All Chapters of อยู่บนเตียงกับเจ้านายที่หยิ่งผยองของเธอ: Chapter 1 - Chapter 10

แบลร์รู้สึกขอบคุณมากที่ได้กลับบ้าน เธอไม่เข้าใจปีศาจที่เข้าสิงเจ้านายของเธอระหว่างการเดินทางธุรกิจเมื่อเร็วๆ นี้ เขาบังคับให้ทุกคนทำงานหนักมาก พวกเขากลับถึงบ้านเร็วกว่ากำหนดหนึ่งวัน แต่เธอก็ดีใจที่ได้ห่างจากเขาเธอคาดหวังว่าจะได้กลับไปที่สำนักงานกับเขา แต่เธอกลับประหลาดใจเมื่อเขาให้เธอหยุดงานในช่วงบ่ายที่เหลือ บางทีเขาอาจตัดสินใจว่าพวกเขาทั้งคู่ต้องการพักผ่อนบ้าง ซึ่งเธอก็ไม่มีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้ช่วงนี้เขาเป็นคนที่แย่มาก หงุดหงิดง่ายและเรียกร้องตลอดเวลา เมื่อเขาส่งเธอที่หน้าประตูบ้าน เธอเกือบจะชูนิ้วกลางให้เขา เธอหยุดชั่วครู่ ไม่แน่ใจว่าเขาจะเห็นท่าทางนั้นในกระจกมองหลังหรือไม่โรมันมีความสามารถพิเศษในการรับรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง มันเหมือนกับว่าเขามีตาอยู่ด้านหลังศีรษะ คุณอาจคิดว่าความหล่อเหลาจะทำให้เขาทำงานด้วยง่ายขึ้น แต่ไม่เลย ถ้าจะว่าไปแล้ว มันทำให้เขาเป็นคนที่แย่ยิ่งกว่าเดิม เขาหล่อ และเขารู้ตัวดี เกือบทุกคนมักจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น โรมันดูหงุดหงิดมากขึ้นในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา เขาทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ ตลอดสองปีที่เธอทำงานให้เขา สองเดือนที่ผ่าน

แบลร์โบกมือเรียกแท็กซี่ เธอผลักประตูแท็กซี่เปิดและรีบขึ้นไปนั่งเบาะหลังอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตั้งใจจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เธอรู้สึกอยากเมา แต่ถ้านั่งบาร์คนเดียวตอนกลางวัน มันคงเป็นการเรียกหาปัญหา เธอรู้สึกถึงน้ำตาที่ไหลลงมาโดยไม่สามารถควบคุมได้ เธอพยายามควบคุมตัวเองไว้ในขณะที่เผชิญหน้ากับแดนและลอร่า"จะไปไหนครับ?" คนขับถาม เสียงของเขาตัดผ่านหมอกในสมองของเธอไปไหนดี? คำถามที่ดีบ้านไม่ใช่ตัวเลือก ซัตตันและเคียร่าอยู่ที่ทำงาน และเธอไม่อยากนั่งอยู่ในอพาร์ตเมนต์ว่างเปล่าของพวกเขา พลางนึกภาพแดนกำลังมีอะไรกับลูกพี่ลูกน้องของเธอซ้ำไปซ้ำมา เธอต้องการดื่ม แต่การนั่งคนเดียวในบาร์กลางวันแสกๆ แบบนี้? มันรู้สึกเหมือนการยอมแพ้อย่างสิ้นเชิงเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยที่อยู่ของสำนักงานเธอออกมาอย่างรวดเร็ว อย่างน้อยที่นั่น เธอก็พอจะแกล้งทำเป็นว่ามีงานทำอยู่ได้ บางทีอาจจะคิดออกด้วยซ้ำว่าควรทำอะไรต่อไปดีรถแท็กซี่เคลื่อนตัวออกจากขอบทาง และเธอถอนหายใจ พยายามทำให้ตัวเองสงบลงคนขับมองเธอผ่านกระจกมองหลัง "มีกระดาษทิชชู่ในช่องตรงกลางถ้าคุณต้องการนะจ๊ะ"เสียงของคนขับนุ่มนวล ราวกับว่าเข

หัวใจของเธอเต้นแรงอยู่ในอก แค่จูบเดียวก็เพียงพอที่จะบอกเธอได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับความสัมพันธ์ของเธอ แดนเป็นปัญหาทั้งหมดมาตลอด เธอไม่ได้รักโรมันด้วยซ้ำ คิดว่าเขาหยิ่งเกินไป แต่สิ่งที่เธอรู้สึกจากแค่จูบเดียวของเขานั้นมากกว่าที่เธอเคยรู้สึกตอนที่แดนสัมผัสเธออย่างเร่าร้อน แบลร์ถอยหลังออกมามองเขาเจ้านายของเธอเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าของเขา... แบลร์พยายามนึกหาคำมาอธิบาย"แบลร์ ทุกอย่างโอเคไหม?" เสียงของเขาสงบ แต่มีแววบางอย่างในดวงตาของเขา... บางอย่างที่ทำให้ท้องของเธอบิดเบี้ยว มันคือความขบขันหรือความหิวกระหาย? เธอไม่แน่ใจ แต่เธอไม่สนใจ ไม่ใช่ตอนนี้ จิตใจของเธอวุ่นวายไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกของเธอเอง เธอรู้สึกถึงความร้อนระหว่างขาของเธอและความเปียกชื้นที่เกิดจากการจูบเพียงครั้งเดียวแบลร์ไม่แน่ใจว่าเธอควรรู้สึกอับอายหรือไม่ เธอเคยอยู่กับแดน และอยู่กับแดนเพียงคนเดียว ตอนนี้เธอกลับรู้สึกเร่าร้อนกับเจ้านายของเธอเธอโน้มตัวเข้ามาใกล้ขึ้นอีก มือของเธอยังคงจับเนคไทของเขาไว้แน่นขึ้น "ฉัน... ฉัน... ฉันต้องรู้" เธอพูดเบาๆ เสียงสั่นเล็กน้อย "ถ้า... ถ้า... ถ้าสิ่งนี้มันปกติ"ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเป็นรอยย

เมื่อได้ยินคำพูดของโรมัน แบลร์ก็หายใจสะดุด เธอรู้อยู่แล้ว เพียงแค่จากประสบการณ์เล็กน้อยที่เธอเคยมีกับเขา... เขาหมายความทุกคำพูดสายตาของเธอเหลือบไปที่อวัยวะเพศของเขา มันหนา แข็ง และพร้อมใช้งานแดนไม่เคยต้องการให้เธอทำเช่นนี้เลย แต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเมื่อลอร่าทำเธอได้ยินการโต้เถียงของพวกเขามามากพอที่จะรู้เรื่องนี้แล้ว โรมันจะคาดหวังให้เธอทำได้ดีหรือเปล่า? ถ้าเขาตระหนักว่าเธอไม่เคยทำมาก่อนล่ะ?โรมันลูบศีรษะเธอเบา ๆ มือของเขาอบอุ่นและแสดงความเป็นเจ้าของ "อมให้ฉันหน่อย ฉันอยากให้ปากที่ฉลาดนั่นทำงาน"เสียงของเขาต่ำและหนักแน่น ส่งความเย็นวาบไปทั่วร่างของเธอ แบลร์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก หัวใจเต้นแรง กลิ่นของเขา—กลิ่นของผู้ชายที่เข้มข้นและเย้ายวน—โอบล้อมรอบตัวเธอ ทำให้เธอรู้สึกน้ำลายไหลเขาเอนหลังพิงโซฟาเชสเตอร์ฟิลด์ ลูบไล้ตัวเองอย่างเกียจคร้านขณะมองเธอ อวัยวะเพศของเขาขยับกระตุก ปลายเปียกชุ่มเป็นประกาย เส้นเลือดปูดโปนเต้นเป็นจังหวะใต้ฝ่ามือที่กำแน่น ภาพนั้นทำให้ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่างเธอ แต่เธอก็ยังลังเลดวงตาของโรมันมืดลง "อย่าคิด, แบลร์. แค่ทำตามที่ถูกบอก."ชีพจรของเธอเต้นแรงขึ้น เขาท

แบลร์ลืมตาขึ้นเห็นแสงแดดส่องผ่านม่านเข้ามา เธอขยี้ตาช้าๆ จิตใจยังมึนงงเพราะความง่วง และชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกสับสนจากนั้น ความทรงจำก็ถาโถมกลับมา... สำนักงาน การดื่มจนเมามายและมีเซ็กส์กับเจ้านายของเธอ วิธีที่โรมันควบคุมร่างกายของเธอและทิ้งเธอให้สั่นระริกในอ้อมแขนของเขา แก้มของเธอแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงมัน แต่ภายใต้ความอับอายนั้น กลับมีความพึงพอใจลึกๆ ที่เจ็บปวดหลงเหลืออยู่ พระเจ้าช่วย เธอได้เข้าไปพัวพันกับอะไรกันแน่?เธอขยับตัวเล็กน้อย ทำให้แขนของโรมันที่พาดอยู่บนเอวของเธอแน่นขึ้น เขานอนอยู่ข้างหลังเธอ ลมหายใจสม่ำเสมอพัดผ่านต้นคอของเธอ ส่งความสั่นสะท้านลงไปที่แขนของเธอและทำให้ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นแบลร์รู้สึกถึงความยาวของเขาที่กดทับกับก้นของเธอ ซึ่งเริ่มแข็งขึ้นและกระตุกด้วยความรู้สึก เธอหัวใจเต้นแรงเมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้หลับลึก เขาตื่นอยู่ แค่รอให้เธอตื่นขึ้นมาเท่านั้น"อรุณสวัสดิ์" เขาพึมพำ เสียงแหบพร่าเพราะความง่วง มันทำให้เธอรู้สึกขนลุกซู่ มือของเขาเลื่อนขึ้นไปข้างบน วางบนหน้าอกของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะบีบหัวนมเธอเบาๆ "เธอรู้สึกดี นุ่ม..."แบลร์กัดริมฝีปาก ลังเลว่าจะตอบอ