Share

Chapter 25

last update Last Updated: 2025-08-09 00:40:19

Chapter 25

“ไข่ดาวกับไส้กรอก” เจ้าของไร่เรียกชื่ออาหารที่ตนเห็น “มีแค่นี้เหรอเพลง เธอทำอาหารเช้าแค่นี้เหรอ?” ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นสูงมองหน้าแม่ครัวสาวที่ยืนหน้าซีด

“มีแค่นี้แหละ” เธอตอบเสียงเบา หลบหลีกสายตาขุ่นเคืองของกวินภพ

“จะบ้าหรือไง ไข่ดาวกับไส้กรอกเนี่ยนะที่เธอทำให้คนงานของฉันกิน จะบ้าหรือไง ทำไมไม่ทำแกงกับผัดผักล่ะ?” เขาถามเสียงดัง

“ก็ทำเป็นแค่นี้” เพลงมีนายังคงตอบเสียงเบาเหมือนเดิม

“ทำเป็นแค่นี้ พูดมาได้ว่าทำเป็นแค่นี้ ทีเมื่อก่อนเธอทำกับข้าวได้ตั้งหลายอย่าง แล้วอย่ามาอ้างว่าความจำเสื่อม เธอบอกว่าเธอจำเรื่องราวที่อยู่ที่นี่ไม่ได้ แต่ก็น่าจะจำวิธีทำอาหารได้ ฉันไม่เชื่อเธอหรอกว่า เธอจะลืมวิธีทำอาหาร เธอต้องการจะกวนโมโหฉันใช่มั้ย?” กวินภพกล่าวอย่างเดือดดาล

“จะอะไรกันนักหนากับแค่กับข้าวที่เป็นไข่ดาวกับไส้กรอก แค่คนงานตักข้าวเยอะหน่อย มันก็อิ่มไปเองนั่นแหละ ตอนเด็กๆ ฉันกินข้าวกับไข่ดาวฟองเดียวยังอิ่มเลย”

แม่ครัวสาวมีอารมณ์โกรธขึ้นมาบ้าง ไม่ใช่ว่าไข่ดาวกับไส้กรอกจะทานกับข้าวแล้วไม่อิ่ม มันอิ่มและอร่อยอย่างมากมายสำหรับคนที่ไม่มีอาหารจะกิน ซึ่งคำพูดของเพลงมีนาก็มีส่วนถูก เพียงแต่ว่ามันค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 88

    กวินภพทนเห็นภาพนั้นไม่ไหว เขาทนไม่ได้ที่มือเล็กๆ และร่างกายของเพลงมีนาสัมผัสและใกล้ชิดกับชายอื่น ทนได้ยินคำพูดที่ว่าเธอจะหนีจากเขาไปไม่ได้ ความหึงหวงจึงกระตุ้นให้เขาทำในสิ่งที่ใครๆ ไม่คาดคิด มือใหญ่กระชากแขนเรียวเล็กอย่างแรง แรงจนกระดูกข้อต่อตรงหัวไหล่กับแขนแทบหลุด จากนั้นก็ทั้งลากทั้งกระชากร่างบอบบางไปยังน้ำตกตูม...เสียงของมีน้ำหนักกระทบกับน้ำเย็นเฉียบ น้ำแตกกระจายเป็นวงกว้าง ร่างของเพลงมีนาลอยละล่องมากระทบกับสายน้ำในลำธาร คนที่โยนร่างงามก้าวลงมาในน้ำ เดินลุยน้ำไปยังร่างของคนที่โผล่พ้นน้ำ ไอแค่กๆ สำลักน้ำหน้าดำหน้าแดง“จำใส่หัวเอาไว้ด้วยว่า เธอคือเมียของฉัน เป็นของฉันคนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”มือใหญ่ของคนขี้หึงจับตรงกลางศีรษะของเพลงมีนา แล้วจับกดจนใบหน้าสาวอยู่ใต้ผิวน้ำ เธอดิ้นรนสุดชีวิต มือทุบลงบนผิวน้ำจนน้ำกระจายกระเซ็นเป็นวงกว้าง เธอไม่ใช่ปลานะที่หายใจในน้ำ เพลงมีนาจึงสำลักน้ำและหายใจไม่สะดวกแล้วพอเขาดึงศีรษะเธอขึ้นมาเหนือน้ำ เพลงมีนาเกิดหอบหายใจแรง สูดลมหายใจเข้าไปในปอด ยังไม่ทันที่เธอจะสูดลมหายใจเต็มอิ่ม เขาก็กดศีรษะของเธอลงไปในน้ำใหม่“อื้อ...อื้อ...” เธอดิ้นและร้องอื้ออึงใน

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 87

    เจ้าของไร่ค้างหมัดกลางอากาศ ปล่อยมือที่กำคอเสื้อจักรพงษ์ แล้วผลักร่างของอีกฝ่ายจนหงายท้องไปกึ่งนั่งกึ่งนอนบนพื้นดิน หันหน้ามามองเพลงมีนาด้วยสายตาประหัตประหาร ความโกรธแล่นพล่านจนเนื้อตัวของเขาสั่นไปหมด“เธอว่าอะไรนะ” คำถามมาพร้อมกับเสียงเหี้ยม ดวงตาลุกโชน “เธอว่าใครไม่ใช่ผัวเธอ ใครไม่ใช่”เขาถามคำถามให้ชัดเจนยิ่งขึ้น น้ำเสียงกัมปนาทก้องป่า ใบไม้ไสวตามแรงสั่นสะเทือน“ก็คุณไงล่ะ คุณไม่ใช่ผัวฉันแล้วฉันก็ไม่ใช่เมียคุณด้วย ฉันเป็นแค่นางบำเรอสนองตัณหาของคุณเท่านั้น มันจะแปลกอะไรที่ฉันจะมีอะไรกับใครก็ได้ มันไม่ได้ผิดศีลข้อไหนสักหน่อย”แม้ว่าเพลงมีนาจะกลัวและสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงอันน่าสะพรึงกลัว แต่ทว่าความโกรธและความไม่พอใจก็มีมากพอๆ กัน เธอจึงโต้กลับไปแบบไร้สติ“แสดงว่าเธอเคยนอนกับไอ้ต้อมใช่มั้ย”กวินภพกัดฟันถาม เส้นเลือดปูดขึ้นตรงแก้มตามรอยขบกัด มือทั้งสองข้างกำแน่น ดวงตาของเขานั้นไม่ต้องพูดถึง สามารถปลิดชีวิตของคนรอบข้างได้อย่างไม่ยาก“มันก็แล้วแต่คุณจะคิด”เพลงมีนาเลี่ยงไม่ตอบ ก้าวขาสั่นๆ ไปยังร่างของจักรพงษ์ที่แทบจะลุกไม่ขึ้น เพราะโดนไปหนักเอาการ ภาพของเพลงมีนาที่เข้าไปประคองร่างข

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 86

    เพลงมีนากับจักรพงษ์เดินมาถึงเพิงพักท้ายไร่ ทว่าทั้งคู่ไม่ได้หยุดนั่งเหมือนกับที่ควรจะเป็น แต่กลับเดินไปยังหลังพุ่มไม้ใหญ่ที่เป็นแนวเขตป่า เขาและเธอเดินไปตามทางเล็กๆ ที่ทอดยาวไปยังจุดหมาย ตลอดสองข้างทางมีต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกครึ้ม เถาวัลย์ห้อยระโยงระย้า เสียงนกที่อาศัยอยู่ร้องประสานเสียง กระรอกตัวน้อยวิ่งไปตามกิ่งไม้ ลิงห้อยโหนไปมาจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังต้นไม้อีกต้นหนึ่ง บ่งบอกถึงธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์สองหนุ่มสาวเดินมาจนถึงน้ำตกที่มีความสูงห้าร้อยเมตร เป็นน้ำตกที่ไม่มีคนงานคนใดมาใช้ เนื่องจากต้องเดินเท้าเข้ามาราวสองร้อยเมตรกว่าจะถึง คนงานในไร่จึงหันไปใช้น้ำตกที่อยู่ใกล้กับคอกม้ามากกว่า อยู่ใกล้และเป็นน้ำตกที่ใหญ่กว่า“ดูสิพี่ต้อม มันออกดอกแล้วนะ ต้นโน้นก็ออกผลแล้วด้วย”เพลงมีนาชี้ไปยังพืชผักสวนครัวที่เธอแอบมาปลูกไว้ โดยมีจักรพงษ์เป็นคนหาสถานที่ในการเพาะปลูก และหาต้นกล้ามาให้เธอ ใบหน้าตื่นเต้นดีใจ ปลื้มอกปลื้มใจกับการออกดอกออกผลของพืชผักและต้นไม้เหล่านั้น“ดีใจอย่างกับเด็กไปได้ กะอีกแค่ต้นมะลิออกดอกกับต้นมะเขือมันออกลูก” จักรพงษ์ปากร้ายใจดีอดที่จะเหน็บแนมสาวร่างเล็กคนนี้ไม่ได้“แหม...ก็ค

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 85

    เพลงมีนายกถาดอาหาร ลุกขึ้นยืนแล้วเดินห่างโต๊ะที่รังเกียจเธอ เท้าเล็กๆ นำพาร่างของสาวผู้น่าสงสารมาหยุดยืนเกือบถึงด้านหน้าโรงครัว กวาดสายตาหาโต๊ะว่างที่เธอพอจะนั่งได้ แต่ทุกโต๊ะก็เต็มหมดทุกโต๊ะ จะมีเพียงโต๊ะเดียวที่ว่าง มีที่นั่งเหลืออีกหลายที่ แต่ทว่าโต๊ะนั้นก็เป็นโต๊ะที่ไม่ต้องการให้เพลงมีนาไปนั่งเช่นกัน เป็นโต๊ะที่เจ้าของไร่นั่งทานอาหารอยู่กับเมธาวีเพลงมีนาเปรียบเสมือนเรือน้อยลอยเคว้งกลางทะเล“เพลง มานั่งกับพวกฉันดีกว่า ยังมีที่นั่งอีกหลายที่” จักรพงษ์เดินมาหาเพลงมีนา พร้อมกับกล่าวชวนด้วยความสงสาร“ขอบคุณพี่ต้อมมากนะคะ” เพลงมีนากล่าวขอบคุณคนที่ชวนจากใจ แม้ว่าจักรพงษ์ชอบดุ ชอบต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำไม่รักษาน้ำใจ แต่เขาก็มีน้ำใจกับเธอเสมอ สองหนุ่มสาวจึงเดินไปยังโต๊ะที่ถนนสายอื่นๆ นั่งทานอาหารกลางวัน เพลงมีนาเลือกที่จะนั่งใกล้ๆ ร่างของจักรพงษ์ เพราะเขาเป็นคนเดียวที่เธอสนิทที่สุดวันนี้กวินภพเลือกที่จะมาทานมื้อกลางวันในโรงครัวมากกว่าจะทานอาหารในบ้านหลังใหญ่เช่นทุกวันที่ผ่านมา โดยเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองจึงทำเช่นนั้น เจ้าของไร่ปรายตามองเพลงมีนาที่พูดคุยกับลูกน้องถนนสายที่สองอย่างสนิทสนม พ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 84

    เป็นเวลาร่วมห้าวันที่เมธาวีเข้ามาทำหน้าที่เป็นสัตวแพทย์ดูแลลูกม้า และเป็นอีกห้าวันที่เธอเข้ามามีบทบาทต่างๆ ในไร่พฤกษา หรืออีกนัยหนึ่งคือทำตัวเหมือนนายหญิงของที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลกวินภพในเรื่องอาหารการกินทุกมื้อ ทำตัวราวกับว่าจะย้ายเข้ามาอยู่ในไร่พฤกษาด้วยการเคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์หรือของตกแต่งบ้านไปไว้ในจุดที่ตนเองพอใจ โดยที่กวินภพไม่ห้ามปรามแต่อย่างใด ปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจทุกอย่างยังไม่หมดเพียงแค่นี้ เมธาวียังจะเข้ามามีบทบาทในการทำงานในไร่มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นขอดูบัญชีรายรับรายจ่ายของไร่พฤกษาทั้งหมด รวมถึงการควบคุมการเบิกจ่ายเงินของไร่อีกด้วย คนงานทั้งหลายจึงคิดไปในทางเดียวกันว่า พวกเขาคงจะได้นายหญิงเร็วๆ นี้และตลอดหลายวันที่ผ่านมาความสัมพันธ์ระหว่างกวินภพกับเพลงมีนาเกิดช่องว่างมากขึ้น เขาพูดกับเธอน้อยลง บางวันก็แทบจะไม่มองหน้า กลับบ้านก็ดึกดื่นค่อนคืน แม้แต่เพลิงเสน่หาที่แสนเร่าร้อนก็ไม่เคยเกิดขึ้นเลย ต่างคนต่างนอนหันหลังให้แก่กัน บางคืนเขาก็ไปนอนห้องรับรองห้องข้างๆ คล้ายกับว่าไม่ต้องการนอนร่วมเตียงเดียวกับเธอ สร้างความเสียใจและน้อยใจให้กับเธอยิ่งนัก รวมทั้งความอึด

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 83

    เขาไม่เพียงแค่ไม่ถนอมน้ำใจเธอ เจ้าของไร่ยังมอบความปวดร้าวทางด้านคำวาจาให้กับเพลงมีนาซ้ำลงไปอีก แล้วเธอจะไม่เจ็บปวดหัวใจได้ยังไง“เธอยกชามโจ๊กก็แล้วกันนะ ฉันจะยกปิ่นโตไปให้เธอเอง”เสียงของเมธาวีดังขึ้นท่ามกลางความเจ็บปวดของเพลงมีนา มือของผู้พูดเอื้อมไปจับหูปิ่นโตเถานั้น เดินตรงไปยังห้องครัวโดยมีร่างของเพลงมีนาเดินตามไป“จัดการถ่ายอาหารใส่จานได้แล้ว ป่านนี้พี่ทอร์ชคงหิวไส้จะขาดแล้ว” คำสั่งดังลอดผ่านปากของเมธาวีเมื่อเดินเข้ามาในครัว วางปิ่นโตเถาใหญ่ห้าชั้นลงบนโต๊ะเตรียมอาหารกลางห้อง เพลงมีนาจัดการตามที่เมธาวีสั่งอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าตนเองไม่มีสิทธิ์มีเสียงใดๆ ในบ้านหลังนี้และคงไม่ใช่คนสำคัญของกวินภพ ต่างกับสาวตรงหน้าที่นั่งอยู่กลางใจเขาไม่มีเปลี่ยน“ฉันจะบอกอะไรเธออย่างนึงนะเพลง กับข้าวเช้าสำหรับพี่ทอร์ชหรือคนงานคนอื่นๆ ในไร่ไม่สมควรที่จะเป็นโจ๊ก ข้าวต้มหรือว่าอาหารเหลวทุกชนิด เพราะคนที่นี่ต้องใช้แรงในการทำงาน ไม่ได้ใช้สมองเหมือนคนทำงานออฟฟิศ ฉะนั้นอาหารเช้าจึงต้องหนักท้องเข้าไว้ เพื่อจะได้มีแรงทำงานไปจนถึงมื้อเที่ยง เธอเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า”เมธาวีได้ทีสั่งสอนเพลงมีนาที่กำลังถ่า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status