บทที่ 2424

ฟู่จาวหนิงบอกเรื่องตำราแพทย์ของอาจารย์กับเซียวหลันยวน เขาเองก็ไม่ได้ถามอะไรมา แต่กลับหารือกับนางถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้

ฟู่จาวหนิงรู้ว่าตนเองอันที่จริงเผยไต๋ออกมาหลายครั้งแล้ว อย่างพวกสิ่งของที่สำคัญ เซียวหลันยวนไม่พูดอะไร แต่ก็ส่งให้นางเข้ามาเก็บรักษาตรงๆ บอกว่านางสามารถเก็บรักษาให้ดีได้

ระหว่างทางที่มา นางมีสิ่งของอะไรที่ซ่อนวัตถุได้กัน? เขาเองก็น่าจะเข้าใจอยู่มาก แต่เขาก็ไม่เคยถาม

นางรู้สึกว่า ต่อให้บอกเรื่องของอาจารย์ไป เซียวหลันยวนก็คงเดาได้ว่าอันที่จริงนางคงรู้ว่าอาจารย์ของนางเป็นอย่างไร

แต่เขาก็ไม่ถาม

จุดนี้นางรู้สึกว่าเขาเอาใจใส่มาก

เอาแค่จุดนี้ นางก็คิดว่าคงจะหาจากใครอีกไม่ได้แล้ว

คนเรามักจะมีความอยากรู้อยากเห็นเสมอ ต่อให้ไม่มีเจตนาร้าย แต่ก็ยังคิดจะไปค้นหาอยู่ดี ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีคนที่คิดว่า คนที่รักกันก็ต้องเล่าเรื่องของตนเองออกมาจนหมด จะปิดบังกันไม่ได้

ซึ่งถ้าเป็นคนอื่น นางคิดว่าคงเอาแต่วิตกกังวลอยู่ตลอดแน่นอน

ฟู่จาวหนิงนั่งอยู่บนตักเขา คล้องคอเขาอยู่ น้ำเสียงอ่อนลงมาก

"อายวน ข้ารู้สึกว่าท่านนี่แสนดีจริงๆ แสนดีเสียเหลือเกิน มากกว่าใครทั้งหมด"

เซียวหลันยวนได