ตอนที่5 ไม่สบอารมณ์

"อาสิงห์คะ เราออกไปหาอะไรกินกันเลยไหมคะ"

หลังจากที่ทำอะไรเสร็จ ก็หันไปอ้อนคนเป็นอา

"ถ้าขวัญอยากออกไปกินข้าวกับอา ขวัญก็ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ไปใส่ชุดลำลองธรรมดาที่เสื้อไม่รัดแบบนี้"

"ไม่เปลี่ยนได้ไหมคะ ขี้เกียจเปลี่ยนค่ะ กินข้าวแถวนี้เอง"

"เด็กดื้อชัดๆ"

"หนูไม่ได้ดื้อสักหน่อย"

"ถ้าอยากออกไปกินข้าวกับอาก็ต้องเปลี่ยนครับ ปกติอาตามใจขวัญเกือบทุกเรื่องนะครับ มีไม่กี่เรื่องที่อาขอจากขวัญ ขวัญทำตามที่อาขอไม่ได้เหรอครับ"

"ก็ได้ค่ะ"

สุดท้ายเธอก็ทำตามที่อาสิงห์บอก เพราะสิ่งที่อาสิงห์พูดเป็นเรื่องจริง ส่วนมากเธอจะเป็นฝ่ายขอตลอดและอาสิงห์ก็ไม่เคยขัด คงมีแค่บางเรื่องที่อาสิงห์ขอและอยากให้เธอทำตาม

"งั้นขวัญไปเปลี่ยนเถอะครับ เดี๋ยวอานั่งรอ"

"ค่ะ"

ทำให้เธอจำต้องกลับไปที่ห้องของตัวเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

เวลาต่อมา

"ไปกันเลยไหมคะ"

สิงห์หันไปตามเสียงเรียกและเสียงเปิดประตูห้อง และก็พบกับหลานสาวที่ตอนนี้อยู่ในชุดลำลองอย่างที่เขาขอ สิงห์ไล่สายตามองชุดที่หลานสาวใส่ เป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น เสื้อก็พอได้แต่กางเกงสิงห์กลับรู้สึกว่ามันสั้นจนเห็นขาอ่อน มันก็แทบไม่ต่างกับกระโปรงนักศึกษาของเธอก่อนหน้านั้นเลย

"มันสั้นไปไหมครับ"

"สั้นเหรอคะ หนูใส่ไม่ได้เหรอ?"

"..."

"ตกลงยังไงคะ?"

"งั้นก็ไปกันเถอะครับ"

สิงห์หลับตาพ่นลมหายใจออกมา แล้วก็ลุกขึ้นเพื่อออกไปข้างนอกตามที่หลานสาวต้องการ ต่อให้รู้สึกขัดใจบางอย่างแต่ก็ต้องทน เจอหลานสาวยังไม่ถึงชั่วโมงเขาระงับอารมณ์ไปแล้วไม่รู้กี่รอบ และต้องพยายามทำความเข้าใจกับทุกอย่าง

เวลาต่อมา

ของขวัญยืนดูเมนูอาหารอยู่หน้าร้านกับอาสิงห์ เพราะอยากดูก่อนจะได้รู้ว่ามีอะไรที่อยากกินไหม

"ของขวัญ!"

"อ้าวฟิว มาทานข้าวเหรอ"

จังหวะที่เธอกำลังก้มหน้าดูเมนูอยู่ก็มีคนทักเธอ พอเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าเป็นคนรู้จัก และเขากำลังออกมาจากร้านที่เธอกำลังเข้าไป

"ใช่แล้ว ขวัญก็กำลังจะมาทานร้านนี้เหรอ เออ...แล้วมากับ"

ฟิวตอบกลับเธอ แต่สายตาก็มองอีกคนที่อยู่ข้างเธอ

"นี่คุณอาขวัญเอง ขวัญเห็นว่าร้านนี้น่าอร่อยเลยชวนคุณอามาลองอ่ะ"

"อ่อ คุณอาขวัญเองเหรอ สวัสดีครับ"

สีหน้าฟิวเปลี่ยนไปเมื่อของขวัญบอกว่าคนข้างๆเป็นอา

"ครับ"

แต่คนเป็นอากลับตอบเพียงสั้นๆ

"ไม่แปลกใจเลยทำไมขวัญถึงหน้าตาดี ดูได้จากคุณอาขวัญ"

"แหม่พูดเกินไป แต่ไม่ใช่แค่คุณอาที่หน้าตาดีนะ พ่อขวัญก็หล่อมาก"

ของขวัญตอบกลับหน้าระรื่น ซ้ำยังพูดคุยกับฟิวต่อ

"โห่ พูดซะอยากเจอพ่อขวัญเลย ฟิวจะมีโอกาสได้เจอพ่อขวัญไหมเนี่ย"

"ก็ไม่แน่..."

"หิวไม่ใช่เหรอ! จะกินไหมข้าว! ถ้าหิวก็รีบตามมานะ เดี๋ยวอาเข้าไปจองโต๊ะก่อนละกัน"

"..."

ของขวัญยังพูดไม่ทันจบแต่กลับถูกแทรกด้วยคำพูดห้วนๆของอาสิงห์ ของขวัญตกใจอยู่ไม่น้อยที่อาสิงห์ดูใส่อารมณ์และพูดห้วนกับเธอ

แล้วอาสิงห์ก็เดินเข้าไปที่ร้านทันที สีหน้าอาสิงห์ดูไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่

'หรืออาสิงห์โมโหหิว'

"เอองั้นไว้เจอกันนะฟิว เดี๋ยวเราไปกินข้าวก่อน"

"อ่อๆ ได้สิไว้เจอกันที่มอนะขวัญ"

"ได้ๆ"

ของขวัญพูดจบก็รีบเดินเข้าไปในร้านทันที

เมื่อของขวัญเดินเข้ามาในร้านก็เห็นว่าอาสิงห์กำลังสั่งอาหารกับพนักงาน ซึ่งอาสิงห์ไม่ได้รอเธออย่างที่ผ่านมา ปกติอาสิงห์ไม่เคยเป็นแบบนี้ ต่อให้รู้ว่าเธออยากกินอะไรแต่อาสิงห์ก็มักจะรอถามเธอให้แน่ใจซะก่อนเผื่อว่าเธอต้องการอะไรเพิ่มเติม

ฟุ่บ

"เอาเหมือนกันเลยค่ะ"

เมื่อของขวัญมานั่งที่โต๊ะเลยได้ยินเมนูที่อาสิงห์สั่งเธอเลยเลือกที่จะสั่งเหมือนอาสิงห์ หลังจากที่พนักงานรับรายการอาหารไปแล้ว บนโต๊ะก็ตกอยู่ในความเงียบ

"ทำไมอาสิงห์ไม่รอหนูคะ"

เป็นเธอที่พูดทำลายความอึดอัดนี้

"อาก็คิดว่าขวัญคงอยากคุยอีกนาน คงไม่อยากมานั่งกินข้าวกับอา อาเลยสั่งก่อน"

"จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงคะ หนูเป็นคนอยากมากับอาสิงห์ จะไม่อยากกินกับอาสิงห์ได้ยังไง"

"อาจะไปรู้ได้ยังไง ก็เห็นอยู่ว่าอยากคุยต่อ"

"อาสิงห์เป็นอะไรไปเหรอคะ พูดห้วนกับหนูอีกแล้ว หนูรู้สึกว่าอาสิงห์กลับมาครั้งนี้ดูไม่สบอารมณ์อยู่บ่อยๆ นะคะ อาสิงห์ไม่พอใจอะไรหนูหรือเปล่า หรืออาสิงห์ไม่พอใจที่หนูไม่ยอมกลับบ้านคะ อาสิงห์ไม่ได้อยากอยู่กับหนูแล้วใช่ไหมคะ"

ของขวัญเม้มปากก้มหน้าถามอาสิงห์ เพราะเธอรู้สึกแบบนั้นจริงๆ

ส่วนสิงห์ก็ชะงักไป

"อาขอโทษครับที่ทำให้ขวัญรู้สึกแบบนั้น คงเป็นเพราะอามีเรื่องให้คิดนิดหน่อย ไม่ได้เกี่ยวกับขวัญ ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่กับขวัญ อาอยากอยู่กับขวัญเสมอ ขวัญเป็นหลานที่อารักนะ"

สิงห์ยกมือลูบหัวหลานสาวอย่างที่ชอบทำ เขาก็พอรู้ตัวแล้วล่ะว่าพูดห้วนจริง ก็มันมีเรื่องขัดใจบางอย่างจริงๆ

"ค่ะ"

ของขวัญไม่พูดอะไรต่อ เมื่ออาสิงห์ย้ำแบบนี้แล้ว

และไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ ทำให้ทั้งสองนั่งทานข้าวกันอย่างเงียบๆ