ตอนที่ 24 น้ำหวานกับธาม

ตอนที่ 24 น้ำหวานกับธาม

หลังจากเหตุการณ์ที่ธามได้ให้ความช่วยเหลือบริษัทของทิชาอย่างเต็มที่ สถานการณ์ที่เคยตึงเครียดก็เริ่มคลี่คลายลง ทิชาเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น และที่สำคัญที่สุดคือธามได้มีโอกาสเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องราวของปลายฝันและภาคินัยในฐานะคนกลางที่สำคัญ ยิ่งไปกว่านั้น บทบาทนี้ยังนำพาธามและน้ำหวานให้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นอย่างไม่คาดคิด

น้ำหวานซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของปลายฝัน เป็นคนแรกๆ ที่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ระหว่างปลายฝันและภาคินัย เธอรู้สึกดีใจกับปลายฝันที่ได้พบกับความรักที่ดี แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็สังเกตเห็นถึงความมุ่งมั่นและความจริงใจของธามที่คอยช่วยเหลือทุกคนอยู่เบื้องหลัง

วันหนึ่ง ขณะที่ปลายฝันและน้ำหวานกำลังนั่งพักกลางวันที่โรงอาหารของบริษัท ปลายฝันก็เอ่ยขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

“แก นี่ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างมันดีขึ้นจริงๆ นะ” ปลายฝันพูด “ฉันไม่คิดเลยว่าคุณภีมจะจริงจังกับฉันขนาดนี้”

น้ำหวานยิ้มตอบ “ฉันบอกแกแล้วไงว่าคุณภีมเป็นคนดี”

“ใช่” ปลายฝันพยักหน้า “แล้วฉันก็รู้สึกขอบคุณคุณธามมากเลยนะ ที่คอยช่วยทุกอย่าง”

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน ธามก็เดินผ่านมาพอดี เขาเห็นปลายฝันและน้ำหวานนั่งอยู่ด้วยกัน จึงเดินเข้าไปทักทาย

“สวัสดีครับคุณปลายฝัน คุณน้ำหวาน” ธามทักทายด้วยรอยยิ้ม

“สวัสดีค่ะคุณธาม” ปลายฝันและน้ำหวานตอบพร้อมกัน

“ทานข้าวกันอยู่เหรอครับ” ธามถาม

“ใช่ค่ะ” ปลายฝันตอบ “คุณธามจะมาทานด้วยกันไหมคะ”

“ผมกำลังจะไปหาอะไรทานพอดีเลยครับ” ธามตอบ “ถ้าอย่างนั้นผมขออนุญาตนั่งด้วยนะครับ”

น้ำหวานเหลือบมองธามเล็กน้อย หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะเล็กน้อย เธอรู้สึกประหม่าขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ เมื่อธามเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ เธอ

ระหว่างมื้ออาหาร ทั้งสามคนพูดคุยกันถึงเรื่องงานและเรื่องทั่วไป ธามเล่าถึงความคืบหน้าในการช่วยเหลือบริษัทของทิชา ซึ่งทำให้ปลายฝันรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก

“คุณธามเก่งมากเลยนะคะ” ปลายฝันเอ่ยชม “ปายไม่คิดเลยว่าเรื่องจะคลี่คลายได้เร็วขนาดนี้”

“ผมแค่ทำในสิ่งที่ควรทำครับคุณปลายฝัน” ธามตอบด้วยรอยยิ้ม

น้ำหวานนั่งฟังบทสนทนาอยู่เงียบๆ เธอแอบมองธามเป็นระยะๆ เธอรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์และน่าสนใจมากกว่าที่เธอเคยคิดไว้

หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ ธามก็เดินไปส่งปลายฝันและน้ำหวานที่แผนก

“ขอบคุณมากนะคะคุณธาม ที่มาทานข้าวด้วยกันวันนี้” ปลายฝันเอ่ยขึ้น

“ยินดีครับคุณปลายฝัน” ธามตอบ ก่อนจะหันไปมองน้ำหวาน “คุณน้ำหวานด้วยนะครับ”

น้ำหวานยิ้มตอบ “ค่ะคุณธาม”

หลังจากนั้น ธามและน้ำหวานก็มีโอกาสได้พูดคุยกันมากขึ้น ไม่ใช่แค่ในเรื่องงาน แต่รวมไปถึงเรื่องอื่นๆ ในชีวิตประจำวันด้วย บางครั้งพวกเขาก็บังเอิญเจอกันที่ร้านกาแฟ หรือร้านสะดวกซื้อแถวบริษัท และจบลงด้วยการได้นั่งพูดคุยกันอย่างยาวนาน

ธามค้นพบว่าน้ำหวานเป็นคนที่มีอารมณ์ขันและมีความคิดอ่านที่ดี เธอเป็นคนตรงไปตรงมาและจริงใจ ทำให้เขารู้สึกสบายใจที่จะอยู่ใกล้ๆ เธอ

ส่วนน้ำหวาน ก็เริ่มมองเห็นมุมอื่นๆ ของธาม ที่ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทของท่านประธานผู้เคร่งขรึม เขาเป็นคนอบอุ่น มีน้ำใจ และเป็นที่ปรึกษาที่ดีเยี่ยม เธอเริ่มรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา

วันหนึ่ง ธามกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานของเขา จู่ๆ น้ำหวานก็เดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารกองโต

“คุณธามคะ พอจะมีเวลาว่างไหมคะ พอดีปายเขาอยากให้คุณธามช่วยดูแบบร่างของโปรเจกต์ The Zenith หน่อยค่ะ” น้ำหวานเอ่ยขึ้น

ธามเงยหน้าขึ้นมองน้ำหวานด้วยรอยยิ้ม “ได้เลยครับคุณน้ำหวาน เอามาให้ผมดูได้เลย”

น้ำหวานวางเอกสารลงบนโต๊ะของธาม และยืนอธิบายรายละเอียดของแบบร่างให้เขาฟัง ธามรับฟังอย่างตั้งใจ และให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์

“ขอบคุณมากนะคะคุณธาม” น้ำหวานเอ่ยขึ้นเมื่อธามให้คำแนะนำเสร็จสิ้น “คุณธามช่วยปายได้เยอะเลยค่ะ”

“ยินดีครับคุณน้ำหวาน” ธามตอบ “ถ้ามีอะไรให้ช่วยอีก บอกได้เลยนะครับ”

น้ำหวานยิ้มบางๆ เธอรู้สึกว่าการได้พูดคุยกับธามในเรื่องงาน ทำให้พวกเขาสนิทสนมกันมากขึ้น

ในขณะเดียวกัน ปลายฝันก็สังเกตเห็นถึงความสัมพันธ์ที่กำลังก่อตัวขึ้นระหว่างน้ำหวานและธาม เธอรู้สึกดีใจกับเพื่อนสนิทของเธอ

“แก ฉันว่าคุณธามกับแกนี่ดูเข้ากันดีนะ” ปลายฝันแซวน้ำหวานในตอนเย็นวันหนึ่ง

น้ำหวานหน้าแดงเล็กน้อย “บ้า! แกพูดอะไรของแกเนี่ย”

“ก็ฉันเห็นแกกับคุณธามคุยกันบ่อยขึ้นนี่นา” ปลายฝันแกล้งแซวต่อ “ดูเหมือนจะมีอะไรในกอไผ่รึเปล่า”

น้ำหวานหัวเราะแก้เขิน “ไม่มีอะไรหรอกแก”

แม้จะปฏิเสธ แต่ในใจของน้ำหวานก็รู้สึกดีใจที่ปลายฝันสังเกตเห็น เธอเริ่มยอมรับกับตัวเองแล้วว่าเธอรู้สึกดีกับธามจริงๆ

ในคืนวันศุกร์หลังจากเลิกงาน ธามและน้ำหวานบังเอิญเจอกันที่ลานจอดรถของบริษัท

“คุณน้ำหวานครับ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับ” ธามทักทาย

“ค่ะคุณธาม กำลังจะกลับแล้วค่ะ” น้ำหวานตอบ

“ให้ผมไปส่งไหมครับ” ธามเสนอด้วยความหวังดี

น้ำหวานลังเลเล็กน้อย แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจตอบรับ “ก็ได้ค่ะคุณธาม ขอบคุณนะคะ”

ระหว่างทางกลับบ้าน บรรยากาศในรถอบอวลไปด้วยความเงียบที่แสนสบาย ทั้งสองคนต่างก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ก็มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้กัน

“วันนี้คุณน้ำหวานดูเหนื่อยๆ นะครับ” ธามเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ

น้ำหวานถอนหายใจเล็กน้อย “ค่ะคุณธาม พอดีวันนี้มีงานเยอะน่ะค่ะ”

“คุณก็พักผ่อนบ้างนะครับ อย่าโหมงานมากเกินไป” ธามพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

น้ำหวานยิ้มบางๆ “ค่ะคุณธาม”

เมื่อรถจอดหน้าบ้านของน้ำหวาน ธามก็ดับเครื่องยนต์ และหันมามองเธอ

“ถึงแล้วนะครับคุณน้ำหวาน” ธามเอ่ยขึ้น

“ขอบคุณมากนะคะคุณธาม ที่มาส่งปาย” น้ำหวานตอบด้วยรอยยิ้ม

น้ำหวานกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ แต่ธามกลับเอื้อมมือไปจับแขนของเธอไว้เบาๆ

“เดี๋ยวครับคุณน้ำหวาน” ธามเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณหน่อยครับ”

น้ำหวานหันกลับมามองธาม หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

“มีอะไรหรือคะคุณธาม” น้ำหวานถาม

ธามจ้องมองน้ำหวานด้วยสายตาที่จริงจัง “ผม...ผมรู้สึกดีกับคุณนะครับคุณน้ำหวาน”

คำสารภาพของธามทำให้น้ำหวานถึงกับตัวแข็งทื่อ เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมาตรงๆ

“คุณธาม...” น้ำหวานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

“ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไปหน่อย” ธามกล่าวต่อ “แต่ผมรู้สึกดีกับคุณจริงๆ นะครับ”

น้ำหวานเงียบไป เธอไม่รู้จะตอบอะไรดี เธอเองก็รู้สึกดีกับเขาไม่แพ้กัน แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะแสดงความรู้สึกออกมา

“คุณน้ำหวานครับ” ธามเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “คุณคิดยังไงกับผมบ้างครับ”

น้ำหวานถอนหายใจเล็กน้อย เธอตัดสินใจที่จะพูดความรู้สึกของเธอออกมา

“ปายก็รู้สึกดีกับคุณธามเหมือนกันค่ะ” น้ำหวานตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่จริงใจ

คำตอบของน้ำหวานทำให้ธามยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เขารู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก

“ผมดีใจมากเลยนะครับคุณน้ำหวาน” ธามเอ่ยขึ้น “ผมอยากจะขอโอกาสได้ดูแลคุณนะครับ”

น้ำหวานยิ้มตอบ “ค่ะคุณธาม”

ธามยื่นมือไปจับมือของน้ำหวานเบาๆ และบีบกระชับราวกับต้องการส่งผ่านความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้กับเธอ

ความสัมพันธ์ระหว่างธามและน้ำหวานได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งอย่างเป็นทางการ พวกเขาทั้งสองต่างก็รู้สึกมีความสุขและตื่นเต้นกับบทบาทใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในชีวิต

ในขณะเดียวกัน ภาคินัยและปลายฝันที่กำลังมีความสุขกับความรักของพวกเขา ก็ได้รับรู้ข่าวดีจากธามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับน้ำหวาน

“ภีม แกเชื่อไหม” ธามเอ่ยขึ้นทางโทรศัพท์ “ฉันกับน้ำหวานเราตกลงคบกันแล้วนะเว้ย”

ภาคินัยหัวเราะด้วยความดีใจ “จริงเหรอวะธาม ยินดีด้วยนะเว้ย”

“ขอบใจมากนะเว้ยภีม” ธามตอบ “แล้วแกกับปลายฝันเป็นไงบ้างวะ”

“พวกเราก็แฮปปี้ดี” ภาคินัยตอบด้วยรอยยิ้ม

เรื่องราวความรักของทั้งสองคู่กำลังเบ่งบานอย่างงดงาม และดูเหมือนว่าความสุขจะกลับมาเติมเต็มชีวิตของพวกเขาอีกครั้ง