เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 60
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1488
ฮองเฮาหลินรู้ว่าหลี่หลงหลินห่วงใยตนเอง กลัวอุปนิสัยของตนนี้อยู่ในวังหลังแล้วจะเสียเปรียบแต่วังหลังนี้ฮ่องเต้หวู่ทรงโปรดตนเองเพียงผู้เดียว ฉู่เฟยไม่สามารถสร้างปัญหาอันใดได้ฮองเฮาหลินหัวเราะ “เจ้าวางใจไปดินแดนทางเหนือเถอะ ไม่ต้องกังวลเรื่องในวังหลัง แม้ย่อมมีทางจัดการ”หลี่หลงหลินประกบมือทำความเคารพ “เช่นนั้นลูกขอตัวลาก่อน ไม่รบกวนเวลาพักผ่อนเสด็จแม่แล้ว รอยึดดินแดนทางเหนือกลับมาได้แล้วค่อยมารายงานข่าวน่ายินดีต่อท่าน”ลูกเดินทางไกลนับพันลี้แม่ย่อมกังวลฮองเฮาหลินเองก็เป็นเช่นนี้แต่ต่อให้ภายในใจนางไม่อาจหักใจได้เยี่ยงไร ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ กลัวจะทำให้หลี่หลงหลินเสียสมาธิตอนอยู่ในสนามรบ ทำเสียการใหญ่“แม่รอข่าวดีของเจ้า”...วันต่อมาตำหนักจิ่นซิ้วฉู่เฟยกำลังนอนไม่หลับบนเตียง สีหน้าเผือดซีด ดวงตาล้วนคือเส้นเลือดแดงนางรอฮ่องเต้หวู่ตลอดทั้งคืนแล้ว น้ำตานองหน้าจนกระทั่งฟ้าสว่างฮ่องเต้หวู่ก็ยังไม่ปรากฏตัวขันทีเดินก้มหน้าเข้ามา “พระสนม ท่านไม่ต้องรอแล้ว ฝ่าบาทไม่มีวันมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ หากท่านยังฝืนเช่นนี้ต่อไปจะไม่ดีต่อร่างกายเอาได้...”เพียะ!ฉู่เฟยโมโหมาก กวาดชุดกระเบื
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1487
“ไม่ ช่วงนี้ยังไม่อยากเห็นนาง!”“นางจะต้องอยากฉวยโอกาสนี้พูดเป่าหูข้าแน่ บัดนี้สถาณการณ์ยังไม่สงบ ข้าไม่สามารถถูกเรื่องนี้รบกวนได้!”ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้องค์ชายห้าเพิ่งตายไปฮ่องเต้หวู่ไม่อยากนึกถึงเรื่องเสียใจที่ผ่านมาศีรษะเว่ยซวินสั่นราวกับโขลกกระเทียม “บ่าวจะไปจัดการเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ!”...ตำหนักฉางเล่อดวงจันทร์ลอยเด่น บุปผาเบ่งบานฮองเฮาหลินกำลังชื่นชมดอกไม้ผ่านแสงจันทร์ภายในสวนดอกไม้ด้านหลัง บังเอิญได้พบหลี่หลงหลินมาเยี่ยมเยียนพอดีหลี่หลงหลินประกบมือทำความเคารพ “ลูกคารวะเสด็จแม่ วันนี้เสด็จแม่น่าจะได้ยินเรื่องในราชสำนักแล้วกระมัง?”ฮองเฮาหลินพยักหน้าเบาๆ “แม่เองก็เพิ่งได้ยิน”หลี่หลงหลินเอ่ยถาม “เช่นนั้นเสด็จแม่รู้ว่าพรุ่งนี้พระชายารัชทายาทจะตามจางไป่เจิงไปออกศึกที่ดินแดนทางเหนือแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ฮองเฮาหลินพูดว่า “ได้ยินแล้วเฉกเดียวกัน เพียงแต่เรื่องออกศึกดินแดนทางเหนืออันตรายยิ่งนัก พระชายารัชทายาทจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่?”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เสด็จแม่ ท่านวางใจเถิด ลูกจะไปพร้อมพระชายารัชทายาท ไม่จำเป็นต้องกังวลพ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาหลินชะงัก “อะไรนะ! องค์ชาย เ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1486
เพียงหลี่หลงหลินพูดถ้อยคำนี้ออกไปสีหน้าเหล่าขุนนางบุ๋นก็เปลี่ยนไปพวกเขาเพิ่งตระหนักได้ว่าทุกอย่างเมื่อครู่เป็นอุบายของหลี่หลงหลิน!ไม่มีโอกาสสร้างผลงานเพื่อบ้านเมืองอะไรทั้งนั้น!เพียงแต่สนใจเงินของพวกเขาเท่านั้น!บัดนี้ต่อให้เหล่าขุนนางร้องไห้หาบิดามารดาก็ไม่มีประโยชน์ หากไม่สามารถหาเงินได้ภายในสามวัน ความผิดนี้ก็ตกเป็นของพวกเขาแล้วถึงตอนนั้นหากดินแดนทางเหนือเกิดข้อผิดพลาดอันใดก็หนีไม่พ้นพวกเขา!หากฮ่องเต้หวู่ลงโทษ ผลลัพธ์ที่ตามมาย่อมไม่อยากคิด น่ากลัวว่าไม่อาจแก้ปัญหาด้วยเงินได้ ไม่แน่ว่ายังจะต้องตายอีกด้วย!เหล่าขุนนางบุ๋นต่างโมโหเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน!คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะยังมีเล่ห์เหลี่ยมเช่นนี้ น่ารังเกียจโดยแท้!แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว ทำได้เพียงฝืนปวดใจเสียสละเงินทองให้พ้นเคราะห์เหล่าขุนนางบุ๋นต่างพากันพูด“องค์ชาย มีโอกาสสร้างผลงานที่ดีถึงเพียงนี้ พวกเราดีใจยิ่งนัก!”“ใช่แล้ว! ขอบคุณองค์ชายมากที่มอบโอกาสที่ดีถึงเพียงนี้ให้พวกเรา!”“.....”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “ไม่ต้องขอบใจข้ามากเกินไปนัก”“มีถ้อยคำนี้ของพวกท่าน ภายภาคหน้าต่อให้เหน็ดเหนื่อยมากเพียงใ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1485
เขากลัวหลี่หลงหลินจะเสนอเงื่อนไขเหลวไหลไร้สาระอะไรอีกหลี่หลงหลินพูดว่า “เสด็จพ่อ ในเมื่อลูกไม่สามารถออกจากวังได้ ไม่สามารถบุกโจมตีชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือได้ เช่นนั้นได้โปรดมอบโอกาสสร้างผลงานให้ลูกสักอย่างเถิดพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หวู่แปลกใจ “ไม่สามารถออกจากวังได้แล้วจะสร้างผลงานเยี่ยงไร?”บัดนี้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือบุกเข้ามารุกรานและยึดครองเมืองซั่วเป่ยนอกจากอยากสร้างผลงานต่อสู้ฆ่าศัตรูกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ฮ่องเต้หวู่คิดวิธีอื่นไม่ออกหลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เรื่องเบี้ยเลี้ยงทหารสามารถให้ลูกคิดหาทางได้ ลูกจะพยายามอย่างสุดกำลัง ช่วยคลายความทุกข์ให้เสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ”ได้ยินดังนั้น ฮ่องเต้หวู่ดีใจมากเขากำลังกังวลอยู่เชียวว่าจะแก้ปัญหาเบี้ยเลี้ยงทหารต่อสู้กับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนืออย่างไรหลี่หลงหลินก็เสนอออกมาด้วยตนเองแล้วนี่คือได้มาโดยไม่ต้องร้องขอโดยแท้ฮ่องเต้หวู่พูดยิ้มๆ “เจ้าเก้าช่างมีน้ำใจโดยแท้! ช่วยคลี่คลายปัญหาแทนเรา! เราซาบซึ้งใจยิ่งนัก!”หลี่หลงหลินพูดว่า “เสด็จพ่อ ลูกสามารถหาทางแก้ปัญหาเบี้ยเลี้ยงทหารได้ อีกทั้งยังได้รับชี้แนะจากคำพูดท่านเมื่อครู่เ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1484
ซูเฟิ่งหลิงได้ยินถ้อยคำนี้ของหลี่หลงหลิน ซาบซึ้งใจอย่างมาก น้ำตาร้อนเอ่อคลอนางคิดไม่ถึงหลี่หลงหลินยอมเป็นศัตรูกับใต้หล้าเพื่อยืนอยู่ฝั่งเดียวกับตนทว่า เสด็จพ่อจะรับปากหรือ?ฮ่องเต้หวู่พิงพระที่นั่งมังกร ขมวดคิ้วเบาๆ “หากให้พระชายารัชทายาทออกศึกแล้วเกิดอันใดกับนาง...”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เสด็จพ่อ ด้วยอุปนิสัยของซูเฟิ่งหลิง ย่อมมุทะลุไปบ้าง ลูกยินดีเป็นผู้ตรวจการกองทัพ ติดตามกองทัพออกศึกพ่ะย่ะค่ะ”เพียงพูดถ้อยคำนี้ออกมา เหล่าขุนนางต่างฮือฮาจะสร้างความวุ่นวายก็ต้องมีขอบเขตกระมัง!หลี่หลงหลินให้พระชายารัชทายาทออกศึก นี่ก็เหลือจะเชื่อแล้ว!เขาถึงขั้นต้องการออกศึกไปเป็นผู้ตรวจการกองทัพที่ดินแดนทางเหนือด้วยตนเอง?จะต้องรู้ว่าหลี่หลงหลินเคยเป็นผู้ตรวจการกองทัพที่ดินแดนทางเหนือ ก่อความวุ่นวายในกองทัพและสร้างรายงานการศึกเท็จอีกด้วยชนิดที่ว่าผู้ภักดีทั้งสกุลซูต้องตายไปในดินแดนทางเหนือ นี่ก็หนีไม่พ้นเขา!เขาคิดจะไปเป็นผู้ตรวจการกองทัพอีกหรือคิดจะก่อเหตุซ้ำรอยเดิม ทำให้พ่ายแพ้เหมือนอย่างปีนั้น?ฮ่องเต้หวู่นึกถึงเรื่องในปีนั้น ต่อต้านอย่างกระตือรือร้น ส่ายหน้าอย่างต่อเนื่อง “ไม
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1483
เหล่าแม่ทัพชนชั้นสูงต่างหน้าแดงก่ำ ทอดสายตามองทางจางไป่เจิงด้วยสายตาวิงวอนหากปล่อยให้ซูเฟิ่งหลิงสตรีคนหนึ่งออกรบ เช่นนั้นหน้าตาของพวกเขาบุรุษเหล่านี้จะไปอยู่ที่ใด?จางไป่เจิงเข้าใจ พูดเสียงเคร่งขรึม “ฝ่าบาท พระชายารัชทายาทกำลังพูดเหลวไหลไร้สาระ! ข้าน้อยไม่เห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”ซูเฟิ่งหลิงชะงัก ดวงตาหงส์จ้องจางไป่เจิงเขม็งทั้งๆ ที่เป็นทหารคนสนิทของท่านปู่หรือเขาไม่เข้าใจเป้าหมายในการมีชีวิตอยู่ของตนก็คือออกศึกสู้รบกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เพื่อล้างแค้นให้ท่านปู่และผู้จงรักภักดีจองสกุลซูทั้งตระกูล?เหตุใดเขาต้องขัดขวางตนเองด้วย?ดี!ต่อให้เขาไม่เข้าใจจริงๆเหล่าแม่ทัพชนชั้นสูงในราชสำนักล้วนหดหัวอยู่ในกระดอง ตนเองยินดีร่วมออกศึกสู้รบกับเขาด้วยความภักดี นี่มีอันใดผิด?ซูเฟิงหลิงไม่เข้าใจ “แม่ทัพจาง เหตุใดท่านไม่ยินยอมให้ข้าออกศึก?”จางไป่เจิงสบมองซูเฟิ่งหลิงแวบหนึ่ง “ออกศึกเป็นหน้าที่ของบุรุษ ท่านเป็นแม่นางน้อยคนหนึ่ง จะสร้างความวุ่นวายอะไร?”ซูเฟิ่งหลิงอธิบาย “ข้าไม่ใช่แม่นางน้อย แต่งงานแล้ว...”จางไป่เจิงพูดเสียงเย็นชา “ในเมื่อแต่งงานแล้ว เช่นนั้นก็สมควรอยู่ที่บ้าน เ
บางทีคุณอาจจะชอบ
รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง194.6K viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน247.0K viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล429 viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา46 viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา702 viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง153.4K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋651.1K viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย348.5K views
