บทที่ 5 คุณตาซ่งสหายจอมเพี้ยนของคุณปู่หลี่

บทที่ 5 คุณตาซ่งสหายจอมเพี้ยนของคุณปู่หลี่

หลี่เฟยหรงออกมาจากห้อง และตามทุกคนไปนั่งรอป้าฉางตั้งโต๊ะที่ห้องอาหาร เพื่อจัดการอาหารกลางวันให้เรียบร้อย เขาจะได้กลับไปทำงานต่อที่ลาบ่อยๆ ไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้เขาพยายามเร่งทำผลงานและรับทำภารกิจเสี่ยง เพื่อต้องการเลื่อนตำแหน่ง

จากพลเอกเป็นพลเอกพิเศษ หลี่เฟยหรงต้องรีบขนาดนี้เป็นเพราะเขาโดนบีบบังคับให้รับภารกิจเสี่ยงตายบ่อยๆ จากผู้นำตำแหน่งสูงที่อยู่คนละฝ่ายกับพ่อเขา

หลี่เฟยเทียนที่อยู่ยศสูงที่สุดแล้วตอนนี้ ก็ยังไม่สามารถช่วยลูกชายได้มากนัก เพราะอีกฝั่งมีพรรคพวกอยู่เยอะหูตาไวจนน่ารังเกียจ เขาจึงออกหน้ามากไม่ได้เดี๋ยวจะพลอยพากันล้มทั้งหมด พวกคนตระกูลหลิว ที่คอยตามขัดแข้งขัดขาคนตระกูลหลี่มานาน เมื่อสมัยก่อนไม่สามารถทำอะไรคนตระกูลหลี่ได้มากนัก แต่ตอนนี้มันต่างออกไป

เพราะความอยากเอาชนะของคนตระกูลหลิว มีมากจนน่าแปลกใจพวกมันทำตัวน่าเอือมระอา พยายามผูกความสัมพันธ์ส่งลูกหลานในตระกูลไปแต่งงานกับคนมีอำนาจ เพื่อแตกหน่อลูกหลานออกไป

นี่จึงเป็นเหตุผลที่คุณพ่อของเขาออกหน้ามากไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่า แม้ตำแหน่งหลายคนอาจไม่สูงมากนัก แต่ก็เหมือนมดปลวกที่คอยไต่ไปมาให้รู้สึกรำคาญ สร้างเรื่องเล็กเรื่องน้อยคอยจับผิดใส่ความกันได้ตลอด

เมื่อโดนบีบให้รับงานแบบนี้บ่อยๆ ไม่สู้ถือโอกาสนี้เร่งรับภารกิจให้ได้มากที่สุด โดยไม่โต้แย้งอะไรมันทั้งสิ้น เพื่อขอเลื่อนตำแหน่งแบบเงียบๆ ให้หลุดพ้นจากการเป็นรองเพราะยศต่ำกว่า ไม่ต้องรอรับภารกิจ ทำตามคำสั่งใคร ที่เข้ามาแทรกแซงสั่งงานเหมือนสั่งให้เขาเอาชีวิตไปทิ้งได้อีกนอกจากพ่อของเขาแล้ว

เมื่อได้เลื่อนตำแหน่งผู้บังคับบัญชาของเขาก็คือท่านจอมพลสูงสุดหลี่เฟยเทียนบิดาเขานั่นเอง หลี่เฟยหรงพี่ตอนนี้กำลังขออนุมัติติดยศพลเอกพิเศษ ถือว่าเป็นยศที่สูงมากสำหรับคนหนุ่มแบบเขา แต่จะทำไงได้ละก็อีกฝ่ายยื่นเนื้อใส่ปากให้เขาเอง จนทำให้เขาเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเรื่อยๆ ราวติดปีกแบบนี้

ทั้งที่โยนภารกิจที่อันตรายที่สุดเสี่ยงตายที่สุดใส่หัวเขา หวังให้ตายในหน้าที่ เพื่อให้ตระกูลหลี่ที่ได้เป็นทหาร ตำแหน่งยศสูงกันมาในทุกรุ่นไม่มีทายาทสืบตระกูลอีก เมื่อทุกคนรับอาหารกลางวันกันเรียบร้อย ต่างก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง คุณย่าจางไม่ลืมให้ป้าฉือยกอาหารเข้าไปให้ลูกสะใภ้คนโปรดของเธอ

ก่อนออกไปทำงานหลี่เฟยหรงยังเข้าไปร่ำลาภรรยา และลูกสาวตัวน้อยของเขาด้วยจุ๊บน่ารักๆ อีกคนละที พอใจแล้วก็เดินยิ้มกริ่มออกมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ

ผ่านหน้าห้องรับแขก ชายหนุ่มเห็นลูกชายหน้าเหม็นของเขา นั่งอ่านหนังสือกันอย่างเชื่อฟัง ไม่เล่นกันเสียงดังเอะอะเหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป คุณพ่อยังหนุ่มก็ได้แต่ส่ายหัว

คิดในใจว่าถึงเจ้าสองคนนี้จะเป็นเด็กดีเชื่อฟัง แต่ออกจะฉลาดรู้ความแถมรู้ทันเขามากเกินไปหน่อย ไม่น่ารักน่าชื่นใจเหมือนลูกสาวตัวน้อยของเขาเลยสักนิด

คุณปู่หลี่อยู่ในห้องทำงานบนชั้นสองของบ้านกับคุณย่าจาง กำลังต่อสายโทรหาเพื่อนสนิทของเขา ซ่งหวังเหว่ยพ่อตาของลูกชายเขานั่นเอง เพื่อบอกข่าวดีของสองครอบครัวถึงสมาชิกคนใหม่ที่พึ่งเกิดมา

"เหล่าซ่ง ลูกสะใภ้ฉันคลอดหลานสาวออกมาแล้วนะ แกจะกลับปักกิ่งเมื่อไร"

คุณปู่หลี่ไม่รอให้ปลายสาย ได้เอ่ยทักทายก่อนเลยด้วยซ้ำ เขาแจ้งข่าวดีให้สหายรักฟังในทันที ด้วยเพราะอยากให้เพื่อนพาครอบครัว กลับมาปักกิ่งสักที ครอบครัวซ่งแต่เดิมก็อยู่ที่นี่มาตลอด เนื่องจากเป็นตระกูลใหญ่มีหน้ามีตาเหมือนกัน เป็นทหารยศจอมพลสูงสุดทั้งคู่ รุ่นเหนือหัวเขาขึ้นไปอีก ก็รู้จักสนิทสนมกันมาในทุกรุ่น

ซ่งหวังเหว่ยจำต้องไปอยู่ทางใต้ ทั้งที่ยศสูงขนาดนี้แล้ว นั่นเป็นเพราะต้องการลดการสร้างปัญหาของคนตระกูลหลิว ที่ขยันโยนใส่หัวฝ่ายพวกเขา และคนที่เข้ามาผูกมิตรที่ดีด้วย ยิ่งพวกเขารวมตัวกันพวกมันยิ่งสร้างเรื่องใหญ่ เข้ามาแทรกแซงภารกิจ เพื่อไม่ให้ทำภารกิจสำเร็จ จนมีคนในทีมเสียชีวิตไปหลายคน

พวกเขาจึงต้องมาวางแผน เร่งสร้างผลงานให้กับลูกชายของพวกเขา ซ่งหวังเหว่ยจึงเสนอให้ซ่งหลี่เจี๋ยลูกชายของเขาย้ายลงใต้ ไปทำผลงานที่นั่นแทนหลี่เฟยหรง

เพราะเป็นห่วงลูกสาวและหลานชายทั้งสอง ให้ลูกเขยอยู่ปักกิ่งไม่ต้องห่างเหินจากภรรยาและลูกๆ ของเขา คุณตาซ่งและคุณปู่หลี่จึงแยกกันเพราะเหตุผลนี้

" ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! หลานน้อยคลอดแล้วอย่างนั้นเหรอตาแก่หลี่ วันนี้มีแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้นเลย ฉันจะบอกแกเมื่อกลางวันมีจดหมายมาส่งให้เจ้าหลี่เจี๋ย ในนั้นเป็นใบตอบรับการเลื่อนขั้น ที่ได้รับการอนุมัติแล้วด้วยนะ!"

คุณตาซ่งของหลานๆ บอกข่าวดีกับสหายสนิท ด้วยความดีใจจนสุดจะกลั้นไหว เขาต้องดีใจอยู่แล้วมาอยู่ที่นี่ตั้งสามปีเต็มๆ ไม่ได้เห็นหน้าหลานเลย เมื่อมีเรื่องน่ายินดีสองเรื่องพร้อมกันขนาดนี้ เขาจะเก็บไว้อย่างไรไหว

คุณย่าจางที่นั่งอยู่ใกล้สามี ได้ยินสิ่งที่คุณตาซ่งพูดออกมาทั้งหมดแล้ว ก็ยิ้มออกมาด้วยความยินดี อดจะเห็นด้วยไม่ได้ว่าวันนี้มีแต่เรื่องดีๆ อย่างที่เขาว่าไว้จริงๆ ตั้งแต่หลานสาวคลอดออกมา ก็มีเรื่องน่ายินดีเกิดขึ้นกับครอบครัวในทันทีเลย