LOGINShare
บทที่ 819
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2292
"เป็นอย่างไรบ้าง? สำเร็จไหม?"ที่มาขวางติงเซียงไว้เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง หน้าตาดูหล่อเหลาอยู่ รูปร่างสูงโปร่ง ในกลุ่มคนน่าจะค่อนข้างดึงดูดสายตาพอสมควรติงเซียงพอเห็นก็รีบเดินมาตรงหน้าเขาทันที มองดูเขา ใจก็เต้นตึกตัก หน้าแดงก่ำไปหมด"พี่ซ่ง พวกเขาเกินไปจริงๆ แต่ละคนพูดด้วยยากมาก!" ติงเซียงตอนที่พูดกับเขาก็ใช้เสียงกระเง้ากระงอดขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณอยากจะได้รับการปลอบโยนจากชายหนุ่มคนนี้แต่ชายหนุ่มสกุลซ่งพอได้ยินก็หน้าขรึมลงมา"เจ้าหมายความว่า ทำไม่สำเร็จสินะ?""พี่ซ่ง ไม่เกี่ยวกับข้าเสียหน่อย ข้าเองก็พยายามอ้อนวอนพวกเขาแล้ว พวกเขาน่าจะไม่อยากรับศิษย์แล้วจริงๆ และอาจจะขี้งกมากด้วย ไม่อยากให้ข้าได้เรียนวิชาแพทย์กับวัตถุดิบยา"ติงเซียงมองดูหน้าเขา รู้สึกทำอะไรไม่ค่อยถูก "ข้าพยายามเต็มที่แล้วจริงๆ นะ"ซ่งหวายดูท่าทางของนาง"เจ้าไม่ได้ปลอบง้อถังอู๋เยว่ดีดีหรือ?"จากที่เขาเห็น หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูอย่างติงเซียง น่าจะดึงดูดความสนใจของถังอู๋เยว่ได้นี่นาแค่ปลอบง้อเขาดีดีหน่อย ออดอ้อนให้เป็น การยั่วยวนบริสุทธิ์แฝงด้วยเสน่ห์เย้ายวนแบบนี้ ถังอู๋เยว่ที่ไม่ค่อยได้เจอกับหญิงสาวเท่าไรนักไม่มีทา
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2291
ติงเซียงพอได้ยินคำพูดของฟู่จาวหนิง ก็เผยรอยยิ้มเชิงขอโทษและเอาใจหน่อยๆ ออกมา"พระชายาอ๋องเจวี้ยน ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากตามท่านไป แต่พ่อกับแม่ข้าก็มีลูกสาวแค่คนเดียว ถ้าข้าตามท่านออกไป พวกเขาหลังจากนี้ก็จะไม่มีที่พึ่ง ดังนั้น ข้าต้องอยู่ข้างกายพวกเขาเพื่อแทนคุณ""โอ้" ฟู่จาวหนิงพยักหน้าผู้อาวุโสจี้ก็พูดขึ้นมา "เจ้ายังเป็นเด็กน้อยแต่ก็จัดวางทุกอย่างไว้ดิบดีหมดแล้วสินะ""ข้าเป็นพวกมีเป้าหมายมีแผนการณ์ ดังนั้นอย่าเห็นว่าข้าอายุยังน้อย ข้าเก่งพอตัวอยู่นะ แต่เป็นศิษย์แค่วันเดียว ก็เหมือนเป็นพ่อแม่ตลอดชีวิตนี่นา?"ติงเซียงมองฟู่จาวหนิง ชูสามนิ้วขึ้นมา "จริงนะ พระชายาอ๋องเจวี้ยน ท่านต้องเชื่อข้า ไม่เชื่อข้าสาบานให้ก้ได้ ข้าเป็นพวกพูดจริงทำจริง"แม้ว่านางจะหน้าตาน่ารัก แต่ว่าฟู่จาวหนิงฟังคำพูดนางแล้วก็ไม่ค่อยจะชอบนักนางมักจะตัดสินคนจากสัญชาตญาณเสมอความน่ารักของติงเซียง ส่วนใหญ่แล้วเป็นการเสแสร้งในความเป็นจรง ก็ไม่รู้ว่าเป็นแม่นางแบบไหน แม้ว่านางจะไม่อยากคิดในแง่ลบสุดๆ ตั้งแต่แรก แต่พอมาถึงระดับนางแล้ว นางก็ไม่มีความจำเป็นต้องบีบให้ตัวเองต้องยอมรับคนที่ไม่ชอบดังนั้น นางจึงส่ายหัวปฏิเ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2290
ถังอู๋เยว่นั่งอยู่บนบันไดจุดหนึ่งของลานบ้าน อุ้มกระต่ายตัวหนึ่งอยู่ เขายังคงสวมหมวกคลุมหน้า มือลูบเบาๆ ที่กระต่ายน้อยตัวนั้นด้านล่างบันได มีสาวน้อยอายุราวสิบสามสิบสี่ในชุดกระโปรงสีชมพู มีแก้มยุ้ยเหมือนก้อนแป้งนุ่มๆ หน้าตาน่ารักมากเข้ามาหาถังอู๋เยว่ได้แบบนี้ ดูท่าตัวตนคงจะไม่ธรรมดาเลยยิ่งไปกว่านั้นนางอายุยังน้อยอยู่ นี่น่าจะเห็นสาเหตุที่ถังอู๋เยว่ยอมพบนางก่อนหน้านี้คือไม่ได้เลย แต่ว่าสองวันนี้ถังอู๋เยว่ยก็ค่อยๆ ปรับเปลี่ยน หลังจากเขาไปที่งานเลี้ยงร้อยไม้ผล คนที่ช่างสังเกตหน่อยก็จะมองออก ดังนั้นตอนนี้คงมีคนเข้ามาหยั่งเชิงดูบ้างแน่นอนแต่ว่าฟู่จาวหนิงก็คิดไม่ถึงว่าจะมาไวขนาดนี้เมื่อคืนเพิ่งจะจบงานเลี้ยงร้อยไม้ผลไป วันนี้ตอนกลางวันก็มีคนเข้ามาแล้ว"อู๋เยว่"ฟู่จาวหนิงส่งเสียงขึ้น ถังอู๋เยว่กับสาวน้อยคนนั้นก็มองมาทางนางถังอู๋เยว่ลุกขึ้นทันที"พี่หญิงฟู่ ท่านมาแล้วหรือ?" พอเห็นว่าด้านหลังมีผู้อาวุโสจี้ตามมาด้วย เขาก็คารวะให้ทีหนึ่ง "คารวะผู้อาวุโสจี้"สาวน้อยคนนั้นตาเป็นประกายขึ้นมานางรีบเดินเข้ามาตรงหน้าฟู่จาวหนิง น้ำเสียงดูดีอกดีใจ"พระชายาอ๋องเจวี้ยน! อ่าไม่สิ หรือว่าข
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2289
วันต่อมา ตอนที่ฟู่จาวหนิงตื่น ด้านนอกก็ฟ้าสว่างโร่แล้วนางตื่นสาย นอนจนเลยเวลาข้าวเช้าไปเรียบร้อยหลังจากลุกขึ้นนั่ง นางยังรู้สึกมึนๆ งงๆ อยู่ ยังดูไม่รู้ตัวว่าตัวเองอยู่ที่ไหนหลังจากตื่นขึ้นมา นางก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนนางดื่มจนเมาแล้วหรือ?นี่นางดื่มจนเมารึ!นางยังจำได้ว่าเซียวหลันยวนแบกนางกลับมา แต่จำได้แค่ครึ่งหน้า จำครึ่งหลังไม่ค่อยได้นางยังจำได้ ว่าพระจันทร์สวยมาก ค่ำคืนในเขาชิงถงเงียบสงบ แผ่นหลังของเซียวหลันยวนกว้างมาก เดินได้มั่นคง ทำให้นางรู้สึกปลอดภัยมากและมีโอกาสแบบนี้น้อยมากจริงๆ กับการที่ถูกเขาแบกไว้บนหลังค่อยๆ เดินใต้แสงจันทร์ฺ ทั้งสองคนคุยกันอย่างเป็นธรรมชาติคุย?ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็สะดุ้งสุดตัวนางนึกออกแล้ว!ตอนนี้เอง ประตูก็เปิดออก เสี่ยวเยว่ยกน้ำร้อนเข้ามา"คุณหนู ท่านตื่นแล้ว?"ฟู่จาวหนิงยังคิดว่าเป็นเซียวหลันยวน ตอนนี้พอเห็นเสี่ยวเยว่ นางก็ถอนใจโล่งลงมา เพราะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนนี้นางคุยกับเซียวหลันยวนไปไม่น้อยเลย แต่นางยังนึกไม่ออกทั้งหมดว่านางพูดไปมากแค่ไหนต้องให้นางค่อยๆ คิด ให้นางคิดก่อนว่าพูดอะไรไปบ้างนางต้องพูดเรื่องยุคปัจจุบันแน่"ตื่นแล
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2288
ฟู่จาวหนิงนึกถึงอดีตขึ้นมา ในใจก็รู้สึกซับซ้อนหน่อยๆ"ใช่แล้ว ข้าเองก็สัมผัสได้ว่าเขาเชื่อใจกับรู้สึกพึ่งพาข้ามาก เดิมที เขายังอยากมาหาข้าด้วย ถ้าหากเขาอยากมีชีวิตต่อไปน่ะนะ แต่ข้ากลับตื่นจากฝันเสียก่อน พอตที่ตื่นมาข้าก็เป็นแค่ฟู่จาวหนิงจากตระกูลฟู่แคว้นเจาเท่านั้น"เสียงของฟู่จาวหนิงแผ่วเบาลงไปอีก"ข้าตอนนั้นยังปรับตัวไม่ค่อยได้ แต่ว่า ก่อนหน้าที่ข้าจะตื่นขึ้นมา สิ่งที่ข้าทำเหล่านั้นทั้งหมด ต้องไม่ใช่เจตนาของข้าแน่ๆ "เซียวหลันยวนฟังถึงตรงนี้ ก็คิดถึงเรื่องข่าวลือเกี่ยวกับฟู่จาวหนิงที่เคยได้ยินมาก่อนหน้านั้น"เจ้าหมายถึง เรื่องที่เจ้าตามเซียวเหยียนจิ่งต้อยๆ นั่นน่ะนะ?"ผ่านไปนานขนาดนี้ จู่ๆ พอได้ยินชื่อเซียวเหยียนจิ่ง ฟู่จาวหนิงก็รู้สึกรังเกียจขึ้นมาทันที"จะพูดถึงเขาทำไมกัน? ตอนนั้นที่ข้าตื่นขึ้นมา รู้ถึงเรื่องพวกนั้นที่ข้าทำไปก่อนหน้านี้ พอมาเห็นใบหน้านั่นของเซียวเหยียนจิ่ง ก็ยิ่งรู้สึกซวยจัดๆ จริงๆ นะ ซวยเอามากๆ"นางพูดคำว่าซวยหลายครั้งติด ก็ฟังออกว่ารู้สึกรังเกียจเซียวเหยียนจิ่งเอามากๆเซียวหลันยวนอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เพราะอะไรฟู่จาวหนิงหลังจากนั้น ถึงไ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2287
ถ้าท่านเปลี่ยนใจไป ข้าก็จะสะบัดท่านทิ้งไปเลยเซียวหลันยวนพอได้ยินคำนี้ของฟู่จาวหนิง ก็อดขบฟันไม่ได้เขาจนปัญญากับนางจริง ๆพราะว่าการคุกคามนี้ ถือว่ามีแรงคุกคามกับเขาอย่างมาก"ข้าไม่ถามแล้ว"เขาไม่อยากฉวยโอกาสตอนที่นางเมาจริงๆแต่ว่า เขาไม่อยากฟัง แต่ฟู่จาวหนิงกลับจำคำถามที่เขาถามเมื่อครู่ได้ตลอดเขาถามว่านางรู้สึกยังไงกับถังอู๋เจวี้ยน ถ้านางจะตอบ ก็ต้องปูพื้นบางส่วนออกมาก่อน ไม่เช่นนั้นนางจะไว้ใจถังอู๋เจวี้ยนได้ยังไง? จะสนิทสนมกับเขาอย่างไม่มีเหตุผลได้ยังไง?เขาจะไม่คิดมากได้หรือ?ฟู่จาวหนิงแม้จะเมาหน่อยๆ แต่นางก็รู้ว่าเซียวหลันยวนตอนนี้ที่ถามคำถามนี้ออกมา ก็อธิบายได้ว่าในจิตใต้สำนึกยังรู้สึกติดใจเรื่องของถังอู๋เจวี้ยนอยู่นางจะเลี่ยงคำถามนี้ไปไม่ได้"ก่อนหน้านี้ท่านรู้สึกสงสัยว่าวิชาแพทย์ของข้าเรียนมาจากที่ไหนใช่ไหม?" ฟู่จาวหนิงถาม"อื๋อ?"เซียวหลันยวนคิดไม่ถึงว่านางจะวกมาที่เรื่องวิชาแพทย์ หรือว่าอาจารย์ของนางจะเป็นอาของถังอู๋เจวี้ยนจริงๆ?"อันที่จริง แต่ก่อนเกิดเรื่องอัศจรรย์ขึ้นกับข้า ตัวคนอยู่ที่แคว้นเจา แต่เหมือนกับวิญญาณถูกสูบไปยังอีกดินแดนหนึ่ง ที่นั่นข้าเองก็มีช่ว
You may also like
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว165.3K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@11.1K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง116.4K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่120.7K viewsมาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง
ต้าซินซิน4.8K viewsนางร้ายเร่ารัก
วอลจู101 viewsหยกลิขิตรัก
ไป๋เฉิน (白辰)66 viewsยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง31.5K views
