Share

Typhoon 2 คนนี้ของฉัน

last update Last Updated: 2025-02-02 17:49:28

        ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว

        ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย

        “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว”

        “คะ?”

        “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ”

        ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้

        “ขอบคุณนะคะ”

        “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง

        “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...”

        “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม

        “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า”

        ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก

        “เย็นนี้เจอกันนะครับ ไม่ไปพี่เสียใจแย่เลย” ไต้ฝุ่นทำหน้าเศร้า เพื่อให้เธอเห็นใจและสงสารก่อนจะเดินจากไป

        “ไปไหนกันหรือฉันฟังผิด”

        “พี่เขามาขอโทษนะและชวนแกกับฉันไปกินข้าวเย็นนี้เพื่อเป็นการขอโทษ”

        “ไปดิ! ของฟรีแบบนี้ริสาชอบ” เข้ามาอยู่ในเมืองหลวงข้าวของแพงไปหมด เมื่อมีคนอาสาเลี้ยงข้าวเธอจะปฏิเสธได้อย่างไร

        “เอ๊ะ..นั่นของพี่เขาใช่มั้ย?”

        “อืม” ไลลาริณพยักหน้า

        “อย่าเพิ่งกินเดี๋ยวโดนของ” ริสาหยิบแก้วน้ำขึ้นมาและลอดใต้หว่างขาสามรอบ ก่อนจะยื่นให้เพื่อน

        “สาวๆ ใกล้ถึงเวลาแล้ว”

        “ไอ้น่านเย็นนี้คงไปกินหมูทะกับแกไม่ได้แล้ววะ พอดีมีหนุ่มหล่อเขาอาสาจะเลี้ยงข้าว”

        “ใครเหรอ” น่านฟ้ามองใบหน้าของไลลาริณ เขาไม่สนใจว่าริสาจะไปกับใครแต่เขาสนใจอีกคนมากกว่า

        “พี่ไต้ฝุ่นสุดหล่อชวนไลลาไปกินข้าว”

        “ไลลาจะไปกับเขาเหรอ” น่านฟ้าทำหน้าเศร้า

        “เราก็ไปด้วยกันหมดนี้แหละ”

        หลังจากซ้อมเสร็จทั้งสามจึงไปร้านอาหารที่ไต้ฝุ่นนัดไว้ พอไปถึงเธอเห็นเขากำลังนั่งรออยู่แล้ว ทั้งสามคนรู้สึกเกร็งมากเพราะทุกสายตาจับจ้องมาที่พวกเธอ

        “ไปนั่งตรงนั้นสิ” ไต้ฝุ่นเรียกให้ไลลาริณมานั่งข้างกายเขา และไล่น่านฟ้าให้ไปนั่งฝั่งตรงข้ามเขาแทน แค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเขามีคู่แข่ง

        “พี่ไม่รู้ว่าพวกน้องชอบทานอะไรเลยสั่งมาเยอะหน่อย”

“ขอบคุณมากนะคะพี่ไต้ฝุ่น” ริสาลงมือทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ต่างจากไลลาริณที่เหมือนจะเกร็งไปหมด

“ไม่อร่อยเหรอครับ”

“อร่อยค่ะขอบคุณพี่มากนะคะ” ไลลาริณเอ่ยขอบคุณเขาเบาๆ ทั้งสองคุยกันเหมือนว่าอยู่กันแค่สองคน

“ลองกินปลาแซลมอนร้านนี้อร่อย”

“ไลลาแพ้ปลาแซลมอนไม่ใช่เหรอ” น่านฟ้าจำได้ว่าเพื่อนแพ้อะไรบ้าง จึงร้องทักขึ้นมาทำให้เขาได้รับสายตาที่ไม่พอใจจากรุ่นพี่

“พี่ไม่รู้ว่าน้องกินไม่ได้”

“เดี๋ยวเรากินให้เอง” น่านฟ้าสลับจานของตัวเองกับไลลาริณ เพราะยังไม่ได้ตักอะไรใส่จานส่วนปลาแซลมอนเขาจะกินเอง

“ขอบคุณนะ”

ไต้ฝุ่นรู้สึกอึดอัดจึงขอตัวออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกร้าน ทีแรกคิดว่าไลลาริณคงจะง่าย แต่เอาเข้าจริงๆ ดันมีคนเข้ามาสกัดดาวรุ่งของเขา

(Typhoon : แม่ง! กูมีคู่แข่งวะมันทำคะแนนได้ดีด้วย) เขากดส่งเข้าไปในไลน์กลุ่ม

(Maxnus : ไหนว่าเอาอยู่)

(Kongthap : เหลืออีก 6 วันมึงเตรียมตัวเลย)

ไต้ฝุ่นอัดบุหรี่เข้าปอดและพ่นควันออกมา ดูเหมือนแผนการครั้งนี้นั้นไม่ง่ายเลย ไลลาริณไม่หลงเสน่ห์ของเขาและไม่มีท่าทีว่าจะเล่นด้วย

“จะจีบไลลารู้มั้ยว่าเขาแพ้อะไรบ้างที่สำคัญไลลาไม่ชอบคนสูบบุหรี่”

“รู้ดีจริงนะ เป็นพ่อเขาหรือไง” จะจีบผู้หญิงสักคนทำไมเขาต้องเลิกในสิ่งที่ตัวเองชอบด้วย เขาติดเที่ยวติดเหล้าติดบุหรี่ที่สำคัญติด H_ ด้วย

“ไม่ว่ารุ่นพี่คิดจะทำอะไรหยุดเถอะครับ”

“กลัวว่าไลลาจะหันมาชอบพี่เหรอน้อง เรามันคนละระดับกันอย่าคิดจะแข่งอะไรกับพี่เลย” ไต้ฝุ่นตบบ่ารุ่นน้องและทิ้งก้นบุหรี่ลง

“เขาจีบแกแน่ๆ เลย”

“อย่าพูดแบบนี้นะริสาเดี๋ยวคนอื่นมาได้ยิน ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าพี่เขาเป็นคนแบบไหน”

“นั้นแกก็อย่าหลงเสน่ห์เขาพอ”

ไลลาริณส่ายหน้าอย่างไรเธอก็ไม่มีวันตกหลุมเขาแน่ สักพักสองหนุ่มก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ไต้ฝุ่นอาสาจะไปส่งสองสาวเองเพราะตอนนี้ดึกมากแล้ว

“ตกลงค่ะ” ริสาตอบแทนเพื่อน

“น่านกลับดีๆ นะ” ไลลาริณหันไปโบกมือลาเพื่อน และยอมให้ไต้ฝุ่นไปส่งที่หอพัก

ไม่นานรถหรูก็แล่นเข้ามาจอดในลานจอดรถ หอพักของไลลาริณถือว่าเล็กมากเมื่อเทียบกับเพ้นต์เฮาส์สุดหรูราคาหลายสิบล้านของเขา

“หนูไปแล้วนะคะ”

“ไลลาครับ...มีแฟนหรือยัง”

“คะ?” เธอตกใจที่เขาถามออกมา ดีนะที่ริสาลงจากรถไปก่อนแล้ว

“พี่ชอบน้องนะครับถ้าไม่มีแฟนพี่จะขอจีบได้มั้ย น้องอาจจะโกรธพี่เรื่องที่ผ่านมา” เขาขอโทษไลลาริณอีกครั้ง ว่าที่ทำลงไปทั้งหมดเพราะบทบาทของเฮดว้ากเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาถอดหัวโขนแล้วก็เป็นรุ่นพี่ธรรมดาคนหนึ่ง

“หนูเอ่อ...”

“ไม่ต้องตอบพี่ก็ได้แค่ต่อจากนี้ให้พี่จีบก็โอเคแล้ว”

“หนูไม่ชอบคนเจ้าชู้ค่ะ”

“คนเจ้าชู้เขาใช้กับผู้ชายที่จีบผู้หญิงไปเรื่อย พี่คบทีละคน” แต่คนละชั่วโมง เช้าควงอีกคนเย็นควงอีกคนก็ยังโสดมีสิทธิ์เลือกอีกเยอะ

“ตอนนี้พี่ก็โสด”

“นะ หนูต้องไปแล้วค่ะ”

“พรุ่งนี้พี่มาหาใหม่อย่าลืมฝันถึงพี่นะ” ไต้ฝุ่นมองตามร่างบางที่วิ่งเข้าหอพักไป เขาได้แต่หัวเราะในลำคออีกไม่นานหรอกต้องมาสยบแทบเท้าของเขา

Rrrrrrrrrrrrr

(พี่ไต้ฝุ่นถึงไหนแล้วคะน้ำตาลอาบน้ำรอนานแล้วนะ)

“เงี่ย.-น ก็อดทนหน่อยนะ กำลังไป”

เขาวางสายและรีบไปที่ผับทันทีเสียเวลากับตรงนี้มานานหลายชั่วโมง เขาไม่เคยขาดเรื่องบนเตียงแล้วทำไมต้องมาแกล้งทำตัวเป็นคนดีเพื่อจะจีบรุ่นน้อง

เพียะ! เพียะ!

“อ๊ะ...ซี๊ดด...ตีอีกได้มั้ยคะ” น้ำตาลสาวสวยดาวคณะร้องครางเสียงดังราวกับคนจะขาดใจ ตอนนี้ถูกไต้ฝุ่นมัดมือไว้กับหัวเตียง และตีก้นจนเกิดเสียงดัง

“ร่านดีนักนะ”

ตับ ตับ ตับ

“อ๊ะ...กรี๊ดดด”

ไต้ฝุ่นไม่สนใจว่าหญิงสาวใต้ร่างจะเป็นอย่างไร เขากระแทกเข้าออกและเร่งจังหวะเพื่อจะส่งให้ตัวเองเสร็จ ไม่นานเขาปลดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยด และโน้มตัวไปกดโทรศัพท์ที่บันทึกวิดีโอไว้

“นะ แน่ใจว่าจะไม่หลุด”

“ระดับพี่แล้ว” ไต้ฝุ่นเดินตัวเปล่าเข้าห้องน้ำ เขากดส่งคลิปลับเข้าไปในไลน์กลุ่มลับ ที่มีแต่เพื่อนๆ ของเขาเพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ว่าเขาเก็บดาวคณะได้อีกแล้ว

การถ่ายคลิปไม่ใช่รสนิยมของเขาแต่เมื่อเพื่อนท้าเขาต้องทำ ในคลิปจะเห็นแค่ภาพเคลื่นไหวของน้ำตาล ส่วนเขาเห็นแค่ครึ่งตัว ซึ่งมองอาจจะไม่รู้ว่าเป็นใคร

“สองหมื่นโอนเข้าบัญชีให้แล้ว”

“จะไม่ค้างด้วยกันเหรอคะ”

“พี่มีธุระต้องไปทำต่อ”

น้ำตาลกำหมัดไว้แน่นตอนอยากได้เธออะไรก็ดีไปหมด พอได้กันเสร็จก็ทิ้งเงินไว้ให้เหมือนเป็นผู้หญิงขายตัว

“น้ำตาลไม่ปล่อยพี่ไปแน่”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ อิจฉาตาร้อน

    “ป๊าฝุ่นขา” น้องลิสาวิ่งมาเกาะขาไต้ฝุ่นเมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามาในบ้าน น้องลิสาลูกสาวของกองทัพตอนนี้อายุได้สามขวบแล้ว เขาเห็นทีไรอยากขับฟัดตลอดแถมมันกำลังจะกลายเป็นคุณพ่อลูกสอง เพราะเมียกำลังตั้งท้อง “มาหาป๊าแม็กมา” แม็กนัสยกแขนขึ้นเด็กน้อยเห็นแบบนั้นจึงวิ่งเข้าหาและชูมือขึ้นทั้งสองข้าง ให้คนตัวโตกว่าอุ้ม “มึงจะมาทำไมก็ไม่รู้” กองทัพนั้นหวงลูกสาวมากจนพาลกับทุกคนที่เข้าใกล้ลูก “กูเอาการ์ดมาแจก” “กูก็เหมือนกัน” ทั้งแม็กนัสและไต้ฝุ่นไม่มีใครยอมใครเพราะพวกเขารอคนรักเรียนจบ กว่าจะมาถึงวันนี้แทบขาดใจ “แต่งพร้อมกัน?” “ก็ใช่นะสิแถมเมียกูยังมีลูกอยู่ในท้องต้องรีบ” ไต้ฝุ่นต้องรีบโอ้อวด ไลลาริณเพิ่งเรียนจบได้ไม่ถึงสองเดือนก็พบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เพราะเขาแอบแกะยาคุมของเธอทิ้งบางเม็ด “มึงไม่ค่อยจะอิฉากูเลย” “ต้องรีบสิครับเดี๋ยวลูกโตไม่ทันเพื่อน” แม็กนัสเงียบเพราะคนรักของตัวเองนั้นไม่ยอมมีเบบี๋ให้สักที เพราะอยากทำงานซึ่งเขานั้นก็ไม่ขัดเขาคนรักรอได้เสมอ “แล้วสาวๆ เขาไปไหน” ภรรยาของเขาก็ออกไปพบกับคนรักของเพื่อ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ คู่หมั้น

    ไต้ฝุ่นกำลังเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว หลังจากที่เขาเรียนจบงานหมั้นของเขากับไลลาริณก็ถูกจัดขึ้นที่บ้านของไลลาริณ อีกหนึ่งอย่างที่เขาไม่เคยรู้เลยคือพ่อกับแม่ของเขาเตรียมงานหมั้นไว้รอเขาแล้ว ไลลาริณก็รู้ดี เขาเพิ่งมาทราบว่าช่วงที่เขากำลังตามง้อหญิงสาว แม่ของเขาได้สู่ขอไลลาริณอย่างไม่เป็นทางการในใจอยากจะแต่งแต่ต้องรออีกสามปี เมียของเขายังเรียนไม่จบ “เหนื่อยไหมคะเดินทางมาไกลเลย” บ้านของเธออยู่ต่างจังหวัดซึ่งใช้เวลาขับรถมากกว่าแปดชั่วโมง หากช่วงเทศกาลรถจะติดหนักบางครั้งก็ใช้เวลาเดินทางมากกว่าสิบสองชั่วโมง “คิดถึงเมียจังเลย” เขากับหญิงสาวต้องห่างกันเกือบสองเดือนเพราะเขาต้องเรียนรู้งานจากพ่อของเขา ไลลาริณขอกลับมาดูแลพ่อแม่ที่บ้านในช่วงปิดเทอม วันนี้เขาจึงลางานเพื่อมารับหญิงสาวกลับกรุงเทพด้วยกัน “อุ้ยยย คนอื่น” “คืนนี้พี่ขอหลายๆ ยกได้ไหม” “เกรงใจคนที่บ้านบ้างนะคะ” “พ่อกับแม่บอกจะนอนที่โรงงาน” ก่อนจะมาถึงเขาโทรบอกพ่อกับแม่ของไลลาริณแล้ว ซึ่งพวกท่านมีงานด่วนช่วงนี้ใกล้ถึงฤดูปลูกผักทำการเกษตรออร์เดอร์ปุ๋ยจึงมากกว่าทุกครั้ง

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon บทส่งท้าย อ้อมกอดที่คิดถึง

    “ไลลา” “มีอะไรเหรอ” “เมื่อคืนนะสิเราเจอพี่ไต้ฝุ่นเมามากจนพูดไม่รู้เรื่อง เขาพร่ำเพ้อหาแต่ไลลา ขอโทษไลลาตลอดเลย” ประโยคหลังคือเขาเพิ่มเสริมไปเองจะได้ดูน่าสงสาร ช่วยขนาดนี้แล้วหากยังทำตัวแบบเดิม เขาหมดคำจะพูด “เห็นแล้วน่าสมเพชอ่ะ” “...” ณภัทรเอาเหตุการณ์ของเมื่อคืนมาเล่าให้ไลลาริณฟัง และเขายังบอกว่า เขาเล่นดนตรีที่ร้านนั้นได้เห็นสภาพเมาเป็นหมาของรุ่นพี่ทุกคืน เขานั่งสังเกตปฏิกิริยาของเธอตลอดที่พูดถึงไต้ฝุ่น“มาเล่าให้ฉันฟังทำไม”ณภัทรยิ้มๆ เพราะแววตาของไลลาริณนั้นสั่นระริกเหมือนจะเป็นห่วงไต้ฝุ่น ปากแข็งกันทั้งคู่เลยอีกคนกว่าจะรู้ใจตัวเอง อีกคนทำเป็นเก่ง“แค่บอกในฐานะเพื่อนสนิท ที่อยากจะเห็นเพื่อนมีความสุข”ไลลาริณขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจในคำพูดของเพื่อน ทำไมถึงอยากให้เธอกลับไปคืนดีกับคนเลวแบบนั้น“ไลลาคนเราก็มีผิดพลาดกันบ้าง กว่าจะรู้ใจตัวเองบางคนถึงกับต้องตายจากกันไปเลยนะ ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่อย่าผลักไสกันเลย”ไลลาริณไม่ได้โกรธเพื่อนที่พูดกับเธอแบบนั้น แต่เธอกำลังคิดตามคำพูดของณภัทร หากเธอมัวแต่โกรธเขาอยู่แบบนั้นเมื่อไรเธอจะมีความสุข22.00

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 28 อย่ายอมแพ้

    ไต้ฝุ่นเดินหน้าแสดงความจริงใจกับไลลาริณต่อ เขาทำกับหญิงสาวไว้เยอะโดนแค่นี้ถ้าอดทนไม่ได้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะให้อภัย และเชื่อว่าสำนึกผิดตัวแล้วจริงๆ “มาทำอะไร!” “พี่ซื้อข้าวมาให้ไลลาเห็นว่าเที่ยงแล้วไม่ยอมลงไปกิน” เขานั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่หน้าห้องพักอยู่นานสองนาน ก็ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะลงมา เขาเลยซื้อมาฝาก “ไม่ต้อง!” “รับไปสิเดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว” ไลลาริณมองข้าวกล่องในมือของไต้ฝุ่นจะโยนทิ้งก็เสียดายไม่น้อย เลยรับมาและสะบัดหน้าหนี เธอเดินขึ้นห้องมาและยังคงยืมมองว่าไต้ฝุ่นจะกลับตอนไหน ไม่นานรถหรูก็ขับออกไปพ้นรั้วหอพัก เขาทำแบบนี้อยู่สามวันตามมาเฝ้าเธอที่หอพัก วันไหนมีเรียนเขาก็ตามไปเฝ้าเธอที่หน้าตึก จนบางครั้งก็ถูกเพื่อนแซว ไลลาริณยังไม่ยอมคุยกับไต้ฝุ่น เธอเจ็บแล้วจำ “หนูใช่ไหมชื่อไลลาริณ” “ค่ะ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ” “ฉันวรินยุพาเป็นแม่ของไต้ฝุ่นเราไปนั่งดื่มกาแฟกันไหม?” “ค่ะ” ไลลาริณมือชื้นเหงื่อเพราะตื่นเต้นที่ได้เจอหน้าแม่ของไต้ฝุ่น และกลัวเพราะท่านต้องมีเหตุผลที่มาพบเธอต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับไต้ฝุ่น .

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 27 ไม่เหลียวแล

    ไต้ฝุ่นไม่ละความพยายามที่จะตามง้อไลลาริณไม่ว่าหญิงสาวจะไล่เขาแบบไหนเขาก็ยังหน้าด้านตามง้อ ครั้งหนึ่งเขาเสียน้ำตาให้หญิงสาวต่อหน้ารุ่นพี่ของไลลาริณ “เลิกยุ่งกับไลลาซะ! กูมองออกว่ามึงไม่ได้รักไลลา” “ขอร้องผมสิครับ” เตชินหัวเราะอย่างขบขันถือว่าไต้ฝุ่นมีความพยายามมากทีเดียว แต่เขาอยากมั่นใจอีกนิดว่าไต้ฝุ่นจะสามารถดูแลไลลาริณได้ดี “คุกเข่าสิรุ่นพี่ผู้ทระนงตัวจะทำได้ไหม” ไต้ฝุ่นลังเลไม่ใช่ว่าไม่ได้รักไลลาริณ แต่เขาไม่ไว้ใจมันแต่ตอนนี้เขาต้องทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อหญิงสาวคนเดียว ไต้ฝุ่นยอมแพ้แล้ว ขอแค่ได้หญิงสาวคืนมาอะไรเขาก็ยอม “เลิกยุ่งกับไลลา” ไต้ฝุ่นคุกเข่าลงต่อหน้าเตชิน น้ำเสียงของเขาสั่นเครือแต่บางครั้งก็แฝงไปด้วยคำสั่ง “พี่คิดยังไงกับไลลตอบมาจากความรู้สึก” เตชินไม่คิดว่าเขาจะยอมทำถึงขนาดนี้ “ฉันรักไลลาตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกตรงนี้มันก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ปากเก่งคิดว่าจะทิ้งเขาได้แต่เอาเข้าจริงมันทรมานมาก เจ็บเกือบตายที่ไลลาไม่สนใจ” ไม่ว่าจะหลับตาก็จะมีใบหน้าของไลลาริณลอยมา ช่วงที่เกิดเรื่องแรกๆ เขากินไม่ได้นอนไม่หลับเอาแต่โทษตัวเ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 26 แสดงความจริงใจ

    “พี่ชินหนูว่าเราเลิกเล่นละครกันดีกว่า” “รออีกนิดนะ” เขาดูออกว่าไต้ฝุ่นนั้นรักไลลาริณจริง แต่แค่แสดงออกไม่เป็นเลือกจะใช้คำพูดไม่ดี เพราะทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร “พี่เชื่อว่าพี่ไต้ฝุ่นเขารักไลลาให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเองสักนิด ไม่ได้เพื่อใครแต่เพื่อความสุขของไลลา” “มันทุกข์มากกว่ามั้งคะ” ที่ผ่านมาไต้ฝุ่นไม่เคยจิงใจกับเธอเลย มีเรื่องไหนบ้างที่เป็นความจริง เขาสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาทั้งนั้น “นั่นไงมาแล้วมานั่งใกล้ๆ พี่ไม่ต้องกลัว” เตชินมองคนที่เดินมาทางที่พวกเขานั่งอยู่ ไต้ฝุ่นถือช่อดอกไม้เดินมุ่งหน้าตรงมาหาไลลาริณ “พี่ให้” “ให้ผมเหรอครับขอบคุณ” เตชินเห็นใบหน้าของไต้ฝุ่นแล้วอยากจะหัวเราะ อาการไม่พอใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน “เสือก!” “แล้วให้ดอกไม้แฟนผมทำไม?” “แฟนมึงแต่เมียกู!” ไต้ฝุ่นไม่พอใจเขาโกรธที่เธอนั่งอยู่กับผู้ชายคนอื่น ตัวแทบจะนั่งตักกันได้อยู่แล้ว “พี่ไต้ฝุ่น! ต้องการอะไร” เธอที่เงียบมานานจึงพูดขึ้นมา กลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันและลงไม้ลงมือเธอไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น “พี่ให้ไลลาครับ” “ฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status