บทที่ 10 ภรรยาว่าจ้าง (2/2)

"นายน้อย ท่านกำลังคิดสิ่งใดหรือขอรับ" หลันเต๋อเอ่ยทำลายบรรยากาศเงียบเชียบลง เมื่อสีหน้าของลู่อี้ฝานดูเป็นกังวลจนชวนอึดอัด

เจ้าของร่างสูงหยุดเดินเดี๋ยวนั้น เขาเหลียวหลังกลับ "หลันเต๋อ เจ้าว่าข้าควรแต่งภรรยาแล้วอย่างนั้นหรือ"

"เอ่อ...นายน้อย ท่านก็อายุไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว ดูนายท่านสิขอรับภรรยาตั้งเท่าใด"

ลู่อี้ฝานขึงดวงตามองหลันเต๋ออย่างไม่สบอารมณ์ ดูเหมือนเขาจะเอ่ยบางอย่างผิดไป จึงรีบยกมือขึ้นตบริมฝีปากของตนเดี๋ยวนั้น "ขะ...ขออภัยขอรับ แต่หากนายน้อยไม่อยากแต่งจริง ๆ ท่านก็ลองจ้างภรรยาเพื่อแต่งงานหลอก ๆ ให้ฮูหยินสบายใจดีหรือไม่ขอรับ"

คิ้วเข้มเลิกขึ้นหนึ่งฝั่ง "จ้างภรรยา"

หลันเต๋อพยักหน้าหงึกหงัก "ขอรับ หากนายน้อยไม่อยากให้สตรีเหล่านั้นมาคอยควบคุม วิ่งไล่ตามทั้งวัน เช่นนั้นท่านก็จ้างเสียเลย วางเงื่อนไขที่ท่านต้องการ จ่ายนางเป็นเงิน เพียงเท่านี้ท่านก็ได้ทั้งอิสระ รวมถึงฮูหยินใหญ่เองก็สบายใจ"

ลู่อี้ฝานพยายามขบคิดตามคำพูดของผู้ติดตาม ที่หลันเต๋อเอ่ยมาย่อมมีเหตุผล เดิมทีเขาเป็นบุรุษแต่งงานกี่ครั้งก็ไม่เห็นเป็นไร อีกอย่างสตรีซึ่งเต็มใจให้เขาว่าจ้างก็คง