แชร์

บทที่ 2236

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
องค์รัชทายาทรู้สึกว่า ไท่ซ่างหวงก่อนหน้านี้ในเมื่อเอาตราประทับส่งให้อ๋องเจวี้ยนรักษา ก็อธิบายได้ว่าตราประทับเองก็ส่งต่อให้องค์รัชทายาทได้!

ตราประทับแคว้นเจาอยู่อยู่ในมือเขา กับอยู่ในมืออ๋องเจวี้ยนนั่น ย่อมแตกต่างกัน

ถ้าอยู่ในมือเขา ตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขาก็จะยิ่งมั่นคง โอกาสที่จะขึ้นไปบนบัลลังก์ก็จะยิ่งมีมากขึ้น

หรือว่าเหล่าพี่น้องของเขาเหล่านั้น ยังมีใครที่แย่งของไปจากในมือเขาไปได้อีก?

ตอนนี้เขาจะกล่อมอ๋องเจวี้ยน

"เสด็จอา อันที่จริงหลานก็รู้มาตลอด ว่าท่านจงรักภักดีกับแคว้นเจา ยิ่งไปกว่านั้นหลายปีก่อนที่ท่านสุขภาพยังไม่ดี ไม่มีความคิดจะยุ่งเกี่ยวกับการบริหารราชการแคว้นเจาเท่าไรนัก เสด็จพ่อเองก็คิดมากเกินไป เช่นนี้ไหม หลานตอนนี้ไม่ใช่ว่าออกราชการแทนอยู่หรือ? อำนาจตรงนี้ก็พอมีอยู่ หลานจะสนับสนุนท่านให้ไปเขาชิงถงกับพระสะใภ้เอง!"

องค์รัชทายาทรู้สึกว่า ตนเองต้องมอบความจริงใจออกมาให้พอเพียง เพียงพอจะให้เงื่อนไขที่ทำให้อ๋องเจวี้ยนหวั่นไหวได้ จึงจะทำให้อ๋องเจวี้ยนหวั่นไหวขึ้นมา แล้วทำให้เขานำตราประทับแคว้นเจาส่งมาถึงมือเขา

เขารู้ ว่าอ๋องเจวี้ยนกับพระชายามีรักกันมาก ตอนนี้พระชายาออกไปเ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2244

    "หมอเทวดาฟู่ คุณชายน้อยตอนนี้อยู่ที่สวนกวาง ข้าจะพาท่านไปที่สวนกวางเลย""สวนกวาง?" ฟู่จาวหนิงประหลาดใจ คงไม่ใช่อย่างที่นางคิดไว้หรอกกระมัง?เลี้ยงกวางไว้หรือ?สถานที่ที่คุณชายน้อยถังคนนั้นอยู่นี่ใหย่จนเหลือเชื่อจริงๆ"ขอรับ คุณชายน้อยชอบของเหล่านี้ ด้านในนี้มีแบ่งออกเป็นสวนเล็กแปดสวน สวนกลาง สวนพยัคฆ์ สวนสกุณา สวนอสรพิษเป็นต้น"ก่อนหน้านี้ได้ยินถังอู๋เจวี้ยนเคยบอกว่าน้องชายคนเล็กเขามีวาสนากับสัตว์มาก และชอบสัตว์เหล่านี้มาก ดู่าจะเป็นเช่นนี้จริงๆ สินะ"เขาเป็นคนเลี้ยงหมดเลยหรือ?""ขอรับ ส่วนใหญ่คุณชายเข้าไปพบในภูเขามา บาดเจ็บบ้าง ไม่ก็คลอดมาแล้วน่าจะเอาตัวรอดได้ยาก คุณชายน้อยก็จะพาพวกมันกลับมาดูแล เลี้ยงเอาไว้มากเลยทีเดียว บางครั้งยังมีสัตว์บางส่วนเข้ามากันเองด้วย"ฟู่จาวหนิงฟังแล้วรู้สึกแปลกใหม่มากนี่อธิบายได้ว่าคุณชายน้อยถังเป็นคนที่มีพลังงานสงบมากเลยนะนี่ แตว่า ไม่ใช่สัตว์ทั้งหมดที่จะจิตวิญญาณเหมือนกันหมดนี่นา อย่างพวกงูหรือเสือนั่น ที่พวกมันไม่โจมตีใส่คือแปลกมากแล้วเขากล้าเลี้ยงเสือด้วยแฮะนางถูกพามาถึงสวนกวาง ที่นี่ใช้เสาเหล็กล้อมไว้ฟู่จาวหนิงมองไกลๆ ก็เห็นกวางที่ไม่

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2243

    ฟู่จาวหนิงยังให้ถังอู๋เจวี้ยนไปบอกกับคุณชายน้อยถังเพื่อเตรียมใจก่อนก่อนที่ถังอู๋เจวี้ยนจะไปหาน้องชาย ก็จัดแจงเรื่องที่พักให้กับพวกเขาก่อนรอจนเขาออกไป ฟู่จาวหนิงจึงเล่าสถานการณ์ช่วงนี้ให้กับผู้อาวุโสจี้อย่างละเอียด"พันธมิตรโอสใต้หล้าทางนั้น ก็มีคนจากแคว้นหมิ่นไปหาด้วยหรือ?" ฟู่จาวหนิงได้ยินผู้อาวุโสจี้พูดเรื่องนี้ก็รู้สึกเกินคาดหน่อยๆ"ใช่เลย พ่อค้าราชสำนักของแคว้นหมิ่น""พันธิมิตรโอสถใต้หล้าไม่มีสาขาอยู่ที่แคว้นหมิ่นหรือ?" ฟู่จาวหนิงจำได้ว่ามีนี่นา"มีอยู่แห่งหนึ่ง อยู่ในเมืองหลวงแคว้นหมิ่น แต่ทางนั้นค่อนข้างเก็บเนื้อตัว ปกติจะไมเ่อาชื่อของพันธมิตรโอสถมาดำเนินการ วัตถุดิบยาส่วนใหญ่พวกเขาก็จัดซื้อและขุดหาเองจากทางแคว้นหมิ่น ดังนั้น คนของแคว้นหมิ่นถึงแม้จะรู้ว่าที่นั่นคือร้านสาขาของพันธมิตรโถสถใต้หล้า แต่กลับรู้สึกว่าร้านสาขานั้นไม่ได้รับความสำคัญจากพันธมิตรโอสถสักเท่าไร"ผู้อาวุโสจี้บอกต่อ "พวกเขารู้สึกว่า ทางนั้นถึงแม้จะคอยช่วยรวบรวมข่าวสารของทางแคว้นหมิ่น แต่ก็อยู่ใต้สายตาพวกเขา ข้อมูลที่สำคัญๆ ไม่มีทางสืบค้นได้ง่ายๆ ดันั้นการรวบรวมข้อมูลตรงนี้ แคว้นหมิ่นทางนั้นจึงไม่เห็นอยู

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2242

    ถังอู๋เจวี้ยนไม่ได้สงสัยเลยสักนิด ต่อการคัดค้านของเซียวหลันยวนอ๋องเจวี้ยนคนนี้ มีความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของต่อตัวฟู่จาวหนิงรุนแรงมาแต่ไหนแต่ไรได้ยินว่า ตอนนั้นคุณชายน้องโรงยาทงฝูซือถูไป๋ เนื่องจากชอบฟู่จาวหนิง จนป่านนี้ก็ยังอยู่ในรายชื่อรังเกียจของอ๋องเจวี้ยนอยู่เลยยิ่งไปกว่านั้นการแลกเปลี่ยนทั้งหมดของจวนอ๋องเจวี้ยนก็ล้วนเลี่ยงโรงยาทงฝูคิดอ๋องเจวี้ยนต่อให้ต้องการวัตถุดิบยาที่ตนเองต้องการ ทั่วทั้งใต้หล้ามีแค่ในโรงยาทงฝู เขาเองก็คงไม่ไปซื้อจากที่นั่นตอนนี้เขาอยากให้ฟู่จาวหนิงอยู่ในเขาชิงถง แล้วอ๋องเจวี้ยนจะรับปากได้ยังไงกัน"ข้าน้อยไม่ได้จะบอกว่าแค่ให้หมอเทวดาฟู่อยู่ แต่หากอ๋องเจวี้ยนอยากจะอยู่ด้วยกัน เขาชิงถงของเรา ก็พร้อมต้อนรับให้ท่านอ๋องเข้ามาอยู่ด้วยตลอดวเลา"ถังอู๋เจวี้ยนสีหน้าตอนพูดกับอ๋องเจวี้ยนค่อนข้างลึกซึ้งฟู่จาวหนิงเห็นแล้ว เดาว่าเขาน่าจะรู้แล้วว่าพวกเขาออกจากเมืองหลวงเรียบร้อย ขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์กับราชวงศ์แคว้นเจาไปแล้วนางรู้สึกอยากขำหน่อยๆ เซียวหลันยวนคิดจะเอาเขาชิงถงเข้ามาอยู่ในตงฉิง ส่วนถังอู๋เจวี้ยนคิดจะให้พวกเขาอยู่ในเขาชิงถงนี่ไม่นับว่าเป็นการเข้าห

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2241

    บ้านบนเขาชิงถงล้วนสร้างได้อย่างมีเอกลักษณ์ และส่วนมากยังสร้างโดยผสานเข้ากับต้นไม้ใบหญ้าดอกไม้ในตำแหน่งนั้นด้วย ทำให้รู้สึกเหมือนกลมกลืนไปกับธรรมชาติอย่างสมบูรณ์"อยู่ในสถานที่แบบนี้คงมีความสุขมากเลยกระมัง?" ฟู่จาวหนิงอดถามขึ้นมาไม่ได้คนหนุ่มที่นำทางชื่อว่าถังเฟิง เขาได้ยินแล้วก็เอ่ยขึ้นอย่างภูมิใจว่า "ใช่แล้ว พวกเราล้วนชอบเขาชิงถงนี้มาก เว้นแต่..."เขาไม่ได้พูดต่อ เหมือนรู้สึกว่าตนเองหลุดไปไปเสียแล้ว จึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาดื้อๆ "ที่ที่คุณชายน้อยอยู่งามกว่านี้อีก อีกเดี๋ยวท่านอ๋องกับหมอเทวดาฟู่ก็จะได้เห็น"ฟู่จาวหนิงกับเซียวหลันยวนอันที่จริงก็รู้ว่าที่เขาไม่ได้พูดออกมาคืออะไร ก็คงไม่พ้นตระกุลถังสายสาขาที่แตกหักกับตระกูลในเขาชิงถงเมื่อครั้งอดีตนั่นล่ะพวกเขาไม่คิดว่าอยู่ในเขาชิงถงนี้ดีแค่ไหน เอาแต่คิดจะออกไปภายนอก ใฝ่ฝันถึงศูนย์กลางอำนาจอยู่เสมอวันคืนที่ดินแดนในอุดมคติแบบนี้ พวกเขาเอียนแล้ว มองว่ามันจืดชืดเกินไป"ไอ๊หยา ดูสิว่าใคร? นี่ไม่ใช่ศิษย์คนเล็กของข้าหรือนี่?"ด้านหน้ามีเสียงผู้อาวุโสจี้ดังลอดเข้ามาฟู่จาวหนิงเงยหน้าขึ้นมองไป ฉีกยิ้มขึ้นมาทันที "ท่านอาจารย์!"ผู้อาวุโสจ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2240

    จะเป็นฮองเฮาของตงฉิงหรือไม่ พูดมาตอนนี้ยังเร็วเกินไปฟู่จาวหนิงรู้ว่าเซียวหลันยวนจัดแจงไว้เสร็จสรรพแล้ว จึงวางใจลงมา"เจ้าอาจจะไม่รู้ ที่ข้าออกมาได้อย่างวางใจ ก็เพราะท่านพ่อตารับเรื่องมากมายต่อไปแล้ว" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นมาอีก"พ่อของข้าหรือ?" ฟู่จาวหนิงประหลาดใจหน่อยๆนางคิดไม่ถึงว่าเซียวหลันยวนจะเอาเรื่องส่งให้กับฟู่จิ้นเชินเซียวหลันยวนพยักหน้า "ใช่ ด้วยความคิดของท่านพ่อตา ข้าเชื่อว่าเขาจะสามารจัดการได้ ดังนั้นเรื่องหลายเรื่องจึงส่งให้เขาจัดสรรและจัดวาง เขาเองก็บอกข้าแล้ว เรื่องที่ข้าควรทำที่สุดในตอนนี้คือปกป้องความปลอดภัยของตัวเจ้า ขอแค่ข้าอยู่กับเจ้า ปกป้องเจ้าจนปลอดภัย งานต่างๆ เขาจะช่วยจัดการให้"เขาชะงักไป เอ่ยต่อว่า "และข้าก็รู้สึกว่าที่พ่อตาพูดมีเหตุผลเอามากๆ"ดังนั้นเขาจึงตรงเข้ามาโดยไม่มีลังเลฟู่จาวหนิงใจอุ่นวาบขึ้นมาตอนนี้นางสัมผัสได้ถึงความรู้สึกการถูกใส่ใจ ห่วงใยและปกป้องแล้ว ความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่นางไม่เคยมีมาก่อน"แล้วก็ยังมีท่านลุงเล็ก เขาเคยบอกว่าจะส่งท่านลุงคนโตไปหาพวกท่านพ่อด้วย" นางเอ่ยขึ้น "ได้ยินท่านลุงเล็กบอกว่า ท่านลุงคนโตอันที่จริงก็มีฝีมืออย

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2239

    เขาโอบฟู่จาวหนิง ใช้การจูบที่ลึกซึ้งยาวนาน ปลอบประโลมความคินึงที่ห่างกันแรมเดือนเมื่อก่อนอ๋องเจวี้ยนผู้สูงส่งเคยได้ยินผู้ชายส่วนหนึ่งคุยโวกัน พวกเขาบอกว่าหญิงสาวทั่วไปต่อให้สวยแค่ไหน พอได้มาแล้วก็งั้นๆ สองสามีก็เบื่อแต่เขาตอนนี้คิดว่าพวกนั้นพูดจาไร้สาระ มันเป็นปัญหาที่ตัวพวกเขาเองทั้งนั้นเพราะเขากับจาวหนิงใกล้ชิดกันมาสี่ปีแล้ว เขากลับยิ่งชอบนางขึ้นเรื่อยๆตอนนี้แยกกันเดือนเดียว เขายังคิดถึงนางขนาดนี้ พอเจอหน้ากัน ความคิดถึงที่รุนแรงก็ถาโถมเขามาจนแทบทำเขาจับบังเหียนม้าไว้ไม่อยู่ตอนนี้พอกอดนางไว้ ก็รู้สึกเหมือนชีวิตสมบูรณ์พูนสุขแล้วพอจูบเสร็จ เขาก็ลูบผมนางเบาๆ บอกว่า "หนิงหนิง เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าไปเขาชิงถงด้วยกันกับเจ้าไม่ได้ว่างแน่นอน ท่าทีของเขาชิงถง ข้าเองก็ต้องไปตรวจสอบด้วย หลังจากนี้จะดึงพวกเขาเข้าร่วมกับตงฉิง"เดิมทีเขาชิงถงก็อยู่ใกล้ตงฉิงมาก ถึงตอนนั้นแผนที่ของตงฉิงถ้าจะกางยื่นออกไปยังทิศทางนั้น ก็สามารถผนวกเขาชิงถงเข้าไปในตงฉิงได้เลยฟุ่จาวหนิงคิดไม่ถึงว่าเซียวหลันยวนจะคิดไกลถึงขนาดนี้ ตงฉิงยังไม่ทันได้มา ยังไม่ทันให้มันได้กลับมาเห็นดวงตะวันเลย เขาก็เริ่มคิดถึงการขย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status