MasukShare
Chapter.4 เด็กมันงอน
Terakhir Diperbarui:
2025-04-17 12:07:39ฉันรู้สึกตัวช่วงเช้ามืดของอีกวัน รู้สึกอึดอัดชะมัด เฮียน่ะสินอนกอดฉันทั้งคืน ทั้งกอดทั้งก่ายจนขยับตัวไม่ได้เลย ดิ้นก็ไม่ได้เพราะโดนขู่ไว้เยอะ เอาแต่ใจแถมยังโคตรดุ
พยายามแกะมือเฮียออกช้าๆ เพราะต้องลุกไปทำงานบ้าน ต้องทำอาหารเช้าเอาให้เฮียอีก เป็นหน้าที่ประจำ เมื่อก่อนทำไม่ค่อยเป็นกินได้บ้างโดนเฮียเมินใส่บ้างเจ็บสุดเฮียเอาไปเทให้หมาหน้าบ้านกิน เฮียเป็นแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรจนฉันชินแล้ว ไม่เคยโกรธเฮียเลยเพราะที่ผ่านมาเฮียดูแลฉันกับแม่ดีตลอด มีบ้างแอบน้อยใจไม่นานก็หายเพราะเฮียมีวิธีง้อแบบของเฮีย ถึงเฮียจะโหดก็มีโหมดน่ารักนะจะบอกให้
"จะไปไหนแต่เช้า"
"ไปทำกับข้าวไงเฮีย ชงกาแฟให้เฮียด้วย ปล่อยแสบก่อนดิ" อ่า ทำให้เฮียตื่นหรอเนี่ย
"ฟ้ายังไม่สว่างเลย จะรีบไปไหนนอนก่อน "
"แสบก็ตื่นแบบนี้ทุกวันอ่ะเฮีย ไหนจะหุงข้าวกวาดบ้านถูบ้าน รอให้ฟ้าสว่างก็ทำไม่ทันไหนจะต้องอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกับเฮียอีก" กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ก่อนไปเรียนต้องทำงานบ้านให้เรียบร้อยก่อน อาหารเช้าต้องจัดไว้บนโต๊ะรอเฮียออกมากินก่อนไปทำงาน
"เป็นชุดเลยนะ เออๆ จะไปทำอะไรก็ไป"
"อารมณ์ดีแล้วใช่ไหม " ดีใจจังเฮียอารมณ์ดีแล้ว ไม่ชอบที่เฮียขึ้นมึงกู แต่ก็เป็นเพราะฉันไม่ต้องโทษใคร รู้อยู่เวลาเฮียโมโหจะเป็นยังไง
"คิดว่าไง ไปรีบทำ จะลุกไปอาบน้ำแล้ว"
"อ้าวเฮียไม่นอนต่อแล้วเหรอ"
"งานเยอะ ต้องไปแต่เช้า "
"ค่ะๆ " สงสัยงานเยอะจริง ปกติเฮียจะตื่นสายกว่านี้ เมื่อคืนกว่าเฮียจะได้นอนก็ยุ่งอยู่กับเรื่องของฉัน เฮ้อ ทำให้เฮียลำบากอีกแล้ว
"ใส่กางเกงขายาวเสื้อแขนยาว แต่งตัวให้มันเรียบร้อย อย่าเอาเศษผ้ามาใส่ให้เห็นอีก"
"จ้าๆ " อย่าได้หวังว่าจะได้แต่งตัวสวยๆ กับเขาเลย อยู่กับเฮียต้องพร้อมลุยตลอด บางครั้งแสบก็อยากสวยบ้างนะเฮีย
-------------------------
"เออๆ เดี๋ยวกูเข้าไปกำลังขับรถข้าวปลากูก็ไม่ได้แดก มึงจะเร่งอะไรกูนักหนาเนี่ย "
"เฮียอ้าปาก "
"มึงก็บอกให้มันรอก่อนกูกำลังไป รถแม่งก็ติดชิบหาย " เฮียอารมณ์เสียแต่เช้า ดีนะที่ฉันทำกับข้าวเสร็จทัน เฮียบอกให้เอาทุกอย่างใส่กล่องไปกินบนรถรวมทั้งกาแฟด้วย เฮียคุยโทรศัพท์กับพี่บอยลูกน้องที่ร้านผ่านหูฟังบลูทูธด้วยขับรถไปด้วยส่วนฉันมีหน้าที่ป้อนข้าวป้อนน้ำ ขนาดวันเสาร์รถยังติดเหมือนวันธรรมดา เมืองกรุงเป็นอย่างนี้ตลอด เวลาไปเรียนฉันถึงเลือกนั่งรถเมล์หรือไม่ก็รถไฟฟ้าแทนการให้เฮียไปส่งยังไงล่ะ
"ขอน้ำหน่อยติดคอ"
"ค่ะๆ " ฉันรีบยื่นขวดน้ำที่มีหลอดให้เฮียทันที
"ทำอะไรกินวะวันนี้ อร่อยดี" ไม่รู้เลยรึไงว่ากินอะไรเข้าไป
"ไก่ผัดพริกอ่อนกับไข่ดาวค่ะ "
"แล้วเอามาเผื่อตัวเองด้วยหรือเปล่า"
"เอามาค่ะ "
"ไอ้บอยเข้าไปเก็บห้องทำงานให้กูด้วย เก็บขวดเหล้าทิ้งให้หมด ดูดฝุ่นด้วยถ้ามึงขยัน เออๆ "
"เอาอีกไหม แสบทำมาเยอะเลยเผื่อกินกลางวันด้วย"
"ป้อนสิ" ดีใจจังวันนี้ทำกับข้าวถูกปากเฮีย ฉันรีบตักข้าวป้อนต่อ จะว่าไปเฮียก็เหมือนเด็กเหมือนกันนะเนี่ย
"มองไร แล้วไม่กินหรือไง "
"เฮียกินก่อนเลย แสบไปกินที่อู่ก็ได้"
"หิวก็กิน กินด้วยกันนี่แหละ "
"ไม่เอาอะ แสบมีของแสบอยู่หลังรถ ไม่อยากแย่งเฮียกิน "
"ตามใจ วันนี้อาจกลับดึกหน่อยนะ เอาการบ้านมาทำหรือเปล่า"
"เอามาค่ะ"
---------------------------
#เฮียยุ
กว่าจะถึงอู่ก็กินข้าวอิ่มพอดี รถก็โคตรติด ไอ้บอยก็โทรเร่งยิกๆ บอกว่ามีลูกค้ามาดูรถ คนเดียวกับเมื่อคืน ชักอยากเห็นหน้าแล้วสิผมประกาศขายรถที่ผมเบื่อลงตลาดสำหรับนักแข่ง ไม่คิดว่าจะมีคนสนใจเพราะราคาที่ตั้งไว้มันค่อนข้างสูงพอควร ขายได้ก็ขาย ขายไม่ได้ก็เก็บเอาไว้ใช้ต่อ
ถ้าไม่ซื้อนะมึงน่าดู ทำกูรีบแทบตายไอ้แสบก็ยังไม่ได้กินข้าวเพราะมัวแต่ป้อนผมมาตลอดทาง
"แสบไปรอในห้องเฮียแล้วก็กินข้าวให้เรียบร้อย " ผมสั่งไอ้แสบเข้าไปรอในห้อง หวังว่าไอ้บอยคงเก็บซากเรียบร้อยแล้ว ทั้งขวดเหล้าซากอะไหล่รถก้นบุหรี่ที่โยนไปทั่ว ขัดหูขัดตาเดี๋ยวไอ้แสบคงจัดการเอง ธรรมดาของผู้ชายงานล้นมือแม่บ้านก็ไม่ได้จ้างมีไอ้แสบนี่แหละที่คอยทำให้ตลอดเพราะรู้ว่าผมไม่ชอบคนขี้จุกจิก
"เฮียหวัดดี ลูกค้ารออยู่ที่รถอะ"
"มึงจัดการห้องทำงานกูหรือยัง"
"เรียบร้อยเฮีย "
"ขยะในถัง"
"เชี้ย ลืม " ผมส่ายหัวก่อนที่จะเดินตามไอ้แสบไปที่ห้องทำงาน พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าคนตัวเล็กกำลังก้มหน้าก้มตาอยู่ตรงถังขยะพอดี ช้าไปแล้วกู
"นี่ใช่ไหมเหตุผลที่ให้แสบแบกหน้าลงไปซื้อถุงยางในเซเว่น" ซากถุงยางใช้แล้วอยู่ในถุงดำที่สวมไว้ในถังขยะ เธอยกขึ้นมาแล้วทำท่าขยะแขยงพร้อมกับโยนถุงดำนั้นลงมากองไว้ตรงหน้าผม
"ไปกินข้าวไป"
"กินไม่ลง ขยะแขยง เป็นโหลก็ไม่พอหรอกเฮียถ้าจะใช้ขนาดนี้ "
"แล้วเป็นอะไร " เห็นท่าทีแบบนี้ผมก็ใจไม่ดี เมื่อวานคงจะอายจริงๆ ผมก็มักง่ายพาผู้หญิงมาไม่เลือกสถานที่ ทำไงได้พยายามไม่ให้ไอ้แสบรู้แต่ก็รู้ มันเคยบอกว่าไม่ชอบให้ผมทำแบบนี้จะเอากับใครทำไมไม่หาที่ดีๆ เคยมีครั้งนึงที่มันเปิดประตูเข้ามาแล้วเจอผมกำลังฟัดพริตตี้ มันไม่คุยกับผมเป็นอาทิตย์ ต้องลงทุนง้อพาไปเที่ยวซื้อของสารพัด ยิ่งกว่าเมียกูอีก ไม่รู้สิ เวลามันไม่คุยกับผม แม่งโคตรอึดอัด
"ทีหลังเอาเองก็ซื้อเอง อย่าใช้แสบไปซื้อของพวกนี้อีก " มันเดินไปนั่งโซฟาจากนั้นก็เปิดถุงหยิบกล่องข้าวออกมาเปิดกิน ไอ้บอยนะไอ้บอย หาเรื่องให้กูอีกจนได้
"โกรธเฮียหรอ"
"แสบไม่อยากยุ่งกับเรื่อพวกนี้ แสบไม่ชอบ เฮียเป็นคนห้ามไม่ให้แสบมีแฟนไม่ให้แสบยุ่งกับเรื่องพวกนี้ แต่เฮียก็ใช้แสบไปซื้อถุงยาง วันนั้นแม่งก็พาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาเอาบนโต๊ะทำงาน แสบบอกแล้วว่าแสบไม่ชอบเฮียก็ยังทำ"
"ขอโทษ เฮียต้องไปทำงานต่อแล้ว เดี๋ยวกลับมาง้อ" ปวดหัวแต่เช้าเรื่องงานไม่เท่าไหร่ เรื่องไอ้แสบนี่งานหนักกูเลย
"เมื่อไหร่ก็ได้เฮีย แสบมันเมื่อไหร่ก็ได้ " ประชดกูเข้าไป เอาวะวันนี้ีรีบลุยงานจะได้รีบมาง้อเด็ก
"กินข้าวเสร็จก็ทำความสะอาดห้องให้ด้วยคุยงานเสร็จเดี๋ยวเฮียรีบมา "
"ก็ต้องทำอยู่แล้วป่ะ " มึงมันรู้ดีตลอด ยิ่งกว่าเมียกูเข้าไปทุกวัน จะว่าไปทุกวันนี้กูก็ยังหาเมียไม่ได้ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เพราะเขาไม่เอากูหรือว่ากูไม่เอาเองวะ เอาสิไม่งั้นถุงยางคงไม่เต็มถังขยะขนาดนี้ แต่ไม่นิยมมีปลอกคออึดอัด
"กินข้าวเสร็จก็รีบทำการบ้านให้เรียบร้อย"
"รู้ "
-------------------------------------
ปึก
"เฮีย "
"กูบอกให้จัดการให้เรียบร้อย มึงนี่มัน" ตบกะโหลกไปสักที
"ขอโทษครับเฮีย "
"ไหนลูกค้ามึง"
"นู่นครับ ใส่แว่นดำยืนหล่ออยู่ตรงนั้นครับ" ผมมองตามมือไอ้บอย มองไกลๆ มันคุ้นๆ ว่ะเหมือนเคยรู้จัก
"หวัดดีครับ ไอ้วายุ"
"ไอ้ เหี้ย นัท"
"ไอ้สัสเต็มยศ เล่นตัวจริงนะมึงกว่าจะออกมาได้" ที่แท้ลูกค้าที่มาติดต่อขอดูรถก็คือไอ้นัทเพื่อนผมเอง ไม่ได้เจอปีกว่าได้ ถึงว่ากวนตีนมาขอดูรถตอนตีหนึ่งตีสอง
"มาเมื่อไหร่วะ"
"เมื่อคืน มาถึงก็มาหามึงนี่แหละ ตามประกาศขายรถมึงมา"
"สนรถกูจริง "
"เออดิวะ"
"ป่ะ ไปนั่งคุยในห้องรับรองก่อน" ผมชวนไอ้นัทเข้ามาคุยต่อในห้องรับรองลูกค้า คงจะยาวและคงไม่ใช่แค่เรื่องรถอย่างเดียว
"ไอ้บอยไปจัดเครื่องดื่มมา"
"ครับเฮีย"
"แต่เช้าเลยเหรอวะ"
"เพื่อนมาทั้งทีคืนนี้ทั้งคืน ยันหว่าง"
---------------------------------
Bab terkait
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.5 อ่อยเก่ง
ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้องทำงาน คิดแล้วเชียวว่าเฮียต้องทำเรื่องอุบาทก์นั่นอีก ถึงมุ่งความสนใจไปที่ถังขยะก่อนเป็นอันดับแรก คนอย่างเฮียทำแล้วเคยเก็บหลักฐานที่ไหน โคตรหงุดหงิด หวังพึ่งพี่บอยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ พี่บอยน่ะลูกน้องฉันเอง รู้หมดเวลาเฮียจับหญิงมาฟัด เพราะพี่บอยส่งไลน์มารายงานตลอด แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้กลัวพี่บอยจะโดนเฮียดุวันนี้นี่แหละได้โอกาส เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ซากถุงยางใช้แล้วอัดแน่นเต็มถังขยะ สภาพห้องคือเหมือนทุกครั้งที่มา รก รุงรัง แฟ้มเอกสารวางไม่เคยเป็นระเบียบ เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จ้างแม่บ้านวะ กูต้องทำหน้าที่เก็บซากทุเรศๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ดูออกนะสภาพห้องเหมือนเป็นสังเวียนกามมากกว่างานของเฮียเพราะส่วนใหญ่เฮียจะขลุกอยู่ที่สนามแข่งหรือไม่ก็อยู่อู่ช่วยลูกน้องทำรถให้ลูกค้า"เอากันมันจนลืมเสื้อในทิ้งไว้เลยหรอวะ" ฉันใช้ด้ามปากกาเขี่ยบลาสีแดงคัพดีขึ้นมา นี่ไซน์คนใส่หรือว่าไซน์แม่วัวนมคัดวะ ลงถังขยะไปซะใส่ไม่เก็บก็ทิ้ง อุบาทก์"แสบเกลียดเฮียว่ะ " เก็บของไปบ่นไป ได้แค่บ่นอยู่คนเดียวบ่นต่อหน้าเฮียก็โดนเตะอะดิ เห็นโหดๆ แบบนั้นสาวๆ ติดเฮียเพียบ คงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวมั้งไม่รู้ส
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.6 สะใจแล้วใช่มั้ย?
#เฮียยุผมลากไอ้แสบมาข้างสนาม ไม่รู้ทำไมเวลาที่มันขัดคำสั่งต้องโมโหทุกที เป็นอีกครั้งที่แอบมานั่งจิบเบียร์ดูการแข่งรถในสนามกับไอ้บอยลูกน้องที่ร้าน เรื่องไอ้บอยเอาไว้ทีหลังตอนนี้ขอจัดการไอ้แสบก่อน ที่ผมลงแข่งเพราะเด็กมันขอ รถคันนี้ก็ให้อู่ของผมดูแลก็เลยต้องยอมลงไม่คิดเหมือนกันว่าจะชนะ เจ้าของรถดีใจยกใหญ่เพราะตั้งแต่ลงแข่งไม่เคยชนะเลย เพิ่งลงแข่งได้แค่ไม่กี่รายการต่อให้รถแรงแค่ไหนถ้าไม่รู้จักเทคนิคเอาตัวรอดบนสนามก็ไม่มีทางชนะได้หรอก เรื่องนี้ผมเจอมากับตัว ทุกวันนี้ก็เลยชิว หลับตาขับยังได้"ขอบคุณมากครับเฮีย เฮียแม่งโคตรเจ๋งเลย ถ้าไม่ได้เฮียรถผมคงไม่ได้เหยียบเส้นชัยสักที" มันยกมือไหว้ขอบคุณผมชุดใหญ่"เออๆ ไม่เป็นไร ""รู้แล้วว่าอู่เฮียทำรถแรงจริง เฮียมีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะเฮีย อยากได้สปอร์นเซอร์สนามแข่งเพิ่มบอกผมได้นะ พ่อผมจัดให้ได้ " เด็กสมัยนี้อวดรวยเก่งจริงๆ ไม่พ้นพ่อแม่อีกตามเคย"เออๆ งั้นเอารถมายืมอีกรอบ เดี๋ยวเอามาคืน""เอาไปเลยเฮีย เต็มที่ครับ""เฮียจะทำไรอะ" ไอ้แสบหันมาถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี ชอบดูแข่งรถก็จริงแต่กลัวความเร็วไม่ชอบให้ผมขับรถเร็วบนถนนปกติ แต่นี่สนามแข่งไม่เร็
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.7 ง้อแบบเฮีย
โรงพยาบาลวันนี้มาทันเช็ดตัวให้แม่ทุกครั้งจะมีพยาบาลพิเศษคอยดูแลให้ตลอด เรื่องค่ารักษาทุกอย่างของแม่เฮียเป็นคนจัดการ ค่ารักษาแต่ละเดือนคงเยอะมาก ฉันไม่เคยเห็นตัวเลขในบิลเลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นตอนที่แม่ผ่าตัดสมอง เงินเป็นแสนเห็นแค่นั้นมือไม้ก็สั่นไปหมด หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาลแม่อีกเลย วันนี้ฉันขอพยาบาลเช็ดตัวให้แม่เอง แล้วก็ทำกายภาพบำบัดเพื่อไม่ให้เป็นแผลกดทับ นวดคลายกล้ามเนื้อส่วนต่างๆส่วนพี่นัทฉันขอร้องให้กลับไปก่อน ฉันอยู่ได้ถ้าอยู่ใกล้แม่น่าจะรู้สึกดีขึ้นเยอะ ดีกว่าอยู่ใกล้คนใจร้าย"แม่จ๋า วันนี้หว้าเช็ดตัวให้แม่ด้วยน้า นวดให้ด้วย " ไม่รู้แม่ได้ยินหรือป่าว แต่คิดว่าคงได้ยินและรับฟังสิ่งที่ฉันพูดเข้าไปบ้างแหละ เพราะบางครั้งนิ้วมือแม่จะขยับเล็กน้อย มือของแม่ถูกกุมอยู่ตลอด ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวอยากให้แม่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ไปไหนขอแค่ให้แม่กลับมา ฉันอยากให้แม่กลับมากอดในวันที่เหนื่อย ท้อ และวันนี้ที่รู้สึกแย่ที่สุด"นอนนานแล้วน้า ไม่เบื่อบ้างเหรอ เทอมหน้าหว้าจะเข้ามหาลัยแล้วนะ ลูกแม่จะโตเป็นสาวแล้ว " มืออุ่นๆ ของแม่แนบอยู่ที่แก้มของฉัน แม่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.8 เช็ดตัว
ร้าน S&W#เฮียยุผมพาไอ้แสบมากินข้าวร้านประจำ เป็นร้านอาหารกึ่งผับเวลานี้ร้านอาหารทั่วไปคงปิดหมดแล้ว กว่าจะจัดการกับไอ้คนดื้อที่ไม่ยอมหายงอน เกือบปากเปื่อยด้วยกันทั้งคู่แล้วไหมล่ะ ที่ทำไปผมมีเหตุผลของตัวเอง ได้ยินประโยคที่ว่า เธอจะไปจากผม ก็ทำให้ใจหายแบบบอกไม่ถูก ใจกระตูกวูบแปลกๆ แค่คิดว่าไอ้เด็กแสบคนนี้ต้องหายไปก็รู้เลยต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ ผมติดเธอยิ่งกว่าเหล้าที่กินบุหรี่ที่สูบเข้าปอดซะอีก หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ไม่มีขายตามท้องตลาด ผลิตขึ้นมาใหม่ก็ไม่ได้ หาใหม่ก็ไม่มีใครเหมือน พยายามบำบัดแล้วทำยังไงก็ทำไม่ได้ เพราะแบบนี้ผมถึงบังคับเธอสารพัด เพราะไม่อยากเสียเธอไป ใครจะว่าเห็นแก่ตัวก็ได้"กินไร สั่งสิ""ไม่มีตังค์อ่ะ ""เดี๋ยวก็จับจูบแม่งกลางร้านเลย สั่งเร็วๆ จะกินอะไรก็สั่ง มากับใครดูด้วยมีปัญญาเลี้ยง" ลีลาเยอะจริง เรื่องกินจ่ายได้ไม่อั้นอยู่แล้วยกเว้นเหล้า เป็นผู้หญิงกินเหล้ามันไม่ดี ไม่อยากให้กินแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็ชอบหนีไปอยู่เรื่อย เวลาเมาโคตรขี้อ่อยบางทีก็ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผม เป็นงานรีดพิษออกทุกครั้งในห้องน้ำเพียงลำพัง พยายามหักห้ามใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แต่ว่าวันนี้อดไม่ได้จริงๆ ปากห
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.9 สักนิดสักหน่อยก็ไม่ได้
"อื้อ จะนอน ""นิดเดียว อยู่เฉยๆ ก่อน"" เฮีย แสบจะนอน แสบง่วง ""แสบ ใกล้แล้ว "ปักตุบ"ไอ้แสบ ซี๊ด ถีบทำไมวะ!!?? " หมดกัน จากที่กำลังได้อารมณ์ หดหมด หลังจากเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จ มันก็ไม่ลงอีกเลย แล้วผมขึ้นแล้วลงยาก ถ้าไม่ได้เอาออกนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้ชั่วถึงกับลักหลับหรอกนอกจากไม่แฟร์แล้วยังไม่ได้อารมณ์อีกด้วย เรื่องแบบนี้ต้องฟินด้วยกันสองฝ่ายจะมีความสุขฝ่ายเดียวไม่ได้ มันไม่ยุติธรรม"กำลังจะเสร็จเลย " แค่ขอจับ ขอลูบ ขอคลำ ขอแค่นี้เอง มือไม้นี่ปัดป่ายไม่ให้ความร่วมมือบ้างเลย สงสารกูเถอะแสบทั้งแข็งทั้งปวดหนึบจะระเบิดอยู่แล้ว ผมอุตส่าห์ยอมช่วยตัวเองไม่ได้ล่วงเกินไปมากกว่าลูบๆ คลำๆ ขนาดหลับมันยังถีบแม่น เล่นซะผมตกเตียง"เดี๋ยวก่อน " ผมชี้หน้าคาดโทษไว้แล้วลุกเดินเข้าห้องน้ำ ไม่ลืมหยิบโทรศัพท์เข้าไปด้วย เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด นิดหน่อยก็ไม่ได้…...พอเข้ามาในห้องน้ำผมก็ลงไปนั่งในอ่างที่ไม่ได้เปิดน้ำใส่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปลดล๊อคหน้าจอแล้วก็เข้าไลน์ค้นหากลุ่มที่ไอ้นัทดึงเข้า แค่ชื่อกลุ่มรู้แล้วว่าสื่อไปในทางไหน วันนี้ขอใช้บริการหน่อยแล้วกัน"อื้อ อ๊ะ อ๊ะๆ " เหี้ย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-28อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.10 ข้อห้ามของเด็กแสบ
หลายอาทิตย์ต่อมาทุกวันหลังเลิกเรียนฉันต้องรีบแวะมาที่โรงพยาบาลก่อนเป็นอันดับแรก อาการของแม่กำลังทรุด ฟังไม่ผิด หลังจากวันที่แม่พยายามลืมตาฉันก็ดีใจมาก คิดว่าอาการของแม่คงจะมีข่าวดีในเร็ววันแต่เปล่าเหมือนเป็นสัญญาณเตือนแม่ต้องการจะบอกอะไรบางอย่างมากกว่าตั้งแต่วันนั้นวันที่แม่ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราฉันก็พยายามทำใจเรื่องนี้มาตลอด แต่ทำไมวันนี้ฉันกลับทำใจไม่ได้ กลัวมากกว่าเดิม กลัวว่าจะอยู่ไม่ได้ในวันที่ไม่มีแม่ แค่คิดก็รู้สึกว่าใจกำลังจะขาด ช่วงนี้ใกล้สอบฉันต้องแบ่งเวลามากพอสมควร ช่วงดึกก็ต้องอ่านหนังสือ นอนดึกแค่ไหนก็ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวไว้ให้เฮีย ฉันมานอนค้างโรงพยาบาลได้หลายคืนแล้ว เป็นห่วงอาการของแม่ กลัวว่าถ้าแม่ไม่ไหวขึ้นมา ฉันจะพลาดลมหายใจสุดท้ายของท่าน ถึงวันนั้นขอให้ฉันได้จับมือท่านไว้แน่นๆ ขอเป็นคนส่งแม่ด้วยตัวของเอง"แม่หว้ามาแล้ว กินข้าวหรือยัง " สภาพของแม่ไม่ค่อยสู้ดีนัก มีเครื่องออกซิเจนติดตั้งเพิ่ม สายน้ำเกลือ สายวัดชีพจรทำงานอยู่ตลอด เครื่องกู้ชีพรายล้อม จากที่เมื่อก่อนไม่ค่อยมี"วันนี้หว้าสอบได้คะแนนเต็มด้วยนะ อยากฟังหว้าอ่านหนังสือให้ฟังไหม " ภาร
Terakhir Diperbarui : 2025-04-28อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.11 กูหวง
#เฮียยุ"กินข้าวหรือยัง ""กินแล้วค่ะ " ปลายสายตอบแบบรีบๆ เพราะกำลังรีบวิ่งขึ้นรถเมล์หน้ามหาลัยไปโรงพยาบาล ชีวิตไอ้แสบของผมจะประมาณนี้ ไม่อยากให้ลำบากแต่เธอขอเองว่าอยากใช้ชีวิตแบบนี้ สอนขับรถก็ไม่ยอมเพราะกลัว ส่วนผมก็ไม่ว่าง ไปรับไปส่งได้บางครั้ง เลยโหนรถเมล์ขึ้นรถไฟฟ้าโบกแท็กซี่เอง บางครั้งก็นั่งวินมอเตอร์ไซต์ ไอ้แสบของผมเก่ง ผมจะโทรเช็คตลอดว่าเธออยู่ไหน ทำอะไร ไปกับใครแต่ส่วนใหญ่ก็ไปไหนมาคนเดียวตลอดเพราะเพื่อนแต่ละคนต่างแยกไปทำธุระของตัวเอง สมัยนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้อันตรายรอบด้านยิ่งเป็นผู้หญิงก็ต้องยิ่งระวังตัว โทรศัพท์ของเธอเปิดจีพีเอชตลอดผมเป็นคนสั่ง กันไว้ดีกว่าแก้"เมื่อเช้าหมอโทรมา""ทำไมเฮีย หมอโทรมาทำไม! แม่เป็นอะไร! " นึกแล้วว่าต้องตกใจ"ใจเย็นๆ หาที่นั่งได้รึยัง ""ได้แล้วค่ะ เฮียสรุปแม่เป็นอะไร? ""เมื่อเช้าหมอโทรมาบอกว่า คุณน้าอาการดีขึ้น ยาตัวใหม่ที่เพิ่งสั่งมาทำให้ร่างกายของคุณน้าตอบสนองต่อการรักษาได้ดี ปาฏิหารย์มีจริงนะแสบ " เรื่องนี้ผมกับคุณหมอคุยกันไว้หลายวันแล้วยาตัวใหม่ที่จะนำเข้ามารักษาแม่ของเธอเรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึง หนักอยู่แล้วแต่อย่างที่บอก ผมจ่ายได้ ผมให้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-28อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.10 ข้อห้ามของเด็กแสบ
หลายอาทิตย์ต่อมาทุกวันหลังเลิกเรียนฉันต้องรีบแวะมาที่โรงพยาบาลก่อนเป็นอันดับแรก อาการของแม่กำลังทรุด ฟังไม่ผิด หลังจากวันที่แม่พยายามลืมตาฉันก็ดีใจมาก คิดว่าอาการของแม่คงจะมีข่าวดีในเร็ววันแต่เปล่าเหมือนเป็นสัญญาณเตือนแม่ต้องการจะบอกอะไรบางอย่างมากกว่าตั้งแต่วันนั้นวันที่แม่ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราฉันก็พยายามทำใจเรื่องนี้มาตลอด แต่ทำไมวันนี้ฉันกลับทำใจไม่ได้ กลัวมากกว่าเดิม กลัวว่าจะอยู่ไม่ได้ในวันที่ไม่มีแม่ แค่คิดก็รู้สึกว่าใจกำลังจะขาด ช่วงนี้ใกล้สอบฉันต้องแบ่งเวลามากพอสมควร ช่วงดึกก็ต้องอ่านหนังสือ นอนดึกแค่ไหนก็ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวไว้ให้เฮีย ฉันมานอนค้างโรงพยาบาลได้หลายคืนแล้ว เป็นห่วงอาการของแม่ กลัวว่าถ้าแม่ไม่ไหวขึ้นมา ฉันจะพลาดลมหายใจสุดท้ายของท่าน ถึงวันนั้นขอให้ฉันได้จับมือท่านไว้แน่นๆ ขอเป็นคนส่งแม่ด้วยตัวของเอง"แม่หว้ามาแล้ว กินข้าวหรือยัง " สภาพของแม่ไม่ค่อยสู้ดีนัก มีเครื่องออกซิเจนติดตั้งเพิ่ม สายน้ำเกลือ สายวัดชีพจรทำงานอยู่ตลอด เครื่องกู้ชีพรายล้อม จากที่เมื่อก่อนไม่ค่อยมี"วันนี้หว้าสอบได้คะแนนเต็มด้วยนะ อยากฟังหว้าอ่านหนังสือให้ฟังไหม " ภาร
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01
Bab terbaru
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.11 กูหวง
#เฮียยุ"กินข้าวหรือยัง ""กินแล้วค่ะ " ปลายสายตอบแบบรีบๆ เพราะกำลังรีบวิ่งขึ้นรถเมล์หน้ามหาลัยไปโรงพยาบาล ชีวิตไอ้แสบของผมจะประมาณนี้ ไม่อยากให้ลำบากแต่เธอขอเองว่าอยากใช้ชีวิตแบบนี้ สอนขับรถก็ไม่ยอมเพราะกลัว ส่วนผมก็ไม่ว่าง ไปรับไปส่งได้บางครั้ง เลยโหนรถเมล์ขึ้นรถไฟฟ้าโบกแท็กซี่เอง บางครั้งก็นั่งวินมอเตอร์ไซต์ ไอ้แสบของผมเก่ง ผมจะโทรเช็คตลอดว่าเธออยู่ไหน ทำอะไร ไปกับใครแต่ส่วนใหญ่ก็ไปไหนมาคนเดียวตลอดเพราะเพื่อนแต่ละคนต่างแยกไปทำธุระของตัวเอง สมัยนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้อันตรายรอบด้านยิ่งเป็นผู้หญิงก็ต้องยิ่งระวังตัว โทรศัพท์ของเธอเปิดจีพีเอชตลอดผมเป็นคนสั่ง กันไว้ดีกว่าแก้"เมื่อเช้าหมอโทรมา""ทำไมเฮีย หมอโทรมาทำไม! แม่เป็นอะไร! " นึกแล้วว่าต้องตกใจ"ใจเย็นๆ หาที่นั่งได้รึยัง ""ได้แล้วค่ะ เฮียสรุปแม่เป็นอะไร? ""เมื่อเช้าหมอโทรมาบอกว่า คุณน้าอาการดีขึ้น ยาตัวใหม่ที่เพิ่งสั่งมาทำให้ร่างกายของคุณน้าตอบสนองต่อการรักษาได้ดี ปาฏิหารย์มีจริงนะแสบ " เรื่องนี้ผมกับคุณหมอคุยกันไว้หลายวันแล้วยาตัวใหม่ที่จะนำเข้ามารักษาแม่ของเธอเรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึง หนักอยู่แล้วแต่อย่างที่บอก ผมจ่ายได้ ผมให้
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.10 ข้อห้ามของเด็กแสบ
หลายอาทิตย์ต่อมาทุกวันหลังเลิกเรียนฉันต้องรีบแวะมาที่โรงพยาบาลก่อนเป็นอันดับแรก อาการของแม่กำลังทรุด ฟังไม่ผิด หลังจากวันที่แม่พยายามลืมตาฉันก็ดีใจมาก คิดว่าอาการของแม่คงจะมีข่าวดีในเร็ววันแต่เปล่าเหมือนเป็นสัญญาณเตือนแม่ต้องการจะบอกอะไรบางอย่างมากกว่าตั้งแต่วันนั้นวันที่แม่ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราฉันก็พยายามทำใจเรื่องนี้มาตลอด แต่ทำไมวันนี้ฉันกลับทำใจไม่ได้ กลัวมากกว่าเดิม กลัวว่าจะอยู่ไม่ได้ในวันที่ไม่มีแม่ แค่คิดก็รู้สึกว่าใจกำลังจะขาด ช่วงนี้ใกล้สอบฉันต้องแบ่งเวลามากพอสมควร ช่วงดึกก็ต้องอ่านหนังสือ นอนดึกแค่ไหนก็ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวไว้ให้เฮีย ฉันมานอนค้างโรงพยาบาลได้หลายคืนแล้ว เป็นห่วงอาการของแม่ กลัวว่าถ้าแม่ไม่ไหวขึ้นมา ฉันจะพลาดลมหายใจสุดท้ายของท่าน ถึงวันนั้นขอให้ฉันได้จับมือท่านไว้แน่นๆ ขอเป็นคนส่งแม่ด้วยตัวของเอง"แม่หว้ามาแล้ว กินข้าวหรือยัง " สภาพของแม่ไม่ค่อยสู้ดีนัก มีเครื่องออกซิเจนติดตั้งเพิ่ม สายน้ำเกลือ สายวัดชีพจรทำงานอยู่ตลอด เครื่องกู้ชีพรายล้อม จากที่เมื่อก่อนไม่ค่อยมี"วันนี้หว้าสอบได้คะแนนเต็มด้วยนะ อยากฟังหว้าอ่านหนังสือให้ฟังไหม " ภาร
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.11 กูหวง
#เฮียยุ"กินข้าวหรือยัง ""กินแล้วค่ะ " ปลายสายตอบแบบรีบๆ เพราะกำลังรีบวิ่งขึ้นรถเมล์หน้ามหาลัยไปโรงพยาบาล ชีวิตไอ้แสบของผมจะประมาณนี้ ไม่อยากให้ลำบากแต่เธอขอเองว่าอยากใช้ชีวิตแบบนี้ สอนขับรถก็ไม่ยอมเพราะกลัว ส่วนผมก็ไม่ว่าง ไปรับไปส่งได้บางครั้ง เลยโหนรถเมล์ขึ้นรถไฟฟ้าโบกแท็กซี่เอง บางครั้งก็นั่งวินมอเตอร์ไซต์ ไอ้แสบของผมเก่ง ผมจะโทรเช็คตลอดว่าเธออยู่ไหน ทำอะไร ไปกับใครแต่ส่วนใหญ่ก็ไปไหนมาคนเดียวตลอดเพราะเพื่อนแต่ละคนต่างแยกไปทำธุระของตัวเอง สมัยนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้อันตรายรอบด้านยิ่งเป็นผู้หญิงก็ต้องยิ่งระวังตัว โทรศัพท์ของเธอเปิดจีพีเอชตลอดผมเป็นคนสั่ง กันไว้ดีกว่าแก้"เมื่อเช้าหมอโทรมา""ทำไมเฮีย หมอโทรมาทำไม! แม่เป็นอะไร! " นึกแล้วว่าต้องตกใจ"ใจเย็นๆ หาที่นั่งได้รึยัง ""ได้แล้วค่ะ เฮียสรุปแม่เป็นอะไร? ""เมื่อเช้าหมอโทรมาบอกว่า คุณน้าอาการดีขึ้น ยาตัวใหม่ที่เพิ่งสั่งมาทำให้ร่างกายของคุณน้าตอบสนองต่อการรักษาได้ดี ปาฏิหารย์มีจริงนะแสบ " เรื่องนี้ผมกับคุณหมอคุยกันไว้หลายวันแล้วยาตัวใหม่ที่จะนำเข้ามารักษาแม่ของเธอเรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึง หนักอยู่แล้วแต่อย่างที่บอก ผมจ่ายได้ ผมให้
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.10 ข้อห้ามของเด็กแสบ
หลายอาทิตย์ต่อมาทุกวันหลังเลิกเรียนฉันต้องรีบแวะมาที่โรงพยาบาลก่อนเป็นอันดับแรก อาการของแม่กำลังทรุด ฟังไม่ผิด หลังจากวันที่แม่พยายามลืมตาฉันก็ดีใจมาก คิดว่าอาการของแม่คงจะมีข่าวดีในเร็ววันแต่เปล่าเหมือนเป็นสัญญาณเตือนแม่ต้องการจะบอกอะไรบางอย่างมากกว่าตั้งแต่วันนั้นวันที่แม่ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราฉันก็พยายามทำใจเรื่องนี้มาตลอด แต่ทำไมวันนี้ฉันกลับทำใจไม่ได้ กลัวมากกว่าเดิม กลัวว่าจะอยู่ไม่ได้ในวันที่ไม่มีแม่ แค่คิดก็รู้สึกว่าใจกำลังจะขาด ช่วงนี้ใกล้สอบฉันต้องแบ่งเวลามากพอสมควร ช่วงดึกก็ต้องอ่านหนังสือ นอนดึกแค่ไหนก็ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวไว้ให้เฮีย ฉันมานอนค้างโรงพยาบาลได้หลายคืนแล้ว เป็นห่วงอาการของแม่ กลัวว่าถ้าแม่ไม่ไหวขึ้นมา ฉันจะพลาดลมหายใจสุดท้ายของท่าน ถึงวันนั้นขอให้ฉันได้จับมือท่านไว้แน่นๆ ขอเป็นคนส่งแม่ด้วยตัวของเอง"แม่หว้ามาแล้ว กินข้าวหรือยัง " สภาพของแม่ไม่ค่อยสู้ดีนัก มีเครื่องออกซิเจนติดตั้งเพิ่ม สายน้ำเกลือ สายวัดชีพจรทำงานอยู่ตลอด เครื่องกู้ชีพรายล้อม จากที่เมื่อก่อนไม่ค่อยมี"วันนี้หว้าสอบได้คะแนนเต็มด้วยนะ อยากฟังหว้าอ่านหนังสือให้ฟังไหม " ภาร
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.9 สักนิดสักหน่อยก็ไม่ได้
"อื้อ จะนอน ""นิดเดียว อยู่เฉยๆ ก่อน"" เฮีย แสบจะนอน แสบง่วง ""แสบ ใกล้แล้ว "ปักตุบ"ไอ้แสบ ซี๊ด ถีบทำไมวะ!!?? " หมดกัน จากที่กำลังได้อารมณ์ หดหมด หลังจากเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จ มันก็ไม่ลงอีกเลย แล้วผมขึ้นแล้วลงยาก ถ้าไม่ได้เอาออกนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้ชั่วถึงกับลักหลับหรอกนอกจากไม่แฟร์แล้วยังไม่ได้อารมณ์อีกด้วย เรื่องแบบนี้ต้องฟินด้วยกันสองฝ่ายจะมีความสุขฝ่ายเดียวไม่ได้ มันไม่ยุติธรรม"กำลังจะเสร็จเลย " แค่ขอจับ ขอลูบ ขอคลำ ขอแค่นี้เอง มือไม้นี่ปัดป่ายไม่ให้ความร่วมมือบ้างเลย สงสารกูเถอะแสบทั้งแข็งทั้งปวดหนึบจะระเบิดอยู่แล้ว ผมอุตส่าห์ยอมช่วยตัวเองไม่ได้ล่วงเกินไปมากกว่าลูบๆ คลำๆ ขนาดหลับมันยังถีบแม่น เล่นซะผมตกเตียง"เดี๋ยวก่อน " ผมชี้หน้าคาดโทษไว้แล้วลุกเดินเข้าห้องน้ำ ไม่ลืมหยิบโทรศัพท์เข้าไปด้วย เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด นิดหน่อยก็ไม่ได้…...พอเข้ามาในห้องน้ำผมก็ลงไปนั่งในอ่างที่ไม่ได้เปิดน้ำใส่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปลดล๊อคหน้าจอแล้วก็เข้าไลน์ค้นหากลุ่มที่ไอ้นัทดึงเข้า แค่ชื่อกลุ่มรู้แล้วว่าสื่อไปในทางไหน วันนี้ขอใช้บริการหน่อยแล้วกัน"อื้อ อ๊ะ อ๊ะๆ " เหี้ย
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.8 เช็ดตัว
ร้าน S&W#เฮียยุผมพาไอ้แสบมากินข้าวร้านประจำ เป็นร้านอาหารกึ่งผับเวลานี้ร้านอาหารทั่วไปคงปิดหมดแล้ว กว่าจะจัดการกับไอ้คนดื้อที่ไม่ยอมหายงอน เกือบปากเปื่อยด้วยกันทั้งคู่แล้วไหมล่ะ ที่ทำไปผมมีเหตุผลของตัวเอง ได้ยินประโยคที่ว่า เธอจะไปจากผม ก็ทำให้ใจหายแบบบอกไม่ถูก ใจกระตูกวูบแปลกๆ แค่คิดว่าไอ้เด็กแสบคนนี้ต้องหายไปก็รู้เลยต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ ผมติดเธอยิ่งกว่าเหล้าที่กินบุหรี่ที่สูบเข้าปอดซะอีก หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ไม่มีขายตามท้องตลาด ผลิตขึ้นมาใหม่ก็ไม่ได้ หาใหม่ก็ไม่มีใครเหมือน พยายามบำบัดแล้วทำยังไงก็ทำไม่ได้ เพราะแบบนี้ผมถึงบังคับเธอสารพัด เพราะไม่อยากเสียเธอไป ใครจะว่าเห็นแก่ตัวก็ได้"กินไร สั่งสิ""ไม่มีตังค์อ่ะ ""เดี๋ยวก็จับจูบแม่งกลางร้านเลย สั่งเร็วๆ จะกินอะไรก็สั่ง มากับใครดูด้วยมีปัญญาเลี้ยง" ลีลาเยอะจริง เรื่องกินจ่ายได้ไม่อั้นอยู่แล้วยกเว้นเหล้า เป็นผู้หญิงกินเหล้ามันไม่ดี ไม่อยากให้กินแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็ชอบหนีไปอยู่เรื่อย เวลาเมาโคตรขี้อ่อยบางทีก็ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผม เป็นงานรีดพิษออกทุกครั้งในห้องน้ำเพียงลำพัง พยายามหักห้ามใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แต่ว่าวันนี้อดไม่ได้จริงๆ ปากห
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.7 ง้อแบบเฮีย
โรงพยาบาลวันนี้มาทันเช็ดตัวให้แม่ทุกครั้งจะมีพยาบาลพิเศษคอยดูแลให้ตลอด เรื่องค่ารักษาทุกอย่างของแม่เฮียเป็นคนจัดการ ค่ารักษาแต่ละเดือนคงเยอะมาก ฉันไม่เคยเห็นตัวเลขในบิลเลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นตอนที่แม่ผ่าตัดสมอง เงินเป็นแสนเห็นแค่นั้นมือไม้ก็สั่นไปหมด หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาลแม่อีกเลย วันนี้ฉันขอพยาบาลเช็ดตัวให้แม่เอง แล้วก็ทำกายภาพบำบัดเพื่อไม่ให้เป็นแผลกดทับ นวดคลายกล้ามเนื้อส่วนต่างๆส่วนพี่นัทฉันขอร้องให้กลับไปก่อน ฉันอยู่ได้ถ้าอยู่ใกล้แม่น่าจะรู้สึกดีขึ้นเยอะ ดีกว่าอยู่ใกล้คนใจร้าย"แม่จ๋า วันนี้หว้าเช็ดตัวให้แม่ด้วยน้า นวดให้ด้วย " ไม่รู้แม่ได้ยินหรือป่าว แต่คิดว่าคงได้ยินและรับฟังสิ่งที่ฉันพูดเข้าไปบ้างแหละ เพราะบางครั้งนิ้วมือแม่จะขยับเล็กน้อย มือของแม่ถูกกุมอยู่ตลอด ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวอยากให้แม่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ไปไหนขอแค่ให้แม่กลับมา ฉันอยากให้แม่กลับมากอดในวันที่เหนื่อย ท้อ และวันนี้ที่รู้สึกแย่ที่สุด"นอนนานแล้วน้า ไม่เบื่อบ้างเหรอ เทอมหน้าหว้าจะเข้ามหาลัยแล้วนะ ลูกแม่จะโตเป็นสาวแล้ว " มืออุ่นๆ ของแม่แนบอยู่ที่แก้มของฉัน แม่
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.6 สะใจแล้วใช่มั้ย?
#เฮียยุผมลากไอ้แสบมาข้างสนาม ไม่รู้ทำไมเวลาที่มันขัดคำสั่งต้องโมโหทุกที เป็นอีกครั้งที่แอบมานั่งจิบเบียร์ดูการแข่งรถในสนามกับไอ้บอยลูกน้องที่ร้าน เรื่องไอ้บอยเอาไว้ทีหลังตอนนี้ขอจัดการไอ้แสบก่อน ที่ผมลงแข่งเพราะเด็กมันขอ รถคันนี้ก็ให้อู่ของผมดูแลก็เลยต้องยอมลงไม่คิดเหมือนกันว่าจะชนะ เจ้าของรถดีใจยกใหญ่เพราะตั้งแต่ลงแข่งไม่เคยชนะเลย เพิ่งลงแข่งได้แค่ไม่กี่รายการต่อให้รถแรงแค่ไหนถ้าไม่รู้จักเทคนิคเอาตัวรอดบนสนามก็ไม่มีทางชนะได้หรอก เรื่องนี้ผมเจอมากับตัว ทุกวันนี้ก็เลยชิว หลับตาขับยังได้"ขอบคุณมากครับเฮีย เฮียแม่งโคตรเจ๋งเลย ถ้าไม่ได้เฮียรถผมคงไม่ได้เหยียบเส้นชัยสักที" มันยกมือไหว้ขอบคุณผมชุดใหญ่"เออๆ ไม่เป็นไร ""รู้แล้วว่าอู่เฮียทำรถแรงจริง เฮียมีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะเฮีย อยากได้สปอร์นเซอร์สนามแข่งเพิ่มบอกผมได้นะ พ่อผมจัดให้ได้ " เด็กสมัยนี้อวดรวยเก่งจริงๆ ไม่พ้นพ่อแม่อีกตามเคย"เออๆ งั้นเอารถมายืมอีกรอบ เดี๋ยวเอามาคืน""เอาไปเลยเฮีย เต็มที่ครับ""เฮียจะทำไรอะ" ไอ้แสบหันมาถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี ชอบดูแข่งรถก็จริงแต่กลัวความเร็วไม่ชอบให้ผมขับรถเร็วบนถนนปกติ แต่นี่สนามแข่งไม่เร็
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.5 อ่อยเก่ง
ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้องทำงาน คิดแล้วเชียวว่าเฮียต้องทำเรื่องอุบาทก์นั่นอีก ถึงมุ่งความสนใจไปที่ถังขยะก่อนเป็นอันดับแรก คนอย่างเฮียทำแล้วเคยเก็บหลักฐานที่ไหน โคตรหงุดหงิด หวังพึ่งพี่บอยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ พี่บอยน่ะลูกน้องฉันเอง รู้หมดเวลาเฮียจับหญิงมาฟัด เพราะพี่บอยส่งไลน์มารายงานตลอด แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้กลัวพี่บอยจะโดนเฮียดุวันนี้นี่แหละได้โอกาส เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ซากถุงยางใช้แล้วอัดแน่นเต็มถังขยะ สภาพห้องคือเหมือนทุกครั้งที่มา รก รุงรัง แฟ้มเอกสารวางไม่เคยเป็นระเบียบ เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จ้างแม่บ้านวะ กูต้องทำหน้าที่เก็บซากทุเรศๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ดูออกนะสภาพห้องเหมือนเป็นสังเวียนกามมากกว่างานของเฮียเพราะส่วนใหญ่เฮียจะขลุกอยู่ที่สนามแข่งหรือไม่ก็อยู่อู่ช่วยลูกน้องทำรถให้ลูกค้า"เอากันมันจนลืมเสื้อในทิ้งไว้เลยหรอวะ" ฉันใช้ด้ามปากกาเขี่ยบลาสีแดงคัพดีขึ้นมา นี่ไซน์คนใส่หรือว่าไซน์แม่วัวนมคัดวะ ลงถังขยะไปซะใส่ไม่เก็บก็ทิ้ง อุบาทก์"แสบเกลียดเฮียว่ะ " เก็บของไปบ่นไป ได้แค่บ่นอยู่คนเดียวบ่นต่อหน้าเฮียก็โดนเตะอะดิ เห็นโหดๆ แบบนั้นสาวๆ ติดเฮียเพียบ คงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวมั้งไม่รู้ส
