ตอนที่สิบสี่
เหตุใดจึงนานนัก
เด็กสาวฝันหวานไปหลายวัน กว่าจะเริ่มหวั่นวิตก
เหตุใดเขายังไม่มาสักที จะเอ่ยปากบอกเรื่องนี้กับผู้ใดก็ยังไม่กล้า ด้วยหากเขาไม่มารับนางคงต้องอับอายแทบมุดแผ่นดินหนี
เหตุใดจึงไปนานนัก หรือว่าต่อสู้กันจนบาดเจ็บ
ไม่หรอก เขาเก่งกาจออกปานนั้น คงไม่พลาดพลั้งง่ายๆ
แต่ฝ่ายตรงข้ามคงร้ายกาจไม่น้อย มิเช่นนั้นเขาคงไม่ต้องมาหาซื้ออาวุธ
เฮ้อ...มู่กังเปา เจ้าหายไปที่ใด
ภายในใจของเด็กสาวคิดวุ่นวายร้องเรียกชื่อของชายผู้บอกรักและรับปากจะแต่งงานกับนาง
ผ่านไปหลายวันมู่กังเปาก็ยังไม่โผล่หน้ามาจนเด็กฝึกงานสาวในร่างฮัวซูฮวาร้อนใจคิดว่าเขาคงเบื่อหน่ายทอดทิ้งนางอย่างเช่นรุ่นพี่คนแรก
เซียนร่ายรำนั่งทดท้อหมดเรี่ยวแรงไม่ออกร้องเพลงหรือร่ายรำอีกจนชุนเจียวได้แต่ปลอบโยน
“เหล่าชายหนุ่มก็เป็นเช่นนี้ พอได้สมใจก็หันหน้าจากไปหาความสดใหม่ ซูซูเอ๊ย อย่าได้คิดมากไปเลย เจ้ายังเยาว์วัยนัก พักไม่นานร่องช่องทางก็กลับมาคับแคบ
คณิกาจอมหลอกล่อคือผู้พิทักษ์กฎหมายงั้นหรือนักกฏหมายสาวได้กลายเป็นเซียนบทกลอนผู้คอยล่อหลอกชาย นางได้พบกับจอมโจรซึ่งปลอมตัวเป็นบัณทิตเพื่อขโมยของ กว่าจะพบว่าเขาแปลงร่างเป็นหมาป่าพร้อมขย้ำเนื้อกวางสาวในยามค่ำคืนนางก็ถูกเขากินไปตลอดทั้งตัวแล้วแนะนำตัวละครฮัวซือฮวา คณิกาจอมหลอกล่อหรือหญิงผู้พิทักษ์กฎหมายซ่งจือเฉิง จอมโจรซึ่งปลอมตัวเป็นบัณทิตหนุ่มผู้สุภาพเรียบร้อยคุณชายหม่า กวีหนุ่มผู้ชื่นชอบการแต่งบทกลอนคหบดีหลี่ คหบดีผู้ร่ำรวยเป็นเจ้าของกิจการอัญมณีอันล้ำค่าอาหู เด็กหนุ่มลูกน้องของซ่งจือเฉิงเสี่ยวหวั่น สาวใช้ของฮัวซือฮวาตอนที่หนึ่งบทกลอน “แม่นางซือซือช่างมากความสามารถนัก ถึงกับแต่งบทกลอนออกมาแก้กลอนห้าของคุณชายหม่าได้อย่างไพเราะ อีกทั้
ตอนที่สอง สถานที่แปลกใหม่แสงสีขาวสว่างจ้าอาบไปทั่วร่างก่อนที่สาวนักกฎหมายจะลืมตาขึ้นมองเบื้องหน้าในสำนักงานมีสถานที่แบบนี้ด้วยหรือ ตกแต่งแปลกมาก เหมือนทะลุมาอยู่ในยุคโบราณ คงไม่ใช่รสนิยมแบบใหม่ของซีอีโอหรอกนะ หญิงสาวค่อนขอดในใจ ก่อนจะเดินตามเสียงที่ได้ยินเข้าหูมาจนเห็นภาพร่างของหญิงสาวผู้งดงามจับตานอนเปลือยอยู่บนโต๊ะกลางขณะชายหนุ่มใช้สองมือกระชับเอวคอดดึงรั้งเข้าหาตัว แล้วจ้วงโจนสอดแทงท่อนเอ็นใหญ่เข้าใส่ในโพรงถ้ำอุ่นอย่างหนักหน่วงปัก ปัก ปัก“มีแรงเท่านี้เองหรือเจ้าคะ”“อย่าท้าทายพี่เช่นนี้ จงรอรับให้ดีเถิด”เสียงกระเซ้าเย้าแหย่ดังออกมาก่อนทั้งสองร่างจะโยกโยนเข้าออกอย่างดุเดือดพร้อมเสียงซ่านกระเส่าซึ่งดังอย่างต่อเนื่อง“อื้อ...อ้า...โอ้ววว”เฮ้ย!...ทำแบบนี้กันในที่ทำงานอย่างโจ่งครึ่มเลยหรือ นี่มัน...เกินไปแล้วนะ ผิดกฎชัดๆผู้ซึ่ง
ตอนที่สาม ถูกหรือผิดเมื่อล้มตัวลงนอน ความทรงจำของร่างงดงามก็หลั่งไหลเข้ามา‘ฮัวซือฮวา’หรือที่คนในหอเหลียงฮัวเรียกขานกันว่า’ซือซือ’ยามนี้นางเพิ่งมีวัยเพียง18ขวบปีเท่านั้น น้อยกว่าเกษมสุขเกือบครึ่ง ด้วยมีบิดาเป็นนักต้มตุ๋นใช้ความฉลาดในทางที่ผิด จึงเกิดพลาดท่าเสียทีถูกจับเข้าคุกเด็กสาวไร้หนทางจึงเดินเข้ามาขายตัวเองในหอเหลียงฮัวเพื่อนำเงินไปช่วยเหลือผู้เป็นบิดาไม่ให้ถูกทุบตีหรือซ้อมทารุณจนตายในคุกมิคาดว่าสุดท้ายบิดาที่ได้ปล่อยตัวออกมาได้เพียงไม่กี่วันกลับถูกทำร้ายและทิ้งให้ตายอยู่ข้างตรอกเปลี่ยวโดยหาตัวผู้กระทำผิดไม่ได้ฮัวซือฮวาซึ่งยามนั้นมีวัยเพียง14ขวบปีแต่ฉลาดหลักแหลมจึงได้แต่เก็บความเศร้าเสียใจเอาไว้ เพียงสาบานกับตนเองว่าจะหาผู้ทำร้ายบิดาให้ได้ในสักวันสาวน้อยต่อรองกับแม่เล้าใหญ่เพื่อยกระดับตัวเองให้กลายเป็นอี้จี้ดาวเด่น โดยเติบโตมาเป็นเซียนบทกลอนหนึ่งเดียวของหอเหลียงฮัวนางใช้ความหลงใหลส่วนตัวและความอยากคลุกคลีกับชนชั้นสูง แล้วยังอาศัย
ตอนที่สี่ที่นี่ดีจัง“คุณชายถือวิสาสะโอบกอดข้าโดยพลการ เหตุใดต้องแลกเปลี่ยน” เซียนบทกลอนคนงามหรือจะหลงกลง่ายๆ“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เช่นนั้นเรื่องที่แม่นางซือซือถึงกับมีอารมณ์กลัดมันลอบแอบดูผู้อื่นร่วมรักกันคงต้องนำไปแต่งเป็นกลอนดีดีได้หลายบทแน่” รอยยิ้มพร้อมอ้อมแขนที่กอดรัดแน่นขึ้นพาให้หญิงสาวเริ่มมีน้ำโห“คุณชายอยากหาเรื่องหรือ” เสียงที่เอ่ยออกมาจึงห้วนดุเรียกเสียงหัวเราะขบขันอีกครา“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าหรือจะอยากหาเรื่องแม่นางผู้งดงาม เพียงแต่เห็นว่าอาจช่วยเหลือได้เท่านั้น” ปากเรียวโฉบลงมาประกบปากเล็กอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวตั้งตัวไม่ทันสองมือซึ่งเดิมโอบกอดอยู่เลื่อนมากอบกุมความอวบหยุ่นที่ด้านหน้าแล้วเคล้าคลึงนอกร่มผ้าอย่างย่ามใจ“อืม...ทั้งใหญ่ล้นทั้งแน่นเด้งเพียงนี้ เป็นบุญของข้านัก” คำชมถูกเอ่ยออกมาหลอกล่อให้สาวงามได้เคลิ้มไหวแต่ฮัวซือฮวาซึ่งได้ยินเต็มหูกลับไม่คล้อยตาม สองมือเล็กผลักร่างหนาออกอย่างสุดกำลังก่อนจะใช้มือเช็ดคราบน้ำล
ตอนที่ห้า เพียงคหบดีคนหนึ่ง“คหบดีหลี่ช่างมีอารมณ์สุนทรีย์นัก เช่นนั้นให้ท่านเริ่มก่อนก็แล้วกัน” หญิงสาวคิดว่าตนเป็นเจ้าบ้านจึงอ่อนข้อให้เขาได้แสดงความเก่งกาจต่อหน้าผู้คนนับว่าชายหนุ่มไม่ได้โอ้อวดเกินจริง ทันทีที่บทกวีเอ่ยออกจากปาก ถ้อยคำคล้องจองสัมผัสพลิ้วไหวเรียกเสียงฮือฮาจากเหล่าผู้คนที่รุมล้อมรอฟังอยู่จนคหบดีหนุ่มยิ้มกว้างอย่างสมใจ“ไม่คาดว่าเพียงคหบดีคนหนึ่งถึงกับมีความสามารถด้านบทกวีเพียงนี้ เห็นทีพวกเราคงต้องกลับไปร่ำเรียนใหม่เสียแล้ว”“ข้าเคยได้ยินว่าเดิมทีเขาเล่าเรียนศึกษาจนสอบผ่านขั้นต้นมาแล้ว แต่ด้วยต้องสานต่อกิจการของทางบ้านจึงไม่ได้สอบขั้นต่อไป มิใช่เพียงคนค้าขายไร้ความรู้”“อ้าว...เช่นนั้นก็ไม่ขายหน้าเท่าใด รอฟังต่อสิ เขาจะเอ่ยท่อนจบแล้ว”ท่อนจบของคหบดีหลี่แต่งได้ดีจนฮัวซือฮวาอึ้งไปพักหนึ่ง แต่ด้วยหญิงสาวในร่างคือผู้ที่เคยมีความไฝ่ฝันหลงใหลด้านโคลงกลอนมาก่อน เมื่อรู้สึกว่าตนเองกำลังถูกปลดปล่อยด้วยบทกวีอันสุนทรีย์จึงคิดทบทวนอ
ตอนที่หกเคลิบเคลิ้ม“ข้าเตรียมน้ำอุ่นไว้แล้ว เชิญคุณหนูเจ้าค่ะ” เสี่ยวหวั่นสมเป็นสาวใช้ในหอเหลียงฮัวซึ่งคอยดูแลอี้จี้สาวอย่างเรียบร้อยฮัวซือฮวาก้าวเข้าไปในห้องพลางถอดเสื้อผ้าลงแช่น้ำอย่างผ่อนคลายเฮ้อ...อยากโดนเลียแบบนั้นบ้างจังหญิงสาวคิดถึงเมื่อครู่ซึ่งเดินผ่านห้องของรุ่นพี่สาวนางหนึ่ง ภาพเรียวขาขาวถูกจับอ้าออกจนกว้างเพื่อให้ชายหนุ่มละเลงลิ้นรุกไล่อย่างถนัดช่างน่าเร้าใจนักชายหนุ่มผู้นั้นลงลิ้นไม่หยุดทั้งตวัดเลียทั่วติ่งเสียว ทั้งซุกไล้ไปทั่วสองร่องกลีบ ขณะนิ้วมือช่วยกันรุกบดคลึงสลับชักเข้าออกในร่องอุ่นจนหญิงสาวบิดกายเกร็งเร่าถ้าโดนเลียซ้ำๆย้ำๆแบบนั้นจะเสียวขนาดไหนนะ มิน่าล่ะ ผู้หญิงส่วนใหญ่ถึงชอบให้ผู้ชายลงลิ้นให้ มือเล็กเลื้อยลงไปยังร่องดอกไม้สีแดงฉ่ำของตัวเองก่อนจะแหวกอ้าสอดนิ้วลงไปบดคลึงติ่งเกสรเพื่อเรียกความซ่านสยิวจนน้ำใสเริ่มไหลหลั่งอื้อ...อยากได้ลิ้นเร็วๆบ้าง หญิงสาวในร่างของฮัวซือฮวาร่ำร้องแต่ไม
ตอนที่เจ็ด หลอกล่อ ซ่งจือเฉิงใช้ความช่ำชองบดขยี้ติ่งเสียวหนักบ้างเบาบ้างเว้นจังหวะให้หญิงสาวได้รับความรู้สึกกระสัน ลิ้นร้อนลิ้มรสความอร่อยโดยไม่รู้อิ่มทั้งเลียปาด ดูดดุน เคล้าคลึงจนร่างบางเผลอกายยกสะโพกเด้งร่องน้ำฉ่ำให้เขาได้ดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อยฮัวซือฮวาตอบรับความเสียวซ่านอย่างลืมตัว หญิงสาวเดี๋ยวอ้าปากค้าง เดี๋ยวห่อปากร้องอู ส่งเสียงอืออา อย่างพยายามอดกลั้นไม่ให้เสียงลอดออกไปจนผู้อื่นได้ยินโอ๊ย...เสียว เสียวจนน้ำหูน้ำตาไหลผู้ชายที่นี่ใช้ลิ้นได้ดีจนเหลือเชื่อ เลียจนเสียวแทบขาดใจแล้ว อื้อ...นักกฎหมายในร่างของฮัวซือฮวาร่ำร้องก่อนร่างบางจะสั่นกระตุกตอดรัดถี่รัวด้วยสัมผัสความสุขสมอย่างที่ว่างเว้นมานานปีหญิงสาวหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตั้งสติได้ผลักร่างใหญ่ออกอย่างแรงแล้วลุกขึ้นคว้าชุดคลุมมาสวมใส่พลางตวาดแหวเพื่อกลบเกลื่อน“เจ้า...ทำเกินไปแล้ว”“เกินไปหรือ ข้าว่ายังน้อยไปหน่อย เจ้ายังไม่เห็นสวรรค์จนหาทางกลับไม่ถูกเลย คราวหน้าข้าจะทุ
ตอนที่แปดช่วยเหลือฮัวซือฮวาคิดถึงคืนที่ซ่งจือเฉิงเข้ามาดื่มสุราแล้วแอบอ้างว่าเป็นเพื่อนของคหบดีหลี่ นางเป็นคนเรียกคนรับใช้ให้ส่งพวกเขากลับไปพร้อมกันจริงๆ“นั่นด้วยเจ้าอ้างว่าเป็นเพื่อนกัน ข้าย่อมไม่ผิด” หญิงสาวรีบเถียงหน้าดำหน้าแดง“พยานในวันนั้นย่อมไม่เอ่ยเช่นนั้นแน่” ซ่งจือเฉิงทรุดลงนั่งอย่างเป็นต่อ“หากสอบสวนทวนความขึ้นมาคงต้องเริ่มตั้งแต่ที่เจ้าแนะนำให้ข้ารู้จักกับคหบดีหลี่ จากนั้นจึงมอมสุราเขาเพื่อหาทางให้ข้ากลับไปที่เรือนสกุลหลี่พร้อมกัน นั่นจึงเปิดโอกาสให้ข้าได้ลอบสำรวจเส้นทางและเข้าขโมยอัญมณีล้ำค่าได้สำเร็จแม่นางซือซือ เจ้าคิดว่าควรจะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดแต่โดยดีแล้วช่วยเก็บของล้ำค่าเอาไว้ หรือว่าควรจะแจ้งทางการให้พวกเขาจับตัวไปสอบสวนด้วยอีกคนดีเล่า”ฮัวซือฮวาคิดตามแล้วจึงค่อยตระหนักได้นางพลาดไปแล้ว ไม่ว่าจะแก้ตัวอย่างไรแต่พยานหลักฐานย่อมกระจ่างชัด นักกฎหมายสาวในร่างของฮัวซือฮวาเข้าใจในข้อนี้ดี ขอเพียง
ตอนพิเศษเจ็ดทั้งห้าสาวต่างมองกันไปมองกันมาเมื่อค้นพบว่าตัวตนอีกร่างหลังประตูคืออี้จี้สาวดาวเด่นคนใด“เอาเถอะ ที่ผ่านมาพวกเราต่างชอบใจที่จะได้อยู่ที่นั่น ในเมื่อตอนนี้ได้กลับมาแล้ว ใครอยากจะกลับไปก็รีบสะสางเรื่องส่วนตัวให้เสร็จแล้วรีบกลับมาให้ทันแต่ถ้าใครอยากจะอยู่ที่นี่เหมือนเดิม ก็คิดว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ความฝันตื่นหนึ่ง เมื่อกลับมาแล้วก็ใช้ชีวิตต่อไปให้ดีส่วนเรื่องที่พวกเราคือใคร คงไม่สำคัญอีกต่อไป”ซีอีโอสาวใหญ่สรุปตามประสาผู้นำ เธอก้าวเดินออกไปก่อนเป็นคนแรกก่อนที่อีกสี่สาวจะแยกย้ายกันกลับไปนั่งสงบสติอารมณ์ที่โต๊ะของตัวเองเสียงแป้นพิมพ์ยังคงรัวดังไม่หยุดสลับกับเสียงถอนหายใจของพนักงานทั้งสาวและไม่สาวซึ่งยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานโดยแทบไม่ได้เงยหน้าเงยตาเสียงน้ำดังอยู่ในห้องสุขาบ่งบอกว่าใครบางคนอยู่ด้านในสลับกับเสียงถอนหายใจเฮือกๆซึ่งดังออกมาเป็นระยะคล้ายกับช่วงเวลาที่พวกเธอเปิดประตูข้ามไปอีกโลกหนึ่งซีอีโอสาวมองภาพความเคร่งเครียดตรงหน้าก่อนจะรวบรวมเอกสารทั้งหมดเพื่อจัดการเขียนสั่งงานทุกอย่างให้เรียบร้
ตอนพิเศษหกฮัวซีฮวาซึ่งจู่ๆก็ก้าวเข้ามาถามเสียงสั่นอีกคน“ประตู ประตู ประตู” ฮัวซูฮวาเดินพูดคำเดิมๆซ้ำไปซ้ำมาก่อนจะเดินมายืนด้านข้างของสาวงามทั้งสาม“พวกเจ้ากำลังทำสิ่งใดกัน” หญิงสาวผู้ก้าวเข้ามาเป็นคนที่ห้าหันมาเห็นประตูปริศนาแล้วอ้าปากค้างทันที“พวกเจ้าเคยเห็นประตูนี่กันหรือ” ฮัวซือฮวาหรือนักกฎหมายสาวเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของอีกสี่สาวงามพวกนางต่างพยักหน้าสีหน้าตื่นตระหนกก่อนจะสะดุ้งตกใจก้าวถอยหลังไปรวมตัวกันเมื่อมีเสียงปริศนาออกมาจากอีกฝั่งของประตู“พวกเจ้าย่อมต้องเคยเห็นกันทุกคน” เสียงทรงพลังเปล่งออกมาโดยไร้ที่มา“เจ้า...เจ้าคือผู้ใด” ซีอีโอสาวในฐานะอดีตผู้ที่มีตำแหน่งสูงที่สุดตัดสินใจเชิดหน้าเอ่ยถาม“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกเจ้าไม่ต้องรับรู้ในเรื่องนั้น ยามนี้สิ่งสำคัญคือเรื่องที่พวกเจ้าต้องกระทำ ข้ามีเวลาให้เพียงสามวัน พวกเจ้าต้องกลับไปสะสางเรื่องราวยังอีกด้านให้เสร็จสิ้นไม่ว่าจะจัดการอย่างไรก็แล้วแต่ เมื่อใกล้หมดเวลา พวกเจ้าต้องมายืนรอ
ตอนพิเศษห้ายิ่งได้รับความรุนแรง สาวงามยิ่งเร่าร้อนโยกร่างเด้งสะโพกตอบรับอย่างรัญจวนใจ เสียงครางหวานกระเส่าเปล่งออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่านเกินกว่าที่เคยได้รับ“อ๊ายยยย เสียว ข้าเสียว พี่เฉิง อ้า...”“แรงอีกดีหรือไม่”“ดี เอาแรงแรง”สาวงามเรียกร้องพร้อมกรีดเสียงดังทั้งร่างกระตุกค้าง จิกขา กำมือ ภายในตอดรัดถี่รัวเป็นสัญญาณของการถึงฝั่งฝันในรอบแรกเสียงจากทั้งสี่ห้องย่อมปลุกความพลุ่งพล่านของอ๋องหนุ่มและชายาสาวในห้องที่ห้าให้คึกคักเร่าร้อน“น้องเฟยเฟย พวกเรายอมแพ้พวกเขาไม่ได้เด็ดขาด มิเช่นนั้นพวกเขาจะหาว่าพวกเราอายุมาก เรี่ยวแรงถดถอย”ชายหนุ่มพูดไปมือจับสะโพกเล็กเอาไว้แน่นแล้วแทงสวนท่อนเอ็นขึ้นมากระแทกร่องจนเต็มแรงก่อนจะแทงตอกทิ่มงัดขึ้นกระแทกลงอย่างสาแก่ใจ“ซี้ดดดด ท่านอ๋อง เบาหน่อย”“เบาหรือ อีกเดี๋ยวเจ้าก็เรียกร้องให้แรงอยู่ดี”อ๋องหนุ่มบดคว้านสะโพก โยกซ้ายทีขวาทีลาดครูดท่อนลำเพื่อให้กระทบถูกส่วนอ่อนไหวด้านใน เขาร่วมร
ตอนพิเศษสี่“เหตุใดใจร้อนเพียงนี้” หญิงสาวบ่นได้ไม่กี่คำก็ต้องเปล่งเสียงอืออาออกมาด้วยถูกกระตุ้นจนรัญจวนวาบหวามยามปลายหัวบานถูเขี่ยวนคลึงกับติ่งแน่นจนเสียดเสียว หญิงสาวย่อมลืมสิ้นเกร็งค้างส่งเสียงครางเร่าร้อน แท่งทวนแกร่งจ่อเข้ากับร่องน้ำฉ่ำเยิ้มก่อนจะแหวกเนินเนื้อนุ่มมุดเข้าไปจนสุดปลายทางเนินอวบอูมแย้มร่องกลีบแดงยามเมื่อดุ้นลำใหญ่ถอนออกและดันเข้าจนมิดลำ“อื้อ...”ชายหนุ่มทั้งถอนทั้งกระแทกโยกเข้าย้ายออกถี่รัว เพื่อให้ภรรยาสาวได้ส่งเสียงครวญครางเป็นสัญญาณเริ่มการแข่งขันห้องที่เริ่มต้นติดตามมาคือห้องของขุนนางหนุ่มจางหมิ่นและภรรยาสาวฮัวซีฮวาชายหนุ่มจับร่างบางหงายหน้าด้วยท่วงท่าสามัญโดยไม่รอช้า“ชอบหรือไม่” ชายหนุ่มถามก่อนจะรัวละเลงลิ้นโดยไม่พักเพื่อให้น้ำหวานสีใสได้รินหลั่งล้นนอง“ท่านพี่...” หญิงสาวเพียงครางตอบเท่านั้น“น้องซีซีอยากให้พี่สอดใส่เข้าไปแล้วหรือไม่”“ใส่..ใส่เลย” เสียงสั่นด้วยอ
ตอนพิเศษสามเฮ้อ...ข้าล่ะอิจฉาพวกเจ้าจริงๆ ได้แต่งงานออกไปมีสามีแสนดีแสนรักใคร่ ดูสิ แม้จะผ่านไปแรมปีแต่สายตาที่พวกเขามองพวกเจ้าราวจะจับกลืนลงท้องไม่ให้ผู้ใดได้พบเห็นที่สำคัญพวกเขาทุกคนต่างยกย่องพวกเจ้าเป็นภรรยาเดียว อ้อ...ลืมไป มีเฟยเฟยซึ่งท่านอ๋องยังมีหลายภรรยา แต่เขาก็ยกย่องและอยู่กับเจ้ามากที่สุด”“แม่เล้าใหญ่ ท่านหาให้ข้าสักคนสิ ข้าอยากได้บ้าง” เสียงงอแงของคณิกาคนอื่นเรียกรอยยิ้มขบขันจากบรรดาสาวงามด้วยรู้ดีว่าพวกนางเพียงหยอกล้อไม่คิดเป็นจริงเป็นจังพวกนางคงไม่รู้ตัวว่า ถ้อยคำซักถามกึ่งดูแคลนหรือท้าทายแกมหยอกล้อ สร้างความกระเหี้ยนกระหือรือให้บรรดาสามีทั้งหลายซึ่งลอบฟังอยู่ต่างอยากแสดงพละกำลังของตนเองให้ผู้อื่นได้เห็นเพื่อลบคำสบประมาท“มาหาว่าข้าบอบบางไร้เรี่ยวแรงหรือ คืนนี้ข้าจะจัดหนักให้น้องซีซีร้องทั้งคืนจนพวกเจ้าไม่ได้หลับได้นอนเลยทีเดียว” จางหมิ่นกำมือแน่นด้วยโดยดูหมิ่นว่าเป็นเพียงขุนนางรูปร่างบาง เขามองไปทางรูปร่างสูงใหญ่ของสามีหญิงสาวคนอื่นพลางคิดในใจสูงใหญ่แล้วอย่า
ตอนพิเศษสองนัยน์ตาเคลิ้มฝันมองไปทางภรรยาของหัวหน้าพรรคมารโดยไม่ได้รับรู้ว่ามีสายตาของลูกน้องชายจับจ้องเตรียมจะจับไปเชือดทิ้งโทษฐานนินทาหัวหน้าหญิงของพวกเขา“เจ้าอย่าได้พูดมาก มองรอบข้างดูบ้าง โอ๊ะ!...นั่นแม่นางซีซีอดีตเซียนหมากล้อมผู้เก่งกาจ บัดนี้นางได้เป็นฮูหยินของขุนนางไปแล้ว คงไม่มีเวลาฝึกซ้อมอีก หากข้าได้แข่งขันกับนาง ไม่แน่ว่าอาจจะเอาชนะก็เป็นได้”“เชอะ ยังหวังจะเอาชนะนางเพื่ออันใด เจ้าแพ้นางอย่างราบคาบจนไม่มีหน้าเหลือให้แตกยับเยินอีกแล้ว”“หากเอ่ยเช่นนั้นแม่นางซือซือเองก็คงแทบไม่มีเวลาแต่งกลอนด้วยต้องวุ่นวายอยู่ในค่ายโจร ไม่น่าเชื่อว่าสามีโจรของนางจะกล้าพาตัวภรรยาออกมา ไม่เกรงจะโดนทางการเพ่งเล็งหรือจับตัวไปสอบสวนหรืออย่างไรกัน” สายตาสงสัยมองจ้องไปยังร่างงดงามพร้อมกลุ่มคนที่ยืนห้อมล้อมเฝ้าระวังอยู่ด้านหลัง“พวกเขาคงเตรียมการไว้ดีแล้ว หาไม่คงไม่กล้าเสนอหน้าออกมา” ผู้ที่ตอบหันหน้าไปอีกทางซึ่งมีรถม้าขบวนใหญ่วิ่งมาจอดอย่างเร่งรีบ“นั่นไง แม่นางซินซิน มาแล
ตอนพิเศษหนึ่งเมื่อสองท่อนลำเข้าไปได้ทั้งหมด สองพี่น้องจึงร่วมแรงร่วมใจมุดเข้ามุดออกลากครูดจุดเสียวด้านในจนกายบางสั่นสะท้านเผลอเปล่งเสียงร้องดังลั่น“ซี้ดดดด เสียววว ช้าหน่อย อื้ออออ อ๊ายยยย อู๊ยยยย”เจียเจียซึ่งนั่งอยู่บนรถม้าอีกคันได้แต่เมินหน้าหนีไปทางอื่นด้วยไม่อยากได้ยินได้ฟัง รวมทั้งผู้ติดตามทุกคนซึ่งแม้จะคุ้นชินแต่แก่นกลางกายกลับตั้งชี้แข็งชันไปตามเสียงซ่านกระเส่ารถม้าขย่มโคลงไปมาน่าหวาดเสียวพร้อมเสียงหวานซึ่งยังคงครวญครางอย่างคล้ายจะโดนทำร้ายอยู่ด้านใน“เบาก่อน โอ๊ยยยย อย่าแรงนัก อื้อ...ไม่ไหวแล้ว”รถม้านิ่งสงบหยุดการโยกคลอนไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มขยับอีกครา“อีกแล้วหรือ ข้าแสบไปหมดแล้ว”“เมื่อครู่ยังไม่ลึกมาก ขออีกคราเถิด” แฝดผู้พี่เว้าวอนเสียงแหบพร่ารถม้าโยกขย่มอีกคราคราวนี้แรงขึ้นกว่าเดิมจนคาดเดาได้ถึงอารมณ์ร้อนแรงของสามหนุ่มสาวด้านใน“พอก่อน ช้าก่อน ซี้ดดดด เสียววว”ฮัวซินฮวาซึ่งโดนจับประกบหน้าหลังจนหัวสั่นหัวคลอนร้องโวยวาย หัวของนางโข
แนะนำตัวละครฮัวเฟยฮวา คณิกาผู้เร่าร้อนหรือหัวหน้างานผู้เคร่งขรึมอ๋องหวงหนิงหลง ท่านอ๋องว่างงานผู้ลอยตัวอยู่เหนือกฎเกณฑ์ สามีของฮัวเฟยฮวาฮัวซีฮวา คณิกาสุดแสบหรือสาวบัญชีผู้เรียบร้อยจางหมิ่น บุตรชายคนรองของเจ้ากรมคลังสามีของฮัวซีฮวาฮัวซูฮวา คณิกาจอมยั่วหรือสาวฝึกงานไร้เดียงสามู่กังเปา หัวหน้าพรรคมาร สามีของฮัวซูฮวา ฮัวซือฮวา คณิกาจอมหลอกล่อหรือหญิงผู้พิทักษ์กฎซ่งจือเฉิง หัวหน้าจอมโจรหนุ่ม สามีของฮัวซือฮวาฮัวซินฮวา คณิกาแสนเย้ายวนหรือซีอีโอโคตรดุตงต๋าหยาง หัวหน้าเผ่านอกด่าน&n
ตอนที่สิบหก ชีวิตสุขสบาย ร่างน้อยซึ่งถูกจับหันหน้าออกไปทางประตูถูกแฝดผู้พี่พุ่งเข้ามาขยำขยี้ทรวงอวบอิ่มจนขึ้นสีแดงเต็มไปด้วยรอยนิ้วแทนคำตอบ สองเต้าอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นกระดอนลงตามแรงเหวี่ยงทางด้านหลังของตงต๋าเหยาซึ่งเคลื่อนไหวตอกกระแทกร่องกุหลาบฉ่ำน้ำอีกคราภาพเบื้องหน้าเริ่มพร่าเลือนด้วยแรงตอกกระหน่ำด้านหลังที่ทั้งลึกทั้งสุด หญิงสาวยังโดนแฝดผู้พี่ซุกไซ้ซอกคอขาวบดขยี้ทรวงอวบหยุ่นจนปากสีแดงร้องครวญครางไม่หยุด“อื้อ...เสียว ช้าหน่อย อย่ากินแรงนัก อ้า...”ตงต๋าหยางกลืนกินเต้าทรวงอวบจนพอใจแล้วจึงสอดนิ้วบดคลึงติ่งกลางกายและส่งลิ้นลงไปละเลงรัวทั้งท่อนกายใหญ่ของน้องชายซึ่งยังผลุบเข้าผลุบออกไม่ได้หยุด“อื้อ...ระวังอย่าให้ลิ้นโดนแท่งเนื้อของข้า มันเสียวจนจะเสร็จ”“เช่นนั้นโจมตีเมียรักให้เสียวสุดๆก็แล้วกัน”สองแฝดตกลงกันเองโดยไม่สอบถามหญิงสาวตรงกลางสักคำมือของตงต๋าหยางแหวกร่องช่องทางสีหวานให้กว้างขึ้นทั้งที่ดุ้นลำของน้องชายยังมุดสอดเคลื่อนไหว ก่อนที่เ