บทที่ 7 ฉันมีแฟนแล้ว

“ประธานฟู่”

สวี่ชิงฮวนครุ่นคิดแค่ไม่กี่วินาที ก็เอ่ยปากตอบกลับไปว่า “ฉันมีแฟนแล้วค่ะ”

เรื่องดีลาภลอยแบบนี้ ตั้งแต่เธอเกิดมาจนถึงตอนนี้ ก็ไม่เคยพบเห็น และก็ไม่เชื่อด้วย

ไม่ว่าเขาอยากจะลองเชิงตัวเอง หรือเป็นเพราะเหตุผลบางอย่างต้องการหาคนมาแต่งงานด้วยจริง ๆ เธอก็ไม่อยากเข้าร่วม ดังนั้น โกหกว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ปัญหาทั้งหมดก็สามารถจัดการได้อย่างเรียบร้อย

ได้ฟังคำพูดของเธอ ฟู่เยี่ยนฉือเม้มปากเล็กน้อย ดวงตาเคร่งขรึมขึ้น

“จริงเหรอ?”

“ฉันจะโกหกประธานฟู่ทำไมคะ?”

ยังไม่รอให้เขาเอ่ยปาก สวี่ชิงฮวนก็โค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันไม่รบกวนประธานฟู่แล้วค่ะ ช่วยเอาสัญญาให้ฉันด้วยค่ะ”

“อืม”

ฟู่เยี่ยนฉือพยักหน้าพูดเสียงอย่างเย็นชา และก็ไม่ได้ยื้อต่อ พูดแค่ว่าสัญญาอยู่ที่เลขาของเขา จากนั้นก็ปิดประตูห้องสวีทลง

สวี่ชิงฮวนถือสัญญาเดินจากไปอย่างรวดเร็ว และถือว่าบทสนทนาเมื่อครู่ตัวเองหูแว่วไปเอง

ฟู่เยี่ยนฉืออยากแต่งงานกับตัวเองงั้นเหรอ?

เหลวไหลสิ้นดี!

…….

หลังจากได้สัญญามา สวี่ชิงฮวนก็ไม่ได้ส่งมอบให้แอนนี่โดยตรง แต่ไปหาผู้จัดการเฉินก่อน

โครงการนี้เธอติดตามมานานขนาดนี้แล้ว จู่ ๆ จะให้ตัวเองถอนตัวออก ตามเหตุผลแล้วก็ไม่มีเหตุผลสักอย่างนิด! แน่นอนว่า เธอก็รู้ว่าในฐานะหัวหน้า หน้าตาของผู้จัดการเฉินต้องครบทั่วทุกด้าน ดังนั้นต่อให้ตัวเองจะต้องได้รับความอึดอัด แต่เพื่อการทำงานก็ต้องไปจัดการขอโทษ

เมื่อผู้จัดการเฉินเห็นสวี่ชิงฮวน หน้าตาก็บึ้งตึงลงทันที

“เธอมีธุระอะไร?”

“ขอโทษค่ะประธานเฉิน……เมื่อวานฉันทำให้คุณโมโห ฉันกลับไปคิดดูแล้ว เป็นปัญหาของฉันจริง ๆค่ะ” สวี่ชิงฮวนยิ้มแล้วเดินเข้าไปมาหา “แต่โครงการความร่วมมือกับหัวเย่ ฉันรับผิดชอบมาโดยตลอด รายละเอียดในนี้ฉันกลัวว่าถ้าหากส่งมอบให้แอนนากะทันหัน จะเกิดความสะเพร่ากระทบต่อโครงการนี้ หวังว่าประธานเฉินจะคลายความโมโหนี้ และให้โอกาสฉันอีกครั้งนะคะ”

เธอวางท่าทางให้อ่อนช้อยที่สุด ใช้น้ำเสียงจริงใจที่สุดเตือนสติผู้จัดการเฉินว่าทางที่ดีอย่าใช้ความโมโหตัดสินปัญหา

เดิมทีเรื่องของฮั่นหยางก็ทำให้ผู้บริหารไม่พอใจอยู่แล้ว ถ้าหัวเย่เกิดปัญหาอีก งั้นไม่ใช่ปัญหาแค่เธอสวี่ชิวฮวนคนเดียวที่ถูกไล่ออก

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักครู่หนึ่ง ผู้จัดการเฉินเงยหน้าชำเลืองมองเธอ

“เธอหมายความว่า โครงการของหัวเย่ไม่มีเธอไม่ได้งั้นสินะ?”

“ฉันไม่กล้าที่จะพูดแบบนี้ค่ะ! เป็นเพียงเพื่อให้โครงการหัวเย่ดำเนินการไปอย่างราบรื่นเท่านั้น คุณดูสัญญาสิคะ ฉันเจรจาหารือกับอีกฝ่ายหลายครั้งขนาดนี้ กว่าจะได้มูลค่าทางตัวเลขที่สูงที่สุด ในนี้ทุ่มเทแรงกายแรงใจไปมากเท่าไหร่ ฉันเชื่อว่าคุณก็รู้ดี”

ผู้จัดการเฉินรับสัญญาไปกวาดตามอง สวี่ชิงฮวนเจรจามูลค่าได้สูงกว่าที่คาดหมายไว้จริง ๆ

เขากระแอมสองสามครั้ง ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น “ฉันให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย เมื่อวานเธอก็เห็นแล้ว ประธานฟู่ควบคุมทั้งบริษัทเข้มงวดแค่ไหน ถ้าหากหัวเย่เกิดปัญหาอีก เธอก็ไสหัวไปได้เลย”

สวี่ชิงฮวนเห็นเขาผ่อนคลายความคิดลง ตัวเองก็โล่งอกสักที “ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ ขอบคุณผู้จัดการเฉินนะคะ”

มุมเลี้ยวของโรงแรม ชายร่างสูงใหญ่ก็ดึงสายตากลับ ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาดับบุหรี่ที่อยู่ในมือ

โจวซือเจ๋อที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ด้านข้างก็ยิ้มอย่างดีใจ บนตัวเผยกลิ่นอายความเกเร “ว้าว สาวคนนี้สวยดีนะ ไม่แปลกใจที่เทวดาอย่างนายก็มีความรู้สึกอย่างคนธรรมดาได้! วางใจเถอะ เรื่องนี้มอบให้ฉันได้เลย สหายอยากเล่นกับผู้หญิง จะไม่ใช่เรื่องง่ายได้ยังไง? แค่นายสั่งมา คืนนี้ฉันรับรองว่าเธอจะปรากฏตัวอยู่บนเตียงของนายอย่างว่าง่าย!”

ฟู่เยี่ยนฉือขมวดคิ้วไม่พูดจา ทั้งตัวตกอยู่ในความมืดมิดครึ่งหนึ่ง

เห็นเขาไม่พูด โจวซือเจ๋อก็ฮึกเหิมขึ้นมา “พนักงานตำแหน่งเล็ก ๆ อย่างเธอ ฉันไม่ต้องใช้การบังคับ แค่หาคนไปข่มขู่สักหน่อยก็จัดการได้แล้ว”

“ถ้านายกล้าแตะต้องเธอ ก็ไม่ต้องกลับประเทศมาอีกแล้ว”