LOGINShare
บทที่ 2350
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2352
"พระชายา" จงเจี้ยนสีหน้าตื่นเต้นเล็กน้อย "นอกจากบ้านอุทยานที่นี่ พวกเรายังพบเมืองอีกแห่งหนึ่ง น่าจะอยู่ใกล้กับเมืองหลวงจักรพรรดิ คนของเราล้วนตั้งค่ายกันอยู่ด้านนอกเมือง ทุกวันจะเข้าไปทำความสะอดาเมือง เตรียมพร้อมสำหรับซ่อมแซม""เมืองนั้น ท่านอ๋องตั้งชื่อเมืองใหม่แล้ว ชื่อว่าเมืองจิ่น""เมืองจิ่น?"ฟู่จาวหนิงไม่เคยได้ยินเซียวหลันยวนเอ่ยถึงเลย เพราะทุกวันเรื่องที่เขาต้องจัดการมีเยอะมาก ส่วนนางก็วุ่นกับการเขียนหนังสือแพทย์ สกัดยา บางครั้งเขาก็จะเลือกเรื่องที่น่าสนใจมาเล่าให้นางฟัง บางครั้งกลับรู้สึกว่าพูดมากเกินไปแล้วนางจะรำคาญดังนั้น จึงมองข้ามเรื่องบางเรื่องไปฟู่จาวหนิงเองก็คิดว่าจะรอให้มาถึงตงฉิงก่อนแล้วค่อยมาแก้ไปทีละเรื่อง"ใช่แล้ว นี่เป็นเมืองแรกที่เราจะบูรณะซ่อมแซม หอเมืองและกำแพงเมืองส่วนใหญ่ของเมืองจิ่นยังคงดีอยู่ เสียหายไปบางส่วนเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นบ้านเรือนด้านในส่วนใหญ่ก็ยังดีอยู่ เพียงแต่ตอนนั้นอาจจะถูกน้ำท่วมไหลผ่าน"จงเจี้ยนคิดถึงสภาพในอดีต ก็อดทอดถอนใจขึ้นมาไม่ได้"เคยน้ำท่วมหรือ? แล้วประชาชนด้านในล่ะ?" ฟู่จาวหนิงได้ยินใจก็เกร็งขึ้นมาหรือว่าประชาชนทั้งเมืองจะ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2351
ทิวทัศน์ของตงฉิงงดงามอย่างที่สุดราวกับว่าในหนึ่งวันคนละช่วงเวลาก็จะมีทิวทัศน์งดงามคนละแบบ ตอนนี้ช่วงรุ่งเช้าเป็นความรู้สึกเหมือนแดนเซียนเย็นยะเยือกที่ถักทอจากขุนเขามืดมิดกับหมอกยามเช้าเมื่อวานช่วงค่ำ เป็นท้องฟ้าพร่างด้วยแสงยามเย็นซึ่งเปลี่ยนสีสันอย่างรวดเร็วตอนกลางวันทั้งหมดกลับสว่างไสว ภูเขาคือภูเขา แม่น้ำคือแม่น้ำ แทบไม่เห็นฝุ่นเลย ดังนั้นต่อให้ต้นไม้ข้างทางก็ยังเขียวเข้ม ดูเหมือนไม่มีฝุ่นเกาะเลยแม้แต่น้อย เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาฟู่จาวหนิงชอบตงฉิงมากนางไม่รู้ว่าเพราะที่นี่เคยมีร่องรอยอารยธรรมของมนุษย์ แล้วถูกธรรมชาติปกคลุมไปอีกครั้งหรือเปล่า ดังนั้นจึงได้ปรากฏทิวทัศน์ธรรมชาติที่งดงามและไม่หยาบกระด้าง หรือว่าตอนที่แคว้นตงฉิงยังอยู่ ก็เพิ่มเสน่ห์ทางวัฒนธรรมท้องถิ่นเข้าไปในทัศนียภาพงดงามนี้อยู่แล้วแต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ตอนนี้นางก็คาดหวังที่จะเห็นตงฉิงถูกสร้างขึ้นใหม่อีกครั้ง"คุณหนู ที่นี่ตอนเช้ายังหนาวอยู่นะเจ้าคะ" เสี่ยวเยว่เดินออกมา นำผ้าคลุมชิ้นหนึ่งมาคลุมบนตัวนาง"เสี่ยวเยว่ เจ้าชอบที่นี่ไหม?" ฟู่จาวหนิงมองเสี่ยวเยว่ผาดหนึ่ง "อยากกลับไปต้าชื่อไหม?"เสี่ยวเยว่ส่ายหั
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2350
ปฏิกิริยาของเซียวหลันยวนทำให้เซี่ยซื่อหัวเราะออกมาอย่างทนไม่ไหว"ท่านอ๋อง ท่านไม่ต้องตึงเครียด ตอนนี้แค่ดูว่าจาวหนิงมีตรงไหนไม่สบายบ้าง ถ้าไม่มีตรงไหนไม่สบาย ก็แสดงว่าครรภ์นี้มั่นคงดี ไม่เป็นอะไร""จาวหนิงเป็นหมอ น่าจะเข้าใจร่างกายของตนเองอยู่กระมัง?" ท่านผู้เฒ่าฟู่เองก็กังวลอยู่แต่ว่าหลายปีนี้ สุขภาพของฟู่จาวหนิงดีมากมาโดยตลอด ดูจากสีหน้าแดงระเรื่อของนางตอนนี้ เขากลับไม่ได้เครียดแบบเซียวหลันยวนถังอู๋เยว่ตอนนี้ก็เพิ่งมีปฏิกิริยาขึ้นมา เขารู้สึกว่าแปลกประหลาดมาก พี่หญิงฟู่จะเป็นแม่คนแล้วแต่ที่ได้ติดตามมา เขาก็ดีใจเอามากๆ"พี่หญิงฟู่ วันนี้ท่านขี่ม้ามาตั้งนานด้วยนี่ ไม่เป็นไรใช่ไหม?"คนที่มีเด็กจะขี่ม้าได้ยังไงกันล่ะ?พอได้ยินเรื่องที่นางขี่ม้า ผู้เฒ่าฟู่กับเซี่ยซื่อก็เครียดขึ้นมาแล้วฟู่จาวหนิงเห็นสีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เซียวหลันยวนเองก็หน้าซีดไปหน่อยๆ นางเองก็รู้สึกกลัวขึ้นมาบ้างแล้วเหมือนกันแม้สุขภาพของนางจะดีมาโดยตลอด แต่การขี่ม้าในช่วงต้นครรภ์เนี่ย แล้วยังเส้นทางบนภูเขาอีก นี่มันเป็นพฤติกรรมหาเรื่องตายชัดๆน่าจเพราะสุขภาพของนางดีมากจริงๆ หรือไม่ก็อาจเป็นเพ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2349
เซียวหลันยวนมองฟู่จาวหนิง และไม่กล้าเร่งรัด จึงรอให้นางเอ่ยออกมาเองคนอื่นเองก็ไม่กล้าเร่งรัดแต่เป็นผู้เฒ่าฟู่ที่ทนไม่ไหว พอเห็นนางเหมือนกำลังจะจับชีพจรอีกครั้ง ร้องเฮ้อขึ้นมาทันที"จาวหนิงเอ๊ย เจ้าเป็นหมอเทวดานะ ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก พวกเราไม่จำเป็นต้องขนาดนี้ ตรวจไปตั้งสองครั้งแล้ว ไม่มีทางพลาดหรอก"ทำไมยังต้องมีครั้งที่สามอีก รีบพูดออกมาเถอะฟู่จาวหนิงพอได้ยินก็อดหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้"ก็จริง เมื่อไรกันที่ข้าไม่มั่นใจกับวิชาแพทย์ของตนเอง"ก็แค่ชีพจรคนท้องเท่านั้น ทำไมนางถึงต้องยืนยันตั้งสามรอบนางเครียดน่ะสองชาติแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่นางจับชีพจรคนท้องของตัวเองได้ เป็นครั้งแรกที่จะได้เป็นแม่คน ความรู้สึกนี้ทำให้นางรู้สึกแปลกใหม่มาก และยังรู้สึกตึงเครียดหน่อยๆยิ่งไปกว่านั้นนางก็ยังรู้ว่าในช่วงนี้ สถานการณ์ของพวกเขาก็ไม่ได้ดีนักจริงๆ ยังไงก็ต้องยืนยันซ้ำอีก"ถ้างั้น?" เซียวหลันยวนกุมมือนางฟู่จาวหนิงรู้สึกว่ามือของเขาเหมือนจะสั่นระริกเบาๆ จึงอดมองเขาอย่างประหลาดใจไม่ได้"ท่านเครียดมากหรือ?""ใช่" เซียวหลันยวนพยักหน้ามาตรงๆเขาผ่านลมแดดลมฝนมาโชกโชน แต่ในตอนนี้กลับรู้ส
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2348
"หนิงหนิง!"ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็สำรอกแห้งๆ ออกมา ทำเอาเซียวหลันยวนตกใจสะดุ้งโหยงเขาประคองตัวนางทันที "เจ้าเป็นอะไรไป? ไม่สบายตรงไหนไหม?"ฟู่จาวหนิงยืดตัวตรงขึ้นมา ยื่นมือตบหน้าอกตัวเอง ก็รู้สึกว่าเหมือนไม่เป็นไรแล้ว"ไม่มีอะไร เมื่อครู่แค่รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมากะทันหันน่ะ" ฟู่จาวหนิงส่ายหัว "อาจจะเพราะวันนี้เร่งเดินทาง ถนนบนภูเขาก็ไม่ค่อยดีนัก โคลงเคลงไปหน่อย"พอนางพูดจบ ในใจก็รู้สึกไม่ค่อยถูกต้อง จึงคิดไปถึงเรื่องหนึ่งท่านผู้เฒ่าฟู่เองก็กังวล"เจ้ารีบดูตัวเองสิ จับชีพจรตัวเองได้ไหม?"ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินว่าหมอจะรักษาตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าฟู่จาวหนิงจะดูอาการป่วยให้ตัวเองได้ไหม"จาวหนิง นั่งลงก่อน" เซี่ยซื่อให้พวกเขาเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ให้อันห่าวไปรินน้ำเข้ามา "ไปรินน้ำอุ่นเข้ามาหน่อย ยังไม่ต้องต้มชา ตอนไม่ค่อยสบายดื่มน้ำอุ่นหน่อยจะดีกว่า""ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้"เซี่ยอันห่าวรีบวิ่งออกไปรินน้ำ ตอนออกมาก็เจอกับเสี่ยวเถา จึงรีบดึงเสี่ยวเถาไว้"แม่นางอันห่าว คุณหนูของเรากับท่านอ๋องมาแล้วใช่ไหม?" เสี่ยวเถาเองก็ไม่เจอฟู่จาวหนิงนานมากแล้ว ตอนนี้พอได้ยินว่านางมา จึงวางมืองานด้านห
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2347
เซียวหลันยวนไม่ปฏิเสธอยู่แล้วหลังจากนี้พอตงฉิงสร้างขึ้นใหม่ ก็ยังจำเป็นต้องมีคนขอแค่อยากมา ขอแค่สามารถปฏิบัติตามกฏหมายได้ เขาล้วนยินดียอมรับทั้งสิ้น"ได้แน่นอน" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น "แต่ว่า เรื่องเหล่านี้ข้าจะสั่งคนให้มาจัดการโดยเฉพาะ พวกเจ้าก็อย่าเข้ามากันส่งเดชแล้วกัน""ขอรับๆๆ ขอบคุณท่านอ๋อง ประชาชนต้องฟังท่านอ๋องแน่นอนอยู่แล้ว" พวกเขาดีใจมากมีคนที่คุ้นเคยเข้ามา พวกเขาถึงจะรู้สึกผูกพันกับที่นี่มากขึ้น"ไปเถอะ" เซียวหลันยวนจูงมือฟู่จาวหนิงเข้าไปในบ้านอุทยานเซี่ยซื่อออกมาข้างนอก กำลังจะไปปลูกต้นไม้สักหน่อย เซี่ยอันห่าวเองก็ตามมาด้านหลัง ผลคือพอพวกนางเงยหน้าขึ้นแล้วเห็นคนเดินจับมือกันเข้ามา ก็ตกตะลึงดีใจขึ้นทันที"ท่านอ๋อง จาวหนิง!""พี่หญิงจาวหนิง!"เซี่ยอันห่าวกังวลว่าฟู่จาวหนิงจะไม่มา คนที่ทำให้นางรู้สึกปลอดภัยมากที่สุดคือฟู่จาวหนิง ต่อให้ท่านผู้เฒ่าฟู่กับพวกฟู่จิ้นเชินจะมากันหมด แต่นางก็ยังมีความรู้สึกลนลานเป็นห่วงแบบที่อธิบายไม่ถูกอยู่ดีขอแค่ได้เห็นฟู่จาวหนิง นางจึงรู้สึกว่าใจของตัวเองกลับมาอยู่ในที่เดิมแล้วนางวิ่งตรงไปหาฟู่จาวหนิง"อันห่าว"ฟู่จาวหนิงดึงมือออก
You may also like
ร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong10.1K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.9K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.9K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์81.3K viewsสามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก
ผการุ้ง ช่อชมพู951 viewsขยะผู้นี้ข้ายกให้เจ้า
BigM00N378 viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ26.4K viewsเพียงแค่ก้าว
ฉู่เฉียว2.3K views
