ตอนที่สาม หนอนยักษ์ (NC)

ตอนที่สาม หนอนยักษ์

ครั้นนางอ้าปากน้อยๆเพื่อครอบครองตัวหนอนทั้งหมด เขาก็ยิ่งเกร็งร่างดันสะโพกเพื่อช่วยส่งหนอนยักษ์เข้าสู่โพรงอุ่นอย่างรวดเร็ว แต่ไหนเลยโพรงปากอันคับแคบจะกลืนกินตัวหนอนเอาไว้ได้ทั้งหมด แม้เขาจะพยายามดึงดันเข้าไปเพียงใด สุดท้ายหญิงสาวก็พ่นหนอนยักษ์ออกมาทั้งตัวพร้อมกับไอถี่ไม่หยุด

“เจ้าจะดันเข้ามาเพื่ออันใด” เฉินเป่าลี่โวยวาย

“ปากข้ามีเพียงเท่านี้ จะกินเข้าไปหมดได้อย่างไร” หญิงสาวยังบ่นต่อขณะไอหน้าดำหน้าแดง

ชายหนุ่มหน้าสลดก่อนจะเอื้อมไปจับมือบางให้กอบกุมหนอนใหญ่เอาไว้อย่างพยายามเอาใจ

“หนอนน้อยนี้เป็นของพี่หญิงใหญ่แล้ว พี่หญิงใหญ่จะกินจะขยำขยี้หรือทำอย่างไรก็ย่อมได้ ข้าเพียงอยากให้พี่ได้กินอย่างสาสมใจเท่านั้น”

เฉินเป่าลี่ค้อนขวับใส่ชายผู้เพิ่งเข้าพิธีกันมาหมาดๆด้วยรู้ดีว่าเขาเพียงแก้ตัวเท่านั้น

แต่นางเป็นพี่สาวจะโกรธน้องชายได้อย่างไร เอาเถอะ ทำให้เสร็จๆไป จะได้นอนเสียที

หญิงสาวขยับมือรูดหนอนยักษ์ขึ้นลงตามแรงชักจูงของชายหนุ่ม จนเมื่อเห็นว่าความแข็งแกร่งเริ่มมากขึ้นแล้ว จึงก้มลงใช้ปากดูดดุนเพื่อหวังให้ตัวหนอนอ่อนนุ่มลง ลิ้นอุ่นร้อนตวัดเลียอย่างเปะปะ ยิ่งเห็นสีหน้าราวเจ็บปวดของชายหนุ่มบวกกับร่างอันแข็งเกร็ง เฉินเป่าลี่ก็เร่งมือและลิ้นอย่างสุขใจที่ได้กลั่นแกล้งน้องชาย

“อ้า.....” สุดเสียงร้องดัง น้ำสีขาวขุ่นก็พ่นออกมาจนเลอะปากบาง เฉินเป่าลี่รีบผละออกอย่างตกใจพร้อมทิ้งแท่งเนื้อในมืออย่างไม่แยแส

ครั้นเมื่อตั้งสติได้และเห็นสีหน้าร้าวรานของเฉินเทียนอี้ซึ่งมองสบตามาอย่างกำลังตัดพ้อ

“เอ่อ...พี่...พี่เพียงตกใจ” หญิงสาวแก้ตัว

“เช่นนั้นพวกเราสอดใส่กันเถิด” ยามนี้อารมณ์ของเฉินเทียนอี้พุ่งขึ้นสูงแล้ว เขาจึงไม่รอช้าลุกขึ้นจับร่างบางให้นอนราบลงบนเตียงอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวก่อน นั่นต้องเป็นพี่ทำเอง” เฉินเป่าลี่ยังคงคิดว่าตนเป็นพี่สาวย่อมต้องเป็นผู้นำและเป็นฝ่ายรุกเอง นางพลิกร่างขึ้นและจับร่างแกร่งให้นอนลงเช่นเดิม

มือบางเอื้อมไปจับแท่งเนื้อแกร่งซึ่งยิ่งนานก็ยิ่งแข็งแน่นโดยไม่มีทีท่าอ่อนนุ่มลงแม้สักนิด

เฮ้อ...ใหญ่เพียงนี้ ร่องกลีบของนางคงฉีกขาดเป็นแน่

เฉินเป่าลี่คิดอย่างปลดปลง ก่อนจะหลับหูหลับตาพลิกร่างขึ้นคร่อมแล้วจับแท่งแกร่งให้จดจ่อเข้ากับร่องกลีบงามของตนเอง

ชายหนุ่มนอนรออย่างลุ้นระทึกยิ่งยามหญิงสาวจับแท่งเนื้อของตนเองจ่อเข้ากับร่องน้ำของนาง เขาถึงกับกลั้นหายใจรอเวลาที่แท่งหรรษาจะได้เข้าไปสัมผัสความอุ่นชื้นในโพรงถ้ำงาม แต่ร่างงามกลับไม่ขยับเสียทีจนเขาอดรนทนไม่ไหวต้องชะโงกร่างขึ้นมามองดู

“พี่หญิงใหญ่หลับแล้วหรือ”

“ข้าเพียงเตรียมใจเท่านั้น” เฉินเป่าลี่ค้อนขวับอีกทีก่อนจะกลั้นใจจับแท่งเนื้อทิ่มใส่ร่องกลีบของตัวเองแล้วย่อตัวนั่งลงให้แท่งแกร่งได้มุดโพรงถ้ำอย่างสาสมใจชายหนุ่ม

เพียงหัวหยักชำแรกเข้าไปนิดเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็สะดุ้งเด้งร่างขึ้นทันทีด้วยความเจ็บปวด

คิดแล้วว่าต้องเจ็บมาก ผู้ใดคิดได้นะว่าเจ้าแท่งเนื้อใหญ่เพียงนี้จะเข้าไปในร่องแคบขนาดนั้นได้

เฉินเป่าลี่ก่นด่าในใจ แต่ก็ยังพยายามอีกเป็นครั้งที่สองเมื่อเห็นสายตามุ่งหวังของเฉินเทียนอี้มองสบมา

ความพยายามครั้งที่สอง ที่สาม ล้วนไม่ประสบผลด้วยเพียงสอดใส่เข้าได้สักนิดความเจ็บปวดก็ทำให้หญิงสาวถอดใจแล้ว

เฉินเทียนอี้ย่อมอดรนทนไม่ไหวลุกขึ้นมาจับร่างงามพลิกกดลงกับเตียงด้วยตนเอง

“พี่หญิงใหญ่นอนนิ่งๆเถิด ข้าทำเอง”

ชายหนุ่มตัดสินใจเล้าโลมอดีตพี่สาวซึ่งกลายเป็นภรรยาของเขาไปแล้ว ด้วยการกลืนกินเต้าหู้นิ่มด้านบนก่อนเพื่อให้นางผ่อนคลายลงบ้าง

                มือหนาวนเวียนฟอนเฟ้นสองเต้าเนื้ออวบอิ่มแล้วดูดกลืนสลับข้างกันอย่างหนำใจ จนเมื่อเห็นว่าหญิงสาวร้องครวญครางลอยล่องได้ที่แล้ว จึงเคลื่อนมือลงไปแหวกร่องกลีบด้านล่างเพื่อสำรวจร่องน้ำงาม นิ้วมือหนาสอดรุกไล่เข้าไปควานหาความอุ่นชื้น ก่อนจะพบเจอปุ่มกระสันเพื่อบดคลึงกระตุ้นความเสียว

                ร่างบางเด้งเกร็งยกสะโพกลอยพร้อมเปล่งเสียงอืออา เฉินเทียนอี้ส่งนิ้วมือเข้าไปควานเปิดทางทีละนิ้วจนครบ4นิ้วแล้วแหวกว่ายให้คุ้นชิน นิ้วโป้งยังคงวนเวียนคลึงไล้ปุ่มเสียวจนร่างบางเปล่งเสียงหวานครางกระเส่า

                เมื่อน้ำใสฉ่ำนองได้ที่ ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าจับแท่งแกร่งจ่อตรงเข้าสู่ร่องกลีบแคบเพื่อเบิกทางรักอย่างเชื่องช้า

                เขารู้สึกได้ถึงความคับตึงแน่นยามสอดใส่ ยิ่งร่างบางสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดจากการโดนรุกล้ำ เขายิ่งพยายามระงับใจให้เย็นลงและขยับเขยื้อนอย่างช้าๆ

                “เจ็บเพียงนิดเท่านั้น” เสียงปลอบโยนดังกระซิบอยู่ข้างหูแต่เฉินเป่าลี่หลับหูหลับตากัดริมฝีปากด้วยพยายามอดทนไม่ให้ร้องออกมาจนขายหน้า

                นางเป็นพี่ ต้องอดทนไหว