“ติ๊ด” เสียงประตูห้องดังขึ้นทำให้แขกทั้งสองที่ยืนอยู่กลางห้องนั้นหันไปมองประตูห้องพร้อมกัน เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกพยัคฆินก็ดึงแขนของรติรสเดินเข้ามาในห้องทันทีด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“คุณแม่จะมาหาผม ทำไมไม่โทรมานัดก่อน” ผู้เป็นแม่ตวัดสายตามองคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้เป็นลูกชาย
“แล้วตอนที่ลูกไปจดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคนนี้ ทำไมลูกไม่บอกแม่ก่อนล่ะตาสิงห์” พรนภาหันมาถามลูกชายที่เขาแอบไปจดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคนนี้โดยที่ไม่ขออนุญาตเธอก่อนทั้ง ๆ ที่เธอเป็นถึงมารดาผู้ให้กำเนิด
“สงสัยลูกจะโดนของเข้าสินะ” มารดาของผู้ที่เธอจดทะเบียนสมรสด้วยนั้นพูดออกมาด้วยท่าทางดูถูกดูแคลนเธอเป็นอย่างมาก จนรติรสรู้สึกกลัวจึงรีบหลบตาทันทีเบญญาภาที่จ้องใบหน้าหวานของรติรสเขม็ง
“จริงค่ะ คุณป้าแถมวันนี้ผู้หญิงคนนี้ยังเอาข้าวไปให้พี่สิงห์กินด้วยนะคะ ไม่รู้ใส่ยาเสน่ห์ไปบ้างหรือเปล่า” เบญญาภาพูดสมทบขึ้นมาอีกครั้ง
“พรุ่งนี้ลูกต้องไปหย่ากับมันนะแม่ไม่อนุญาตพรุ่งนี้ลูกต้องหย่ากับผู้หญ
ตอนที่ 33ผมแพ้ของถูก“นี่นาย” พิมรสาพูดขึ้นโดยไม่รู้ว่าจะหาคำไหนมาเถียงกับผู้ชายตรงหน้าเขาช่างฝีปากจัดจานซะเหลือเกิน“ผมชื่อเสือเป็นน้องพี่สิงห์ หลังจากที่ผมได้สัมผัสกับพวกคุณทั้งสองคนไม่ถึง ยี่สิบนาทีด้วยซ้ำ ผมกลับรู้สึกอึดอัด คันและหายใจไม่ออกเพราะอะไรไม่รู้ คุณรู้ไหมว่าเพราะอะไรเพราะผมแพ้ของถูก” คำพูดของพยัคฆินบอกไปนัย ๆ ว่าหญิงสาวทั้งสองคนนั้นได้วิ่งตามผู้ชายที่แต่งงานมีภรรยาแล้วจนในที่สุดเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้น“กรี๊ด ๆ ๆ ๆ” เสียงกรีดร้องของเบญญาภานั่นเอง เธอโกรธจัดที่สีหราชนั้นพูดดูถูกเธอถึงขนาดนี้พรนภาที่หันไปยังต้นเสียงเห็นเบญญาภาที่ยืนกรีดร้องอยู่ไม่ไกล เธอรีบเดินไปเขย่าแขนของเบญญาภาทันที“หนูเบญ หนูเบญเป็นอะไรจ๊ะ” พรนภาถามขึ้นด้วยความตกใจ“ก็ไอ้บ้านี่ไงคะคุณป้า มันบอกว่าหนูเป็นของถูก” นิ้วเรียวชี้ใส่ผู้ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าด้วยท่าทางโกรธจัด“เปล่านะครับ ผมไม่ได้บอกว่าเขาเป็นของถูกแต่เขาเองต่างหากที่ตีค่าตัวเองแบบนั้น ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนจะวิ่งตามผู้ชายที่แต่งงานมีภรรยาแล้
ตอนที่ 32 ออกโรงปกป้องพี่สะใภ้สุดตัว“ทายาทที่ไม่เคยทำการทำงานดีแต่ใช้เงินไปวัน ๆ” คมสันพูดขึ้นอย่างเหลืออดที่ลูกชายคนเล็กไม่เคยมาช่วยงานสักครั้งดีแต่ไปเที่ยวเถลไถล หายหน้าหายตาทีไปเป็นปี ๆ พอเงินหมดก็กลับมาขอเงินแล้วก็หายหน้าไปอีก จนเขารู้สึกรำคาญใจในลูกชายที่ไม่ค่อยเอาถ่านคนนี้“นึกว่าตายไปแล้ว” เสียงพรนภาดังขึ้นจากทางด้านหลังด้วยน้ำเสียงที่ค่อนแขวะ คมสันเห็นอดีตภรรยาเดินเข้ามาก็กลอกตาบนทันที จนไพศาลยืนอมยิ้มอยู่ข้าง ๆ เรื่องนี้ชักจะสนุกแล้วสิ เมื่อเพื่อนตัวดีนั้นมีปัญหาวุ่นวายไม่หยุดทั้ง ๆ ที่คมสันกับพรนภาหย่ากันไปตั้งนานแล้ว“แล้วผมจะรีบตายไปทำไมล่ะครับ ในเมื่อผมยังใช้เงินพ่อได้ไม่เท่าไหร่เอง”“นายช่างกล้าพูดนะ เงินที่นายใช้คือน้ำพักน้ำแรงของพี่ชายของนายทั้ง ๆ ที่นายไม่ออกแรงอะไรที่จะช่วยทำให้เงินมันงอกเงยออกมาเลยด้วยซ้ำ”“คุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับเรื่องภายในครอบครัวผมไม่ต้องให้คุณป้าเข้ามาห่วงหรอกครับ” พยัคฆินที่เห็นสีหราชนั้นพูดไม่ดีกับแม่ของเขา ชายหนุ่มรู้สึกไม่พอใจนักสายตาคู่คม
ตอนที่ 31ทายาทอีกคนพยัคฆินนั่งคร่อมร่างของเธอและโน้มตัวลงไปใกล้ ๆ หญิงสาวเขาจูบริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างทะนุถนอมและอ่อนโยนจนทำให้เธอรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบสัมผัสนั้น ตอนแรกเธอคิดว่าเขาจะทำเรื่องนี้กับเธอหลังจากวันที่พวกเธอทั้งสองแต่งงานกันแต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อแต่งงานเสร็จแล้วเขาก็กลับไปเคลียร์งานที่บริษัททันทีกว่าจะกลับมาก็เกือบเที่ยงคืนจนเธอหลับไปแล้ว ไม่คิดว่าเขาจะปล่อยเธอไว้จนเลยมาเกือบอาทิตย์ถึงจะมาเริ่มทำเรื่องแบบนี้กับเธอจริงจังก็วันนี้ มือเรียวดันแผงอกที่อัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อของเขาออกเล็กน้อยเพราะเธอค่อนข้างรู้สึกประหม่าที่เขาปล้นจูบเธอพร้อมสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวตวัดลิ้นเล็กของเธอเอาไว้ได้ เขาจูบอย่างดูดดื่มมากขึ้นด้วยความกระสัน“อืม” เสียงครางอย่างพึงพอใจอยู่ในลำคอของชายหนุ่มปลุกเร้าอารมณ์ให้รติรสนั้นแอ่นอกรับแรงจูบที่แสนเย้ายวนจนหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอสัมผัสกับอกของเขา ยิ่งเร้าอารมณ์ มือหนาเคลื่อนจากเอวบางลงไปที่ต้นขาขาวเนียนจนหญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยชายหนุ่มขยับจับเป้าของตัวเองด้วยความ
ตอนที่ 30กลิ่นน้ำหอมของเมีย“คุณพูดกับพ่อแม่ขนาดนั้นคุณไม่กลัวพวกท่านจะโกรธเลยเหรอคะ” เธอหันมาถามเขาด้วยท่าทางเป็นกังวลเพราะกลัวว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้พยัคฆินผิดใจกับครอบครัวของเขา“ทำไมผมจะต้องคอยคิดว่าใครจะรู้สึกเสียใจกับคำพูดของผมในเมื่อคนอื่นไม่เคยรู้สึกไม่เคยสนใจในความรู้สึกของผมเลย”“แต่ฉันคิดว่าพวกท่านรักคุณมากนะคะถึงอยากจะหาสิ่งดี ๆ ให้คุณ”“สิ่งดี ๆ งั้นเหรอ”“หลายคนบนโลกก็ต้องการเงินเหมือนอย่างคุณได้แต่เขาไม่มีโอกาสอย่างคุณด้วยซ้ำ”“แต่ผมไม่ได้ต้องการเงินผมต้องการความรัก”“ชีวิตของคนเราได้อย่างเสียอย่างนะคะ คุณจะได้ทุกอย่างเลยก็ไม่ได้”“แต่ผมไม่ได้สักอย่างนี่สิ” เขาพูดเพียงแค่นั้นแล้วก็หยุดพูดไป ชายหนุ่มประคองเธอเข้ามาในลิฟต์ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดรติรสรีบโทรหามินรดาทันที“ฮัลโหล ฉันต้องขอโทษด้วยนะ พอดีมีเรื่องนิดหน่อย พวกแกตามสบาย
ตอนที่ 29ลูกสะใภ้ที่ไม่อยากได้“ผมจะเข้าไปรอในงานก่อนส่วนคุณค่อยเดินตามมาก็แล้วกันนะ” หญิงสาวพยักหน้าและส่งยิ้มให้เขา เมื่อพยัคฆินเดินเข้าไปในงานก็เห็นพ่อแม่ของเขานั่งรออยู่บนเวทีแล้วอุไรที่เป็นภรรยาใหม่ของคมสันนั่งฝั่งผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาวก่อนที่จะมาถึงงานนี้ กว่าที่พ่อแม่ของเขาจะยอมมางานแต่งก็ทะเลาะกันไปหลายยก สุดท้ายคนที่เข้ามาช่วยไกล่เกลี่ยก็คือน้าอุไร ภรรยาใหม่ของคมสันพ่อของเขานั่นเองพยัคฆินเดินตรงไปยังคมสันและพรนภาเขานั่งอยู่ระหว่างกลางของผู้เป็นบิดามารดาและรอคอยให้รติรสเดินเข้ามาข้างในงานแต่ง เมื่อประตูห้องเปิดขึ้นทุกสายตาก็จ้องมองมาที่เธอแม้ว่าแขกในงานแต่งของเธอจะมีเพียงไม่กี่คนแต่ก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกประหม่าขึ้นมาไม่น้อยถึงแม้ในใจลึก ๆ จะรู้ว่านี่เป็นแค่งานแต่งหลอกก็เท่านั้น แต่งานแต่ในครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอและผู้ชายที่นั่งรอเธออยู่ตรงนั้นก็คือเจ้าบ่าวคนแรกในชีวิตของเธอเช่นกัน หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้พยัคฆิน เธอเดินตรงไปนั่งข้าง ๆ หญิงสาวยกมือไหว้และส่งยิ้มให้อุไร อ
ตอนที่ 28 เราจะจัดงานแต่งที่โรงแรมองผม“หนึ่ง สอง สาม ดีครับ” เสียงกดชัตเตอร์รัว ๆ จนเสียงแฟลชถูกสาดเข้าตาของรติรสแต่เธอก็ยังยิ้มหวานอยู่เช่นเคย“เจ้าบ่าวเจ้าสาวเปลี่ยนท่าไปเรื่อย ๆ เลยนะครับ” พยัคฆินขยับเข้ามาโอบกอด หอมแก้มและนั่งคุกเข่าจูบที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอด้วยท่าทางชำนาญ จนหญิงสาวรู้สึกตกใจเขาจะเป็นคนสั่งให้เธอทำท่าต่าง ๆ จนในที่สุดเวลาก็ล่วงเลยไปเป็นสามชั่วโมงเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น“กริ่ง ๆ ๆ ๆ” เขายกมือเป็นเชิงบอกแก้วฤทัยให้บอกช่างภาพหยุดถ่ายก่อน เมื่อชายหนุ่มเดินออกไปคุยโทรศัพท์แล้วเดินเข้ามาด้วยใบหน้าของเขาดูเคร่งเครียด รติรสจึงหันไปมองเขาที่บริษัท อมรคงจะโทรตามเขา“มีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามออกไปด้วยท่าทางเป็นห่วงที่เห็นสีหน้าเขาไม่ค่อยดีนัก“ไม่มีอะไรหรอกถ่ายต่อเถอะ” เมื่อคู่บ่าวสาวกลับมาถ่ายรูปอีกครั้งไม่นานช่างภาพก็ยกมือทั้งสองขึ้นจากกล้องถือเป็นการเสร็จสิ้นการถ่ายภาพพรีเวดดิ้งที่อยู่ในสตูดิโอไม่ได้ออกไปถ่ายนอกสถาน