LOGINShare
Chapter 2
Last Updated:
2025-07-08 00:55:02Chapter 2
“แต่น่าเสียดาย น้องหนูจะไม่อยู่ทำอาหารให้พี่ยงค์กินแล้วนะจ๊ะ” เธอแสร้งพูดเสียงเศร้า
“ทำไมล่ะ น้องหนูจะไปไหนเหรอ?” หัวหน้าคนงานถามทันควัน
“ก็น้องหนูจะย้ายไปทำงานที่ไร่ปลายฟ้าน่ะสิจ๊ะ เจ้าของไร่ที่โน่นเขาให้เงินเดือนน้องหนูมากกว่าที่นี่ตั้งสามเท่า”
ประยงค์หูผึ่งแล้วมีอาการตกใจเมื่อรู้ว่าสาวช่างยั่วจะย้ายไปทำงานอีกไร่หนึ่ง ซึ่งเป็นไร่คู่อริของไร่พฤกษา
“น้องหนูจะไปจริงๆ เหรอ พี่ว่าอย่าไปเลย ทำงานที่นี่น่ะดีแล้ว?” เขาถามเพื่อความแน่ใจ พร้อมทั้งท้วงติง
“ไปจริงๆ สิจ๊ะพี่ยงค์ ทำงานที่นี่ได้เงินเดือนหกพัน ไปอยู่ที่ไร่โน้นได้ตั้งหมื่นแปด ใครบ้างล่ะจ๊ะที่จะไม่ไป”
“พี่คงคิดถึงน้องน้องหนูแย่เลย”
ประยงค์เอ่ยเสียงเศร้าที่จะไม่ได้เห็นหน้าคนที่เขารัก คนที่เขาตามจีบมานานสองสัปดาห์
“ก็ไม่เห็นยากเลยนี่จ๊ะ พี่ยงค์ก็ไปทำงานที่โน่นกับน้องหนูด้วย แค่นี้เราก็ได้เจอกันทุกวันแล้วจ้ะ” เธอเอ่ยบอกชายหนุ่มตรงหน้าแถมยังส่งสายตาหวานระยับให้อีกฝ่าย พร้อมกันนี้ยังขยับร่างกายเข้าไปใกล้ร่างสูง เกาะลำแขนเขาอย่างออดอ้อน
“นะจ๊ะพี่ยงค์ ย้ายไปทำงานกับน้องหนูนะจ๊ะ นะ นะพี่ยงค์คนดีของน้องหนู”
เธอเอ่ยเสียงหวานบาดใจ เขยิบร่างเบียดกระแซะร่างหนาให้มากกว่าเดิม ซบหน้าลงบนลำแขนของเขา ประยงค์ถึงกับใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ลำพังถูกเธอยั่วยวนเขาก็แทบจะหมอบอยู่ตรงหน้า นี่เธอเล่นอ้อนแบบเผาขน หัวใจของเขาอ่อนยวบ แต่ทว่าเจ้าของไร่พฤกษาก็มีบุญคุณกับเขามาก หากทิ้งงานไปกลางคันที่นี่อาจมีปัญหาได้ เนื่องจากใกล้วันเก็บผลผลิตเข้ามาทุกทีแล้ว
“แต่...แต่ว่าพี่กลัวคุณทอร์ชจะว่าพี่น่ะสิ ใกล้วันเก็บผลผลิตแล้วด้วย” เขาพูดอย่างสองจิตสองใจ
“แหม...พี่ยงค์ก็ คุณทอร์ชรวยจะตายไป อีกอย่างนึงนะคนงานก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ ขาดพี่ไปสักคนไร่นี้ไม่เจ๊งหรอจ้ะ นะจ้ะพี่ยงค์จ๋า ไปทำงานที่ไร่โน้นกับน้องหนูนะจ๊ะ”
เธอยังลากเสียงหวานโน้มน้าวหัวหน้าคนงานต่อไป แม้ว่าจะรู้สึกไม่ดียามที่แตะเนื้อต้องตัวเขามากเพียงใดก็ตาม ท่องเอาไว้ว่าเพื่องาน เพื่องาน คนที่ถูกอ้อนกำลังคิดหนัก ความอยากไปและไม่อยากไปเท่าๆ กัน
“แต่...พี่ พี่”
“ถ้าพี่ยงค์ไม่ไป แสดงว่าไม่รักน้องหนูจริง น้องหนูอุตส่าห์หน้าด้านหน้าทนชักชวนให้พี่ยงค์ไปอยู่ที่โน้นด้วย เพราะต้องการร่วมหอลงโลงกับพี่ แต่ถ้าพี่ไม่อยากอยู่กับน้องหนูก็ตามใจ น้องหนูไปอยู่คนเดียวก็ได้ค่ะ”
เธอใช้ไม้ตายไม้สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ได้ผล...คนที่ฟังอยู่ถึงกับตาค้าง ตกใจกับคำพูดของหญิงสาวร่างสวย
“มะ...หมายความว่ายังไง น้องหนูพูดอย่างกับว่ารักพี่” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“พูดแค่นี้ยังไม่รู้อีกเหรอจ๊ะพี่ยงค์ คนงานคนอื่นจีบน้องหนูตั้งเยอะแยะ แต่น้องหนูก็เลือกที่จะรักพี่ยงค์ แต่ถ้าพี่ยงค์ไม่รักน้องหนูเหมือนกับที่พูดกับน้องหนูบ่อยๆ พี่ยงค์ก็ไม่ต้องใส่ใจคำพูดของน้องหนูก็ได้ค่ะ”
เธอสะบัดมือที่จับลำแขนหนา พร้อมกับสะบัดร่าง สะบัดหน้าหนี คนตัวใหญ่กว่ารีบโอบกอดสาวขี้งอนในทันที เธอหันไปเบ้หน้าเล็กน้อยเมื่อตกอยู่ในอ้อมแขนของหัวหน้าคนงาน แต่ก็ต้องอดทนอดกลั้นที่จะไม่ผลักไสร่างของประยงค์ให้ออกห่าง เพราะอีกนิดเดียวแผนการของเธอก็จะสำเร็จแล้ว
“จ้ะๆ พี่จะย้ายไปทำงานที่ไร่ปลายฟ้ากับน้องหนู แต่ว่าคุณท็อปจะรับพี่หรือจ๊ะ?”
ข้อนี้เองที่เขาไม่แน่ใจ กลัวว่าไปกับเธอแล้วเขาจะไม่ได้ทำงานที่ไร่แห่งนั้น นั่นเท่ากับว่าเขาต้องตกอยู่ในสภาพตกงาน
“ไม่ต้องเป็นห่วงเลยจ๊ะพี่ยงค์จ๋า เรื่องนั้นไม่มีปัญหาค่ะ คุณท็อปฝากมาบอกคนงานทุกคนที่ไร่นี้ว่า ถ้าย้ายไปอยู่กับเขาที่โน่น เขาจะให้เงินเดือนเพิ่มเป็นสามเท่าทุกคนค่ะ” เธอพูดตามแผน
“ทุกคนเลยเหรอ คนงานที่ไร่ปลายฟ้าก็มีพอๆ กับที่นี่ แล้วจะรับคนงานเพิ่มทำไม?”
ประยงค์ถามอย่างคลางแคลงใจ น้องหนูทนความอึดอัดที่ตนเองอยู่ในอ้อมแขนของชายที่ไม่ได้หมายปองไม่ไหว ค่อยๆ ปลดลำแขนหนาออกอย่างสุภาพ ยืดตัวลุกขึ้นยืน แล้วหันหน้ามาเผชิญหน้ากับคนที่นั่งอยู่บนแคร่
“ตอนนี้คุณท็อปกำลังขยายไร่ค่ะพี่ยงค์ เขาเลยต้องการคนงานเพิ่ม ว่าไงจ๊ะตกลงจะย้ายไปอยู่ไร่โน้นกับน้องหนูหรือเปล่าจ๊ะ?”
เธอถามอีกรอบ ทำหน้าเศร้าราวกับว่าถ้าเขาไม่ไปเธอจะเสียใจมากมาย
“ถ้าเป็นอย่างนั้นไปก็ไปจ๊ะ น้องหนูอยู่ที่ไหน พี่อยู่ที่นั่น” เขาตัดสินใจในที่สุด
“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้าเจอกันที่ปากทางเข้าไร่นะจ๊ะ ถ้าพี่ยงค์ไม่มาแสดงว่าพี่ยงค์ไม่รักน้องหนู แล้วน้องหนูก็จะไม่ให้พี่ยงค์เห็นหน้าอีกเลย” เธอกำชับพร้อมข่มขู่
“ไปจ้ะ พี่จะไปรอน้องหนูก่อนเจ็ดโมงเช้าด้วย”
เขารีบพูดเพราะกลัวว่าสาวน้อยตรงหน้าจะโกรธแล้วทำตามที่พูดออกมาเมื่อครู่
“ดีมากค่ะพี่ยงค์ขา น้องหนูไปก่อนนะจ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน อ้อ!!...เย็นนี้น้องหนูจะทำกับข้าวพิเศษให้พี่ยงค์ทานนะคะ หมูทอดหมักนมสด”
น้องหนูพูดไปแอ่นหน้าอกไปทางประยงค์ที่นั่งกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะกินนมสดที่เย้ายวนตรงหน้าเต็มแก่ น้องหนูทั้งสวย รูปร่างอวบอิ่ม ผิวกายเนียนนุ่ม นมเป็นนมเนื้อเป็นเนื้อ ไม่แปลกที่ประยงค์กับคนงานในไร่ต่างหลงใหลและหมายปอง และนั่นทำให้งานของเธอง่ายขึ้น
นางยั่วจำเป็นเดินนวยนาดออกห่างต้นหูกวาง สถานที่ที่หัวหน้าคนงานที่รั้งตำแหน่งวิศวกรของไร่องุ่นนั่งทานข้าวเป็นประจำ เพื่อไปยังจุดหมายใหม่...เพิงพักคนงาน
Latest chapter
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 91
กลับมาตอนนี้ และบางอย่างบอกให้ทั้งสองรู้ว่า เรื่องยุ่งยากกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า“เดี๋ยวพี่ไปหยิบเอกสารก่อนนะ”เจ้าของไร่สาวเท้าเดินขึ้นไปยังชั้นบนทันทีที่พูดจบ ไม่นานเท้าใหญ่ก็นำพาร่างสูงมาถึงห้องนอนของตนเอง เดินมาหยิบเอกสารที่เขาสอดเก็บไว้ในลิ้นชักหัวเตียงร่างสูงยืนมองร่างของเชลยสาวที่นอนหลังขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่ ร่องรอยป่าเถื่อนยังแต่งแต้มอยู่บนร่างกายของเธอถึงแม้ว่าผ้าห่มจะปิดคลุมกายแต่เขาก็รู้ดีว่ามันมีมากแค่ไหน ลำคอสาวเกิดรอยจ้ำจากการขบเม้มหลายที่ประโยคของจักรพงษ์ยังดังไม่เสื่อมคลายในหู “เพียงรัมภาไม่ผิด” ในเมื่อคนไม่ผิดแล้วเขาลงโทษอย่างไร้เหตุผล ในความเป็นจริงเขาต้องขอโทษเหมือนกับที่เขาขอโทษจักรพงษ์ ภายในใจของกวินภพจึงเต็มไปด้วยความสับสน ใจหนึ่งต้องการขอโทษเธอกับความดิบเถื่อนของตนเอง ในขณะที่อีกใจต่อต้านอย่างหนัก เพราะสิ่งที่เธอได้รับมันน้อยกว่าสิ่งที่ทุกคนในไร่พฤกษาได้รับแค่นี้มันจึงน้อยไป...กวินภพจึงเลือกที่จะเพิกเฉยร่างของเพลงมีนา เขาหมุนตัวเดินไปยังประตูห้องนอนแล้วเดินออกไป โดยไม่สนใจไยดีร่างสลบไสลไม่ได้สติของเธอ บ่ายวันเดียวกัน ร่างเล็กที่นอนหลับบ
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 90
เจ้าของไร่พฤกษายอมรับว่า อาหารฝีมือของเพลงมีนาไม่ได้เรื่อง แต่สีสันของผักกลับดูน่ารับประทาน เมื่อได้ชิมรสชาติก็หวานกรอบ เสมือนเพิ่งเด็ดมาจากต้น ทว่ากวินภพไม่คิดว่าเธอจะปลูกเองกับมือ อีกทั้งยังโขลกพริกแกงเอง ทำอาหารให้เขาด้วยใจ พัฒนาฝีมือการทำกับข้าวให้เขาพอใจและตลอดหลายวันมานี้อาหารรสชาติไม่ได้เรื่องของเพลงมีนาไม่ได้ตกถึงท้องเขาเลย เขาเพียงชายตาแลมองไม่คิดจะตักขึ้นมาชิมเหมือนก่อน จะเลือกรับประทานอาหารฝีมือเมธาวีมากกว่า หลายครั้งที่เขาเห็นน้ำตาเอ่อคลอเบ้าตาของเพลงมีนา เธอคงน้อยใจและเสียใจที่เขาไม่รับประทานอาหารรสชาติห่วยแตกฝีมือของเธอ กวินภพละที่จะสนใจความรู้สึกของแม่ครัวความจำเสื่อม เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของแผนที่ต้องการให้เธอเกิดความเจ็บช้ำ เป็นการล้างแค้นเพลงมีนาอีกทางความรู้สึกผิดเกาะกินใจกวินภพโดยไม่รู้ตัว เขาย้อนคิดถึงการกระทำของตนเองเมื่อวานนี้ เพลงมีนาโดนเขาทำร้ายจิตใจและร่างกายอย่างหนัก ราวกับมัจจุราชร้ายไร้ความปรานีที่ฉีกกระชากร่างสาวมอดไหม้เป็นธุลีกวินภพกำลังคิดว่า สิ่งที่เขาทำกับเพลงมีนาทั้งหมดนั้น มันมากพอกับสิ่งที่เขาสูญเสียไปหรือไม่ มากพอที่จะทำให้ความแค้นในครั้งนั้นลด
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 89
ไร่พฤกษาเวลาเช้า จักรพงษ์มานั่งรอเจ้านายขี้โมโหของตนในห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่ ใบหน้าของเขายังมีรอยฟกช้ำม่วงแดงกระจายทั่วใบหน้า ปากแตก ลำแขนที่โผล่พ้นแขนเสื้อมีรอยจ้ำม่วงหลายจุด ยังไม่รวมขาและช่วงลำตัวมีร่องรอยความหึงหวงของกวินภพอีกหลายสิบจุด วันนี้เขาตั้งใจจะมาหาเจ้านายหนุ่ม เพื่ออธิบายทุกสิ่งอย่างให้เจ้านายหนุ่มเข้าใจ หากปล่อยไว้เช่นนี้ไม่เพียงแต่เขาจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ เพลงมีนาอาจจะโดนร่างแหไปด้วย บ่ายวานนี้หลังจากที่จักรพงษ์ถูกซ้อมจนสลบเหมือด พอฟื้นคืนสติเขาพาร่างบอบช้ำกลับไปยังบ้านพัก กินยาแก้ปวดและยาแก้อักเสบ ก่อนจะนำพาร่างของตนเองไปอาบน้ำและพักผ่อนเอาแรงในเวลาต่อมา จักรพงษ์หลับยาวจนถึงสองทุ่ม เขาจึงเดินไปหาพี่ชายและน้องชายบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พี่น้องฟัง พวกเขาลงความเห็นว่าจำต้องบอกความจริงให้กวินภพรู้ หากไม่บอกจักรพงษ์อาจจะโดนไล่ออก เพลงมีนาก็จะพลอยได้รับผลกระทบจากความเข้าใจผิดในครั้งนี้ ซึ่งท่าทางสาวความจำเสื่อมน่าจะได้รับโทษทัณฑ์นั้นไปแล้วไม่น้อย กวินภพเดินลงมาตามบันไดด้วยอารมณ์ที่ไม่ปกติเท่าไรนัก อารมณ์ของเขายังขึ้นๆ ลงๆ ความหึงหวงที่เขาไม่รู้ตั
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 88
กวินภพทนเห็นภาพนั้นไม่ไหว เขาทนไม่ได้ที่มือเล็กๆ และร่างกายของเพลงมีนาสัมผัสและใกล้ชิดกับชายอื่น ทนได้ยินคำพูดที่ว่าเธอจะหนีจากเขาไปไม่ได้ ความหึงหวงจึงกระตุ้นให้เขาทำในสิ่งที่ใครๆ ไม่คาดคิด มือใหญ่กระชากแขนเรียวเล็กอย่างแรง แรงจนกระดูกข้อต่อตรงหัวไหล่กับแขนแทบหลุด จากนั้นก็ทั้งลากทั้งกระชากร่างบอบบางไปยังน้ำตกตูม...เสียงของมีน้ำหนักกระทบกับน้ำเย็นเฉียบ น้ำแตกกระจายเป็นวงกว้าง ร่างของเพลงมีนาลอยละล่องมากระทบกับสายน้ำในลำธาร คนที่โยนร่างงามก้าวลงมาในน้ำ เดินลุยน้ำไปยังร่างของคนที่โผล่พ้นน้ำ ไอแค่กๆ สำลักน้ำหน้าดำหน้าแดง“จำใส่หัวเอาไว้ด้วยว่า เธอคือเมียของฉัน เป็นของฉันคนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”มือใหญ่ของคนขี้หึงจับตรงกลางศีรษะของเพลงมีนา แล้วจับกดจนใบหน้าสาวอยู่ใต้ผิวน้ำ เธอดิ้นรนสุดชีวิต มือทุบลงบนผิวน้ำจนน้ำกระจายกระเซ็นเป็นวงกว้าง เธอไม่ใช่ปลานะที่หายใจในน้ำ เพลงมีนาจึงสำลักน้ำและหายใจไม่สะดวกแล้วพอเขาดึงศีรษะเธอขึ้นมาเหนือน้ำ เพลงมีนาเกิดหอบหายใจแรง สูดลมหายใจเข้าไปในปอด ยังไม่ทันที่เธอจะสูดลมหายใจเต็มอิ่ม เขาก็กดศีรษะของเธอลงไปในน้ำใหม่“อื้อ...อื้อ...” เธอดิ้นและร้องอื้ออึงใน
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 87
เจ้าของไร่ค้างหมัดกลางอากาศ ปล่อยมือที่กำคอเสื้อจักรพงษ์ แล้วผลักร่างของอีกฝ่ายจนหงายท้องไปกึ่งนั่งกึ่งนอนบนพื้นดิน หันหน้ามามองเพลงมีนาด้วยสายตาประหัตประหาร ความโกรธแล่นพล่านจนเนื้อตัวของเขาสั่นไปหมด“เธอว่าอะไรนะ” คำถามมาพร้อมกับเสียงเหี้ยม ดวงตาลุกโชน “เธอว่าใครไม่ใช่ผัวเธอ ใครไม่ใช่”เขาถามคำถามให้ชัดเจนยิ่งขึ้น น้ำเสียงกัมปนาทก้องป่า ใบไม้ไสวตามแรงสั่นสะเทือน“ก็คุณไงล่ะ คุณไม่ใช่ผัวฉันแล้วฉันก็ไม่ใช่เมียคุณด้วย ฉันเป็นแค่นางบำเรอสนองตัณหาของคุณเท่านั้น มันจะแปลกอะไรที่ฉันจะมีอะไรกับใครก็ได้ มันไม่ได้ผิดศีลข้อไหนสักหน่อย”แม้ว่าเพลงมีนาจะกลัวและสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงอันน่าสะพรึงกลัว แต่ทว่าความโกรธและความไม่พอใจก็มีมากพอๆ กัน เธอจึงโต้กลับไปแบบไร้สติ“แสดงว่าเธอเคยนอนกับไอ้ต้อมใช่มั้ย”กวินภพกัดฟันถาม เส้นเลือดปูดขึ้นตรงแก้มตามรอยขบกัด มือทั้งสองข้างกำแน่น ดวงตาของเขานั้นไม่ต้องพูดถึง สามารถปลิดชีวิตของคนรอบข้างได้อย่างไม่ยาก“มันก็แล้วแต่คุณจะคิด”เพลงมีนาเลี่ยงไม่ตอบ ก้าวขาสั่นๆ ไปยังร่างของจักรพงษ์ที่แทบจะลุกไม่ขึ้น เพราะโดนไปหนักเอาการ ภาพของเพลงมีนาที่เข้าไปประคองร่างข
อ้อมกอดมัจจุราช Chapter 86
เพลงมีนากับจักรพงษ์เดินมาถึงเพิงพักท้ายไร่ ทว่าทั้งคู่ไม่ได้หยุดนั่งเหมือนกับที่ควรจะเป็น แต่กลับเดินไปยังหลังพุ่มไม้ใหญ่ที่เป็นแนวเขตป่า เขาและเธอเดินไปตามทางเล็กๆ ที่ทอดยาวไปยังจุดหมาย ตลอดสองข้างทางมีต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกครึ้ม เถาวัลย์ห้อยระโยงระย้า เสียงนกที่อาศัยอยู่ร้องประสานเสียง กระรอกตัวน้อยวิ่งไปตามกิ่งไม้ ลิงห้อยโหนไปมาจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังต้นไม้อีกต้นหนึ่ง บ่งบอกถึงธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์สองหนุ่มสาวเดินมาจนถึงน้ำตกที่มีความสูงห้าร้อยเมตร เป็นน้ำตกที่ไม่มีคนงานคนใดมาใช้ เนื่องจากต้องเดินเท้าเข้ามาราวสองร้อยเมตรกว่าจะถึง คนงานในไร่จึงหันไปใช้น้ำตกที่อยู่ใกล้กับคอกม้ามากกว่า อยู่ใกล้และเป็นน้ำตกที่ใหญ่กว่า“ดูสิพี่ต้อม มันออกดอกแล้วนะ ต้นโน้นก็ออกผลแล้วด้วย”เพลงมีนาชี้ไปยังพืชผักสวนครัวที่เธอแอบมาปลูกไว้ โดยมีจักรพงษ์เป็นคนหาสถานที่ในการเพาะปลูก และหาต้นกล้ามาให้เธอ ใบหน้าตื่นเต้นดีใจ ปลื้มอกปลื้มใจกับการออกดอกออกผลของพืชผักและต้นไม้เหล่านั้น“ดีใจอย่างกับเด็กไปได้ กะอีกแค่ต้นมะลิออกดอกกับต้นมะเขือมันออกลูก” จักรพงษ์ปากร้ายใจดีอดที่จะเหน็บแนมสาวร่างเล็กคนนี้ไม่ได้“แหม...ก็ค
You may also like
แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI61.1K viewsรักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว339.3K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์56.2K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ123.2K viewsMASKED KINGS แอคลับโคตรคลั่ง(รัก)
ญาณิน1.8K viewsเผลอใจรักเด็กวิศวะ
พลอยแพรวา528 viewsพลาดรัก (SET WICKED LOVE)
ดาวแคระ (miss.mk)14.2K viewsSo Love คลั่งรักเพื่อนสนิท 18+ ( Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 4/5)
บีน่าเลดี้814 views
