LOGINShare
บทที่42
Last Updated:
2025-05-07 16:14:52ณ คณะบริหาร มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
ชายหนุ่มผมแสกกลางยุคy2k เดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้าตึกคณะแฟนสาวราวกับคณะวิศวะของตนเอง
และดูเหมือนคนในคณะเองก็เริ่มชินตา อีกทั้งรับรู้ไปทั่วแล้วว่าแฟนสาวของเดือนวิศวะ ก็คือตัวมัม..ตัวให้นมบุตรของคณะ บูรพาเองก็ฉลาดนัก..ชายหนุ่มมักซื้อของกินมาฝากคนรอบๆ ตัวหญิงสาว
โดยถือคติว่า 'ใครดีกับอ้าย...เขาก็จะดีด้วย ส่วนใครร้ายกับแฟนเขา..เตรียมโลงไว้ได้เลย!'
"อ้าว..ตง"เปียเพื่อนตัวเล็กสุดจี๊ดของแก๊งนางฟ้า..ส่งยิ้มโบกมือทักทายมาที่เพื่อนแฟน...ร่างสูงใหญ่ในชุดช็อปวิศวะสาวเท้าเข้าไปหาทันที
"อ้ายละ"เสียงทุ้มต่ำถามกลับ..ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวไล่สายตาหาคุณแฟนสุดที่รัก..แต่เดอะแก๊งนางฟ้ามีแค่เพื่อนแฟนที่ดูเหมือนกำลังจะกลับกันแล้ว ซึ่งสองสาวคนเดียวในกลุ่มก็ถึงกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้
"แหมหวานจังนะ เห็นหน้าก็ถามหาแต่แฟน"
"ไม่ให้ถามถึงแฟน แล้วจะให้ตงถามถึงใครล่ะ"คนหน้าหล่อเถียงกลับ มือหนาใหญ่ก้มมองมือถืออย่างหงุดหงิดเล็กน้อย..เรื่องของเรื่องโทรไปเจ้าหล่อนดันไม่รับโทรศัพท์
ซึ่งเหตุผลเด
Latest chapter
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทพิเศษ3
หลังแต่งงานคุณหญิงปิ่นผู้เป็นมารดา รวมปัจจุบันควบสถานะคุณย่าคุณยายยังคงคอยตามดูแลบรรดาลูกๆ หลานๆ เฉกเช่นผู้หญิงยุคเก่า วันนี้ก็เช่นกันหญิงวัยเกษียณอายุหอบขนมนมเนยรวมถึงของเล่นมาเปย์หลานสาวสุดที่รักถึงคฤหาสน์หลังใหม่ ไม่ไกลจากคฤหาสน์เก่านักทว่าสิ่งที่แตกต่างจากในอดีตคงเป็นเรื่องที่หล่อนแยกบ้านกับนายแพทย์ธนงเกียรติ์ผู้เป็นสามีเป็นที่เรียบร้อยแล้วย้อนไปเมื่อสี่ปีก่อนเอื้อมนางตัดสินใจนัดมารดาของร่างเดิมออกมาคุยนอกบ้าน ซึ่งคุณหญิงปิ่นเองก็แปลกใจไม่น้อย..เพราะช่วงหลังๆ ลูกสาวคนที่สามมีพฤติกรรมเหินห่างอย่างเห็นได้ชัด..จริงอยู่ลูกรู้ประสาเป็นผู้เป็นคนมากขึ้นรวมถึงไอ้ที่เคยเรียกร้องความรัก..ความสนใจก็หายไปด้วยแต่ก็น่าแปลกมันก็เหมือนเป็นสัญญาณเตือนว่าลูก 'ไม่ต้องการ' เธอแล้ว..ที่หลงเหลือจึงมีแค่ 'ความเคารพ' ให้แก่ผู้สูงวัยกว่าก็เท่านั้นเองใช่...ราวกับว่าเธอได้สูญเสียลูกสาวไปตลอดกาล..ทั้งที่ลูกก็ยังมีชีวิตอยู่ดังนั้นตอนที่อ้ายโทรหา...คนเป็นแม่จึงตกปากรับคำทันที แต
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทพิเศษ2
ท้าวความไปช่วงก่อนนายบูรพา และนางสาวปาริชาติ (ตัวปลอม) แต่งงานวิญญาณอ้ายตัวจริง...ผู้ยังมีบุญกุศลในอดีตชาติ...ก็กำลังรอเกิดอยู่เช่นกันหญิงสาวมีโอกาสเกิดในครอบครัวดีๆ รวยๆ หลายครั้ง แต่ไอ้ต้าวดื้อยังคงปฏิเสธ เล่นเอาพี่พญายมประจำตัว แทบอยากลากเจ้าหล่อนลงนรกให้จบๆ ไป เพียงแต่กรรมดีในหลายภพหลายชาติ ทำให้เขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้“เฮ้อ...นังหนูเลือกสักครอบครัวเถอะ ข้าจะได้ไปทำงานทำการอื่น”น้ำเสียงแกมระอา แทบไม่กระทบความรู้สึกยัยวิญญาณตัวแสบแม้แต่น้อย เจ้าหล่อนยังเถียงคอเป็นเอ็น“ไม่! อ้ายจะไปอยู่กับเพื่อน”“แต่เจ้าก็เห็นกว่าคู่นั้นจะแต่งคงอีกหลายปี” ชายในชุดโจงกระเบนสีแดงยังยกเหตุผลร้อยแปดพันเก้ามาเสริม..แต่มีหรือวิญญาณจอมดื้อจะฟัง“เป็นแฟนกันก็เอากันได้ป่ะพี่..นี้อะไรคบกันจนเรียนใกล้จะจบยังไม่ยอมมีอะไรกัน...หรือว่าอีตาตงนางเสื่อมสภาพทางเพศ”“แค่กๆ ข้าว่า เจ้ามนุษย์ผู้ชายก็ปกตินะ”“ปกติกับผีดิพี่ แล้วเอื้อมนางทำอะไรของนาง...
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทพิเศษ1
บูรพาสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ..เนื้อตัวเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเหนียวเหนอะหนะ..อวัยวะฝั่งซ้ายเต้นระรัวราวกับหลุดออกจากขั้ว..ภาพฝันราวกับเรื่องจริง..ทว่าก็แทบจะไม่ต่างจากเรื่อง 'โกหก'มือหนาหยาบชื้นเหงื่อเปลี่ยนมาลูบหน้าเพื่อเรียกสติ..ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวเหลือบตามองไปยังหน้าต่างที่ยังคงเปิดเอาไว้..ลมพัดผ่านม่านไหวๆ...แดดเช้าสาดส่องเข้ามาส่งผลให้ภายในห้องติดจะอบอ้าวไม่น้อยภาพเมื่อคืนกลับลอยวาบขึ้นมา..ระหว่างที่กำลังนอนกลิ้งไปมากลิ้งมารอดูบอลรอบดึก..ชายหนุ่มผมสีเงินยวงในชุดสูทสีขาวอยู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมาจากไหนก็ไม่อาจรู้ได้คำว่า 'ขโมย' ผุดขึ้นมาในหัวเป็นสิ่งแรก ทว่า..รูปร่างที่งดงามเกินกว่ามนุษย์บนโลกนี้จะมี..โดยเฉพาะรอยยิ้มละมุน..บวกกับดวงตาใสกระจ่างเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์เมตตา ช่างห่างไกลกับคำว่า 'หัวขโมยเสียเหลือเกิน'"นะ..นายเป็นใคร เข้ามาในห้องฉันได้ยังไง"เสียงที่คิดว่าตะโกนถาม ทว่าพอเอ่ยออกมาเสียงกับเบาราวเสียงกระซิบ..ชวนให้แม้แต่เจ้าตัวยังแปลกใจ แขกผู้ไม่ได้รับเชิญยังคงอารมณ์ดีไม่น้อย...ทั้งยังแนะนำตัว ก่อนจะตั้งคำถามว่า"ข้าชื่อโครนอส..เจ้าอย
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่47
ลูซิสได้ยินจึงยกยิ้ม...ใบหน้างดงามเริ่มบิดเบี้ยว..จากเดิมที่นังผู้หญิงประหลาดยินยอมเป็นวิญญาณเร่ร่อน..อีกทั้งปฏิเสธไม่ยินยอมทำสัญญาก็ว่าหายากแล้ว..แต่ไอ้คนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับชาวบ้านเขาดันมาขอทำสัญญายิ่งพิกลมากกว่าจะมีด้วยรึ..มนุษย์ที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง!“ดีๆ ข้าก็อยากรู้ว่าเจ้าจะยินยอมจริงมั้ย?”มือเรียวสวยปล่อยลำคอขาวผ่องของมนุษย์เพศหญิงลงทันที…ลมหายใจของคนตัวเล็กแทบขาดวิ่น..ยิ่งเห็นซาตานหนุ่มกำลังย่างก้าวหาชายหนุ่มอันเป็นที่รัก หล่อนก็แทบกรีดร้อง“ฮือออ อย่ายุ่งกับเขา…ถ้าท่านอยากได้วิญญาณ…ก็มาเอาวิญญาณของหนูซิ นายบูรพา..ฮึก ไปซะ…ได้โปรดอย่ามายุ่งกับเรื่องนี้…ได้โปรด”แต่ดูเหมือนวิญญาณของชายหนุ่มไม่มีแม้แต่ความลังเล เขาหันไปยิ้มกับเพื่อนรัก“อ้าย…ตงดีใจนะที่เราได้เจอกัน..ตงขอฝากอ้ายดูแลผู้หญิงคนนั้นด้วยนะ” คำสั่งจากลาแน่วแน่…ส่งผลให้หนึ่งกายหยาบ กับหนึ่งวิญญาณสาวตื่นตะลึง ทั้งสองต่างพยายามวิ่งเข้าหาชายหนุ่มอันเป็นที่รัก.. 'ในความหมายของคำว่ารักต่างกัน
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่46
"แล้ว..." เสียงที่ตั้งใจจะถาม..แต่ไม่รู้ว่าควรถามอะไรกับเงียบลง หนึ่งกายหยาบหนึ่งวิญญาณต่างสบสายตา..สิ่งหนึ่งที่สะท้อนสู่ดวงตาคนทั้งคู่ คือ 'ความสับสน' ดังนั้นบรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความเงียบทว่าลูซิสเองกับเริ่มหงุดหงิด..อย่าลืมว่ากว่าเขาจะหาวิญญาณอ้ายตัวจริงมาได้..ต้องสูญเสียพลังและเวลาไม่น้อย!นังวิญญาณตนนี้ก็เหลือเกิน..แทนที่ได้กลับมาเป็นรูปเป็นร่างจะเอ่ยปากทวงร่างเดิมคืน..กลับดันเลือกจะเงียบ"หึ นังวิญญาณเร่ร่อน" ไม่รู้ทำไมพอได้ยินคำว่า 'เร่ร่อน' ทั้งสองถึงกับสะดุ้งดวงตางดงามเกินมนุษย์ถึงกับถลึงตาจ้องมองวิญญาณสาวที่ทำตัวน่าขายหน้านะ"ข้าไม่ได้หมายถึงเจ้านังอ้ายตัวจริง ข้าหมายถึงวิญญาณที่อาศัยอยู่ในร่างของเจ้า""ท่าน..จะทำอะไร" วิญญาณสาวที่ถูกจับตัวมากระซิบถาม"เจ้าไม่อยากได้ร่างเดิมคืนหรือยังไง..ข้าก็พาเจ้ามาเอาแล้วนี่ไง"คำตอบของผู้มีอำนาจที่สุดในที่นี้มีผลให้วิญญาณสาวลังเล..ก่อนที่จะเหลือบมองไปที่กายหยาบเดิมของตนซึ่งเอื้อมนางเองก็ถึงกับเม้มปากแน่น นั่นซินะ กายหยาบนี้ไม่ใช่ของหล่อน..ไม่ใช่มาตั้งแต่ต้นแม้นอ้
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่45
"เออ..แล้วไงยะ หล่อนจะทำอะไรฉันได้..คนใช้บ้านนี้ก็คนของฉัน อีขี้โรคแบบแก..เหอะ..ให้ฉันพูดตรงๆ ก็คงมีชีวิตอยู่ไม่ถึงสิ้นปี" เสียงหวานทวนประโยคที่พี่เลี้ยงเคยพูดไว้ก่อนที่หล่อนจะถูกผลักตกบันได..ซึ่งประโยคที่ว่าไม่มีในคลิปที่ใช้ฟ้องในข้อหาฆาตกรรมตัวกาญจนาเองเมื่อได้ยินก็ถึงกับเหงื่อตก..ดวงตาเบิกกว้างเต็มไปด้วยความตกใจ"อีเอื้อม!!""อุ้ย...ดีใจจัง..ที่น้ากาญยังจำเอื้อมได้""มึง..ไม่จริงมึงตายไปแล้ว!!"เสียงวี๊ดร้อง...มือขยุ้มหัวตนเองนังเอื้อมนางมันตายไปแล้ว..หล่อนยังจำภาพแขนขาผิดรูป..รอยเลือดไหลซึมจากศีรษะ ที่สำคัญดวงตาที่เคยมองมาที่เธออย่างเคารพรักเวลานั้นกับปิดไม่สนิท"จุ๊ๆ ไม่พูดคำหยาบค่ะ ไม่ดีๆ น้ากาญเคยสอนเอื้อมตอนเด็กๆ จำได้มั้ยคะ?""...""ถ้าพูดคำหยาบมากๆ คุณพ่อจะไม่รัก..จะโดนคุณยักษ์จับไปกิน"คนอายุน้อยกว่ายังลอยหน้าลอยตาย้ำคำสอนที่พี่เลี้ยงเคยพร่ำบอก...กาญจนารู้ทันทีว่าเจ้าหล่อนคือ 'เอื้อมนาง' เด็กน้อยที่เธอเลี้ยงมาจริงๆ"แต่น่าเสียดายนะคะ เอื้อมไม่รู้ว่าจะได้อยู่ทันอยู่ตอนน้ากาญออ
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่44
คนอายุน้อยกว่าก็พอจะเข้าใจความรู้สึก...ยังคงอธิบายเสียงเรียบเรื่อยเซื่องซึมแฝงความเจ็บปวดให้คนเป็นลุงฟัง“ผู้หญิงตัวผอมๆ ชื่อเอื้อมนาง เป็นลูกของคุณมัณฑนา ส่วนคนที่อายุมากกว่าชื่อกาญจนา เป็นทั้งพี่เลี้ยง และควบสถานะชู้รักของนายไตรรัตน์..หรือพ่อของเอื้อมนาง”ณ..เวลานั้นเรื่องราวทั้งหมดก็พรั่งพรูออกมาจากริมฝีปากสีหวานไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนอินกับเรื่องราวของหลานสาวที่ชื่อเอื้อมนางหรือยังไง..น้ำเสียงที่ใช้จึงพาให้คนฟังสะเทือนใจไปด้วยเอาเป็นว่าลุงแท้ๆ แบบพสุกานต์ถึงกับมือสั่นด้วยความโกรธ..น้ำตาลูกผู้ชายไหลอย่างห้ามไม่อยู่แม้นว่าเขากับพ่อเราจะมีความเชื่อ ความคิดไปคนละทาง ตัวเขาเองก็ไม่เคยคาดหวังในทรัพย์สมบัติของบิดา..เพราะยังมีน้องสาวคนสวยแสนดีที่มีสิทธิ์รับมรดกอยู่อีกคน และแน่นอนน้องย่อมจะเป็นคนดูแลบิดาตอนแก่..เขาเองก็ไม่มีห่วงอีกมั้งยังสามารถเลือกเส้นทางชีวิตได้อย่างสบายใจทว่าสิ่งสุดท้ายที่เขาคิด..คือการที่ครอบครัวแท้ๆ ถูกทำลาย น้องสาว..บิดา..แม้แต่หลานสาวที่ไม่เคยเห็นหน้ายังถูกฆ่าทิ้งความโกรธแค้นชิงชัง..รุนแรงจนห้ามอารมณ์ไม่อยู่..มั
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่43
หลังจากที่หล่อนจ้างนักสืบให้ตามหาคุณลุง..เวลาก็หมุนผ่านไปได้หลายเดือนแล้ว..เดิมเอื้อมนางทำใจไว้บ้างแล้วว่าจะหาไม่เจอซึ่งอาจจะต้องหาแผนสำรองอีกที..ยังดีการที่หล่อนตัดเส้นหล่อเลี้ยงทางการเงินของอดีตพี่เลี้ยง..หลักฐานการตายในภพก่อนย่อมมีโอกาสพานังสารเลวติดคุกได้ง่ายขึ้นเพียงแต่ถ้าได้ลุงแท้ๆ ช่วยเป็นเจ้าทุกข์ฟ้องคดีทุกอย่างคงใช้เวลาไม่นาน..อีกทั้งทรัพย์สมบัติของตระกูลวรรณรุนชัยจะได้ไม่ถูกพวกปลิงรีดไถ..ทว่าเหมือนโชคจะเข้าข้าง เมื่อ email ของคุณนักสืบเด้งขึ้นมา...ในนั้นมีข้อมูลทั้งหมดของพสุกานต์..บุตรชายคนเดียวของท่านเจ้าสัวบุญชัยมือคนตัวเล็กสั่น..ก่อนจะปาดน้ำตาแห่งความปลื้มใจทิ้ง..ในใจก็ได้แต่ภาวนาว่า..ขอให้ผู้ชายคนนั้นเป็นคนดี คนที่สามารถดูแล รวมถึงเป็นผู้ปกครองน้องเอื้องได้ณ ร้านคาเฟ่หน้ามหาวิทยาลัยร่างเพรียวระหงในชุดเสื้อลายดอกแขนตุ๊กตา กับกางเกงยีนพอดีตัวกำลังยืนอยู่หน้าร้าน..ภาพในวันวานย้อนกลับมา..เวลาที่หิวคิดอะไรไม่ออก..ตงก็มักพาเธอมาหาอะไรกินที่นี้เสมอ และโต๊ะประจำของเรายังเป็นโต๊ะม
เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ บทที่42
ณ คณะบริหาร มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังชายหนุ่มผมแสกกลางยุคy2k เดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้าตึกคณะแฟนสาวราวกับคณะวิศวะของตนเองและดูเหมือนคนในคณะเองก็เริ่มชินตา อีกทั้งรับรู้ไปทั่วแล้วว่าแฟนสาวของเดือนวิศวะ ก็คือตัวมัม..ตัวให้นมบุตรของคณะ บูรพาเองก็ฉลาดนัก..ชายหนุ่มมักซื้อของกินมาฝากคนรอบๆ ตัวหญิงสาวโดยถือคติว่า 'ใครดีกับอ้าย...เขาก็จะดีด้วย ส่วนใครร้ายกับแฟนเขา..เตรียมโลงไว้ได้เลย!'"อ้าว..ตง"เปียเพื่อนตัวเล็กสุดจี๊ดของแก๊งนางฟ้า..ส่งยิ้มโบกมือทักทายมาที่เพื่อนแฟน...ร่างสูงใหญ่ในชุดช็อปวิศวะสาวเท้าเข้าไปหาทันที"อ้ายละ"เสียงทุ้มต่ำถามกลับ..ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวไล่สายตาหาคุณแฟนสุดที่รัก..แต่เดอะแก๊งนางฟ้ามีแค่เพื่อนแฟนที่ดูเหมือนกำลังจะกลับกันแล้ว ซึ่งสองสาวคนเดียวในกลุ่มก็ถึงกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้"แหมหวานจังนะ เห็นหน้าก็ถามหาแต่แฟน""ไม่ให้ถามถึงแฟน แล้วจะให้ตงถามถึงใครล่ะ"คนหน้าหล่อเถียงกลับ มือหนาใหญ่ก้มมองมือถืออย่างหงุดหงิดเล็กน้อย..เรื่องของเรื่องโทรไปเจ้าหล่อนดันไม่รับโทรศัพท์ซึ่งเหตุผลเด
You may also like
ฉันนอนกับบอสสุดโหด
ชาไทยเย็น11.6K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์28.2K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.5K viewsท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง12.9K viewsนายใหญ่ปราบเด็ก [Mafia Pandorica]
Fortune_2892.6K viewsร้อนรักประธานวอน
ปันหยี / panyee12 viewsในเรือนเบี้ยคุณปุริม
ปามาลี202 viewsแสนเถื่อนยอดรัก
มณีมายา/แอล/รมตี1.4K views
