลี้ยงฟรีคนนี้ดูแลลูกชายอย่างดีที่สุด โดยเขาไม่ต้องกังวลว่าลูกชายจะถูกพี่เลี้ยงทารุณกรรมเลยสิ่งที่เย่เจียนีต้องการพูดคือเงินฝากของเขาก็เป็นทรัพย์สินหลังแต่งงานด้วย เมื่อไห่หลิงถูกฟ้องหย่า เธอสามารถขอแบ่งเงินฝากของเขาได้ครึ่งหนึ่ง แม้แต่เงินที่เขามักจะใช้กับเธออีกด้วย ถ้าไห่หลิงรู้และฟ้องร้อง เธอก็ต้องคืนเงินและสิ่งของเหล่านั้นให้กับไห่หลิงเมื่อนึกถึงไห่หลิงคนนั้น ตอนนี้โจวหงหลินเป็นผู้จัดการมีหน้ามีตาและมีเส้นสายอยู่บ้าง ถ้าในอนาคตจะหย่ากับไห่หลิงจริง ๆ ไห่หลิงก็สู้โจวหงหลินไม่ได้แน่นอน แต่เย่เจี

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 216

    โจวหงหลินได้ยินว่าเป็นนายน้อยจ้าน สีหน้าก็เปลี่ยนฉับพลันทันที และพูดว่า "ไม่แปลกใจทีจะเล่นใหญ่ขนาดนั้น ที่แท้ก็คือนายน้อยจ้าน โอ้ น่าเสียดาย ถ้าฉันรู้ว่าเป็นเขา ต้องเบียดกันข้างหน้าไปชมเชยนายน้อยจ้านแน่ ๆ"ได้ยินมาว่านายน้อยจ้านหน้าตาหล่อเหลามากลุงคนนั้นเอียงมองมาที่โจวหงหลินและหัวเราะว่า "คุณก็หน้าตาไม่แย่ แต่ถ้าคุณเทียบกับนายน้อยจ้าน คุณจะแพ้ยับเยิบ"โจวหงหลิไม่โกรธ "ฉันจะกล้าเปรียบเทียบกับนายน้อยจ้านได้อย่างไร คนอย่างพวกเราที่อยู่ในกวนเฉิงที่สามารถเปรียบเทียบกับนายน้อยจ้านได้น่าคงจะเป็นประธานซางคนเดียว วันนี้ได้เจอกับนายน้อยจ้านโชคของฉันก็ไม่เลวนะ เดี๋ยวไปซื้อลอตเตอรี่สักใบดีกว่า ดูว่าฉันจะถูกรางวัลใหญ่ได้หรือไม่"คําพูดของโจวหงหลินทําให้ลุงคนนั้นหัวเราะออกมาเย่เจียนีมีสีหน้าอิจฉาริษยา หลังจากลุงคนนั้นจากไป เธอก็จูงแขนโจวหงหลินเดินเข้าไปที่ร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ของโรงแรม ปากของเธอพูดว่า "นายน้อยเป็นตัวละครที่ใช้ชีวิตเหมือนพระเจ้าในกวนเฉิง และไม่รู้ว่าผู้ชายแบบนี้ สาวสวยคนไหนจะสามารถพิชิตใจเขาได้ค่ะ"ตระกูลจ้านเป็นคนรวยที่สุดในกวนเฉิง นายน้อยจ้านเป็นผู้นำตระกูลในรุ่นนี้ ดูแลจ้านซื

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 217

    โจวหงหลินนึกถึงครอบครัวของตระกูลจ้าน และฐานะของน้องสะใภ้ของเขา รู้สึกว่าถ้าจ้านหยินเป็นลูกชายคนโตของตระกูลจ้านจริง ต้องโชคดีมากไห่ถงค่อนข้างหน้าตาดี แต่สถานะของเธอในทุกด้านยังด้อยกว่าลูกสาวของตระกูลซางมาก นายน้อยจ้านไม่ชอบสาวของตระกูล ซาง แต่ชอบไห่ถงแทน?หลังจากการเปรียบเทียบเสร็จแล้ว โจวหงหลินก็ละทิ้งความคิดนี้ออกไป และคิดว่าตัวเขาเพ้อเจ้อเองไม่มีทางที่จ้านหยินจะเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลจ้านอย่างแน่นอน!"ตาเบลอไปล่ะมั้ง พวกเราไปกินข้าวเช้ากันเถอะครับ"เย่เจียนีหวังว่าโจวหงหลินจะสามารถรู้จักกับนายน้อยจ้านได้ ด้วยวิธีนี้ที่เธอเกาะโจวหงหลินอยู่ ก็สามารถใช้ความสัมพันธ์ผ่านทางโจวหงหลิน เพื่อรู้จักกับนายน้อยจ้านได้ ไม่แน่ว่าอาจจะถูกให้เข้าสู่สังคมชั้นสูงก็ได้แต่เรื่องจริงตบเรียกสติเธออย่างแรง เพราะนั่นมันเป็นไปไม่ได้!เธออย่านอนฝันกลางวันดีกว่าการได้คว้าหัวใจของโจวหงหลินได้ ให้โจวหงหลินหย่าและแต่งงานกับเธอ นั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วของเธอ อย่าคิดอย่างอื่นอีกเลยจ้านหยินไม่ทันสังเกตเห็นโจวหงหลิน แต่อาชีเห็นเขาโชคดีที่โจวหงหลินไม่รู้จักบอดี้การ์ดที่อยู่ข้าง ๆ จ้านหยิน แต่ยั

Latest chapter

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status