บทที่ 2349

เซียวหลันยวนมองฟู่จาวหนิง และไม่กล้าเร่งรัด จึงรอให้นางเอ่ยออกมาเอง

คนอื่นเองก็ไม่กล้าเร่งรัด

แต่เป็นผู้เฒ่าฟู่ที่ทนไม่ไหว พอเห็นนางเหมือนกำลังจะจับชีพจรอีกครั้ง ร้องเฮ้อขึ้นมาทันที

"จาวหนิงเอ๊ย เจ้าเป็นหมอเทวดานะ ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก พวกเราไม่จำเป็นต้องขนาดนี้ ตรวจไปตั้งสองครั้งแล้ว ไม่มีทางพลาดหรอก"

ทำไมยังต้องมีครั้งที่สามอีก รีบพูดออกมาเถอะ

ฟู่จาวหนิงพอได้ยินก็อดหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้

"ก็จริง เมื่อไรกันที่ข้าไม่มั่นใจกับวิชาแพทย์ของตนเอง"

ก็แค่ชีพจรคนท้องเท่านั้น ทำไมนางถึงต้องยืนยันตั้งสามรอบ

นางเครียดน่ะ

สองชาติแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่นางจับชีพจรคนท้องของตัวเองได้ เป็นครั้งแรกที่จะได้เป็นแม่คน ความรู้สึกนี้ทำให้นางรู้สึกแปลกใหม่มาก และยังรู้สึกตึงเครียดหน่อยๆ

ยิ่งไปกว่านั้นนางก็ยังรู้ว่าในช่วงนี้ สถานการณ์ของพวกเขาก็ไม่ได้ดีนักจริงๆ ยังไงก็ต้องยืนยันซ้ำอีก

"ถ้างั้น?" เซียวหลันยวนกุมมือนาง

ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่ามือของเขาเหมือนจะสั่นระริกเบาๆ จึงอดมองเขาอย่างประหลาดใจไม่ได้

"ท่านเครียดมากหรือ?"

"ใช่" เซียวหลันยวนพยักหน้ามาตรงๆ

เขาผ่านลมแดดลมฝนมาโชกโชน แต่ในตอนนี้กลับรู้ส