ตอนที่สาม หนอนยักษ์ (กรุบกริบ)

ตอนที่สาม

หนอนยักษ์

เฉินเทียนอี้ตาเหลือกถลนเมื่อเห็นทรวงอกอิ่มชัดเต็มตา เขาลอบมองพี่สาวคนนี้มาเนิ่นนาน ทั้งยังเคยเก็บไปฝันถึงใบหน้างามล้ำและทรวงอกใต้ชุดเสื้อผ้า เมื่อได้มาเห็นของจริงจึงอดเอื้อมมือออกมาบีบเคล้นไม่ได้

                “อย่าซุกซน” เฉินเป่าลี่ตวาดแหวพลางเอียงร่างหนี

                “อย่างไรเสียซาลาเปาคู่นี้ก็เป็นของข้า ให้ข้าได้จับสักหน่อยเถิด” เฉินเทียนอี้เว้าวอนด้วยแววตาละห้อยหา

                “ห้ามบีบแรง” หญิงสาวยอมเอียงร่างกลับมาแต่ไม่วายสำทับดุดัน

                มือหนารีบเอื้อมคว้าก้อนเนื้อแน่นพลางเคล้นคลึงอย่างใหลหลง ยิ่งวนบีบขยำก็ยิ่งปลุกอารมณ์ให้ลุกโชนจนเผลอบดขยี้อย่างรุนแรงไม่ได้

                “เบาหน่อย” หญิงสาวจำต้องร้องปรามแม้จะรู้สึกล่องลอยไปบ้าง

นางปล่อยอารมณ์ให้เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้นพลางก้มมองดูหนอนยักษ์เพื่อตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรดี

                นางเป็นพี่สาวย่อมต้องเป็นผู้จัดการด้วยตัวเอง ในเมื่อรับปากแล้วว่าจะร่วมหอก็ต้องทำให้ได้ แต่หนอนใหญ่แท่งนี้ช่างน่ากลัวนัก หรือนางจะลองกินมันก่อนเพื่อให้มันเชื่อฟัง

                เฉินเป่าลี่ใช้มือจับกำหนอนยักษ์ตรงหน้าอย่างลังเลใจ ยิ่งเมื่อสัมผัสถึงความแข็งแน่นก็ยิ่งหวาดกลัว ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นเลียไล้ทักทายและอ้าปากกลืนกินแท่งเนื้ออุ่นร้อนด้วยหวังว่ามันจะอ่อนนุ่มลงบ้าง

                “อ้า...”

                เฉินเทียนอี้ร้องดังออกมาอย่างเสียวซ่านจนเฉินเป่าลี่ตกใจผงกหัวขึ้นมา แต่มือหนากลับจับหัวของภรรยาซึ่งเพิ่งเข้าพิธีให้กดลงมากขึ้นจนหญิงสาวได้แต่ทำตาม แม้นางจะยังเงอะงะและใช้ฟันขูดจนเจ็บอยู่บ้าง แต่ความอุ่นชื้นของอุ้งปากบางสร้างความรู้สึกซ่านเสียวจนชายหนุ่มต้องเกร็งตัวรับอย่างสุดแรง

                เฉินเทียนอี้รับความรู้สึกเสียวสะท้านจนร่างแข็งค้าง ยิ่งเมื่อริมฝีปากเล็กเคลื่อนออกมาแตะรอยหยักบนหัวหนอนคล้ายการพักหายใจ นั่นยิ่งทำให้เขาตื่นเต้นและกลั้นหายใจรอว่าหญิงสาวจะทำอย่างไรต่อไป

ครั้นนางอ้าปากน้อยๆเพื่อครอบครองตัวหนอนทั้งหมด เขาก็ยิ่งเกร็งร่างดันสะโพกเพื่อช่วยส่งหนอนยักษ์เข้าสู่โพรงอุ่นอย่างรวดเร็ว แต่ไหนเลยโพรงปากอันคับแคบจะกลืนกินตัวหนอนเอาไว้ได้ทั้งหมด แม้เขาจะพยายามดึงดันเข้าไปเพียงใด สุดท้ายหญิงสาวก็พ่นหนอนยักษ์ออกมาทั้งตัวพร้อมกับไอถี่ไม่หยุด

“เจ้าจะดันเข้ามาเพื่ออันใด” เฉินเป่าลี่โวยวาย

“ปากข้ามีเพียงเท่านี้ จะกินเข้าไปหมดได้อย่างไร” หญิงสาวยังบ่นต่อขณะไอหน้าดำหน้าแดง