Share

Typhoon 2 คนนี้ของฉัน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-02 17:49:28

        ไต้ฝุ่นเริ่มแผนการของตัวเองทันที เรื่องแบบนี้เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เสือแบบเขาตามจีบแค่สามวันผู้หญิงก็ใจอ่อนยอมสยบแทบเท้าแล้ว

        ไต้ฝุ่นมองไปยังเป้าหมายที่นั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียว ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธอไปไหนกันหมดเขาไม่รอ ที่จะเดินเข้าไปทักทาย

        “พี่ขอโทษนะครับไม่รู้ว่าน้องมีโรคประจำตัว”

        “คะ?”

        “พี่ซื้อมาฝากแทนคำขอโทษ”

        ไลลาริณมองแก้วน้ำในมือของรุ่นพี่ที่ยื่นมาให้เธอด้วยความสงสัย ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำตัวแปลกไป ด้วยความที่ไม่อยากปฏิเสธจึงยอมรับน้ำมาถือไว้

        “ขอบคุณนะคะ”

        “เย็นนี้มีซ้อมเชียร์อีกน่าจะเลิกดึก เราไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่” อ่อยขนาดนี้แล้วต้องมีหวั่นไหวบ้าง

        “เย็นนี้เหรอคะคงไม่...”

        “พาเพื่อนน้องไปด้วยก็ได้ครับพี่เลี้ยงเอง” ขั้นตอนแรกคือทำให้เธอไว้ใจและมองเห็นว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงแม้จะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษก็ตาม

        “ไลลา! ขอโทษที่มาช้า”

        ริสาเห็นว่ารุ่นพี่ปีสี่ยืนคุยกับเพื่อนจึงรีบวิ่งเข้ามา กลัวว่าเพื่อนจะถูกรังแกอีก

        “เย็นนี้เจอกันนะครับ ไม่ไปพี่เสียใจแย่เลย” ไต้ฝุ่นทำหน้าเศร้า เพื่อให้เธอเห็นใจและสงสารก่อนจะเดินจากไป

        “ไปไหนกันหรือฉันฟังผิด”

        “พี่เขามาขอโทษนะและชวนแกกับฉันไปกินข้าวเย็นนี้เพื่อเป็นการขอโทษ”

        “ไปดิ! ของฟรีแบบนี้ริสาชอบ” เข้ามาอยู่ในเมืองหลวงข้าวของแพงไปหมด เมื่อมีคนอาสาเลี้ยงข้าวเธอจะปฏิเสธได้อย่างไร

        “เอ๊ะ..นั่นของพี่เขาใช่มั้ย?”

        “อืม” ไลลาริณพยักหน้า

        “อย่าเพิ่งกินเดี๋ยวโดนของ” ริสาหยิบแก้วน้ำขึ้นมาและลอดใต้หว่างขาสามรอบ ก่อนจะยื่นให้เพื่อน

        “สาวๆ ใกล้ถึงเวลาแล้ว”

        “ไอ้น่านเย็นนี้คงไปกินหมูทะกับแกไม่ได้แล้ววะ พอดีมีหนุ่มหล่อเขาอาสาจะเลี้ยงข้าว”

        “ใครเหรอ” น่านฟ้ามองใบหน้าของไลลาริณ เขาไม่สนใจว่าริสาจะไปกับใครแต่เขาสนใจอีกคนมากกว่า

        “พี่ไต้ฝุ่นสุดหล่อชวนไลลาไปกินข้าว”

        “ไลลาจะไปกับเขาเหรอ” น่านฟ้าทำหน้าเศร้า

        “เราก็ไปด้วยกันหมดนี้แหละ”

        หลังจากซ้อมเสร็จทั้งสามจึงไปร้านอาหารที่ไต้ฝุ่นนัดไว้ พอไปถึงเธอเห็นเขากำลังนั่งรออยู่แล้ว ทั้งสามคนรู้สึกเกร็งมากเพราะทุกสายตาจับจ้องมาที่พวกเธอ

        “ไปนั่งตรงนั้นสิ” ไต้ฝุ่นเรียกให้ไลลาริณมานั่งข้างกายเขา และไล่น่านฟ้าให้ไปนั่งฝั่งตรงข้ามเขาแทน แค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเขามีคู่แข่ง

        “พี่ไม่รู้ว่าพวกน้องชอบทานอะไรเลยสั่งมาเยอะหน่อย”

“ขอบคุณมากนะคะพี่ไต้ฝุ่น” ริสาลงมือทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ต่างจากไลลาริณที่เหมือนจะเกร็งไปหมด

“ไม่อร่อยเหรอครับ”

“อร่อยค่ะขอบคุณพี่มากนะคะ” ไลลาริณเอ่ยขอบคุณเขาเบาๆ ทั้งสองคุยกันเหมือนว่าอยู่กันแค่สองคน

“ลองกินปลาแซลมอนร้านนี้อร่อย”

“ไลลาแพ้ปลาแซลมอนไม่ใช่เหรอ” น่านฟ้าจำได้ว่าเพื่อนแพ้อะไรบ้าง จึงร้องทักขึ้นมาทำให้เขาได้รับสายตาที่ไม่พอใจจากรุ่นพี่

“พี่ไม่รู้ว่าน้องกินไม่ได้”

“เดี๋ยวเรากินให้เอง” น่านฟ้าสลับจานของตัวเองกับไลลาริณ เพราะยังไม่ได้ตักอะไรใส่จานส่วนปลาแซลมอนเขาจะกินเอง

“ขอบคุณนะ”

ไต้ฝุ่นรู้สึกอึดอัดจึงขอตัวออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกร้าน ทีแรกคิดว่าไลลาริณคงจะง่าย แต่เอาเข้าจริงๆ ดันมีคนเข้ามาสกัดดาวรุ่งของเขา

(Typhoon : แม่ง! กูมีคู่แข่งวะมันทำคะแนนได้ดีด้วย) เขากดส่งเข้าไปในไลน์กลุ่ม

(Maxnus : ไหนว่าเอาอยู่)

(Kongthap : เหลืออีก 6 วันมึงเตรียมตัวเลย)

ไต้ฝุ่นอัดบุหรี่เข้าปอดและพ่นควันออกมา ดูเหมือนแผนการครั้งนี้นั้นไม่ง่ายเลย ไลลาริณไม่หลงเสน่ห์ของเขาและไม่มีท่าทีว่าจะเล่นด้วย

“จะจีบไลลารู้มั้ยว่าเขาแพ้อะไรบ้างที่สำคัญไลลาไม่ชอบคนสูบบุหรี่”

“รู้ดีจริงนะ เป็นพ่อเขาหรือไง” จะจีบผู้หญิงสักคนทำไมเขาต้องเลิกในสิ่งที่ตัวเองชอบด้วย เขาติดเที่ยวติดเหล้าติดบุหรี่ที่สำคัญติด H_ ด้วย

“ไม่ว่ารุ่นพี่คิดจะทำอะไรหยุดเถอะครับ”

“กลัวว่าไลลาจะหันมาชอบพี่เหรอน้อง เรามันคนละระดับกันอย่าคิดจะแข่งอะไรกับพี่เลย” ไต้ฝุ่นตบบ่ารุ่นน้องและทิ้งก้นบุหรี่ลง

“เขาจีบแกแน่ๆ เลย”

“อย่าพูดแบบนี้นะริสาเดี๋ยวคนอื่นมาได้ยิน ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าพี่เขาเป็นคนแบบไหน”

“นั้นแกก็อย่าหลงเสน่ห์เขาพอ”

ไลลาริณส่ายหน้าอย่างไรเธอก็ไม่มีวันตกหลุมเขาแน่ สักพักสองหนุ่มก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ไต้ฝุ่นอาสาจะไปส่งสองสาวเองเพราะตอนนี้ดึกมากแล้ว

“ตกลงค่ะ” ริสาตอบแทนเพื่อน

“น่านกลับดีๆ นะ” ไลลาริณหันไปโบกมือลาเพื่อน และยอมให้ไต้ฝุ่นไปส่งที่หอพัก

ไม่นานรถหรูก็แล่นเข้ามาจอดในลานจอดรถ หอพักของไลลาริณถือว่าเล็กมากเมื่อเทียบกับเพ้นต์เฮาส์สุดหรูราคาหลายสิบล้านของเขา

“หนูไปแล้วนะคะ”

“ไลลาครับ...มีแฟนหรือยัง”

“คะ?” เธอตกใจที่เขาถามออกมา ดีนะที่ริสาลงจากรถไปก่อนแล้ว

“พี่ชอบน้องนะครับถ้าไม่มีแฟนพี่จะขอจีบได้มั้ย น้องอาจจะโกรธพี่เรื่องที่ผ่านมา” เขาขอโทษไลลาริณอีกครั้ง ว่าที่ทำลงไปทั้งหมดเพราะบทบาทของเฮดว้ากเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาถอดหัวโขนแล้วก็เป็นรุ่นพี่ธรรมดาคนหนึ่ง

“หนูเอ่อ...”

“ไม่ต้องตอบพี่ก็ได้แค่ต่อจากนี้ให้พี่จีบก็โอเคแล้ว”

“หนูไม่ชอบคนเจ้าชู้ค่ะ”

“คนเจ้าชู้เขาใช้กับผู้ชายที่จีบผู้หญิงไปเรื่อย พี่คบทีละคน” แต่คนละชั่วโมง เช้าควงอีกคนเย็นควงอีกคนก็ยังโสดมีสิทธิ์เลือกอีกเยอะ

“ตอนนี้พี่ก็โสด”

“นะ หนูต้องไปแล้วค่ะ”

“พรุ่งนี้พี่มาหาใหม่อย่าลืมฝันถึงพี่นะ” ไต้ฝุ่นมองตามร่างบางที่วิ่งเข้าหอพักไป เขาได้แต่หัวเราะในลำคออีกไม่นานหรอกต้องมาสยบแทบเท้าของเขา

Rrrrrrrrrrrrr

(พี่ไต้ฝุ่นถึงไหนแล้วคะน้ำตาลอาบน้ำรอนานแล้วนะ)

“เงี่ย.-น ก็อดทนหน่อยนะ กำลังไป”

เขาวางสายและรีบไปที่ผับทันทีเสียเวลากับตรงนี้มานานหลายชั่วโมง เขาไม่เคยขาดเรื่องบนเตียงแล้วทำไมต้องมาแกล้งทำตัวเป็นคนดีเพื่อจะจีบรุ่นน้อง

เพียะ! เพียะ!

“อ๊ะ...ซี๊ดด...ตีอีกได้มั้ยคะ” น้ำตาลสาวสวยดาวคณะร้องครางเสียงดังราวกับคนจะขาดใจ ตอนนี้ถูกไต้ฝุ่นมัดมือไว้กับหัวเตียง และตีก้นจนเกิดเสียงดัง

“ร่านดีนักนะ”

ตับ ตับ ตับ

“อ๊ะ...กรี๊ดดด”

ไต้ฝุ่นไม่สนใจว่าหญิงสาวใต้ร่างจะเป็นอย่างไร เขากระแทกเข้าออกและเร่งจังหวะเพื่อจะส่งให้ตัวเองเสร็จ ไม่นานเขาปลดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยด และโน้มตัวไปกดโทรศัพท์ที่บันทึกวิดีโอไว้

“นะ แน่ใจว่าจะไม่หลุด”

“ระดับพี่แล้ว” ไต้ฝุ่นเดินตัวเปล่าเข้าห้องน้ำ เขากดส่งคลิปลับเข้าไปในไลน์กลุ่มลับ ที่มีแต่เพื่อนๆ ของเขาเพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ว่าเขาเก็บดาวคณะได้อีกแล้ว

การถ่ายคลิปไม่ใช่รสนิยมของเขาแต่เมื่อเพื่อนท้าเขาต้องทำ ในคลิปจะเห็นแค่ภาพเคลื่นไหวของน้ำตาล ส่วนเขาเห็นแค่ครึ่งตัว ซึ่งมองอาจจะไม่รู้ว่าเป็นใคร

“สองหมื่นโอนเข้าบัญชีให้แล้ว”

“จะไม่ค้างด้วยกันเหรอคะ”

“พี่มีธุระต้องไปทำต่อ”

น้ำตาลกำหมัดไว้แน่นตอนอยากได้เธออะไรก็ดีไปหมด พอได้กันเสร็จก็ทิ้งเงินไว้ให้เหมือนเป็นผู้หญิงขายตัว

“น้ำตาลไม่ปล่อยพี่ไปแน่”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ อิจฉาตาร้อน

    “ป๊าฝุ่นขา” น้องลิสาวิ่งมาเกาะขาไต้ฝุ่นเมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามาในบ้าน น้องลิสาลูกสาวของกองทัพตอนนี้อายุได้สามขวบแล้ว เขาเห็นทีไรอยากขับฟัดตลอดแถมมันกำลังจะกลายเป็นคุณพ่อลูกสอง เพราะเมียกำลังตั้งท้อง “มาหาป๊าแม็กมา” แม็กนัสยกแขนขึ้นเด็กน้อยเห็นแบบนั้นจึงวิ่งเข้าหาและชูมือขึ้นทั้งสองข้าง ให้คนตัวโตกว่าอุ้ม “มึงจะมาทำไมก็ไม่รู้” กองทัพนั้นหวงลูกสาวมากจนพาลกับทุกคนที่เข้าใกล้ลูก “กูเอาการ์ดมาแจก” “กูก็เหมือนกัน” ทั้งแม็กนัสและไต้ฝุ่นไม่มีใครยอมใครเพราะพวกเขารอคนรักเรียนจบ กว่าจะมาถึงวันนี้แทบขาดใจ “แต่งพร้อมกัน?” “ก็ใช่นะสิแถมเมียกูยังมีลูกอยู่ในท้องต้องรีบ” ไต้ฝุ่นต้องรีบโอ้อวด ไลลาริณเพิ่งเรียนจบได้ไม่ถึงสองเดือนก็พบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เพราะเขาแอบแกะยาคุมของเธอทิ้งบางเม็ด “มึงไม่ค่อยจะอิฉากูเลย” “ต้องรีบสิครับเดี๋ยวลูกโตไม่ทันเพื่อน” แม็กนัสเงียบเพราะคนรักของตัวเองนั้นไม่ยอมมีเบบี๋ให้สักที เพราะอยากทำงานซึ่งเขานั้นก็ไม่ขัดเขาคนรักรอได้เสมอ “แล้วสาวๆ เขาไปไหน” ภรรยาของเขาก็ออกไปพบกับคนรักของเพื่อ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ คู่หมั้น

    ไต้ฝุ่นกำลังเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว หลังจากที่เขาเรียนจบงานหมั้นของเขากับไลลาริณก็ถูกจัดขึ้นที่บ้านของไลลาริณ อีกหนึ่งอย่างที่เขาไม่เคยรู้เลยคือพ่อกับแม่ของเขาเตรียมงานหมั้นไว้รอเขาแล้ว ไลลาริณก็รู้ดี เขาเพิ่งมาทราบว่าช่วงที่เขากำลังตามง้อหญิงสาว แม่ของเขาได้สู่ขอไลลาริณอย่างไม่เป็นทางการในใจอยากจะแต่งแต่ต้องรออีกสามปี เมียของเขายังเรียนไม่จบ “เหนื่อยไหมคะเดินทางมาไกลเลย” บ้านของเธออยู่ต่างจังหวัดซึ่งใช้เวลาขับรถมากกว่าแปดชั่วโมง หากช่วงเทศกาลรถจะติดหนักบางครั้งก็ใช้เวลาเดินทางมากกว่าสิบสองชั่วโมง “คิดถึงเมียจังเลย” เขากับหญิงสาวต้องห่างกันเกือบสองเดือนเพราะเขาต้องเรียนรู้งานจากพ่อของเขา ไลลาริณขอกลับมาดูแลพ่อแม่ที่บ้านในช่วงปิดเทอม วันนี้เขาจึงลางานเพื่อมารับหญิงสาวกลับกรุงเทพด้วยกัน “อุ้ยยย คนอื่น” “คืนนี้พี่ขอหลายๆ ยกได้ไหม” “เกรงใจคนที่บ้านบ้างนะคะ” “พ่อกับแม่บอกจะนอนที่โรงงาน” ก่อนจะมาถึงเขาโทรบอกพ่อกับแม่ของไลลาริณแล้ว ซึ่งพวกท่านมีงานด่วนช่วงนี้ใกล้ถึงฤดูปลูกผักทำการเกษตรออร์เดอร์ปุ๋ยจึงมากกว่าทุกครั้ง

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon บทส่งท้าย อ้อมกอดที่คิดถึง

    “ไลลา” “มีอะไรเหรอ” “เมื่อคืนนะสิเราเจอพี่ไต้ฝุ่นเมามากจนพูดไม่รู้เรื่อง เขาพร่ำเพ้อหาแต่ไลลา ขอโทษไลลาตลอดเลย” ประโยคหลังคือเขาเพิ่มเสริมไปเองจะได้ดูน่าสงสาร ช่วยขนาดนี้แล้วหากยังทำตัวแบบเดิม เขาหมดคำจะพูด “เห็นแล้วน่าสมเพชอ่ะ” “...” ณภัทรเอาเหตุการณ์ของเมื่อคืนมาเล่าให้ไลลาริณฟัง และเขายังบอกว่า เขาเล่นดนตรีที่ร้านนั้นได้เห็นสภาพเมาเป็นหมาของรุ่นพี่ทุกคืน เขานั่งสังเกตปฏิกิริยาของเธอตลอดที่พูดถึงไต้ฝุ่น“มาเล่าให้ฉันฟังทำไม”ณภัทรยิ้มๆ เพราะแววตาของไลลาริณนั้นสั่นระริกเหมือนจะเป็นห่วงไต้ฝุ่น ปากแข็งกันทั้งคู่เลยอีกคนกว่าจะรู้ใจตัวเอง อีกคนทำเป็นเก่ง“แค่บอกในฐานะเพื่อนสนิท ที่อยากจะเห็นเพื่อนมีความสุข”ไลลาริณขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจในคำพูดของเพื่อน ทำไมถึงอยากให้เธอกลับไปคืนดีกับคนเลวแบบนั้น“ไลลาคนเราก็มีผิดพลาดกันบ้าง กว่าจะรู้ใจตัวเองบางคนถึงกับต้องตายจากกันไปเลยนะ ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่อย่าผลักไสกันเลย”ไลลาริณไม่ได้โกรธเพื่อนที่พูดกับเธอแบบนั้น แต่เธอกำลังคิดตามคำพูดของณภัทร หากเธอมัวแต่โกรธเขาอยู่แบบนั้นเมื่อไรเธอจะมีความสุข22.00

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 28 อย่ายอมแพ้

    ไต้ฝุ่นเดินหน้าแสดงความจริงใจกับไลลาริณต่อ เขาทำกับหญิงสาวไว้เยอะโดนแค่นี้ถ้าอดทนไม่ได้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะให้อภัย และเชื่อว่าสำนึกผิดตัวแล้วจริงๆ “มาทำอะไร!” “พี่ซื้อข้าวมาให้ไลลาเห็นว่าเที่ยงแล้วไม่ยอมลงไปกิน” เขานั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่หน้าห้องพักอยู่นานสองนาน ก็ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะลงมา เขาเลยซื้อมาฝาก “ไม่ต้อง!” “รับไปสิเดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว” ไลลาริณมองข้าวกล่องในมือของไต้ฝุ่นจะโยนทิ้งก็เสียดายไม่น้อย เลยรับมาและสะบัดหน้าหนี เธอเดินขึ้นห้องมาและยังคงยืมมองว่าไต้ฝุ่นจะกลับตอนไหน ไม่นานรถหรูก็ขับออกไปพ้นรั้วหอพัก เขาทำแบบนี้อยู่สามวันตามมาเฝ้าเธอที่หอพัก วันไหนมีเรียนเขาก็ตามไปเฝ้าเธอที่หน้าตึก จนบางครั้งก็ถูกเพื่อนแซว ไลลาริณยังไม่ยอมคุยกับไต้ฝุ่น เธอเจ็บแล้วจำ “หนูใช่ไหมชื่อไลลาริณ” “ค่ะ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ” “ฉันวรินยุพาเป็นแม่ของไต้ฝุ่นเราไปนั่งดื่มกาแฟกันไหม?” “ค่ะ” ไลลาริณมือชื้นเหงื่อเพราะตื่นเต้นที่ได้เจอหน้าแม่ของไต้ฝุ่น และกลัวเพราะท่านต้องมีเหตุผลที่มาพบเธอต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับไต้ฝุ่น .

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 27 ไม่เหลียวแล

    ไต้ฝุ่นไม่ละความพยายามที่จะตามง้อไลลาริณไม่ว่าหญิงสาวจะไล่เขาแบบไหนเขาก็ยังหน้าด้านตามง้อ ครั้งหนึ่งเขาเสียน้ำตาให้หญิงสาวต่อหน้ารุ่นพี่ของไลลาริณ “เลิกยุ่งกับไลลาซะ! กูมองออกว่ามึงไม่ได้รักไลลา” “ขอร้องผมสิครับ” เตชินหัวเราะอย่างขบขันถือว่าไต้ฝุ่นมีความพยายามมากทีเดียว แต่เขาอยากมั่นใจอีกนิดว่าไต้ฝุ่นจะสามารถดูแลไลลาริณได้ดี “คุกเข่าสิรุ่นพี่ผู้ทระนงตัวจะทำได้ไหม” ไต้ฝุ่นลังเลไม่ใช่ว่าไม่ได้รักไลลาริณ แต่เขาไม่ไว้ใจมันแต่ตอนนี้เขาต้องทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อหญิงสาวคนเดียว ไต้ฝุ่นยอมแพ้แล้ว ขอแค่ได้หญิงสาวคืนมาอะไรเขาก็ยอม “เลิกยุ่งกับไลลา” ไต้ฝุ่นคุกเข่าลงต่อหน้าเตชิน น้ำเสียงของเขาสั่นเครือแต่บางครั้งก็แฝงไปด้วยคำสั่ง “พี่คิดยังไงกับไลลตอบมาจากความรู้สึก” เตชินไม่คิดว่าเขาจะยอมทำถึงขนาดนี้ “ฉันรักไลลาตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกตรงนี้มันก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ปากเก่งคิดว่าจะทิ้งเขาได้แต่เอาเข้าจริงมันทรมานมาก เจ็บเกือบตายที่ไลลาไม่สนใจ” ไม่ว่าจะหลับตาก็จะมีใบหน้าของไลลาริณลอยมา ช่วงที่เกิดเรื่องแรกๆ เขากินไม่ได้นอนไม่หลับเอาแต่โทษตัวเ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 26 แสดงความจริงใจ

    “พี่ชินหนูว่าเราเลิกเล่นละครกันดีกว่า” “รออีกนิดนะ” เขาดูออกว่าไต้ฝุ่นนั้นรักไลลาริณจริง แต่แค่แสดงออกไม่เป็นเลือกจะใช้คำพูดไม่ดี เพราะทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร “พี่เชื่อว่าพี่ไต้ฝุ่นเขารักไลลาให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเองสักนิด ไม่ได้เพื่อใครแต่เพื่อความสุขของไลลา” “มันทุกข์มากกว่ามั้งคะ” ที่ผ่านมาไต้ฝุ่นไม่เคยจิงใจกับเธอเลย มีเรื่องไหนบ้างที่เป็นความจริง เขาสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาทั้งนั้น “นั่นไงมาแล้วมานั่งใกล้ๆ พี่ไม่ต้องกลัว” เตชินมองคนที่เดินมาทางที่พวกเขานั่งอยู่ ไต้ฝุ่นถือช่อดอกไม้เดินมุ่งหน้าตรงมาหาไลลาริณ “พี่ให้” “ให้ผมเหรอครับขอบคุณ” เตชินเห็นใบหน้าของไต้ฝุ่นแล้วอยากจะหัวเราะ อาการไม่พอใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน “เสือก!” “แล้วให้ดอกไม้แฟนผมทำไม?” “แฟนมึงแต่เมียกู!” ไต้ฝุ่นไม่พอใจเขาโกรธที่เธอนั่งอยู่กับผู้ชายคนอื่น ตัวแทบจะนั่งตักกันได้อยู่แล้ว “พี่ไต้ฝุ่น! ต้องการอะไร” เธอที่เงียบมานานจึงพูดขึ้นมา กลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันและลงไม้ลงมือเธอไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น “พี่ให้ไลลาครับ” “ฉ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status