Share

บทที่ 2360

Author: จุ้ยหลิงซู
ฟู่จิ้นเชินเข้าใจในใจ เจ้าเมืองอวี๋ตอนนี้คิดจะบีบอ๋องเจวี้ยนให้ยอมจำนน

ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเมืองอวี๋ก็อยากรู้ว่าด้านนอกมีสถานการณ์อย่างไรกันแน่ จึงกักบริเวณพวกเขาเอาไว้ก่อน จากนั้นส่งคนออกไปสืบด้านนอก พอเข้าใจสถานการณ์แล้วค่อยกลับมาตัดสินใจ

พฤติกรรมเช่นนี้ของเจ้าเมืองอวี๋ เผยความทะเยอทะยานของเขาออกมาแล้ว

ต่อให้อ๋องเจวี้ยนจะพูดความจริง เจ้าเมืองอวี๋ก็ยังอยากจะแย่งชิงอำนาจของเขา หยิบยืมสายเลือดราชวงศ์ของเขา

"ดูท่า ตำแหน่งเจ้าเมืองอั้น เจ้าเมืองอวี๋คงจะไม่พอใจเสียแล้ว"

ฟู่จิ้นเชินพูดประชดประชันขึ้นมาคำหนึ่ง คำนี้องครักษ์ไม่ได้ตอบรับอะไร แค่ยืนหยัดขวางพวกเขาไว้ ไม่ให้พวกเขาออกไป

"พวกเจ้าคิดดีดีนะ เมืองอั้น ก็เป็นแค่เมืองหนึ่งในเมืองจำนวนมากมายของตงฉิง เมืองอั้นเองก็เป็นของราชวงศ์ตงฉิงนะ เดิมทีตำแหน่งเจ้าเมือง จักรพรรดิสามารถแค่สั่งก็ลบทิ้งไปได้เลย"

ชายหนุ่มคนหนึ่งพาองครักษ์หลายคนเดินเข้าไป พอได้ยินคำพูดของฟู่จิ้นเชิน ชายหนุ่มก็หัวเราะร่าขึ้นมา

เขาเดินมาตรงหน้าฟู่จิ้นเชิน มองดูเขา จากนั้นก็มองฟู่จาวเฟย

"พวกเจ้าคือแขกที่พ่อข้าพูดถึงรึ? ที่เจ้าพูดเมื่อครู่นี้ก็ไม่ผิดหรอก แตต่ว่าพวกเรา
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2360

    ฟู่จิ้นเชินเข้าใจในใจ เจ้าเมืองอวี๋ตอนนี้คิดจะบีบอ๋องเจวี้ยนให้ยอมจำนนยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเมืองอวี๋ก็อยากรู้ว่าด้านนอกมีสถานการณ์อย่างไรกันแน่ จึงกักบริเวณพวกเขาเอาไว้ก่อน จากนั้นส่งคนออกไปสืบด้านนอก พอเข้าใจสถานการณ์แล้วค่อยกลับมาตัดสินใจพฤติกรรมเช่นนี้ของเจ้าเมืองอวี๋ เผยความทะเยอทะยานของเขาออกมาแล้วต่อให้อ๋องเจวี้ยนจะพูดความจริง เจ้าเมืองอวี๋ก็ยังอยากจะแย่งชิงอำนาจของเขา หยิบยืมสายเลือดราชวงศ์ของเขา"ดูท่า ตำแหน่งเจ้าเมืองอั้น เจ้าเมืองอวี๋คงจะไม่พอใจเสียแล้ว"ฟู่จิ้นเชินพูดประชดประชันขึ้นมาคำหนึ่ง คำนี้องครักษ์ไม่ได้ตอบรับอะไร แค่ยืนหยัดขวางพวกเขาไว้ ไม่ให้พวกเขาออกไป"พวกเจ้าคิดดีดีนะ เมืองอั้น ก็เป็นแค่เมืองหนึ่งในเมืองจำนวนมากมายของตงฉิง เมืองอั้นเองก็เป็นของราชวงศ์ตงฉิงนะ เดิมทีตำแหน่งเจ้าเมือง จักรพรรดิสามารถแค่สั่งก็ลบทิ้งไปได้เลย"ชายหนุ่มคนหนึ่งพาองครักษ์หลายคนเดินเข้าไป พอได้ยินคำพูดของฟู่จิ้นเชิน ชายหนุ่มก็หัวเราะร่าขึ้นมาเขาเดินมาตรงหน้าฟู่จิ้นเชิน มองดูเขา จากนั้นก็มองฟู่จาวเฟย"พวกเจ้าคือแขกที่พ่อข้าพูดถึงรึ? ที่เจ้าพูดเมื่อครู่นี้ก็ไม่ผิดหรอก แตต่ว่าพวกเรา

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2359

    คนตระกูลเฉิงหารือกันอยู่นาน ท้ายสุดก็ตัดสินใจว่าจะร่วมมือกับอ๋องเจวี้ยนนี่ถือเป็นการเดิมพันครั้งหนึ่งถ้าพวกเขาเดิมพันชนะ อ๋องเจวี้ยนก็น่าจะกลายเป็นจักรพรรดิตงฉิง ถึงตอนนั้นตงฉิงก็จะกลับมาเห็นเดือนเห็นตะวันได้อีกเช่นนั้นพวกเขาที่เป็นคนเลือกติดตามอ๋องเจวี้ยนเวลานี้ ก็จะถือว่ามีคุณความดีที่ติดตามปฐมจักรพรรดิอย่าว่าแต่ออกจากเมืองอั้นเลย หลังจากนี้วันคืนของพวกเขาก็จะดีขึ้นด้วยขดตัวอยู่แต่ในเมืองแบบนี้ตลอด พวกเขาเองจะพยายามแค่ไหน ก็ทำได้แค่แก่งแย่งตำแหน่งเจ้าเมืองกับเจ้าเมืองอวี๋เท่านั้นปกป้องเมืองนี้ไป ก็ไม่มีอนาคตอยู่ดีทั้งหมดล้วนกำลังเดินไปจุดจบเจ้าเมืองอวี๋นับวันยิ่งสายตาตื้นเขินลงทุกวัน มองไม่เห็นจุดนี้เอาเสียเลย"คุณชายฟู่ข้างกายอ๋องเจวี้ยนคนนั้น ก็เป็นคนที่มีความสามารถ ข้าจะไปคุยกับเขาก่อน" เฉิงอวิ๋นเจี้ยนบอกกับท่านพ่อ "คนเหล่านั้นที่ตามพวกเรามา ท่านพ่อก็ไปพูดดีดีกับเขาหน่อย"พวกเขาเหล่านี้สามัคคีกันเป็นกลุ่มก้อน พอถึงจุดสำคัญของการตัดสินใจ เฉิงอวิ๋นเจี้ยนต้องทำให้ทุกคนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน และไม่มีใครจะเข้ามาแทงข้างหลังพวกเขาได้"เจ้าออกไปก็พอ ข้าจะคุยดีดีกับพวกเข

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2358

    ฮูหยินเฉิงรู้สึกว่า ชายหนุ่มล้วนชอบความงามกับความสดใหม่แม้เดิมทีนางจะรังเกียจพฤติกรรมแบบนี้ แต่ความจริงมันเป็นเช่นนั้น ไม่ใช่จะเปลี่ยนแปลงได้ด้วยการรังเกียจหรือไม่รังเกียจพวกคนชั้นสูงล้วนเป็นพวกมีเมียมากอยู่แล้ว โดยเฉพาะราชวงศ์"ถ้าหากอ๋องเจวี้ยนเป็นคนในราชวงศ์จริง หลังจากนี้หากจะขึ้นเป็นจักรพรรดิ ก็จะมีสามตำหนักหกเรือนวัง มีพระสนมมากมายกว่าเดิม แล้วจะครองคู่กับพระชายาอ๋องเจวี้ยนเพียงคนเดียวได้ยังไงกัน?"คำพูดของฮูหยินเฉิง เฉิงอวิ๋นเจี้ยนอันที่จริงก็ยอมรับอยู่ปกติแล้ว ถ้าเป็นคนในราชวงศ์จริง แนวคิดเรื่องต้องพยายามขยายเผ่าพันธุ์ให้งอกงามก็จะยิ่งแรงกล้าเฉิงอวิ๋นโหรวกลับไม่เชื่อ"แต่ข้าเห็นอ๋องเจวี้ยนคนนั้น ตอนนั้นเขากำลังเอ่ยถึงพระชายา สีหน้าที่เอ่ยถึงพระชายาดูอ่อนโยนเป็นพิเศษเลย นั่นเป็นสิ่งที่ข้าไม่เคยเห็นในผู้ชายคนไหนมาก่อน ดังนั้นข้าจึงรู้สึกว่า พระชายาอ๋องเจวี้ยนต้องเป็นคนที่ดีมาก ความรักกับอ๋องเจวี้ยนก็ดีมากด้วยเช่นกัน คนอื่นจะต้องเข้าไปแทรกกลางความรู้สึกนี้ไม่ได้แน่นอน""อวิ๋นโหรว เจ้านี่นะ ความคิดสาวน้อยจริงๆ"ฮูหยินเฉิงจิ้มหน้าผากนาง หัวเราะขึ้นอย่างจนใจ"เจ้ามีความ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2357

    กำลังทหารตอนนี้ของเซียวหลันยวน การจะล้อมเมืองอั้นเอาไว้ยังดูไม่ค่อยจะเป็นไปได้อันที่จริงเมืองอั้นก็ไม่ได้เล็กเลยเพียงแต่ว่า หลังจากฟู่จิ้นเชินเดินไปหนึ่งรอบแล้วก็พบกับเรื่องๆ หนึ่ง ที่มีประโยชน์สำหรับพวกเขา"ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังทหารมากนัก"ฟู่จิ้นเชินบอกกับเซียวหลันยวน "น่าจะเพราะเมืองอั้นถูกผนึกทางออกเอาไว้นาน ไม่มีแรงคุกคามจากภายนอกเข้ามา ดังนั้นปลายปีมานี้ พวกเขาจึงมองข้ามการฝึกทหารไป พวกข้าราชการกับทหารในเมืองก็ล้วนหย่อนยานกันหมด""พวกเขายังมีการฝึกยุทธ์อยู่บ้าง แต่การฝึกยุทธ์อย่างมากก็นำมาใช้กับการทะเลาะกันในเมือง หรือเอาไปต้านพวกสัตว์ป่าที่จะบุกเข้ามาในเมือง ดังนั้นอันที่จริงพวกเขาก็ไม่ได้มีประสบการณ์ต้านทานศัตรูมากนัก และยิ่งไม่มีความเป็นระเบียบวินัยเท่าที่ควรอีกด้วย"เซียวหลันยวนสรุปคำพูดของเขา "หรือก็คือ อันที่จริงเมืองอั้นเป็นแค่กระบะทรายที่กระจัดกระจายสินะ""ถูกต้อง" ฟู่จิ้นเชินพยักหน้า "เจ้าเมืองอวี๋เป็นเหมือนเศรษฐีที่ดินบ้านนอกที่ไร้ซึ่งวิสัยทัศน์กว้างไกล การจะจัดการเขาจึงไม่น่าใช่เรื่องยากเท่าไร""แต่เมืองอั้นก็ยังมีกลุ่มองครักษ์พิเศษอีกกลุ่มหนึ่ง ได้ยินว่าเป็น

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2356

    เสิ่นเชี่ยวพิจารณาตัวอวี๋เซียนเอ๋อร์ในฐานะแม่ แน่นอนว่านางไม่ได้รู้สึกดีด้วยกับอวี๋เซียนเอ๋อร์คิดจะมาแย่งสามีลูกสาวนาง ก็คือจะมาทำลายความสุขของลูกสาว แล้วนางยังต้องทำหน้าดีดีกับคุณหนูของเจ้าเมืองคนนี้ด้วยหรือ?"ไม่ใช่ว่าข้ายกยอตัวเองหรอกนะ แต่ลูกสาวข้าดีกว่าเจ้ามากมายนัก ไม่ว่าจะมองจากด้านไหน เจ้าก็ไม่มีอะไรที่จะเทียบนางได้เลย"เสิ่นเชี่ยวพูดจบด้วยสีหน้าขรึม มองไปทางเซียวหลันยวน"ท่านอ๋อง ท่านคิดว่ายังไงล่ะ?"เสิ่นเชี่ยวก่อนหน้านี้ยังมีเลี่ยงๆ เซียวหลันยวนอยู่บ้าง แม้ว่าความแค้นระหว่างพวกเขาจะแก้ไขไปแล้ว ถูกยืนยันแล้วว่าเป็นการเข้าใจผิด แต่ถึงยังไงประสบการณ์ที่เผชิญมาตลอดหลายปีทุกคนก็แบกรับกันมาอย่างแท้จริง ได้กลืนความขมขื่นหลายปีนั้นกันลงไปจริงๆดังนั้นก่อนหน้านี้นางจึงรู้สึกว่าระหว่างพวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขก็ดีมากแล้ว แต่ทางที่ดีอย่าอยู่ด้วยกันนักดีกว่า ถึงยังไงก็ไม่มีอะไรจะคุยกันเท่าไรนักแต่ตอนนี้นางกลับพูดกับเซียวหลันยวนก่อน กระทั่งดูมีพลังอยู่หน่อยๆ ด้วยในฐานะสามีของจาวหนิง ถ้าเขาพูดดีดีถึงหญิงสาวคนอื่นแม้สักนิด นั่นก็คือผิดแล้ว ถึงยังไงหญิงสาวคนนี้ก็คิดจะแทรก

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2355

    อวี๋เซียนเอ๋อร์มองเซียวหลันยวนอย่างงงงันถึงแม้ แม้คำพูดของเขาเหมือนจะดูไม่เคารพต่อตระกูลอวี๋ ว่าตามหลักการ นางควรจะโกรธมาก แต่นางกลับโกรธไม่ออกนางกระทั่งรู้สึกว่า เขามีพลังแบบนี้จริงๆ พูดคำพูดเช่นนี้ออกมาได้ก็ดูสมเหตุสมผลอยู่"ท่านคิดว่าตนเองเป็นคนจากราชวงศ์จริงหรือ?"อวี๋เซียนเอ๋อร์หลังจากตั้งสติกลับมาได้ก็ยังฝืนความเย่อหยิ่งเอาไว้ เชิดคางมองเขาอย่างโอหังเหล่าเพื่อนของนางพอได้ยินว่ามีคนหลายคนเข้ามา นอกจากความตกใจแล้ว ก็ยังอยากรู้อยากเห็นต่อตัวพวกเขามาก แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อตัวตนฐานะของคนเหล่านี้โดยเฉพาะใต้ฝ่าพระบาทอ๋องเจวี้ยนคนนี้พวกเขารู้สึกว่า จะต้องเป็นคนจากภายนอกที่เข้ามาตงฉิง แล้วพบเมืองอั้นโดยไม่ตั้งใจ จากนั้นก็เกิดความละโมบขึ้นมา แต่งเรื่องตัวตนฐานะขึ้น คิดจะเข้ามาแย่งชิงเมืองอั้นถ้าหากหลอกเจ้าเมืองกับพวกเขาไปได้ เช่นนั้นอีกฝ่ายก็สามารถขึ้นเป็นนายใหม่ของเมืองอั้นได้"ได้ยินว่า ในอดีตคนของราชวงศ์เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น ตอนนั้นจักรพรรดินีออกไปทำการทูตที่ต้าชื่อ และตายอยู่ที่ต้าชื่อ ส่วนคนที่อยู่ในเมืองหลวง ก็ล้วนตายไปพร้อมกับการล่มสลายของเมืองหลวง ตงฉิงไม่มีราชวงศ์มา

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status