วันถัดมา
ไลลาลากร่างกายที่หนักอึ้งลุกออกจากเตียงกว้าง ก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเสร็จกันไปกี่ยก เธอจำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเขาค่อนข้างหนักหน่วง เธอเจ็บและแสบตรงนั้นไปหมด แต่พอสมองนึกภาพของแก่นกายเท่าแขนแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแสบขนาดนี้
"โอย ฉีกไปหมดแล้วมั้ง หอยเนี่ย!" หญิงสาวพึมพำขณะที่กำลังประคองสังขารของตนเองลงจากเตียง
เธอรีบก้มหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่ แต่พอออกมาก็เห็นอีกฝ่ายนั้นตื่นแล้ว
เขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พอเธอเดินออกมาก็ได้สบตากันพอดี สายตานั้นเย็นชา ไร้ความรู้สึก และก็เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นรอยสักของเขา แขนทั้งสองข้างและคอ ยกเว้นก็แต่หน้าอกที่ไม่เห็นมี แถมหุ่นดีใช่ย่อยเลยด้วยนะ
"นะ หนูจะกลับแล้ว"
"เงินวางอยู่นั่น"
"....." ไลลามองไปที่โต๊ะ เธอเห็นเงินปึกนึงวางอยู่ ซึ่งก็เป็นปึกเงินแสนนั่นแหละ เขาให้เธอเป็นแสนเลยจริงๆ เหรอเนี่ย ใจป้ำสุดๆ เลยผู้ชายคนนี้
"ฉันจะไปส่ง นั่งรอก่อน"
"แต่ว่า..."
"นั่งรอ" ชายหนุ่มพูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว มันเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ต้องการให้เธอปฏิเสธหรือขัดใจ
ไลลาจำเป็นต้องนั่งรอ จนกระทั่งเขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ จากนั้นทั้งสองก็ออกไปพร้อมกัน
"เธอพักอยู่ไหน?"
"หอของมหาลัยค่ะ"
"บอกทางด้วยก็แล้วกัน"
"ค่ะ"
ระหว่างทางไม่มีการสนทนาอะไรเลยนอกจากเธอจะคอยบอกทางแก่เขา แต่ในขณะเดียวกันไลลาก็นั่งจิ้มโทรศัพท์ไม่หยุดเพราะต้องตอบคำถามของเพื่อนสนิทที่ส่งข้อความมารัวๆ หลังจากที่เธอหายไปทั้งคืน เล่นเอาเพื่อนสนิทเป็นห่วงแทบแย่
"คุยกับใคร?"
"เพื่อนค่ะ"
"....." เขาไม่ได้ตอบ แต่สีหน้าก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เหมือนคนที่กำลังไม่พอใจอะไรอยู่ จนกระทั่งรถของเขาเข้ามาจอดที่ใต้หอพักของเธอ
"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" ไลลาหันไปพูดขอบคุณ พร้อมกับปลดสายเข็มขัดเตรียมจะลงจากรถ
"อยู่กับใคร?"
"เพื่อนสนิทค่ะ"
"ผู้หญิง หรือผู้ชาย"
"ถามแปลกนะคะ หอพักของมหาลัยเขาก็แยกเป็นหญิงและชายอยู่แล้วนี่คะ"
"....." ไม่ตอบอีกแล้ว
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูไปก่อนนะคะ"
"เดี๋ยว..." เขาไม่ได้ห้ามเธอแค่คำพูดอย่างเดียว มือหนาเอื้อมมาคว้าแขนของเธอไว้ด้วย ก่อนที่เขาจะอุ้มเธอลอยขึ้นอย่างง่ายดาย ไปอยู่บนตักของเขาและกระซิบคำพูดที่มันทำเอาเธอขนลุกวาบไปทั้งตัว "อยากว่ะ"
"ดะ เดี๋ยว นี่มันในรถนะคะ"
"รถมีฟิล์มกระจกดำ คนนอกมองไม่เห็นหรอก"
"คะ คุณเจย์..."
"นั่งนิ่งๆ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
"......" เธอได้แต่นั่งตัวเกร็ง มองการกระทำของเขา เพราะนั่งอยู่บนตักของเขาด้วยหรือเปล่านะ ถึงได้รู้สึกถึงความใหญ่โต ภายใต้กางเกงที่เขาใส่อยู่ เธอรู้สึกได้ถึงส่วนนั้น มันแข็งและร้อนมาก
คนตัวโตเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักในรถ ก่อนจะหยิบบางอย่างออกมา พอดูใกล้ๆ ถึงเห็นว่ามันคือกล่องถุงยาง ซึ่งถูกเปิดใช้แล้ว และเหลืออยู่ในกล่องเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น
"ยกตัวขึ้นหน่อย อย่าหนีนะ ฉันเล่นงานเธอแน่!"
"......" เธอทำตามที่เขาพูด
ชายหนุ่มรูดซิปกางเกง จับเอาแก่นกายใหญ่โตมโหฬารของตัวเองออกมา จากนั้นก็ชักรูดอยู่ 2-3 ครั้ง และแกะถุงยางสวมเข้าไป
"นั่งทับลงมา ค่อยๆ ล่ะ"
"จะทำในรถ จริงๆ เหรอคะ?"
"แข็งขนาดนี้แล้ว เธอจะให้ฉันกลับไปสภาพนี้หรือไงไลลา?"
"......"
เธอหมดสิทธิ์ปฏิเสธเขา มือหนาสอดล้วงเข้าไปใต้กระโปรงทรงพลีทของเธอ ปลายนิ้วเกี่ยวกระหวัดชุดชั้นในของเธอแหวกออกไปด้านข้าง ร่างกายใหญ่โตของเขาขยับเล็กน้อย เพื่อให้แก่นกายของตัวเองอยู่ตรงกับช่องทางรักคับแคบของเธอ
"นั่งทับลงมาสิ"
"....." เธอค่อยๆ ทำตามที่เขาบอก บอกตามตรงเลยว่าความรู้สึกแสบมันเวียนกลับมาอีกแล้ว รู้สึกเหมือนช่องทางมันขยายออก มันแสบซี๊ดจนบอกไม่ถูกเลย ร่างบางค่อยๆ กดตัวเองลงมา ให้ช่องทางรักของตัวเองกลืนกินท่อนเอ็นอย่างช้าๆ เธอไม่รู้ว่ามันเข้าไปลึกเท่าไหร่แล้ว แต่ทุกครั้งที่กดตัวลงไป เธอรู้สึกคับแน่น รู้สึกจุก รู้สึกว่าท้องมันแน่นไปหมดเลย
"แบบนั้นแหละไลลา เด็กดีของฉัน"
"....." หัวใจของเธอมันเต้นโครมๆ เมื่อจู่ๆ คนตรงหน้าก็พูดออกมาอย่างนั้น ทั้งที่เพิ่งจะรู้จักกัน และมีอะไรกันครั้งแรกแท้ๆ แต่เขากลับทำเหมือนกับว่ารู้จักเธอมานาน แถมยังเรียกชื่อเธอ เหมือนคนสนิทกันอีกต่างหาก
"ไหนลองขย่มหน่อยซิ แล้วฉันจะให้เงินเธอ เพิ่มอีกเท่าตัว"
"แล้วถ้าหนูไม่ทำล่ะ เงินที่คุณให้หนูมา มันก็พอจ่ายค่าเทอมแล้วนะคะ"
"ก็เอาสิ เพราะถ้าเธอไม่ขย่ม ฉันก็จะกระแทกสวนขึ้นไป ให้เธอจุกเอง!"
"......" เธอนิ่งไปอยู่ครู่นึง ก่อนที่ร่างบางจะค่อยๆ โยกขยับตัวเองขึ้นลง ขย่มบนตัวของเขาอย่างเนิบนาบ เพราะส่วนกายของเขานั้นมันค่อนข้างใหญ่โต ทุกครั้งที่เธอขยับ หรือทุกครั้งที่เขากระแทกสวนขึ้นมา มันทำเอาเธอจุกจนพูดไม่ออกเลย
เป็นเพราะไม่มีเจลหล่อลื่นหรือเปล่านะ ถึงได้รู้สึกฝืดเคืองแบบนี้ น้ำของเธอที่มีมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้เท่าไหร่เลย ยิ่งใส่ถุงยางแบบนี้ ยิ่งฝืดเคืองเข้าไปใหญ่
"ไลลา...อย่าบีบนักสิ จะรัดของฉันให้ขาดเลยหรือไง" สีหน้าของเขาดูเหมือนคนที่กำลังเจ็บปวด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจกับการกระทำของเธอด้วย
"หนูห้ามไม่ได้สักหน่อย มันเป็นไปเองนะ"
"ผ่อนคลายสิเด็กดี"
พูดจบเขาก็ใช้มือปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอและแหวกมันออก เผยให้เห็นเต้าอวบที่ถูกปกปิดด้วยบราสีเนื้อ ดูภายนอกเธอไม่ได้น่ามองอะไรเลย ออกจะเตี้ย แถมยังดูอวบอีกต่างหาก ใครจะไปรู้ว่าเธอจะซ่อนรูปขนาดนี้
เธอไม่ตรงสเปกของเขาเลยสักนิด เขาชอบผู้หญิงสูง ชอบผู้หญิงขาว และหุ่นดี รูปร่างเพรียวเหมือนนางแบบ
แต่ตอนนี้ชักเริ่มจะเปลี่ยนใจแล้วสิ ชักเริ่มจะชอบผู้หญิงเจ้าเนื้อขึ้นมาแล้วล่ะ เวลากระแทก แล้วเนื้อมันกระทบกัน เสียงเนื้อมันตันดี แถมทุกครั้งที่ตีลงไปบนก้นขาวๆ ของเธอ มันก็โคตรจะได้อารมณ์เลยอีกด้วย
"จะเสร็จแล้วไลลา ขย่มแรงกว่านี้อีก!"
ไม่นานนักน้ำกามสีขาวขุ่นก็พุ่งกระฉูดออกมาผ่านเกราะป้องกัน ไลลารีบลุกออกมาจัดแจงตัวเอง ก่อนจะลงจากรถทั้งที่ขายังสั่นอยู่ โดยที่ไม่ได้ถามถึงเงินจากเขาเลยสักนิด เพราะเงินก้อนหลักแสนที่เพิ่งได้มามันก็มากพอจะจ่ายค่าเทอมแล้ว และยังเหลือใช้ได้อีกบานเลย
หลังจากที่ไลลาลงจากรถไปแล้ว เขาก็นั่งมองเธอจากในรถพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ มองแผ่นหลังของหญิงสาวที่รีบเดินออกไป โดยที่ไม่ได้หันกลับมามองเขาเลย เขาไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงซ้ำสองเลย เธอเป็นคนแรกที่ยอมให้นอนร่วมเตียงด้วย(สลบคู่) และกลับมากินเธอซ้ำสอง และอาจจะมีครั้งต่อไป
"เด็ดดวงขนาดนี้ ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอก ไลลา!"
ตกดึกวันเดียวกัน หลังจากที่เจย์เลอร์พาลูกสาวเข้านอน เขาก็รู้สึกว่าวันนี้เหมือนได้ใช้ร่างกายไปทั้งชีวิตแล้วเลย มันเหนื่อยมากๆ กับการเลี้ยงเด็กครืด~ไลลา : ลูกนอนแล้วมาหาไลลาที่ห้องค่ะ ตอนแรกเหนื่อยนะ พอเห็นข้อความของไลลาที่ส่งเข้ามาเขาก็ตาสว่างทันทีเลย ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วออกไป เพราะตอนนี้เจย์ลินก็นอนหลับไปแล้วแกร๊ก~"ไลลา..""มาแล้วเหรอคะ?""เธอจะให้ฉันทำอะไรเหรอ?""นี่ค่ะ"ไลลายื่นถุงบางอย่างให้กับเขา เป็นถุงที่เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าข้างในมันคืออะไร"คืออะไร?""เปิดดูสิคะเดี๋ยวก็รู้เอง"เจย์เลอร์หยิบของข้างในออกมาดูอย่างงงๆ แล้วก็ต้องตกใจเพราะของข้างในมันคือชุดชั้นในที่แบบ ตัวใหญ่หน่อย แถมมันสีแดงเรื่ออีกด้วย และที่สำคัญมันเป็นลายลูกไม้!"เธออย่าบอกนะว่า...""ใส่มันค่ะ""จะบ้าเหรอ นี่มันชุดผู้หญิงนะ!"ไม่เด็ดขาดให้ตายยังไงเขาก็จะไม่มีวันใส่ชุดนี้เด็ดขาด เขาปฏิเสธเธอด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เป็นมาเฟียแต่ต้องมาใส่ชุดชั้นในลายลูกไม้สีแดงแบบนี้ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะ"ใส่มันค่ะ" ไลลาพูดข่ม น้ำเสียงและท่าทางของเธอก็จริงจังหนักแน่นไม่ต่างจากเขาเลยเพราะรู้ว่าถ้าพูดดีๆ เจย์เลอร์จะไม
@บ้านของเจย์เลอร์"เมียจ๋า เมียจ๋า ไลลาฉันขอโทษ""....." ไลลาได้แต่สาวเท้าก้าวเดิน พยายามเดินให้ออกห่างจากเจย์เลอร์ให้ได้มากที่สุด และไม่ให้เขาเดินตามได้ทัน"เมียจ๋า ผัวขอโทษ~" เจย์เลอร์ยังคงพูดเสียงหวาน พร้อมกับพยายามรีบเดินมาหาไลลา ขาสั้นๆ แค่นั้นเองทำไมถึงได้เดินเร็วนักนะก่อนหน้านี้ก็พูดแบบนี้แหละ ด้วยความที่ล้อเมียเรื่องขาสั้น ตัวเล็ก เตี้ย ก็คิดว่าเมียคงจะไม่โกรธอะไรหรอก เพราะก็แกล้งพูดแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่วันนี้เมียโกรธจริงจังมากๆ ไลลาหน้าบึ้งใส่ พร้อมกับเดินหนีไม่สนใจเสียงเรียกอีกเลย"ไลลาเดี๋ยว..."ปึก!!"โอ๊ย!!" เสียงร้องดังเพราะประตูหนีบแขน ใช่! ประตูหนีบแขนเขา หนีบแรงเลยด้วย เพราะเจย์เลอร์ดันเอาแขนเข้ามาขวางไว้ขณะที่ไลลานั้นกำลังจะปิดประตูเธอมองเขาตาแข็ง ในใจก็คิดว่า สมน้ำหน้า สมควรแล้วล่ะ คนอย่างเขามันต้องโดนซะบ้าง"เจ็บนะไลลา""หลีกไปค่ะ ไลลาจะเข้าห้อง""ก็เข้าไปสิ เดี๋ยวฉันปิดให้เอง"เจย์เลอร์ยังคงพยายามจะแทรกตัวเข้ามา แต่ไลลาเองก็ไม่ยอมเช่นกัน เอาล่ะคราวนี้ ต่างคนต่างไม่ยอมกันอะไรมันจะเกิดขึ้นทั้งที่เขาก็มีพละกำลังมากพอที่จะสามารถผลักประตูเข้าไปได้เลย แต่มั
โรงพยาบาลเอกชนHHกลางดึกสงัดไลลาปวดท้องกระทันหัน เจย์เลอร์เลยรีบพามาโรงพยาบาลทันที ตอนนี้ก็อยู่ในห้องคลอด ไลลากำลังรอเตรียมคลอดอยู่ เพราะถึงจะปวดท้องแล้วแต่ร่างกายก็ยังไม่พร้อมที่จะคลอดในทันที และเธอก็เลือกที่จะคลอดแบบธรรมชาติ เพราะไม่อยากเจ็บตัวอีก และอีกอย่างเธอก็เป็นคนที่กลัวแผลผ่าตัดมากๆ"อึก..โอ้ย!""ไลลา!""เจ็บจังเลยค่ะ" ว่ากันว่าคลอดลูกเนี่ยเจ็บทรมานมากเหมือนจะตายให้ได้ ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้เจ็บมากมายอะไรหรอก แต่ตอนนี้เชื่อแล้วล่ะว่ามันเจ็บมากจริงๆ"หมอครับ ยังคลอดไม่ได้อีกเหรอครับ ภรรยาผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ?""คุณพ่อใจเย็นๆ ก่อนนะครับ การคลอดลูกแบบธรรมชาติ ต้องรอให้ปากมดลูกเปิดมากพอที่จะคลอดเด็กออกมาได้ก่อนครับ ตอนนี้หมอให้ยาเร่งไปแล้ว""....." ถึงอย่างนั้นเจย์เลอร์ก็ยังใจร้อนอยู่ดี ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงร้องโอดโอยของไลลา ใจของเขามันกระสับกระส่ายไปหมดเลย กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปมือของเธอเย็นเฉียบแถมสั่นเทา หน้าตาก็ซีดเผือกจนน่าสงสารคนรักเมียห่วงเมียแบบเขา จะไปทนได้ยังไง กับการที่เธอเป็นอยู่แบบนี้"ไม่เป็นอะไรนะไลลา ฉันอยู่ตรงนี้ เธอจะต้องไม่เป็นอะไร""ฮึกคุณเจย์ มันปวดมาก ฮือ..
สามเดือนต่อมาช่วงนี้เป็นช่วงที่เจย์เลอร์นั้นเพิ่งทุเลาจากอาการแพ้ท้อง ด้วยความที่แพ้ท้องและต้องรับศึกหนักอยู่หลายเดือน เขาเลยไม่ได้ออกไปทำงาน ไม่ได้ออกไปเจอใครเลยแม้กระทั่งเพื่อนๆตอนนี้ได้รู้เพศลูกแล้ว เขาได้ลูกผู้หญิง ใครต่อใครต่างแอบแซวว่า เพราะได้ลูกผู้หญิงหรือเปล่าเขาถึงได้แพ้ท้องหนักขนาดนี้ ความเชื่อของแต่ละบ้านไม่เหมือนกัน บางคนก็ว่าถ้ามีอาการแพ้ท้องหนักๆ ก็เดาได้เลยว่าเป็นลูกผู้หญิง"ไลลา.." เจย์เลอร์เอ่ยเรียกคนบนเตียงด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆ คลานขึ้นไปบนเตียงเพื่อปลุกเธอ"อื้อ~""สายแล้วนะ ตื่นได้แล้ว""ง่วงอ่ะ นอนต่ออีกนิดได้มั้ย" ไลลาพูดอย่างงัวเงีย ตอนนี้เหมือนจะสลับหน้าที่กันแล้ว ตอนที่เธอท้องช่วงไตรมาสแรก เป็นเธอที่ต้องดูแลเจย์เลอร์เพราะเขาแพ้ท้องหนักมาก ตอนนี้กลายเป็นเขาที่ต้องดูแลเธอเองพฤติกรรมของไลลาเปลี่ยนไป หลังจากที่ท้องของเธอเริ่มโตขึ้น เธอนอนมากขึ้น บางครั้งก็กินเยอะมากด้วย กินเหมือนคนไม่รู้จักอิ่ม ซึ่งหมอเองก็บอกว่ามันเป็นเรื่องปกติ พฤติกรรมของเธอจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะคลอด"ไลลาตื่นเถอะ หมอบอกต้องกินข้าวตอนเช้านะ วันนี้มีกับข้าวที่เธอชอบเยอะเลย"
*****ต่อจากที่เจย์เลอร์ เริ่มมีอาการแพ้ท้อง เป็นช่วงที่เพิ่งจะได้ไปเจอกับ ลูกๆของโอนิกซ์และวานิลมา จากที่ยังบ่นๆกันอยู่เลย ว่าอยากมีลูก และก็ได้แพ้ท้องสมใจ ไลลาเองก็มีอาการเช่นกัน เหมือนว่าจะแพ้ท้องทั้งสองคนเลย แต่คนที่เป็นหนักกว่าก็คือเจย์เลอร์พอแพ้ท้องแล้วอารมณ์ขี้หงุดหงิดก็เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีก และก็แน่นอนว่าคนที่รับศึกหนักไปมากที่สุดเลยก็คือลูกน้องของตัวเอง แหงล่ะ ใครจะกล้าไปหงุดหงิดใส่เมียล่ะ เดี๋ยวก็โดนบ้องหูกันพอดี...ตอนสายๆ ของวันหนึ่งฟึ่บ~"คุณเจย์""จ๋า ครับ""ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้เรามีนัดกับคุณหมอนะคะ""อืม...ไม่อยากตื่นเลย อยากนอนต่อ"ปกติต้องเป็นสามีหรือเปล่าที่ต้องมาปลุกภรรยาและเตรียมตัวไปหาหมอกัน แต่กลับเป็นเธอที่ต้องมาปลุกเขา และตื่นเช้ากว่าเขาวันนี้มีนัดกับคุณหมอเกี่ยวกับอาการไม่สบายที่เป็นอยู่ ถึงคนในบ้านจะสงสัยกันว่าท้องจริงๆ แต่ก็ยังไม่ได้ไปตรวจจนมีใบรับรองมายืนยัน ว่าเรื่องที่สงสัยกันนั้นเป็นความจริง"ไม่ได้ค่ะ เรานัดคุณหมอเก้าโมงนะคะ ตอนนี้แปดโมงแล้วค่ะ กว่าจะเตรียมตัวอีก""....." เจย์เลอร์ยังคงอิดออดเหมือนกับเด็กที่ไม่อยากตื่นตอนเช้าไปโรงเรียน แต่แล้วก็ต้
เวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จนตอนนี้ไลลากับเจย์เลอร์แต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป เพราะทั้งสองยังคงทำเหมือนเดิมตอนก่อนที่จะแต่งงานไลลาได้ทำหน้าที่แม่บ้านอย่างเต็มตัว เพราะเธอไม่ได้ทำงานแล้ว บางครั้งก็ได้ไปร่วมงานกับเจย์เลอร์ เข้าสังคมอยู่บ่อยๆ เขาแค่อยากให้เธอได้เข้าสังคมเรียนรู้เพื่อเอาตัวรอด ประสบการณ์จะสอนให้เราเข้มแข็งเอง เพราะไลลาเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆ พลุกพล่าน เป็นไปได้เธอก็จะเลี่ยงมากกว่า แบบนี้เธอเลยไม่ค่อยทันโลกเท่าไหร่แต่พอมีเจย์เลอร์ ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปจริงๆ เขาทำให้เธอมีความสุข ทำให้เธอกล้า หลายๆ อย่างที่เขาทำให้มันดีจนสุดจะบรรยายจริงๆผู้ชายที่ต่อหน้าคนอื่นเข้มขรึม วางมาดนักธุรกิจ เจ้าพ่อมาเฟียแสนดุดัน แต่พอได้อยู่กับเธอที่สามารถเป็นตัวเองได้ ไม่ต่างอะไรจากแมวน้อยเลย เพราะเขาไว้ใจเธอ ไว้ใจมาก ถึงกล้าแสดงจุดอ่อนออกมาให้เห็นแบบนี้บ้านของทอลและเฟิร์น"แฝดอ้วง คิดถึงสุดเลย มาให้น้ากอดหน่อย"เด็กน้อยวัยขวบเศษพากันวิ่งเข้ามาหาด้วยความดีใจ เด็กแฝดลูกของทอลและเฟิร์น ตอนนี้ก็โตขึ้นเยอะแล้ว แต่ก็ยังทำให้เฟิร์น