แชร์

บทที่ 34

ผู้เขียน: กากบาทเย่
“คุณหนู คุณหนูเจียงจากจวนกว่างผิงโหวมาถึงแล้วเจ้าค่ะ”

เจินจูเดินเข้ามา เบื้องหลังมีหญิงสาวโฉมงามในชุดกระโปรงยาวสีเหลืองขนนกกระจิบติดตามเข้ามาด้วย

ยามที่นางได้เห็นเซวียหว่านอี้ ก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

จากนั้นจึงรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ พินิจพิเคราะห์อีกฝ่ายอย่างละเอียด

“เจ้ากับท่านป้าช่างเหมือนกันเหลือเกิน”

เมื่อได้รับรู้ว่าคุณหนูทั้งสองแห่งจวนตระกูลเซวียถูกอนุภรรยาสับเปลี่ยนตัว ญาติผู้น้องที่นางเรียกหามาหลายปีกลับกลายเป็นตัวปลอม ทว่าบุตรีสายรองที่ไร้ตัวตนผู้นั้นกลับกลายเป็นญาติผู้น้องตัวจริงของนาง

เจียงหมิ่นไหนเลยจะนั่งติดที่ได้

นี่ปะไร นางจึงรีบรุดมายังจวนตระกูลเซวี่ยในทันที

นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ

“ก่อนหน้านี้เหตุใดข้าจึงไม่ทันสังเกตมาก่อนเลย”

นางกังขายิ่งนัก

เซวียหว่านอี้ยิ้มกล่าว “พี่หญิง เชิญนั่งเจ้าค่ะ”

ทั้งสองนั่งลงที่เตียงหลัวฮั่น ผ้าม่านโปร่งบางพลิ้วไหวขนาบข้าง เบาะรองนั่งผ้าต่วนสีเขียวหยกวารีดูสดชื่นสบายตา งดงามจับใจยิ่งนัก

นอกหน้าต่างอิงแอบด้วยสระบัว น้ำใสระยิบระยับล้อแสงตะวันอันสดใส

กิ่งต้นอิงฮวายื่นล้ำเข้ามาครึ่งบานหน้าต่าง ยามกลีบดอกร่วงหล่นเข้ามาบ้างเป็นครั้งครา ยิ่งเพ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 100

    ธรรมเนียมในยุคสมัยนี้มิได้เข้มงวดต่อสตรีมากนักพวกนางสามารถออกนอกบ้านได้อย่างอิสระ หรือจะนัดแนะสหายชายหญิงไปท่องเที่ยวชมธรรมชาติก็ย่อมทำได้ฝ่าบาทองค์ปัจจุบันทรงเป็นกษัตริย์ผู้รักษาบ้านเมืองได้เป็นอย่างดี ทรงปกครองด้วยความเมตตาโอบอ้อมอารี มิใช่ทรราชผู้โหดเหี้ยมอำมหิตแม้จะเป็นสมรสพระราชทาน แต่หากหลังแต่งงานไปแล้ว เซวียหมิงเฟยไม่มีความสุข แล้วบอกกล่าวแก่เย่จั๋ว คาดว่าเขาคงไม่บีบบังคับรั้งตัวนางไว้เป็นแน่ตระกูลเย่ จงรักภักดีต่อราชวงศ์อวิ๋นอย่างที่สุดต่อราษฎรก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อน ยิ่งเรื่องใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มเหงรังแกผู้อ่อนแอนั้นยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้ชื่นชอบลาภยศและอำนาจวาสนา มิใช่เรื่องผิดเซวียหว่านอี้เองก็ชอบเช่นกันโศกนาฏกรรมในชีวิตของนาง เซวียหมิงเฟยถือเป็นชนวนเหตุ แต่ก็มิได้มีเจตนานางจึงไม่นึกแค้นเคืองเซวียหมิงเฟยศัตรูที่แท้จริง มีเพียงคนเดียวฉู่ยวนหาว่านางยึดครองตำแหน่งฮูหยินฉู่ ทำให้เขาไม่อาจครองคู่กับหญิงคนรักงั้นหรือ?จนเป็นเหตุให้เซวียหมิงเฟยต้องตายอย่างอนาถงั้นหรือ?คิดว่านางโง่เขลาจนมองเจตนาที่แท้จริงของฉู่ยวนไม่ออกหรือไร?ก็แค่สิบปีที่ตรากตรำทำงานหน

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 99

    “หากจะว่ากันตามจริง ก็ถือได้ว่าเป็นคนที่ฮูหยินผู้เฒ่าอบรมสั่งสอนมากับมือ”“เรื่องที่กล้าก่อขึ้นในตอนนั้น คิดดูแล้วคงมิได้มีเจตนา”ฉู่ยวนมิได้เอ่ยสิ่งใด สีหน้าเรียบเฉยจนอ่านไม่ออกทว่าเซวียมู่เจาหาได้คิดเห็นเช่นนั้นมิได้มีเจตนาหรือ?การสับเปลี่ยนทารกสองคน หาใช่การตัดสินใจเพียงชั่ววูบ หากแต่ต้องลอบซื้อตัวหมอตำแยและบ่าวไพร่ในจวนมิใช่เรื่องที่จะทำสำเร็จได้ในคราวเดียวเห็นได้ชัดว่าความคิดนี้ของอนุชิว ก่อตัวขึ้นมานานแล้วมิหนำซ้ำยังต้องใจเหี้ยม คอยจับตาดูเรือนหลักตลอดเวลา เพื่อเร่งให้คลอดในวันเดียวกับนายหญิงช่างลำเอียงยิ่งนักฉู่ยวนหาได้ใส่ใจเรื่องพรรค์นี้ สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงเซวียหมิงเฟยเท่านั้นหากจะให้พูดกันตามตรง เขาอยากให้อนุชิวตายเสียด้วยซ้ำการมี “แม่ยาย” เช่นนี้ รังแต่จะไร้ประโยชน์ต่อตัวเขา“โทษทัณฑ์ของนางทางศาลาว่าการเมืองหลวงเป็นผู้ตัดสิน ฝ่าบาทเองก็ทรงรับทราบแล้ว”น้ำเสียงของเซวียฉงเจือแววเสียดาย “ช่วยเอาไว้ไม่ได้”ก่อนหน้านี้เคยคิดจะหาคนมารับโทษตายแทนอนุชิว แต่ก็มิได้ลงมือเป็นขุนนางในราชสำนัก ใครบ้างเล่าจะไร้ศัตรูทางการเมืองเมื่อเทียบกับเส้นทางขุนนางแล้ว อน

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 98

    คุณหนูกลับบ้านเดิมฟ้ายังมิทันสาง บ่าวไพร่ในจวนสกุลเซวียต่างก็ลุกขึ้นมาตระเตรียมงานกันอย่างขะมักเขม้นณ จวนสกุลฉู่ สามีภรรยาใหม่เพิ่งจะตื่นนอน“ท่านพี่”เซวียหมิงเฟยมองดูฉู่ยวน “ท่านดูอ่อนเพลียยิ่งนัก สองวันนี้พักผ่อนไม่เพียงพอหรือเจ้าคะ?”แววตาของเขาหม่นหมอง ใบหน้าหล่อเหลานั้นฉายแววเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัดฉู่ยวนส่ายหน้า “ไม่เป็นไร ช่วงนี้งานที่ที่ว่าการค่อนข้างรัดตัว วันนี้หลังจากพาเจ้ากลับไปเยี่ยมบ้านเดิมแล้ว รีบเข้านอนสักหน่อยก็คงดีขึ้น”เขาไม่อาจเอ่ยปากบอกนางได้ว่า ระยะนี้เขามักถูกฝันร้ายตามหลอกหลอนมิหนำซ้ำฝันร้ายเหล่านั้นแม้ดูเหมือนไร้ที่มาที่ไป แต่กลับปะติดปะต่อกันได้อย่างน่าประหลาดคนในไห คือสตรีนางหนึ่งสตรีที่ถูกตัดลิ้น ควักลูกตา ทำลายแก้วหู และตัดแขนขาจนกุดด้วนทว่าในความฝันเขากลับรับรู้ได้ว่า สตรีผู้นี้คือ “ภรรยา” ของเขาฉู่ยวนย่อมมิใช่วิญญูชนผู้มีจิตใจใสสะอาดบริสุทธิ์ แต่ก็มิได้มีจิตใจอำมหิตถึงเพียงนั้นเช่นนั้นแล้ว “ภรรยา” ที่มีสภาพเป็นมนุษย์หมูในฝัน แท้จริงแล้วถูกผู้ใดทำร้ายกันแน่?ณ เรือนฮูหยินผู้เฒ่า“ตระกูลเราเพิ่งจะเริ่มลืมตาอ้าปากได้ ของมีค่าจึงมีไม

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 97

    “มาแล้วรึ” เซี่ยจวิ้นซึ่งนั่งหันหน้าไปทางพวกเขาแย้มยิ้มบาง ๆเซวียมู่เจาหันกลับไปมองน้องสาว “ปล่อยให้ข้ารอเสียนาน ไม่นึกเลยว่าจะถูกรั้งตัวให้อยู่รับมื้อเที่ยงในวังด้วย”“เจ้าค่ะ” เซวียหว่านอี้กล่าวว่า “พระนางทรงชี้แนะ ข้าได้รับความรู้มาไม่น้อยเลยเจ้าค่ะ”เซวียมู่เจาลุกขึ้นยืน พลางบิดกายคลายความเมื่อย “ท่านซื่อจื่อ วันนี้คงต้องพอแค่นี้ก่อน พี่น้องเราต้องขอตัวกลับจวนแล้ว”พอเซี่ยเหลียวเหลียวได้ยินก็ทำท่าจะเอ่ยท้วง ทว่ากลับถูกพี่ชายเอื้อมมือมาปิดปากเอาไว้เสียก่อน“ทั้งสองเดินทางปลอดภัย”เมื่อเห็นทั้งสองเดินตามบ่าวรับใช้คนสนิทของเซี่ยจวิ้นออกไปแล้ว เซี่ยเหลียวเหลียวจึงแกะมือพี่ชายออก“ท่านพี่ น่าชังนัก”นางยังไม่ได้ร่ำลาพี่หญิงเซวียเลยนะเซี่ยจวิ้นถึงรู้ตัวว่าเข้าใจน้องสาวผิด จึงรีบก้มตัวลงขอโทษ “เอาล่ะ ๆ เป็นความผิดของพี่เอง วันพรุ่งนี้บุตรีตระกูลเซวียต้องกลับไปเยี่ยมบ้านเดิม วันนี้พวกเขาจึงต้องรีบกลับจวนไปเตรียมตัว ไว้วันหน้าค่อยเชิญมาใหม่เถิด”……“เพล้ง——”จอกชาถูกขว้างออกไปอย่างแรง กระทบพื้นแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆเซวียหมิงเฟยเดือดดาลยิ่งนักชาติก่อนตอนนางได้รับเรียกตัวเข้า

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 96

    หลังจากกล่าวลาองค์รัชทายาทและเดินทางออกจากวังหลวงแล้ว นางก็ขึ้นรถม้ามุ่งหน้าไปยังจวนอ๋องมู่จวนอ๋องมู่ตั้งอยู่ติดกับพระราชวัง เพียงแค่มีถนนกั้นกลางเท่านั้นทั้งยังกินอาณาบริเวณกว้างขวาง โอ่อ่าหรูหรายิ่งนักสมกับที่เป็นที่ประทับของน้องชายร่วมอุทรของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันแม้เขากับพระชายามู่จ้าวซื่อจะรักใคร่กลมเกลียว ทว่าน่าเสียดายที่ในชาติก่อน หลังจากพระชายามู่สิ้นใจ อ๋องมู่ก็รีบแต่งงานใหม่ทันที มิหนำซ้ำยังถูกภรรยาใหม่เป่าหูอยู่ทุกค่ำคืน จนเปลี่ยนไปเข้าพวกกับองค์ชายห้าในที่สุดเล่าลือกันว่า สมัยหนุ่มอ๋องมู่เคยมีใจให้คุณหนูรองตระกูลหรง และตามเกี้ยวพาราสีอย่างหนักทว่าคุณหนูรองตระกูลหรงมีชายในดวงใจอยู่แล้ว เพื่อตัดรำคาญไม่ให้อ๋องมู่ตามตอแย นางจึงรีบแลกเทียบชะตากับฝ่ายชาย และแต่งงานออกไปไกลถึงซางโจวหลังออกเรือนไปหลายปี นางกลับมาเพียงครั้งเดียวนั่นคือตอนที่ฮูหยินผู้เฒ่าแห่งจวนหนิงกั๋วกงสิ้นใจ จึงจำต้องกลับมาแม้ปัจจุบันอ๋องมู่กับพระชายาจะรักใคร่กัน แต่ความเจ็บปวดจากการสูญเสียรักแรก อาจยังคงฝังลึกในใจยากจะลืมเลือนด้วยเหตุนี้ อ๋องมู่จึงมิได้สนิทสนมกลมเกลียวกับฮองเฮาหรงและองค์รัชทายา

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 95

    กระทั่ง เจียงหนิงอันก็ถูกนับรวมอยู่ในผู้คนเหล่านี้ด้วยช่วงก่อนหน้านี้ เจียงหนิงอันเข้าวัง ทูลถามฮองเฮาว่าขอยกเลิกงานแต่งกับจวนเจิ้นกั๋วกงได้หรือไม่คิดดูแล้วนางคงนึกเสียใจจริง ๆมิเช่นนั้นจะกล่าววาจาไม่ไตร่ตรองเช่นนี้ออกมาได้อย่างไรสมรสพระราชทาน จะยกเลิกได้อย่างไรระหว่างที่สนทนากันอยู่นั้น สาวน้อยเกล้าผมทรงซวงยานางหนึ่งก็เดินเข้ามาจากด้านนอก เบื้องหลังมีนางกำนัลติดตามมาอีกสองนาง“เสด็จแม่ ท่านแม่...”เด็กสาวก้าวเข้ามา พอเหลือบไปเห็นเซี่ยฉง ก็โถมตัวเข้าหา กอดเอวเขาไว้ทันที“ท่านพี่รัชทายาท”เซี่ยฉงลูบศีรษะนาง “เจียเหอมาแล้วรึ”เซวียหว่านอี้รู้ดีว่า ผู้นี้คือองค์หญิงหกเจียเหอ ผู้ที่จะมีรูปโฉมงดงามสะท้านเมืองหลวงในภายภาคหน้าทว่าหลังจากเซี่ยเหิงขึ้นครองราชย์ ก็เนรเทศองค์ชายสามเซี่ยเจินไปชายแดนใต้ ชั่วชีวิตมิอาจก้าวออกจากเขตศักดินาแม้ครึ่งก้าวส่วนองค์หญิงหกถูกเซี่ยเหิงบีบบังคับให้ไปแต่งงานเชื่อมไมตรีกับต่างแคว้นภายหลังจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ยามนั้นนางถูกจับยัดลงไห มองไม่เห็นฟังไม่ได้ จึงมิอาจล่วงรู้แต่เมื่อคิดถึงนิสัยใจคอของเซี่ยเหิงและฉู่ยวนแล้ว เหล่าองค์ชายองค์หญิงคนอ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status