เจิ้งหลินหัวเราะเบา ๆ กับเสี่ยวจู้ที่กำลังโมโห นางเข้าใจดีว่าทุกคนคิดอย่างไร คราแรกที่นางรู้นางก็ยังไม่เชื่อเช่นกัน จนกระทั่งเสี่ยวจู้แสดงให้นางดู
“อ่า พวกเจ้าดูหมูมีปีก เกิดมาข้าเพิ่งเคยพบเคยเห็น” ชาวเมืองคนหนึ่งเอ่ย
“นั่นสิ นี่มันสัตว์อสูรแบบใดกันแน่นะ ช่างแปลกประหลาดนัก”
“โอ้ หมูของเจ้ามีปีกด้วยหรือ?”
กลุ่มของเจิ้งหลินกลับไปถึงโรงเตี๊ยมในเวลาไม่นาน ทั้งสามแยกย้ายกันเข้าห้องพักเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะแต่งหน้าบาง ๆ และสวมเครื่องประดับที่ซื้อมาในวันนี้โดยใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม เมื่อทั้งสามคนออกจากห้องของตนเอง สหายชายที่เข้าร่วมการแข่งขันต่างมองพวกนางเป็นตาเดียวกันด้วยความชื่นชม โดยเฉพาะเจิ้งหลินที่อุ้มเสี่ยวจู้เพื่อนำไปงานด้วย นางพอแต่งกายเช่นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ก็ทำเอาหัวใจของเหล่าสหายชายเต้นไม่เป็นส่ำกันเลยทีเดียว“เจ้าดูเจิ้งหลินสิ วันนี้นางช่างสง่างามนัก” ลู่ปันอดที่จะเอ่ยชมไม่ได้
“แคว้นชิงชนะ!!!” เสียงกรรมการประกาศขึ้นเมื่อเห็นว่าสัตว์อสูรยังไม่เลิกสู้กัน กิเลนไฟเมื่อได้ยินเสียงประกาศ มันรีบหายวับกลับไปยังมิติจิตของชินอ๋องเพื่อหลบหนีเจ้าหมูอ้วนที่กระทืบมันจนเสียหน้าไปหมดแล้ว ก่อนจะทิ้งท้ายอย่างเจ็บแสบให้เสี่ยวจู้หัวฟัดหัวเหวี่ยงอีกต่างห
คืนนั้นชินอ๋องยังหงุดหงิดไม่หายที่เห็นองค์ชายแคว้นหนานได้รับการดูแลจากเจิ้งหลินเป็นอย่างดีตอนจบการแข่งขัน พระองค์ได้แต่ฮึดฮัดอย่างไม่รู้จะควบคุมอารมณ์ตนเองอย่างไรทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของพระองค์เองแท้ ๆ ส่วนเจิ้งหลินเองก็นึกโมโหชินอ๋องที่ลงมือหนักไปจนองค์ชายสหายของนางได้รับบาดเจ็บมากมายเพียงนี้ ยังดีที่เจ้าสำนักไป๋มียาดีรักษาบาดแผลภายนอกและภายในให้กับองค์ชาย เจิ้งหลินจึงเบาใจขึ้นมาก
“นังสารเลว! ข้าจะฆ่าเจ้าเสีย” เย่หลิงจิงจากอับอายกลายเป็นความโกรธ ตะโกนออกมาอย่างอดรนทนไม่ไหวที่เสียท่าให้กับผู้หญิง“ฮึ
ตัวแทนแคว้นทั้งห้าเดินทางมาถึงลานกลางเมืองในเวลาต่อมา พวกเขาต่อแถวเพื่อนับคะแนนอย่างเป็นระเบียบโดยไม่ได้เร่งร้อนอันใด ผู้ชมต่างลุ้นคะแนนที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของแต่ละแคว้นกันเสียงดัง ในลานกลางเมืองยังมีการพนันว่าแคว้นไหนจะได้ที่หนึ่งในการแข่งขันนี้ด้วย ยิ่งทำให้บรรยากาศการลุ้นคะแนนคึกคักมากขึ้นไปทุกทีแล้ว“เจ้าดูคะแนนของแคว้นหนานกับแคว้นชิงสิ สูสีกันมากทีเดียว”“
ก่อนที่เจิ้งหลินจะสร้างเกราะปราณเสร็จ กลับมีกิเลนไฟบินมารับนางไปส่งเอาไว้ยังที่ปลอดภัยไม่ไกลนัก“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?” ชินอ๋องรีบตรวจดูอาการบาดเจ็บของเจิ้งหลิน“ข้า