ตอนที่31หวาดระแวง

เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังสะท้อนอยู่ในโถงหน้าตำหนักใหญ่ของเมืองหลี่ ราชครูจงหลินเหวิน ผู้มากด้วยวัยวุฒิและอำนาจที่ไม่มีใครในราชสำนักกล้าหือ เดินตรงเข้ามาพบหลี่เจินหรงในตำหนักว่าราชการโดยไร้พิธีรีตอง ดวงหน้าเคร่งขรึมราวพายุที่ตั้งเค้าหนัก ฝีเท้าก้าวแกร่งไม่ไยดีต่อนายทหารสองข้างทางที่ก้มหน้ายกมือทำความเคารพ เจินหรงอ๋องที่นั่งอ่านฎีกาอยู่เงยหน้าขึ้น ดวงตาคมดุสบมองคู่สนทนาอย่างรู้ทัน

"ท่านราชครูมาด้วยสีหน้าเยี่ยงนี้ คงไม่ใช่เรื่องมงคลกระมัง"หลี่เจินหรงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

"เรื่องของจ้าวจินเทา...ต้าหวางแห่งแคว้นเหนือ ได้ถวายฎีกาสู่ฝ่าบาท ขอให้พระองค์ทรงไต่สวนเหตุการณ์ที่ท่านอ๋องหลี่ชิงตัวบุตรีเขา พร้อมทั้งประณามการประหารอ๋องเหล่ยอย่างไม่เป็นธรรม"

ราชครูจงหลินเหวินหยุดยืนเบื้องหน้า แล้วเอ่ยเสียงต่ำแต่ชัดเจนทุกถ้อยคำ

ดวงตาของเจินหรงหรี่ลงเพียงนิด มือที่ถือฎีกากระดาษหนาในมือขยับแน่นขึ้น ราชครูพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงแววเคร่งเครียดและตำหนิ

"ฝ่าบาทเดิมที…ก็มีความลังเลใจในตัวท่านอ๋องอยู่ไม่น้อย ทว่าครั้งนี้...ข้าเกรงว่าอาจจะมิใช่เพียงแค่ตำหนิ แต่จะเป็นการลงโทษขั้นรุนแรงด้วยซ้ำ เพราะเหตุใดเล่า