เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 5 คุณตาซ่งสหายจอมเพี้ยนของคุณปู่หลี่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-23 06:52:57บทที่ 5 คุณตาซ่งสหายจอมเพี้ยนของคุณปู่หลี่
หลี่เฟยหรงออกมาจากห้อง และตามทุกคนไปนั่งรอป้าฉางตั้งโต๊ะที่ห้องอาหาร เพื่อจัดการอาหารกลางวันให้เรียบร้อย เขาจะได้กลับไปทำงานต่อที่ลาบ่อยๆ ไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้เขาพยายามเร่งทำผลงานและรับทำภารกิจเสี่ยง เพื่อต้องการเลื่อนตำแหน่ง จากพลเอกเป็นพลเอกพิเศษ หลี่เฟยหรงต้องรีบขนาดนี้เป็นเพราะเขาโดนบีบบังคับให้รับภารกิจเสี่ยงตายบ่อยๆ จากผู้นำตำแหน่งสูงที่อยู่คนละฝ่ายกับพ่อเขา หลี่เฟยเทียนที่อยู่ยศสูงที่สุดแล้วตอนนี้ ก็ยังไม่สามารถช่วยลูกชายได้มากนัก เพราะอีกฝั่งมีพรรคพวกอยู่เยอะหูตาไวจนน่ารังเกียจ เขาจึงออกหน้ามากไม่ได้เดี๋ยวจะพลอยพากันล้มทั้งหมด พวกคนตระกูลหลิว ที่คอยตามขัดแข้งขัดขาคนตระกูลหลี่มานาน เมื่อสมัยก่อนไม่สามารถทำอะไรคนตระกูลหลี่ได้มากนัก แต่ตอนนี้มันต่างออกไป เพราะความอยากเอาชนะของคนตระกูลหลิว มีมากจนน่าแปลกใจพวกมันทำตัวน่าเอือมระอา พยายามผูกความสัมพันธ์ส่งลูกหลานในตระกูลไปแต่งงานกับคนมีอำนาจ เพื่อแตกหน่อลูกหลานออกไป นี่จึงเป็นเหตุผลที่คุณพ่อของเขาออกหน้ามากไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่า แม้ตำแหน่งหลายคนอาจไม่สูงมากนัก แต่ก็เหมือนมดปลวกที่คอยไต่ไปมาให้รู้สึกรำคาญ สร้างเรื่องเล็กเรื่องน้อยคอยจับผิดใส่ความกันได้ตลอด เมื่อโดนบีบให้รับงานแบบนี้บ่อยๆ ไม่สู้ถือโอกาสนี้เร่งรับภารกิจให้ได้มากที่สุด โดยไม่โต้แย้งอะไรมันทั้งสิ้น เพื่อขอเลื่อนตำแหน่งแบบเงียบๆ ให้หลุดพ้นจากการเป็นรองเพราะยศต่ำกว่า ไม่ต้องรอรับภารกิจ ทำตามคำสั่งใคร ที่เข้ามาแทรกแซงสั่งงานเหมือนสั่งให้เขาเอาชีวิตไปทิ้งได้อีกนอกจากพ่อของเขาแล้ว เมื่อได้เลื่อนตำแหน่งผู้บังคับบัญชาของเขาก็คือท่านจอมพลสูงสุดหลี่เฟยเทียนบิดาเขานั่นเอง หลี่เฟยหรงพี่ตอนนี้กำลังขออนุมัติติดยศพลเอกพิเศษ ถือว่าเป็นยศที่สูงมากสำหรับคนหนุ่มแบบเขา แต่จะทำไงได้ละก็อีกฝ่ายยื่นเนื้อใส่ปากให้เขาเอง จนทำให้เขาเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเรื่อยๆ ราวติดปีกแบบนี้ ทั้งที่โยนภารกิจที่อันตรายที่สุดเสี่ยงตายที่สุดใส่หัวเขา หวังให้ตายในหน้าที่ เพื่อให้ตระกูลหลี่ที่ได้เป็นทหาร ตำแหน่งยศสูงกันมาในทุกรุ่นไม่มีทายาทสืบตระกูลอีก เมื่อทุกคนรับอาหารกลางวันกันเรียบร้อย ต่างก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง คุณย่าจางไม่ลืมให้ป้าฉือยกอาหารเข้าไปให้ลูกสะใภ้คนโปรดของเธอ ก่อนออกไปทำงานหลี่เฟยหรงยังเข้าไปร่ำลาภรรยา และลูกสาวตัวน้อยของเขาด้วยจุ๊บน่ารักๆ อีกคนละที พอใจแล้วก็เดินยิ้มกริ่มออกมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ ผ่านหน้าห้องรับแขก ชายหนุ่มเห็นลูกชายหน้าเหม็นของเขา นั่งอ่านหนังสือกันอย่างเชื่อฟัง ไม่เล่นกันเสียงดังเอะอะเหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป คุณพ่อยังหนุ่มก็ได้แต่ส่ายหัว คิดในใจว่าถึงเจ้าสองคนนี้จะเป็นเด็กดีเชื่อฟัง แต่ออกจะฉลาดรู้ความแถมรู้ทันเขามากเกินไปหน่อย ไม่น่ารักน่าชื่นใจเหมือนลูกสาวตัวน้อยของเขาเลยสักนิด คุณปู่หลี่อยู่ในห้องทำงานบนชั้นสองของบ้านกับคุณย่าจาง กำลังต่อสายโทรหาเพื่อนสนิทของเขา ซ่งหวังเหว่ยพ่อตาของลูกชายเขานั่นเอง เพื่อบอกข่าวดีของสองครอบครัวถึงสมาชิกคนใหม่ที่พึ่งเกิดมา "เหล่าซ่ง ลูกสะใภ้ฉันคลอดหลานสาวออกมาแล้วนะ แกจะกลับปักกิ่งเมื่อไร" คุณปู่หลี่ไม่รอให้ปลายสาย ได้เอ่ยทักทายก่อนเลยด้วยซ้ำ เขาแจ้งข่าวดีให้สหายรักฟังในทันที ด้วยเพราะอยากให้เพื่อนพาครอบครัว กลับมาปักกิ่งสักที ครอบครัวซ่งแต่เดิมก็อยู่ที่นี่มาตลอด เนื่องจากเป็นตระกูลใหญ่มีหน้ามีตาเหมือนกัน เป็นทหารยศจอมพลสูงสุดทั้งคู่ รุ่นเหนือหัวเขาขึ้นไปอีก ก็รู้จักสนิทสนมกันมาในทุกรุ่น ซ่งหวังเหว่ยจำต้องไปอยู่ทางใต้ ทั้งที่ยศสูงขนาดนี้แล้ว นั่นเป็นเพราะต้องการลดการสร้างปัญหาของคนตระกูลหลิว ที่ขยันโยนใส่หัวฝ่ายพวกเขา และคนที่เข้ามาผูกมิตรที่ดีด้วย ยิ่งพวกเขารวมตัวกันพวกมันยิ่งสร้างเรื่องใหญ่ เข้ามาแทรกแซงภารกิจ เพื่อไม่ให้ทำภารกิจสำเร็จ จนมีคนในทีมเสียชีวิตไปหลายคน พวกเขาจึงต้องมาวางแผน เร่งสร้างผลงานให้กับลูกชายของพวกเขา ซ่งหวังเหว่ยจึงเสนอให้ซ่งหลี่เจี๋ยลูกชายของเขาย้ายลงใต้ ไปทำผลงานที่นั่นแทนหลี่เฟยหรง เพราะเป็นห่วงลูกสาวและหลานชายทั้งสอง ให้ลูกเขยอยู่ปักกิ่งไม่ต้องห่างเหินจากภรรยาและลูกๆ ของเขา คุณตาซ่งและคุณปู่หลี่จึงแยกกันเพราะเหตุผลนี้ " ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! หลานน้อยคลอดแล้วอย่างนั้นเหรอตาแก่หลี่ วันนี้มีแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้นเลย ฉันจะบอกแกเมื่อกลางวันมีจดหมายมาส่งให้เจ้าหลี่เจี๋ย ในนั้นเป็นใบตอบรับการเลื่อนขั้น ที่ได้รับการอนุมัติแล้วด้วยนะ!" คุณตาซ่งของหลานๆ บอกข่าวดีกับสหายสนิท ด้วยความดีใจจนสุดจะกลั้นไหว เขาต้องดีใจอยู่แล้วมาอยู่ที่นี่ตั้งสามปีเต็มๆ ไม่ได้เห็นหน้าหลานเลย เมื่อมีเรื่องน่ายินดีสองเรื่องพร้อมกันขนาดนี้ เขาจะเก็บไว้อย่างไรไหว คุณย่าจางที่นั่งอยู่ใกล้สามี ได้ยินสิ่งที่คุณตาซ่งพูดออกมาทั้งหมดแล้ว ก็ยิ้มออกมาด้วยความยินดี อดจะเห็นด้วยไม่ได้ว่าวันนี้มีแต่เรื่องดีๆ อย่างที่เขาว่าไว้จริงๆ ตั้งแต่หลานสาวคลอดออกมา ก็มีเรื่องน่ายินดีเกิดขึ้นกับครอบครัวในทันทีเลย
บทล่าสุด
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์
บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ จบคำสารภาพรักด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นการยืนยัน พ่อหนุ่มเจ้าน้ำตาที่ก้มหน้าหลุบตาลงมองต่ำดูเศร้าสร้อย พานให้คนมองใจอ่อนยวบแอบชะงักไปหนึ่งจังหวะเล็กๆ ซ่อนสีหน้าดีใจไว้ได้อย่างมิดชิด ถึงได้ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับดวงตากลมโต ที่จ้องมองมาอย่างต้องการยืนยันคำพูดจากใจจริงของเธออย่างน่าเอ็นดู คนพี่เม้มปากข่มใจไม่ให้หลงอ่อนข้อไปกับความน่ารักตรงหน้า เขาเล่นใหญ่สวมบทคนรักจิตใจอ่อนไหวขี้น้อยใจขนาดนี้แล้ว ต้องเอาคนตัวเล็กตรงหน้าให้อยู่หมัด “ถ้าน้องยืนยันอย่างหนักแน่นขนาดนี้พี่ก็เชื่อจนหมดใจแล้วครับ พี่ก็รักหย่าเออร์มากขึ้นในทุกๆ วันเหมือนกัน สัญญาแล้วนะครับ หลังเรียนจบแต่งเลยทันที” “ค่ะ! ไม่ผิดสัญญาแน่ค่ะ” “ครับ… ดีมากครับเด็กน่ารักต้องไม่ผิดสัญญา แต่….” คนเจ้าแผนการเริ่มคิดอยากกลับมาแผลงฤทธิ์อีกครั้งแล้ว “อะ อะไรคะ! ตะ แต่อะไรถามน้องมาให้หมดเลยค่ะ พี่ช่างอยากรู้อะไรน้องจะตอบทุกเรื่องเลย” คนน้องหลงคิดว่าคนพี่จะหมดข้อข้องใจแล้ว เพราะเขาก็บอกรักเธอกลั
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา
บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา หลังกอดปลอบเพื่อนสาวจนหายน้อยใจแล้ว หวงหนิงอ้ายก็ขอแยกตัวไปนั่งตรงโซนบาร์เครื่องดื่ม ด้วยรู้ว่าเพื่อนตัวน้อยต้องขึ้นไปหาคู่หมั้นหนุ่มที่ห้องทำงาน เหมือนทุกครั้งที่พวกเขาพากันมาที่นี่ “หยะ-…” ……. “อ๋า! น้องสาว... หย่าเออร์ เลิกเรียนแล้ว น้องกินอะไรมารึยัง หิวรึเปล่า วันนี้เรียนหนักรึเปล่า ถ้าเหนื่อยเกินไปน้องเปลี่ยนคณะที่เรียนใหม่ได้นะ…” พอเปิดประตูห้องทำงานใหญ่ของสามหนุ่มเพื่อนสนิทเข้ามา หวงหนิงเฉิงที่ความรู้สึกไวที่สุดและรอคนรักอย่างใจจดใจจ่ออยู่ก่อนแล้ว เอ่ยเรียกคู่หมั้นตัวน้อยยังไม่ทันจบ เจ้าเพื่อนรักแฝดคนพี่รีบทิ้งปากกาในมืออย่างของไร้ความหมาย ก่อนแกล้งส่งเสียงแปร๋นอย่างแตกสาวกลบเสียงเพื่อนสนิทจนไม่ได้ยิน พร้อมกันนั้นเจ้าเพื่อนแฝดคนน้องก็ลุกจากที่นั่งไปโอบน้องน้อยของพวกเขา พามานั่งเบียดกันสามคนบนโซฟาตัวเดียวกัน ทำเมินเพื่อนหนุ่มราวกับห้องนี้มีกันอยู่แค่พวกเขาสามพี่น้อง “……..” คนถูกเมินได้แต่ยืนกอดอกพิงสะโพกกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่รอให้มองทั้งสามนั่งกอดกันกลม
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง
บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง เมื่อไม่มีใครเป็นอะไรพวกเขาจึงแยกกันกลับบ้าน เหมือนไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก้าวผ่านร่างของสวีหยู่เยียนซึ่งกำลังโดนเจ้าหน้าที่ตำรวจเก็บร่าง และสืบสวนเรื่องราวเพื่อนดำเนินคดีต่อไป มันก็เป็นแค่เรื่องร้ายๆ เรื่องหนึ่งที่อาจจะหนักหน่อย ผ่านพ้นไปได้อีกเรื่องในวัยสิบหกปีของพวกเขา ภายหลังผลคดีจากการสืบสวนออกมาอีกว่า สวีหยู่เยียนฆ่าชายพนักงานโรงแรมรัฐแห่งหนึ่งตาย แต่ก่อนการลงมือฆาตกรรม เพื่อนข้างห้องได้ยินเสียงทำร้ายร่างกายด่าทอตบตีกัน มีการข่มขู่ทรมานเอาเงินจากเธอแถมยังกักขังสวีหยู่เยียนไว้ในห้องไว้ข่มขืนซ้ำๆ ไม่ปล่อยเธอออกจากห้องจนสุดท้ายเธอจึงก่อเหตุลงมือกับชายคนนั้น นี่อาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้เธอสติหลุด จากเรื่องที่ชายคนนั้นทำเรื่องเลวทรามกับเธอ ส่วนแม่ที่เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอ ก็ได้หอบเงินหนีไปก่อนแล้วตอนที่เซี่ยเหว่ยพ่อเลี้ยงของเธอโดนจับ ทิ้งให้เธออยู่คนเดียวที่บ้านหลังนั้นโดยที่มีเซี่ยเติ้งหลุนคอยเข้าออกบ้างยามต้องการใช้ประโยชน์จากเธอ หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง บรรดาผู้คนรอบตัวของหลี่เฟยหย่าทั้งค
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2
บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2 สวีหยู่เยียนเลือกมาอาละวาดก่อเรื่องในเวลาเลิกเรียนพอดี คนในส่วนหน้าโรงเรียนจึงเยอะ พวกเขาต่างพากันลนลานวิ่งหาที่หลบลูกกระสุนที่ถูกปล่อยออกมาในบางจังหวะที่สวีหยู่เยียนคลุ้มคลั่ง สวนสวยเพื่อนั่งเล่นและเป็นซุ้มรอรถตรงนี้ เหล่าคนในโรงเรียนจะรู้กัน ว่าเป็นที่นั่งของเหล่าลูกหลานคนมีเงินเพื่อมานั่งรอรถที่บ้านมารับ กลุ่มที่รู้ฐานะตัวเองพวกเขามักจะหลีกเลี่ยงไม่มานั่งที่นี่ ถึงแม้พื้นที่ตรงนี้ไม่ได้แบ่งแยกให้ใครนั่งได้หรือไม่ได้ เมื่อปฏิบัติต่อๆ กันมาเรื่อยๆ หลักปีนานเข้า มันก็กลายเป็นพื้นที่อภิสิทธิ์เฉพาะไปโดยปริยาย ถึงพวกเขาจะก้มลงหมอบหาที่หลบซ่อนตัวแล้ว แต่สวีหยู่เยียนที่กำลังเดินผ่านเพื่อไปยังซุ้มตรงที่หลี่เฟยหย่าหลบอยู่ สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็น กลุ่มคนที่เธอเคยไปมีเรื่องด้วยเพราะความอิจฉาอยู่หลายคนทีเดียว “ฮ่าๆ! อ้อ… ฉันก็เผลอแปลกใจไปแวบหนึ่ง ที่เจอพวกคนสารเลวชอบทำตัวสูงส่งอย่างพวกแกไป ลืมไปได้ยังไงกันนะ แหม! ก็นี่มันสวนชนชั้นสูงของพวกแกนี่นา ดี! จะได้ไม่ต้องไปตามคิดบัญชีนังพวกที่ชอบดูถูกฉันให้เหนื่อ
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2
บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2 หลังกลับมาจากค่ายนอกเมืองแล้วกลับเข้ามาทำงานต่อ โดยลากเพื่อนสนิททั้งสองมาเคลียร์เอกสาร ที่เหมือนทำเท่าไรก็ไม่หมดในส่วนของพวกเขา ที่บางครั้งเฉินหวงช่างต้องรับมาทำ เพราะสองพี่น้องมีงานต้องออกไปทำนอกพื้นที่ตลอด จนหาเวลานั่งติดเก้าอี้เคลียร์เอกสารน้อยเหลือเกิน วันนี้อยู่ด้วยกันแล้วถือโอกาสเปิดห้องประชุมไปด้วยเลยแล้วกัน หลี่เฟยฮุ้ยและหลี่เฟยเจินหลังจากนี้ ไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนเข้ามายังตลาดลับ ที่พวกเขาร่วมลงทุนอีก คนที่เป็นเจ้านายใหญ่โดยถือเปอร์เซ็นถึง70% เลยคือเฉินหวงช่าง ส่วนสองแฝดถือคนละ 15% เมื่อหลายเดือนก่อน หยางต้าหยวนที่ถือเปอร์เซ็นอยู่ 7% อยู่ๆ ก็คิดขายคืนให้เฉินหวงช่าง ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้มีคำถามขอคำอธิบายใดๆ ให้หยางต้าหยวนตอบ เขาเพียงทำเอกสารการรับซื้อยื่นให้อีกฝ่ายเซ็น พร้อมกับให้ลูกน้องไปเอาเงินถึงสองกระเป๋าใหญ่ ส่งให้หยางต้าหยวนง่ายๆ เท่านั้น “พวกนายไปขอให้คุณลุงหลี่เจี๋ย ปล่อยข่าวการรับสมัครบอดี้การ์ดให้กับทหารปลดเกษียณที่ค่ายทางใต้ด้วยแล้วกัน” เฉินหวงช่างบอกสหายหลั
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง*
บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง* ผัวะๆ!! “อ่า!... อ๊ากกก! ปล่อยฉันๆ! พวกแกมันก็ค้าขายทำลายชาติไม่ต่างจากฉันนี่ แล้วจะมาทำลายพวกเดียวกันทำไม ฮะ! อั่ก!!” เซี่ยเติ้งหลุนที่โดนฝ่าเท้าหนักๆ สองพี่น้องบ้านหลี่รุมอย่างไม่ยั้งแรง ร้องตะโกนโต้แย้งอย่างสู้อะไรไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ดูจะยังแข็งแรงดีมากๆ อยู่บ่งบอกถึงความถึกที่ซ่อนไว้ ขัดแย้งกับภาพลักษณ์คุณชายแสนสุภาพเจ้าสำอางที่แสดงให้เห็นไปก่อนหน้า พลั่กๆ!! “เหอะ! ไอ้เวร สารเลวนี่มันปากดี มีแรงพูดไม่หยุดจริงๆ! ฉันขอเตือนให้แกเก็บเสียงไว้แหกปากหลังจากนี้ดีกว่าไหม แกได้แหกปากเหม็นๆ นี่จนพอใจแน่” หลี่เฟยฮุ้ยพูดออกมาอย่างเหลืออด กับการแหกปากพ่นคำพูดหาความสำนึกไม่ได้นี่ ขณะยกเท้ากระทืบหนักๆ ลงบนร่างคุดคู้ที่พื้น เซี่ยเติ่งหลุนโดนลูกน้องของเฉินหวงช่าง พากลับมาขังไว้ก่อนหน้านี้ กำลังโดนสองแฝดบ้านหลี่จัดการทรมานระบายอารมณ์ หลังเหตุการณ์คืนวันงานเลี้ยงเมื่อวันก่อนหลายวันก่อนผ่านไป บ้านตระกูลหลี่และตระกูลเฉินทั้งสองบ้านได้ตกลงเกี่ยวดองกั
บางทีคุณอาจจะชอบ
ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.0K viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.9K viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น238.8K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.2K viewsพระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน
ฟู่จินเฟย1.3K viewsข้าไม่อยากเป็นนางเอกผู้ถูกทอดทิ้ง
ปังจัง61 viewsสามีข้าคือพรานป่า
Scince2.7K viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู1.7K views
