ตอนที่หก คู่หมาย
“น้องหญิงรองของข้าทั้งงดงามและน่าสัมผัสเพียงนั้น เพียงคิดถึงทรวงอกอันใหญ่ล้น ชิ...ไม่ว่าผู้ใดก็ล้วนต้องข้ามศพข้าไปก่อนจึงจะได้มายุ่งเกี่ยวกับนาง” หลานชายไม่เอาไหนกล่าวเสริมอย่างหยาบคาย
ห่านอู๋ฟานซึ่งนั่งเลือกลวดลายผ้าไหมอยู่บนชั้นสองย่อมได้ยินเสียงที่ตั้งใจตะโกนดังลั่นร้าน แต่เขาเลือกที่จะนั่งรอดูท่าทีก่อนด้วยยังไม่เข้าใจในเหตุการณ์นัก
คนพวกนี้เป็นใคร จึงมาอวดอ้างวางก้ามใหญ่โตเช่นนี้
เท่าที่เขารู้มา กิจการสกุลเฉินล้วนดูแลโดยบรรดาบุตรสาวมิใช่หรือ แล้วชายสามคนนี่คือผู้ใด
เฉินฟางหรงซึ่งได้ยินเสียงมาตั้งแต่แรกรีบก้าวลงมาอย่างโมโห
“เอะอะเสียงดังอันใดกัน ที่นี่เป็นร้านค้ามิใช่ซ่องนักเลงจึงจะมาอวดเบ่งสร้างความวุ่นวาย”
“หลานสาวไยกล่าวเช่นนั้น อาได้ยินมาว่ามีชายหนุ่มมาสร้างความยุ่งยากให้จึงรีบมาช่วยเหลือ ไยเจ้าจึงไม่เห็นถึงความหวังดีของอาเล่า” อารองรีบเข้ามาประจบเอาใจด้วยหลานสาวผู้นี้คือผู้ถือกุญแจเก็บเงินของตระกูล
“สร้างความยุ่งยากอันใด พวกท่านไปฟังที่ใดมา ข้าว่าพวกท่า
ตอนที่เก้าค่ำคืนแห่งรัก“แต่...” เฉินฟางหรงผู้เฉลียวฉลาดถึงกับโต้ตอบไม่ถูก เมื่อชายหนุ่มเอ่ยความจริงอันน่าอับอาย“พี่จะทำเพียงเท่าเมื่อคืน นะน้องฟางหรง ให้พี่ได้ชื่นใจเถิด”ชื่นใจอีกแล้ว คำว่าชื่นใจของเขาช่างชวนเสื้อเนื้อเสียตัวเสียนี่กระไร เฉินฟางหรงอ้าปากกำลังจะปฏิเสธแต่โดนจู่โจมด้วยจุมพิตหนักหน่วงเข้าเสียก่อนปากหนาบดขยี้ไปมาพร้อมลิ้นร้อนรุกไล่เข้ามาเพื่อเรียกหาความร้อนแรง มือหนาถอดสายคาดเอวของหญิงสาวออกอย่างเชี่ยวชาญก่อนจะถอดชุดหลายชั้นออกอย่างช่ำชองทั้งๆที่ริมฝีปากยังคงประกบอยู่การถอดชุดในยามยืนอยู่ย่อมง่ายดายนัก ไม่นานร่างบางก็เปิดเปลือยออกจนเหลือเพียงเอี๊ยมตัวน้อยและผ้าชิ้นเล็กปิดส่วนสงวน ชายหนุ่มยังจุมพิตหนักขณะใช้มือถอดชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว มือหนาตะโบมดึงเอี๊ยมแดงออกก่อนจะละเลงเล่นก้อนเนื้อคู่ใหญ่อย่างหนำใจ เต้าทรวงเต่งโดนบดคลึงลูบไล้ขยำขยี้
ตอนที่แปด ลีลาเร่าร้อน“เต้าทรวงของเจ้าหวานล้ำนัก พี่อยากดูดกลืนก้อนซาลาเปานุ่มของเจ้าทุกวี่วัน”เอ่อ...อยากกลืนกินทุกวี่วัน ขืนปล่อยให้เขาบีบเคล้นบดขยี้รุนแรงเช่นนั้น เต้าหู้แน่นของนางคงห้อยคล้อยดิ่งลงพื้นแล้ว เฉินฟางหรงคิดขัดแย้งอยู่ในใจ ก่อนจะเคลิบเคลิ้มตามการเล้าโลมของชายหนุ่มไปอย่างล่องลอยร่างงามของเฉินฟางหรงโดนดันจนนอนราบลงกับเตียงตั้งแต่เมื่อใดก็สุดจะรู้ กว่าหญิงสาวจะรู้ตัวก็เมื่อชายหนุ่มเริ่มไล้มือลงไปยังส่วนสงวนเบื้องล่างแล้วเฉินฟางหรงกำลังจะอ้าปากร้องห้ามแต่กลับโดนปากหนาบดขยี้ปิดเอาไว้อย่างร้อนเร่า มือหนาไม่คอยท่าไล้ลงไปแหวกร่องกลีบงามแล้วสอดนิ้วไขว่หาติ่งกลางเพื่อสร้างความเสียวให้ร่างบางเมื่อแหวกกลีบสีแดงสดให้แยกออก ตุ่มเกสรสีแดงระเรี่อฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานย่อมปรากฏออกมา นิ้วเรียวบุกตรงเข้านวดวนตรงติ่งเกสร อย่างไม่รอช้า วนไล้ไปมาสลับกับการสอดนิ้วเข้าไปทักทายโพรงถ้ำอุ่นอันคับแคบเพื่อสร้างความคุ้นเคยเฉินฟางหรงเริ่มหวั่นวิตก แต่นางไม่สามารถเปล่งเสียงห้ามอันใดได้
ตอนที่เจ็ด ตกลงการค้าหรือแต่งงานสองหนุ่มสาวตกลงกันราวกับเรื่องแต่งงานเป็นการเจรจาการค้า ข้อตกลงต่างๆถูกร่างออกมาเป็นข้อๆ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นข้อเรียกร้องของฝ่ายหญิงสาว ห่านอู๋ฟานตอบตกลงในทุกเงื่อนไขโดยไม่มากเรื่องอีกทั้งยังเสนอแต่ข้อได้เปรียบให้จนเฉินฟางหรงเริ่มละอายใจ “เจ้าอยากแต่งงานกับข้าถึงเพียงนี้เชียวหรือ” “พี่เพียงอยากให้เจ้ามีความสุขในการแต่งงาน ตัวพี่เองเป็นกำพร้า แม้จะมีครอบครัวท่านลุงที่รักใคร่ดูแล แต่ไม่อาจเหมือนกับบิดามารดาได้ จึงเข้าใจดีว่าการอยู่โดยไม่มีบิดามารดาจะรู้สึกอย่างไร พี่อยากทดแทนส่วนนี้และอยากให้เจ้ามีผู้ปกป้องดูแล” “แต่หากจะเอ่ยความจริงจากใจ พี่เองก็อยากมีคนดูแลเช่นกัน” ห่านอู๋ฟานสารภาพออกมาเป็นประโยคสุดท้าย
ตอนที่หก คู่หมายห่านอู๋ฟานเคาะประตูห้องหญิงสาวเมื่อคำนวณเวลาว่านางน่าจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว“น้องฟางหรงเหนื่อยหรือไม่”“เพิ่งวันแรกยังไม่เหนื่อยหรอกเจ้าค่ะ”“เช่นนั้นพี่จะเล่าเรื่องราวของสกุลห่านให้เจ้าฟังเผื่อเป็นข้อมูลในการพบเจอหน้ากัน” ชายหนุ่มเปิดปากเล่าเรื่องของตนเองให้สาวซึ่งพึงใจได้รับรู้ ด้วยความเฉลียวฉลาดของนางย่อมรู้ดีว่าต้องวางตัวเยี่ยงไรเมื่อเล่าจนจบชายหนุ่มกลับยังไม่ยอมกลับห้อง แต่นั่งมองใบหน้าอันงดงามอยู่อย่างนั้น“พี่อู๋ฟานไม่ง่วงหรือ ไยไม่กลับไปนอนเสียที”“น้องฟางหรงง่วงแล้วหรือ พี่กำลังนึกยินดีที่ไม่ได้ชักช้าจนน้องฟางหรงแต่งงานกับผู้อื่นไปก่อน”“ข้าอายุมากเพียงนี้แล้ว คงยังไม่แต่งงานออกไปง่ายๆ”“มากที่ใดกัน ทั้งงดงามและอ่อนเยาว์เช่นนี้”ชายหนุ่มถือโอกาสขยับตัวเข้ามาใกล้ พลางเอ่ยขอ“น้องฟางหรง พวกเราเป็นคู่หมายกันแล้ว ขอพี่ชื่นใจเจ้าสักคราได้หรือไม่”
ตอนที่หก คู่หมาย “น้องหญิงรองของข้าทั้งงดงามและน่าสัมผัสเพียงนั้น เพียงคิดถึงทรวงอกอันใหญ่ล้น ชิ...ไม่ว่าผู้ใดก็ล้วนต้องข้ามศพข้าไปก่อนจึงจะได้มายุ่งเกี่ยวกับนาง” หลานชายไม่เอาไหนกล่าวเสริมอย่างหยาบคายห่านอู๋ฟานซึ่งนั่งเลือกลวดลายผ้าไหมอยู่บนชั้นสองย่อมได้ยินเสียงที่ตั้งใจตะโกนดังลั่นร้าน แต่เขาเลือกที่จะนั่งรอดูท่าทีก่อนด้วยยังไม่เข้าใจในเหตุการณ์นักคนพวกนี้เป็นใคร จึงมาอวดอ้างวางก้ามใหญ่โตเช่นนี้ เท่าที่เขารู้มา กิจการสกุลเฉินล้วนดูแลโดยบรรดาบุตรสาวมิใช่หรือ แล้วชายสามคนนี่คือผู้ใดเฉินฟางหรงซึ่งได้ยินเสียงมาตั้งแต่แรกรีบก้าวลงมาอย่างโมโห“เอะอะเสียงดังอันใดกัน ที่นี่เป็นร้านค้ามิใช่ซ่องนักเลงจึงจะมาอวดเบ่งสร้างความวุ่นวาย”“หลานสาวไยกล่าวเช่นนั้น อาได้ยินมาว่ามีชายหนุ่มมาสร้างความยุ่งยากให้จึงรีบมาช่วยเหลือ ไยเจ้าจึงไม่เห็นถึงความหวังดีของอาเล่า” อารองรีบเข้ามาประจบเอาใจด้วยหลานสาวผู้นี้คือผู้ถือกุญแจเก็บเงินของตระกูล“สร้างความยุ่งยากอันใด พวกท่านไปฟังที่ใดมา ข้าว่าพวกท่า
ตอนที่ห้า พิสูจน์อย่างไร“ในเมื่อตกลงคบหากันแล้ว น้องฟางหรงจะไม่เปิดโอกาสให้พี่ได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ที่ประกาศป่าวๆว่ายังรักษาเอาไว้ได้อยู่จนถึงป่านนี้หรือ” จู่ๆห่านอู๋ฟานซึ่งมีท่าทีสบายๆก็เปลี่ยนน้ำเสียงเป็นจริงจังขึ้นมา“ไยข้าต้องพิสูจน์ด้วย เจ้าเป็นคนขอคบหากับข้าเอง ไม่ได้ร้องขอสักหน่อย” เฉินฟางหรงหาใส่ใจไม่“เจ้าหาทางหลีกเลี่ยงเช่นนี้ หรือว่าไม่กล้าพิสูจน์ความจริง เจ้าเพียงหลอกลวงผู้คนหรือ” ห่านอู๋ฟานท้าทาย“ข้าไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ในเรื่องที่เป็นจริงอยู่แล้ว”“เจ้าไม่คิดว่านั่นไม่เป็นธรรมกับพี่หรือ พี่ชื่นชอบเจ้าจากใจจริง หากเจ้าไม่มีความบริสุทธิ์เหลือแล้วก็เพียงบอกออกมา พี่ย่อมไม่ถือสาและยินดีคบหาต่อไป”“เจ้า...เจ้ากล้าดูถูกข้าหรือ”“พี่เพียงอยากให้เจ้าได้เผยความจริงออกมาเพื่อการคบหาของพวกเราจะได้ยืดยาวเท่านั้น”“จะพิสูจน์อย่างไร” เฉินฟางหรงกัดฟันเอ่ยอย่างเจ็บใจเมื่อโดนดูหมิ่น“น้องฟางหรงเพียงนั่งน