Home / โรแมนติก / หวานใจนายเถื่อน / บทที่ 27 หลอมรวมรักกลายเป็นหนึ่ง I

Share

บทที่ 27 หลอมรวมรักกลายเป็นหนึ่ง I

last update Last Updated: 2024-12-07 18:29:51

“อืม” เขาครางออกอยู่ในลำคอเมื่อปากอิ่มบดขยี้จูบอย่างดูดดื่ม สิ่งที่เขาสอนเธอมาหลายครั้ง เธอจำแม่นและนำมาใช้กับเขา ซึ่งทำได้ดีจนเขาแทบคลั่งเลยทีเดียว แต่จูบได้ไม่นานนักเธอก็ถอนออกก่อนจะไล่เรียวปากจูบแก้มที่สากไปด้วยเครา ไล่มาที่ซอกคอและดูดเม้มแรงกว่าเขาด้วยซ้ำ

“อืม แม่เสือสาว ร้อนแรงจัง” เขาครางและบอกอย่างพอใจอีกครั้ง พลางกัดฟันและยิ้มกับตัวเอง จากนั้นปากอิ่มก็จูบจนถึงแผงอกกว้างที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามแน่น ๆ ปลายลิ้นร้อนไร้เดียงสาของเธอถูกส่งออกมาโลมเลียตวัดไปมากระทั่งถึงยอดอก ครั้งนี้เธอจะเอาคืนบ้างจึงใช้ลิ้นเลียตรงยอดอกระรัว ทำให้เขาสะท้านและบิดเกร็งลำตัว

“ซี๊ดดดด อ่า ดีจัง ดีมากเลย” เขาออกปากชมและครางด้วยความพอใจครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่ลิ้นและเรียวปากอิ่มดูดเลียยอกอก

อย่างร้อนแรง กลางลำตัวของเขาก็ดีดดิ้นขึงขัง แข็งจนอยากจะออกมาหายใจ เธอสัมผัสได้ว่ามันดิ้นเมื่อเนินสวาทถูไถไปมา

“โอ้ว หยกจ๋า อ่า ช่วยพี่ที” คราวนี้เป็นทีของเขาที่จะต้องเอ่ยปากขอร้องบ้าง และเมื่อได้ยินดังนั้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 29 หลอมรวมรักกลายเป็นหนึ่ง III (END)

    “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง” ดูเหมือนเขาจะมั่นใจเสียเหลือเกิน“ให้หยกพร้อมกว่านี้นะคะ”“พี่จะทำทุกๆ วัน ทุกๆ คืนให้หยกพร้อมที่จะพูด” พูดอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร เธอก็ใจขาดตายก่อนพอดี“เอ่อ ไม่ต้องทุกวันทุกคืนก็ได้ค่ะ หยกไม่อยากสำลัก ความสุขตายซะก่อน” เธอบอกอย่างเอียงอายพลางเบือนหน้าหนีเมื่อเขากำลังกดริมฝีปากลงไปตรงซอกคอ“ตกลงว่าอยู่กับพี่นะ ไม่ต้องไปไหนแล้ว ห้ามหนีด้วย” เขากระซิบเสียงนุ่ม“หยกมาแต่ตัวนะคะ ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเลย”“พี่ต้องการแค่นี้แหละ เสื้อผ้ามันสำคัญตรงไหน เดี๋ยวก็ถอดอยู่ดี” ให้ตายสิน้ำเสียงของเขาฟังดูแล้วหื่นชอบกล“ให้หยกใส่เดินออกจากบ้านบ้างสิคะ”“ช่วงนี้กำลังหวง ขอขังเอาไว้ในห้องบนเตียงนี้อย่างเดียวได้หรือเปล่า ฮืม” พูดจบเขาก็กดจูบท

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 28 หลอมรวมรักกลายเป็นหนึ่ง II

    “พี่ปราบ... อ๊ะ! อ๊ะ! โอ้ว” เธอร้องครางเสียงดังลั่นเมื่อคว้าเอาจุดหมายไว้ได้ ร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมทั้งจิกเล็บลงบนท่อนแขนของเขาอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์ เรือนกายส่วนนั้นกระตุกตอดเป็นจังหวะกระตุ้นให้เขาซอยถี่ๆ อีกเพียงไม่กี่ครั้งก็ตามเธอไปติดๆ“ซี๊ดดดด โอ้ว พี่เสร็จแล้ว” จบคำเขาก็กดสะโพกหนักๆ กับเนินสวาท แล้วโน้มตัวลงไปจูบเธอก่อนจะกอดเอาไว้แนบแน่น และปลดปล่อยน้ำอุ่นๆ เหนียวๆ หลั่งไหลออกมาผสมกัน ร่างกายทั้งคู่เบาหวิวล่องลอยราวกับขึ้นสวรรค์ ทว่าน้ำเสียงยังคงหอบพร่าเหมือนกับเพิ่งออกกำลังกายมาอย่างหนัก ริมฝีปากบดเคล้าจูบอย่างดูดดื่ม ขณะที่ท่อนเนื้อแข็งแกร่งยังคงดุนดันดีดดิ้นและพุ่งพ่นน้ำรักออกมายังไม่หมด แต่ด้วยความที่อ่อนเพลียหมดแรงเมื่อจูบอย่างพอใจแล้วเขาจึงกอดเธอเอาไว้แล้วซบหน้าลงไปบนเนินอกเปลือยเปล่า ฟังเสียงหัวใจดวงน้อยเต้นถี่ๆ เธอยกมือขึ้นสอดไปที่เรือนผมของเขาแล้วหลับตาลงผ่อนลมหายใจเข้าออกด้วยความเหนื่อยล้านานจนรู้สึกว่าทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติ แต่ไม่รู้จะเริ่มคุยกันอย่างไรดี เขาจึงผงกศีรษะขึ้นแล้วจูบเบาๆ ต

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 27 หลอมรวมรักกลายเป็นหนึ่ง I

    “อืม” เขาครางออกอยู่ในลำคอเมื่อปากอิ่มบดขยี้จูบอย่างดูดดื่ม สิ่งที่เขาสอนเธอมาหลายครั้ง เธอจำแม่นและนำมาใช้กับเขา ซึ่งทำได้ดีจนเขาแทบคลั่งเลยทีเดียว แต่จูบได้ไม่นานนักเธอก็ถอนออกก่อนจะไล่เรียวปากจูบแก้มที่สากไปด้วยเครา ไล่มาที่ซอกคอและดูดเม้มแรงกว่าเขาด้วยซ้ำ“อืม แม่เสือสาว ร้อนแรงจัง” เขาครางและบอกอย่างพอใจอีกครั้ง พลางกัดฟันและยิ้มกับตัวเอง จากนั้นปากอิ่มก็จูบจนถึงแผงอกกว้างที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามแน่น ๆ ปลายลิ้นร้อนไร้เดียงสาของเธอถูกส่งออกมาโลมเลียตวัดไปมากระทั่งถึงยอดอก ครั้งนี้เธอจะเอาคืนบ้างจึงใช้ลิ้นเลียตรงยอดอกระรัว ทำให้เขาสะท้านและบิดเกร็งลำตัว“ซี๊ดดดด อ่า ดีจัง ดีมากเลย” เขาออกปากชมและครางด้วยความพอใจครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่ลิ้นและเรียวปากอิ่มดูดเลียยอกอกอย่างร้อนแรง กลางลำตัวของเขาก็ดีดดิ้นขึงขัง แข็งจนอยากจะออกมาหายใจ เธอสัมผัสได้ว่ามันดิ้นเมื่อเนินสวาทถูไถไปมา“โอ้ว หยกจ๋า อ่า ช่วยพี่ที” คราวนี้เป็นทีของเขาที่จะต้องเอ่ยปากขอร้องบ้าง และเมื่อได้ยินดังนั้

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 26 ชมชิมหวานใจ II

    “เอา พี่จะเอา จะเอาหยกตอนนี้ เดี๋ยวนี้” เขาบอกด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายก่อนจะผงกศีรษะขึ้นแล้วขยี้จูบที่ปากอิ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ทำเอาปากบางแทบพังและแสบเพราะหนวดเคราถูไถ ขณะที่เรียวลิ้นร้อนส่งออกมาลากเลียไปตามเรียวปากแห้งผาก ก่อนจะสอดแทรกเข้าสู่โพรงปากนุ่มอย่างรวดเร็ว พร้อมกับตวัดลิ้นเกาะและสูบกลืนลมหายใจกันเอาไว้ จูบดูดดื่มร้อนแรงจนทำให้กลางกายเกิดการเปลี่ยนแปลง ท่อนเนื้อภายใต้กางเกงยีนส์มันกำลังดีดดิ้นและถูไถกับกลางลำตัวของเธอ กระตุ้นให้เลือดลมในร่างกายไหลเวียนอย่างรุนแรงและจากมือที่เกาะกุมมือเธออยู่ค่อยๆ ปล่อยเคลื่อนลงมาตามลำคอ จนถึงเนินอกอวบ เขาบีบเค้นแรงๆ ขณะที่ปากยังคงบดขยี้จูบ ก่อนจะละเรียวปากขยับลงมาขบเม้มที่ซอกคอและดูดจนเป็นรอยแดงจ้ำ มือก็ขยำทรวงอกอย่างหนักหน่วง จากนั้นก็เลื่อนมืออีกข้างลงไปที่หน้าท้องแบนราบ กระทั่งถึงขอบกางเกง เขาจึงปลดกระดุม รูดซิบ ก่อนจะสอดฝ่ามือล้วงเข้าไปอย่างรวดเร็ว“อืม” เธอครางในลำคอเมื่อฝ่ามือหนาลูบไล้บนเนินสวาทแผ่วเบา พร้อมกับสอดแทรกนิ้วมือแกร่งแหวกว่ายหยอกเย้ากับกลีบสวาท กรีดกรายนิ้

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 26

    แต่ในขณะเดียวกัน ชาติชายก็รีบโทรศัพท์บอกเจ้านายว่าตัวเองได้เผลอพูดความจริงออกไปแล้ว ทำให้ปราบต้องรีบตามหงส์หยกกลับไปที่บ้านทันที“ไอ้ชาติ ไอ้ตัวแสบ ฆ่าทิ้งดีไหมเนี่ย” ปราบบ่นพร้อมกับขับรถ ATV ออกจากสวนทันที เพื่อจะได้ตามหงส์หยกให้ทัน จากนั้นเขาก็ขับมาถึงหน้าออฟฟิศในเวลาอันรวดเร็ว แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะอยู่ในบริเวณนี้ เขาจึงกระโดดลงจากรถแล้วเดินเท้าตามหา เป็นไปไม่ได้ที่จะเดินเร็วกว่ารถที่เขาขับ“อยู่ที่บ้านเราหรือเปล่าวะ” เขาคิดถามตัวเองแต่คนโกรธแบบนั้นมีหรือจะกลับบ้านพัก ต้องกลับบ้านตัวเองสินะ“พวกเอ็งเห็นคุณหยกหรือเปล่า ผู้หญิงที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าน่ะ เดินมาทางนี้หรือไหม” ปราบถามด้วยความร้อนใจ“เสื้อเชิ้ตสีฟ้าเหรอครับนาย ผมเห็นหลังไวๆ เดินไปที่โรงจอดรถของคนงานน่ะครับ”“อะไรนะ! โรงจอดรถของคนงานอย่างนั้นเหรอ ให้ตายสิ” เมื่อฟังอย่างนั้นแล้วก็มีสิ่งเดียวคือเธออาจจะให้คนงานไปส่งก็เป็นได้ เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วเขาจึงรีบว

  • หวานใจนายเถื่อน   บทที่ 25 ชมชิมหวานใจ I

    แต่ในขณะเดียวกัน ชาติชายก็รีบโทรศัพท์บอกเจ้านายว่าตัวเองได้เผลอพูดความจริงออกไปแล้ว ทำให้ปราบต้องรีบตามหงส์หยกกลับไปที่บ้านทันที “ไอ้ชาติ ไอ้ตัวแสบ ฆ่าทิ้งดีไหมเนี่ย” ปราบบ่นพร้อมกับขับรถ ATV ออกจากสวนทันที เพื่อจะได้ตามหงส์หยกให้ทัน จากนั้นเขาก็ขับมาถึงหน้าออฟฟิศในเวลาอันรวดเร็ว แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะอยู่ในบริเวณนี้ เขาจึงกระโดดลงจากรถแล้วเดินเท้าตามหา เป็นไปไม่ได้ที่จะเดินเร็วกว่ารถที่เขาขับ “อยู่ที่บ้านเราหรือเปล่าวะ” เขาคิดถามตัวเองแต่คนโกรธแบบนั้นมีหรือจะกลับบ้านพัก ต้องกลับบ้านตัวเองสินะ “พวกเอ็งเห็นคุณหยกหรือเปล่า ผู้หญิงที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าน่ะ เดินมาทางนี้หรือไหม” ปราบถามด้วยความร้อนใจ “เสื้อเชิ้ตสีฟ้าเหรอครับนาย ผมเห็นหลังไวๆ เดินไปที่โรงจอดรถของคนงานน่ะครับ” “อะไรนะ! โรงจอดรถของคนงานอย่างนั้นเหรอ ให้ตายสิ” เมื่อฟังอย่างนั้นแล้วก็มีสิ่งเดียวคือเธออาจจะให้คนงานไปส่งก็เป็นได้ เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วเขาจึงรีบวิ่งไปที่โรงจอดรถทันที แล้วก็ทันเส

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status