บทที่ 49

แบลร์จ้องมองโรมัน หัวใจเต้นแรงจนเธอแน่ใจว่าเขาต้องได้ยินมันแน่ แต่งงานกับเขาหรือ? คำพูดนั้นก้องอยู่ในหัวของเธอ ดังและทำให้สับสน มันบ้า มันประมาท มันอยู่นอกเหนือการควบคุมอย่างสิ้นเชิง

และกระนั้น ส่วนเล็กๆ ที่ปฏิเสธไม่ได้ในใจของเธอก็อยากจะตอบตกลง

เธอเพิ่งจะยุติการหมั้นกับแดนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว มันรู้สึกเหมือนถูกกระชากอย่างแรงจากการเปลี่ยนแปลงจากสิ่งนั้นมาสู่การยืนอยู่ที่นี่ ฟังโรมันขอเธอแต่งงาน แต่กับโรมันมันต่างออกไป ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา วิธีที่เขาสัมผัสเธอ มองเธอ ท้าทายเธอ ทำให้เธอรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่เคยมีมาก่อน

บางสิ่งที่เข้มข้น บางสิ่งที่อันตราย

มันไม่ใช่ความรัก ยังไม่ใช่ เธอยังไม่พร้อมจะเอื้อนคำนั้นออกมา โดยเฉพาะเมื่อเธอเคยคิดว่าเธอรักแดนมาแล้ว และดูสิว่ามันพาเธอมาถึงจุดไหน แต่ความรู้สึกนี้...ที่เธอมีต่อโรมัน มันมากกว่าความปรารถนา มันมากกว่าแรงดึงดูด มันเป็นความรู้สึกดิบเถื่อน กลืนกิน และอยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอโดยสิ้นเชิง

เธอกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก พยายามรวบรวมสติ "นี่มันบ้าไปแล้ว"

ริมฝีปากของโรมันยกขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่มีอารมณ์ขันในสีหน้าของเขาเลย "ใช่หรือ?"

เธอถอนหายใจอย่างแ