บทที่ 1 สมาชิกใหม่ของครอบครัว

บทที่ 1 สมาชิกใหม่ของครอบครัว

พอคุณย่าจางเข้ามาในห้องรับแขก เห็นลูกสะใภ้ของเธอนอนอยู่บนเก้าอี้โยกริมหน้าต่าง สีหน้าดูเจ็บปวด แต่ก็ไม่ได้ส่งเสียงกรีดร้องแต่อย่างใด หล่อนจึงรีบเดินเข้าไปหาด้วยความเป็นห่วง

ในบ้านไม่มีผู้ชายตัวใหญ่พอ ที่จะอุ้มสะใภ้ของเธอเข้าห้องคลอดได้เลย มีแต่แม่บ้านหญิงวัยกลางคน ส่วนคนขับรถกับคนสวนก็ไม่กล้าเข้ามาด้านใน เพราะเห็นว่าสะใภ้คนเดียวของบ้านจะคลอดแล้ว

“คุณหมอเสิ่น เยว่เออร์พร้อมคลอดหรือยังคะ”

คุณย่าจางถามขึ้น เมื่อเห็นคุณหมอเสิ่นตรวจครรภ์ และจับชีพจรซ่งผู่เย่วเสร็จแล้ว

“ รอให้น้ำคร่ำแตก และช่องคลอดเปิดด้วยค่ะ ต้องรีบย้ายเธอเข้าห้องคลอด ตอนที่ยังทันน้ำคร่ำไม่แตกนะคะ อาการเจ็บท้องถี่ๆ พร้อมคลอดแบบนี้จะเจ็บมาก ”

คุณย่าจางเห็นว่าตอนนี้น้ำคร่ำยังไม่แตก จึงรีบหันมาบอกคุณปู่หลี่ที่เดินตามมาพร้อมกันด้วยความร้อนใจ

“คุณคะรีบอุ้มเย่วเออร์ไปห้องทำคลอดเถอะค่ะ ลูกเจ็บท้องจนขยับตัวไปเองไม่ได้แล้วละ”

คนเก่าคนแก่เชื่อว่าห้ามผู้ชายถูกน้ำคร่ำ หรือเลือดจากผู้หญิงที่คลอดบุตร เนื่องจากจะติดความอัปมงคลและโชคร้าย เพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้สกปรก แต่หล่อนไหนเลยจะยังคิดทำตามความเชื่อเหล่านี้อยู่อีก หากลูกสะใภ้เธอเป็นอะไรไป สิ่งเหล่านี้จะมีความหมายอะไร

คุณปู่หลี่รีบเข้ามาอุ้มลูกสะใภ้ เดินเร็วๆ ก้าวขายาวๆ ไปด้วยความระมัดระวัง จนเท้าแทบไม่ติดพื้นถึงห้องทำคลอดที่เตรียมไว้อย่างรวดเร็ว ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นคุณปู่แล้ว แต่เขาก็ยังเป็นชายวัยกลางคนร่างกำยำสมเป็นนายทหารใหญ่ คนที่เหลือแทบวิ่งตามหลังเขามาเลยทีเดียว

คุณหมอเสิ่นลู่จิ่วรีบตามเข้าไปในห้องคลอดทันที พร้อมแม่บ้าน เข้าไปเป็นผู้ช่วยให้เธอตอนทำคลอดด้วย ที่ผ่านมาเคยเตรียมพร้อมหลายๆ อย่างไว้แล้ว ทุกอย่างจึงพร้อมทำคลอดทันที คุณปู่คุณย่าของเด็กแฝด รั้งเด็กชายทั้งสองไม่ให้ตามเข้าไปในห้อง ให้เฝ้ารออยู่ด้านหน้าด้วยกันก่อนจะปิดประตูลงทันที

ด้านหลี่เฟยหรง ชายหนุ่มกลับมาถึงบ้านด้วยความรวดเร็ว คฤหาสน์ของตระกูลหลี่ ไม่ได้อยู่ไกลจากที่ทำงานของเขามากนัก บวกกับรถที่ขับมาด้วยความชำนาญ ที่ได้มาแบบเฉพาะของเขาด้วย

“คุณแม่! เย่วเออร์เป็นอย่างไรบ้างครับ เห็นเสี่ยวฮุ้ยบอกสีหน้าเธอไม่ค่อยดีเลย”

เข้ามายังไม่ทันได้เห็นตัวคุณย่าจางเลย หลี่เฟยหรงก็รีบส่งเสียงถามมาแต่ไกล ด้วยความร้อนใจแล้ว

เด็กน้อยทั้งสองพอรู้ว่าคุณพ่อมาถึง ก็รีบเข้ามาจับมือคนละข้างรีบลากคุณพ่อเข้ามาหาคุณย่าทันที

“เย่วเออร์ยังไม่คลอดเลย แต่คุณหมอเสิ่นบอกอีกไม่นานแล้วละ รอร่างกายพร้อมกว่านี้ก่อน ลูกใจเย็นๆ ลงหน่อยเถอะ”

คุณย่าจางพูดพลางลูบๆ ตบๆ หลังลูกชายคนเดียวของหล่อนให้ใจเย็นลง เมื่อเห็นเขาเหงื่อออกตรงหน้าผาก และตามกรอบหน้าของเขา หลี่เฟยหรงจึงพยายามใจเย็นลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลดความตื่นเต้น เด็กชายทั้งสองก็พลอยสูดลมหายใจตามคุณพ่อไปด้วย

พอใจเย็นลงแล้วจึงมาหันมานั่งตรงโต๊ะหน้าห้องทำคลอด ไม่เดินไปเดินมาอีกแล้ว พยายามใจเย็นลงให้ได้มากที่สุด ชายหนุ่มจะรับผ้าเช็ดหน้าจากคุณแม่ของเขามาเช็ดเหงื่อออก นั่งรอภรรยาคลอดลูกคนเล็กด้วยใจจดจ่อต่อไป พอคุณย่าจางปลอบใจลูกชายหลานชายแล้ว

เธอจึงหันกลับมาหาสามีของเธอ ที่ดูจะไร้ตัวตนไปซะแล้ว หลังพากันออกมาจากห้องคลอดก็เงียบมาตลอด จนเธอต้องหันมามองด้วยความสงสัย หล่อนจึงเห็นว่าสามีทำหน้านิ่งกว่าปกติ แต่หากสังเกตดีๆ จะเห็นว่าแววตาไหวระริกด้วยความตื่นเต้น หากแต่พอได้ยินเสียงลูกสะใภ้เบ่งคลอด ก็ยิ่งทำหน้าเคร่งยิ่งกว่าเดิม เพราะเป็นห่วงลูกสะใภ้ที่รักเหมือนลูกสาวอีกคน และหลานที่กำลังจะเกิด

หล่อนหันกลับมามองทางฝั่งลูกชาย ก็เห็นเขาทำสีหน้าแบบเดียวกันก็ยิ่งนึกขำ

คุณย่าจางอดนึกตลก ในความเหมือนกันทั้งคนพ่อทั้งคนลูกไม่ได้จริงๆ ด้วยเข้าใจว่าอยากจะได้เห็นหน้าหลานสาว ที่หล่อนและสามีฝันเห็นตั้งแต่เมื่อคืนเหมือนๆ กัน เจ้าลูกชายคนนี้ยังบ่นน้อยใจอยู่เลย ที่ไม่ฝันเห็นแบบนั้นบ้าง

เมื่อต้องออกไปทำธุระข้างนอก วันทั้งวันก็เตรียมตั้งชื่อหลานตัวน้อยเอาไว้แล้วเรียบร้อยด้วยความตื่นเต้น ใครเลยจะรู้ว่าฝันเมื่อคืนตอนเช้ามาสายๆ หน่อย กลับมาถึงบ้าน หลานสาวตัวน้อย ก็จะคลอดออกมาลืมตาดูโลกให้ได้เจอหน้ากันซะแล้ว ช่างน่ายินดีจริงๆ เชียว

เสียงในห้องคลอดยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางความร้อนใจ และเอาใจช่วยของทุกคนหน้าห้องจนใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง ถึงได้มีเสียงของเด็กทารกร้องดังออกมาข้างนอกให้พวกเขาได้ยิน

“อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊ ……….”

“เสียงน้องครับพ่อ น้องออกมาแล้วครับ”

เด็กชายทั้งสองของบ้านพูดออกมาพร้อมกัน ก่อนจะกระโดดกอดกันด้วยความดีใจ นี่ถือว่าคลอดไวมาก ปกติต้องรออีกหลายชั่วโมงเลยทีเดียว หลานสาวของพวกหล่อนเป็นเด็กดีจริงๆ ไม่ทำให้แม่ลำบากเจ็บท้องนาน

ป้าฉางที่เข้าไปเป็นผู้ช่วยของคุณหมอเสิ่นทำคลอด เดินอุ้มคุณหนูน้อยออกมา พร้อมใบหน้ายิ้มแย้มแสดงความยินดี ที่ลูกสะใภ้ของเจ้านายและคุณหนูน้อยปลอดภัยดี

" เป็นคุณหนูน้อยค่ะคุณนาย คุณผู่เย่วปลอดภัยดีแข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ" ป้าฉางพูดด้วยความยินดี พร้อมยื่นห่อผ้าของคุณหนูน้อยของเธอให้คุณย่าจางอุ้ม