Share

บทที่ 18

Author: จุ้ยหลิงซู
ฟู่จาวหนิงพุ่งตัวไปยังประตูห้องฟืนที่มีไม้กระบองขัดไว้อยู่ ซัดตีไม้กระบองออก ยกเท้าถีบโครมเข้าไป "โครม!"

ในห้องเก็บฟืนที่ดำมืดมีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง

พอดมเข้ากับกลิ่นนี้ สีหน้าฟู่จาวหนิงเองก็เปลี่ยนไ

"ชิงอี!"

ชิงอีพอเห็นนางเข้าไปซัดคนอย่างปราดเปรียวห้าวหาญก็ตกตะลึง ตอนนี้ได้ยินนางตะโกนเรียกจึงได้สติกลับมา รีบร้อนเดินตรงไปทางนี้

ฟู่จาวหนิงคว้าโคมไฟที่แขวนอยู่ด้านนอกเดินเข้าไป

ที่มุมห้องฟืนมีคนนอนอยู๋คนหนึ่ง สวมเสื้อผ้าสีฟ้าเก่ามาก สองขากางเกงมีแต่เลือด เสื้อผ้าบนตัวยังขาดวิ่นหลายแห่ง นอนอยู่ที่นั่นราวกับเหมือนไม่มีลมหายใจ ไม่ขยับเขยื้อน

"คุณหนู นี่คือท่านพี่หู่!"

เสี่ยวเถาพอเห็นหู่จือเป็นเช่นนี้ น้ำตาก็ไหลร่วงลงมา

หู่จือถูกพวกเขาตีจนตายแล้วหรือเปล่านะ?

ฟู่จาวหนิงรีบเดินเข้ามา ยื่นมือเข้าไปแตะที่ต้นคอหู่จือ ถอนใจโล่งออกมา "เขายังมีชีวิตอยู่ ชิงอี รบกวนเจ้าแบกเขากลับไปที่พวกเราทางนั้นที"

"ขอรับ"

ชิงอีไม่พูดอะไรมาก เดินเข้าไปทันที แบกหู่จือขึ้นหลัง รีบเดินออกไปด้านนอก บนขาของหู่จื่อเต็มไปด้วยเลือด เขาเองก็ไม่รังเกียจ แต่กลับยังถอนใจออกมาเสียงหนึ่ง ขาของเขาถูกตีจนหักไปแล้ว วัยหน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2460

    เจ้าแท่นบูชาชุดแดงมั่นใจอย่างมากต่อพิษของตนเองตอนที่เขาสาดผงพิษออกไป ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็สาดลูกกลอนกำหนึ่งออกมา"กินซะ"เสี่ยวเยว่กับเหล่าองครักษ์ลับแทบไม่ต้องคิดเลย ยื่นมือเข้าคว้ากำยาลูกกลอนไปคนละเม็ดแล้วยัดเข้าไปในปากทันทีมีองครักษ์ลับกระทั่งใช้ปากรับเลยก็มีเจ้าแท่นบูชาชุดแดงตกตะลึงไป ทำไม ยังทำแบบนี้ได้อีก?ยิ่งไปกว่านั้นสาดยาลูกกลอดเข้ามามากขนาดนี้ ทำอย่างกับไม่ต้องใช้เงินเลยหรือไรกัน?พวกเขาย้ายวัตถุดิบยาออกจากในวังจักรพรรดินานแล้ว ที่นี่ไม่มีวัตถุดิบยาเหลืออยู่ แล้วยังสิ้นเปลืองขนาดนี้ได้อีกหรือ?แต่ว่าถัดจากนั้น เขาก็พบว่า พิษที่ตนเองมั่นใจนักหนาสูญเสียบทบาทไปแล้วคนเหล่านี้ยังสู้กันต่อได้"ยาของเจ้าถอนพิษของข้าได้หรือ?" เจ้าแท่นบูชาชุดแดงมองไปทางฟู่จาวหนิง ในดวงตาเปล่งประกายจ้าดูท่า หมอเทวดาฟู่คนนี้ จะเก่งกาจกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้เสียอีก มีคุณค่ายิ่งกว่า!ไม่ว่ายังไงเขาก็อยากจะพานางไปเสียแล้วฟู่จาวหนิงเหลือบมองเขาผาดหนึ่ง ร้องเชอะขึ้นมา พาเฝิ่นซิงออกไปตามหาหงจั๋วต่อขอแค่พิษคนผู้นี้ไม่สำแดงบทบาท เสี่ยวเยว่กับองครักษ์ลับก็ยังพอรับมือเขาได้อยู่ตอนนี้ดูแล้ว ค

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2459

    เสี่ยวเยว่มองออก หงจั๋วสู้ไปด้วย พลางขยับตัวไปทางฟู่จาวหนิงยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้นางยิ่งตกตะลึงก็คือ เมื่อครู่ทั้งที่สาดผงพิษไปแล้ว บนตัวหงจั๋วจะต้องมีติดอยู่บ้างบางส่วน แต่ว่าตอนนี้หงจั๋วยังคงไม่มีอาการติดพิษเลยแม้แต่น้อยหงจั๋วยังคงสู้ได้อย่างสบายๆก่อนหน้านี้นางกับเฝิ่นซิงกินยาถอนพิษในตำหนักไปแล้ว แต่หงจั๋วยังไม่ได้กิน แล้วทำไมหงจั๋วถึงไม่กลัวพิษของพระชายาเลย?ฟู่จาวหนิงเองก็มองออกแล้วพอเห็นเช่นนี้ นางก็ยืนยันว่าคนผู้นี้ไม่ใช่หงจั๋ว"เจ้าเป็นใครกัน?" นางเอ่ยถามเสียงขรึมคนผู้นี้ไม่กลัวยาพิษ น่าจะเป็นพวกที่เชี่ยวชาญด้านพิษเช่นนั้น คำถามนี้ของนางก็เกินความจำเป็นไปหน่อยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับ นางก็เสริมมาอีกคำทันที "คนของลัทธิเทพทำลายล้างกระมัง?"พวกของเสี่ยวเยว่พอได้ยินคำว่าลัทธิเทพทำลายล้าง ก็ยกระดับการป้องกันขึ้นมาสูงสุดเฝิ่นซิงรีบร้อนเข้ามาขวางอยู่ด้านหน้าฟู่จาวหนิง"พระชายา ท่านออกจากตรงนี้ไปก่อน"ฟู่จาวหนิงแค่ถอยออกมาสองก้าว ไม่ได้ออกไปไหน"ไม่ต้องไว้ชีวิต สังหารทิ้งได้เลย"นางเองก็มองออก เสี่ยวเยว่กับองครักษ์ลับยังดูพะว้าพะวังอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะอีกฝ่ายตอน

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2458

    ดูท่านี่จะเป็นหงจั๋วแต่ไม่รู้เพราะอะไร ฟู่จาวหนิงรู้สึกไม่ชอบมาพากลตอนที่เห็นมือนางยื่นออกมานางเลี่ยงออกไปทันทีหงจั๋วตกตะลึงไปชั่วขณะ"พระชายา?"เฝิ่นซิงที่ถือน้ำอยู่ก็ถูกท่าทางเบี่ยงออกกะทันหันของฟู่จาวหนิงทำให้เท้าชะงักไปเสี่ยวเยว่กลับมาขวางไว้ตรงหน้าฟู่จาวหนิงทันทีตอนนี้นางแม้จะเป็นสาวใช้ของฟู่จาวหนิงเหมือนกับเฝิ่นซิงหงจั๋ว พอมาถึงที่วังจักรพรรดิ นางก็เปลี่ยนคำเรียกซึ่งไม่ได้เรียกนางว่าคุณหนูเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่เรียกพระชายาแทนทว่าในใจเสี่ยวเยว่ ตนเองยังคงมีความแตกต่างจากคนอื่นอยู่บ้างเล็กน้อยหงจั๋วเฝิ่นซิงมองอ๋องเจวี้ยนกับพระชายาเป็นนายท่านด้วยกัน กระทั่งฟังคำสั่งของอ๋องเจวี้ยนเป็นอันดับแรกด้วยเสี่ยวเยว่กลับต่างออกไปเสี่ยวเยว่มักจะจำได้เสมอว่าตนเองมาจากตระกูลเสิ่น และเป็นผู้นำตระกูลเสิ่นที่ให้ตนมาปกป้องรับใช้ฟู่จาวหนิง ฟู่จาวหนิงเป็นคุณหนูของนาง ส่วนอ๋องเจวี้ยนเรียกได้ว่าเป็นแค่อาเขยเท่านั้นดังนั้นในใจนางจึงมีน้ำหนักที่ต่างกัน คุณหนูต้องมาก่อนอ๋องเจวี้ยนอย่างแน่นอนตอนนี้ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็เบี่ยงตัวจากหงจั๋ว เสี่ยวเยว่จึงรู้สึกได้ทันที ว่านางต้องปกป้องฟู่จาวหนิ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2457

    ฟู่จาวหนิงให้พวกนางพกอาวุธไว้ป้องกันตัวเสี่ยวเยว่มีวิชายุทธ์ดีหน่อย แต่เฝิ่นซิงกลับธรรมดาๆฟู่จาวหนิงยังให้ห่อผงพิษกับพวกนางคนละห่อ "สิ่งนี้พวกเจ้าก็พกไว้ด้วย เวลามีอันตรายสาดออกมาก็พอ"นางเอายาถอนพิษให้พวกนางกินกันก่อน"พระชายา ท่านไม่ต้องวิตกกังวลมากเกินไป"เฝิ่นซิงแม้จะรู้ว่าฟู่จาวหนิงละเอียดรอบคอบแบบนี้ไม่ได้ผิดอะไร แต่นางก็ยังทำตามทุกอย่าง แต่ก็ยังกังวลว่าฟู่จาวหนิงจะคิดมากเกินไป ซึ่งไม่ดีต่อสุขภาพของตนเอง"หงจั๋วยังไม่กลับมาอีกหรือ?"ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดจะรอหงจั๋วเอาน้ำร้อนกลับมาล้างหน้าล้างตา แต่พอนางดื่มน้ำแกงจนหมด หงจั๋วก็ยังไม่กลับมาเฝิ่นซิงตอนนี้ก็รู้สึกแปลกๆ แล้วเพราะเรื่องแบบนี้หงจั๋วเองก็ทำมาจนชินแล้ว แล้วนางเองก็ไวมากมาแต่ไหนแต่ไร ยิ่งไปกว่านั้นสถานที่ไปตักน้ำก็อยู่ไม่ไหล ทำไมตอนนี้จึงยังไม่กลับมาอีก?เสี่ยวเยว่เก็บกวาดโต๊ะเสร็จ "ข้าจะลองไปถามดู"นางเดินมานอกประตู ยกไม้ยกมือและมีองครักษ์ลับคนหนึ่งก็พุ่งลงมาจากบนต้นไม้ข้างหน้า ร่อนลงมาตรงหน้านาง"แม่นางเสี่ยวเยว่ มีเรื่องอะไรหรือ?"เสี่ยวเยว่ใช้สัญญาณมือเรียกให้เขาปรากฏตัว องครักษ์ลับใจสั่นกึก คิดว่าเกิดเ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2456

    หงจั๋วรีบเดินไปตักน้ำร้อนตอนที่เดินผ่านระเบียง จู่ๆ ข้างตัวก็มีมือข้างหนึ่งยื่นออกมา ดึงนางเข้าไปด้านหลังเสาอย่างรวดเร็วและเพียงไม่นาน ก็มีคนหนึ่งเดินออกมาในสายตาองครักษ์ลับ นั่นก็ยังเป็นหงจั๋วอยู่เสี่ยวเยว่กับเฝิ่นซิงไปปลุกฟู่จาวหนิงแล้วฟู่จาวหนิงตอนนี้ชอบนอนมากจริงๆ แต่นางก็ไม่อยากให้ช่วงนี้ตนเองนอนมากเกินไป ถึงอย่างไรลัทธิเทพทำลายล้างก็ปรากฏตัวแล้ว ไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง"มีข่าวอะไรส่งมาในวังบ้าง?"ฟู่จาวหนิงนั่งอยู่หน้ากระจก ให้เฝิ่นซิงช่วยหวีผมให้เสี่ยวเยว่วางน้ำแกงลง ตักใส่ชามเล็กออกมาพอได้ยินนางเดินเข้ามา จึงหยิบดอกท้อผ้าไหมแดงดอกหนึ่งปักประดับผมให้กับฟู่จาวหนิงตอนนี้ฟู่จาวหนิงอยากจะผ่อนคลายหน่อย เหล่าสาวใช้ก็คิดจะแบ่งเบาภาระนาง ดังนั้นหลังจากสระผมหวีผมทุกวันก็จะใช้ปิ่นปักผมเบาๆ สองสามชิ้นหรือไม่ก็ปิ่นมุกสิ่งเหล่านี้เป็นแค่เครื่องประดับตกแต่ง เพื่อให้นางดูมีชีวิตชีวามากขึ้นแต่ไม่ได้ดูเกินจริงเกินไปเพื่อสิ่งนี้ พวกนางจึงจัดเตรียมเครื่องประดับที่เหมาะสมเอาไว้ไม่น้อย คอยเปลี่ยนให้นางใช้ใหม่ทุกวัน บางครั้งวันหนึ่งยังเปลี่ยนไปถึงสองสามครั้งเลยทีเดียว

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2455

    เจ้าแท่นบูชาชุดแดงรอจนด้านนอกไม่มีเสียง จึงเดินขึ้นบันไดไปด้านบนทางลับนี้ ก่อนหน้าพวกเขาได้เพิ่มกลไกเข้าไปอย่างหนึ่งติดตั้งประตูเพื่อซ่อนทางเข้าและทางออกไว้ ต้องใช้ฝ่ามือของคนที่กำหนดไว้จึงจะเปิดออกได้กลไกเปิดปิดต้องแนบสนิทกับฝ่ามือพวกเขา ดังนั้นพวกเขาก็เชื่อว่า ต่อให้อ๋องเจวี้ยนจะหาทางลับไปทั่ว ก็ไม่มีทางเจอทางลับที่กำหนดขึ้นเป็นพิเศษแน่ เพราะพวกเขาเปิดมันไม่ได้นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าแท่นบูชาชุดแดงไม่เกรงกลัวเลย บุกเข้ามาเพียงลำพังทางออกของทางลับเส้นนี้อยู่ระหว่างต้นไม้สูงสองต้นระหว่างต้นไม้สองต้นนี้มีร่องที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ สามารถทำให้คนหนึ่งเข้าออกได้ยิ่งไปกว่านั้นข้างหน้าต้นไม้สองต้นนี้ยังเป็นดอกไม้ใบหญ้าผืนหนึ่ง เวลานี้น่าจะมีหิมะถมคลุมอยู่ ถ้ามีคนเข้าออกที่นี่ ก็จะเห็นร่องรอยได้เจ้าแท่นบูชาชุดแดงยื่นฝ่ามือออกไปเปิดกลไก แล้วเดินออกมาเขายืนอยู่ระหว่างต้นไม้สองต้น มองไปทางต้นไม้ใบหญ้าด้านหน้าต้นไม้เหล่านั้นก่อนหิมะยังคลุมอยู่ มองออกว่ายังไม่มีร่องรอยการเดินผ่าน หรือก็คือ สถานที่นี้น่าจะไม่มีคนผ่านมาก่อน ทางออกยังไม่ถูกใครพบที่นี่มองออกไปก็คือตำหนักฝูกวง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status