3.3 หวงรักมาเฟียเถื่อน 18+++

“กรีดร้องเข้าไป กูชอบ อืม”

เขาโยนร่างบางลงบนเตียงนอนที่เขานั้นเคยมานอนร้องไห้คิดถึงคนเป็นแม่เมื่อสิบปีก่อนหลังจากแม่ของเขาจากไปแล้ว

แล้วตามขึ้นทาบทับร่างบางนั้นด้วยร่างกำยำของเขา ไม่ให้เธอดีดดิ้นหนีไปจากเงื้อมมือของเขาได้

โน้มร่างกำยำเข้าหาร่างบางนั้น ส่งปลายจมูกโด่งเข้าซุกไซร้ลำคอระหงของเธออย่างจงใจเพื่อให้เธอกรีดร้องออกมาอีก

“กรี๊ด”

แล้วมันก็ได้ผล หญิงสาวใต้ร่างกำยำของเขากรีดร้องออกมาดังสุดเสียง

“อืม”

แต่เขาก็ไม่สนใจเสียงของเธอนั้น กลับขยับใบหน้าเลื่อนลงต่ำหาคอเสื้อของเธอ

ซุกไซร้ปลายจมูกไปกับกลิ่นหอมอ่อนๆ บนร่างกายของเธอ ที่ก็คงเป็นพวกบริสุทธิ์ผุดผ่องเพราะเตรียมตัวเอาไว้จับผู้ชายรวยๆ สักคนเมื่อเรียนจบ เหมือนกับที่แม่ของเธอทำนั่นแหละ

“ไม่นะ ออกไปให้พ้นนะ กรี๊ด”

สองมือเล็กๆ ยกขึ้นผลักไสคนตัวโตที่กำลังรุกล้ำเรือนกายของเธอทั้งที่เธอไม่ได้เต็มใจ ออกแรงผลักออกไปเต็มที่ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ขยับและเข้าหาเธอหนักขึ้นไปอีก

คนตัวโตขยับตัวออกจากคนตัวเล็กเพียงเล็กน้อยราวกับจะเลิกรังแกเธอ ก่อนจะใช้มือหนาจับเสื้อของเธอเลิกขึ้นไปสูงจนถึงหน้าอกของเธอ

“กรี๊ด”

หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลงด้วยความตกใจและความหวาดกลัว สองมือเล็กพยายามไล่คว้าเอาชายเสื้อของตัวเองเพื่อที่จะดึงมันลงมา

“อยู่เฉยๆ อย่าทำกูเสียอารมณ์”

จับสองมือบางที่กำลังจะทำเขาเสียอารมณ์ที่มันกำลังเริ่มพลุ่งพล่านกับเรือนกายของเธอขึ้นมาไปตรึงไว้ด้านบน

สายตาคมจ้องมองดูเธอด้วยแววเย็นชาอยู่ชั่วครู่ก่อนจะละลงมามองหน้าอกของเธอที่มันโตกว่าหน้าอกของเด็กเล็กน้อย

แล้วส่งปลายจมูกโด่งเข้าไปเตะเบาๆ สูดกลิ่นหอมๆ ที่มันโชยออกมา ก่อนจะใช้ริมฝีปากกัดเนินนมของเธอที่มันมีเสื้อชั้นในบดบังอยู่เกินครึ่งเข้าให้เต็มคำ

“อ้าย”

เข็มขาวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ไม่เคยมาก่อนเลยที่จะถูกกัดมาแบบนี้

หยดน้ำตาที่มันไม่เคยแห้งไปจากใบหน้าของเธอนับตั้งแต่เจอหน้าเขา ไหลรินออกมาอีกระลอกใหญ่เมื่อถูกเขารังแกเข้ามาแบบนั้น

“อืม”

แล้วเขาก็กัดผิวเนื้อเนียนๆ ของคนตัวเล็กเข้าให้อีกด้วยความสะใจ สร้างรอยฟันไปทั่วลำตัวของเธอที่เขานั้นเปิดเสื้อขึ้นเอาไว้

ก่อนจะจ้องมองดูด้วยความสาแก่ใจที่ได้สร้างความเจ็บปวดให้อีกฝ่ายได้มากมายขนาดนี้

พร้อมกับอารมณ์ที่มันพลุ่งพล่านจนทำให้เป้ากางเกงของเขาโป่งนูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแม้กางเกงจะเป็นสีดำก็ตาม

“ออกไปนะ อย่านะ กรี๊ด”

หญิงสาวยังคงกรีดร้องดังไม่ขาดสายอย่างเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจที่ถูกกระทำย่ำยีจากคนที่เธอเคยคิดว่าเขาคงมีเมตตากับเธอบ้างต่างจากคนอื่นๆ ที่มีแต่จะรังเกียจเธอที่มีชาติกำเนิดมาจากการถูกขืนใจ

ร่างกายยังคงดิ้นขัดขืนหวังให้หลุดพ้นไปจากตรงนี้ ให้รอดไปให้ได้แม้หมดแรงตายก็ยอม

“กูบอกว่าอย่าดิ้นไง อยากเจ็บตัวหรือไง”

ปีศาจร้ายในคราบมาเฟียหนุ่มเงื้อกำปั้นขึ้นมาด้วยความโกรธเกรี้ยวเมื่อคนตัวเล็กที่ควรจะจำยอมเขาได้แล้วกลับดีดดิ้นไม่เลือก

สายตาคมจ้องมองเธออย่างดุดันกำราบให้เธอจำยอมเขาซะเพราะไม่อยากใช้กำลังกับเธอให้เปลืองแรง

“คุณอย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนูขอร้องล่ะ ได้โปรดปล่อยหนูไปเถอะนะ”

หญิงสาวส่งเสียงอ้อนวอนขอร้องเขาอย่างสุดเสียง หวังให้เขาปล่อยเธอไปจากตรงนี้

“กรี๊ด”

แต่เขากลับส่งมือหนาเข้าไปใกล้กับขอบกางเกงขายาวของเธอแทน ทำเอาหญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความหวาดกลัว

เสียงของเธอยังคงกรีดร้องดังด้วยความเจ็บปวดไม่ขาดสาย แต่ทว่ากลับไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอเลย ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียวราวกับไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ

“กูบอกว่าอย่าดิ้นไง”

กำปั้นหนาเหวี่ยงด้วยความแรงเข้าไปที่ท้องของหญิงสาวที่เขาสั่งเธอแล้วว่าไม่ให้ดิ้น เธอทำเขาโมโหเองก็ต้องรับผิดชอบไปด้วยตัวเองนั่นแหละสาสมแล้ว

“โอ๊ย”

คนตัวเล็กงอตัวเข้าหากันด้วยความเจ็บปวด หมดทางจะดิ้นหนีแล้วไม่หลงเหลือทางรอดอะไรจากเงื้อมมือของปีศาจในร่างคนตรงหน้านี้อีกแล้ว

เธอทำได้เพียงแต่ปล่อยให้น้ำตามันไหลอาบสองแก้มอย่างไม่ขาดสาย จนแก้มขาวๆ นั้นเปียกแล้วเปียกอีกจนมันบอบช้ำไปหมดแล้ว

“อ้าส์”

เขาจับคนตัวเล็กที่หมดฤทธิ์ได้สักทีถอดเอากางเกงขายาวที่แสนเกะกะนั้นออก ก่อนจะจับท่อนเอ็นยักษ์ของตัวเองออกมาจากในกางเกงขายาวสีดำนั้น

เสียบแทบความใหญ่โตที่มันขยายตัวยาวใหญ่จนแทบจะระเบิดออกมาได้แล้วเข้าไปในตัวหญิงสาว

ยัดแรงเต็มที่ผ่านช่องทางคับแคบที่แสนแห้งผากนั้นจนรวดเดียวมิดลำยาว เยื่อพรหมจรรย์ของเธอขาดดังผึงใหญ่เขานั้นรู้สึกได้

และนั้นทำให้เขาเผยรอยยิ้มออกมาอย่างสะใจที่ได้เป็นผู้ทำลายมัน และทำลายเธอให้แหลกสลายไปด้วย

“กรี๊ด”

หญิงสาวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายเหมือนถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ อย่างไม่ไยดีจากของแข็งที่ร่างกายของเขาส่งเข้ามาในร่างกายของเธอ