LOGINShare
ตอนที่80วางไว้
Last Updated:
2025-08-13 22:28:27
Latest chapter
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่83กงหาน
ห้องบัลลังก์ใหญ่ในวังหลวงเต็มไปด้วยความงดงาม บัลลังก์ทองคำที่ตั้งอยู่กลางห้องก็เปล่งประกายราวกับเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจสูงสุดของฮ่องเต้ กงหานนั่งอยู่บนบัลลังก์นั้น สายตาของเขาหมายถึงความยิ่งใหญ่และการปกครองที่มั่นคง หลี่เจินหรง และ จ้าวอินหลัว ทั้งสองก้าวเข้ามาด้วยท่าทีองอาจและสง่างาม ราวกับพวกเขาผสมผสานกันได้อย่างลงตัว แม้ในใจของกงหานจะรู้ดีว่าพวกเขาทั้งสองมาเพื่อแสดงความเคารพ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าในขณะนี้ความสงบที่เขาควบคุมไว้อยู่เริ่มสั่นคลอนหลี่เจินหรงประสานมืออย่างเรียบง่าย ขณะเดินเข้ามาพร้อมกับจ้าวอินหลัวที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาด้วยท่าทางสุภาพและเรียบร้อย อินหลัวมองไปข้างหน้า ไม่แสดงความหวั่นไหวใดๆ แววตาของอินหลัวดูประหม่าแต่นั่นยิ่งทำให้น่าสนใจน่าปกป้องสอดรับกับใบหน้าที่งดงาม อ่อนหวานเมื่อทั้งสองยืนอยู่ตรงหน้า ฮ่องเต้กงหานก็ยิ้มบางๆ พลางพยักหน้าให้ทั้งสองคนเป็นการทักทาย“ข้าหลี่เจินหรง และจ้าวอินหลัวถวายพระพรฝ่าบาททรงพระจริญหมื่นปีหมื่นๆ ปี”"หลี่เจินหรง... จ้าวอินหลัว..." เสียงของกงหานมีพลัง แฝงไปด้วยความเคร่งขรึม สายตาที่จับจ้องที่จ้าวอินหลัวนั้นมากมายความหมาย หลี่เจินหรงเหล
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่82หญิงงามแดนเหนือ
ในระหว่างที่ทัพของหลี่เจินหรงกำลังมาถึง วังหลวงก็เต็มไปด้วยความคึกคักและความตื่นเต้น ฮองเฮาเยี่ยนซีและข้าราชบริพารยืนรออยู่ที่ทางเข้าของวัง ตลอดเวลาที่ผ่านมาฮองเฮาเยี่ยนซีรอคอยการมาหลี่เจอนหรง เมื่อม้าเร้วบอกว่า หลี่เจินหรงกำลังเดินทางมา ขบวนของหลี่เจินหรงหยุดลง สายตาของฮองเฮาเยี่ยนซีเบิกกว้างธงดำโกบกสะบัดน่าเกรงขาม ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น หลี่เจินหรงกับจ้าวอินหลัวอยู่บนหลังม้าตัวเดียวกัน มองจากระยะไกลแล้ว ดูเหมือนจะเป็นหลี่เจินหรงกำลังประคองจ้าวอินหลัวด้วยความอ่อนโยน ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ฮองเฮาเยี่ยนซีรู้สึกประหลาดใจจ้าวอินหลัวที่ดูเหมือนจะเหนื่อยล้าและอ่อนแอหลังจากการเดินทางมาไกล ยกขาลงจากหลังม้า หลี่เจินหรงค่อยๆ ประคองร่างเล็กๆ ลงจากหลังม้าอย่างช้าๆ ใบหน้าของหลี่เจินหรงยังคงเย็นชาแต่ท่าทางที่เขาประคองจ้าวอินหลัวนั้นกลับอ่อนโยนราวกับไม่ใช่บุรุษที่โหดร้ายอย่างที่ฮองเฮาเยี่ยนซีเคยรู้จัก“ท่านอ๋อง…” เสียงฮองเฮาเยี่ยนซีดังขึ้นเบาๆ ดวงตาของนางยังจ้องไปที่หลี่เจินหรงและจ้าวอินหลัวอย่างไม่อยากเชื่อ พลางยิ้มน้อยๆ“น้องสาวการเดินทางเป็นอย่างไรบ้าง”หลี่เจินหรงหันมามองฮองเฮาแวบหนึ่ง ก่อน
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่81โบ้ไหม
ห้องหนังสือในวังหลวงฮ่องเต้กงหานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานไม้ขัดเงาอย่างสบายๆ ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ฎีกาจากขุนนาง ฮ่องเต้กงหานไม่ได้ทำงานหนักจนเกินไปในวันนี้ เพราะมีความคิดต่างๆ อยู่ภายในใจเสียงประตูที่เปิดเข้ามาทำให้ฮ่องเต้กงหานเงยหน้าขึ้นทันที ฮองเฮาที่เดินเข้ามาในห้องนั้นท่าทางสง่างาม ใบหน้าของนางประดับด้วยความเคร่งขรึม แต่ก็ยังคงความงามที่น่าทึ่งในทุกย่างก้าว“ฝ่าบาทม้าเร็วรายงานว่าหลี่เจินหรงเดินทางเกือบจะถึงวังหลวงแล้ว” ฮองเฮาพูดเสียงเรียบ พลางก้าวไปยังโต๊ะของฮ่องเต้และหยุดยืนอยู่ข้างๆ ฮ่องเต้กงหานยิ้มอย่างไม่เร่งรีบ เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะตอบ “อืม…ต้องเตรียมการต้อนรับสินะ” น้ำเสียงของเขาสงบและมั่นคงฮองเฮามองฮ่องเต้กงหานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม “ฝ่าบาทกังวลใจหรือไม่เพคะ ที่หลี่เจินหรงกำลังจะมา”“ไม่มีความกังวลใจใดในตอนนี้” ฮ่องเต้กงหานพูดเสียงเบายิ้มออกมาเล็กน้อย รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะมีความลับซ่อนอยู่ในนั้น ฮ่องเต้กงหานเอนหลังกลับไปในเก้าอี้ของตนและท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ดูราวกับกำลังวางแผนอย่างรอบคอบ “ข้าคิดว่าจะพูดกับหลี่เจินหรงให้ปล่อยตัวจ้าวอินหลัวดูก่อนเหมือนจะข
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่80วางไว้
เสียงเท้าของเสี่ยวหม่าดังขึ้นในทางเดิน เดินเข้ามาในกระโจมพร้อมถาดซุปร้อนๆ ในมือ รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะมีอะไรแอบแฝงอยู่ทำให้หลี่เจินหรงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หันไปมองด้วยสายตาไม่ค่อยมั่นใจ“ข้าน้อยให้พ่อครัวทำซุบบำรุงร่างกายมาให้นายหญิงขอรับ” เสี่ยวหม่าพูดขึ้น พร้อมยกถาดที่เต็มไปด้วยซุปหอมกรุ่นขึ้นมาหลี่เจินหรงมองไปที่ถาดซุปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนจะยกคิ้วขึ้นแล้วถาม“ใครสั่ง”เสี่ยวหม่าพยักหน้าเล็กน้อยพลางยิ้มบางๆ ที่มุมปาก“ใจสั่งมาขอรับ นายหญิงไม่แข็งแรงสักที อาจทำให้ครรภ์มีปัญหาได้”“ครรภ์อะไรของเจ้า”คำพูดนี้ทำให้หลี่เจินหรงขมวดคิ้วอย่างสงสัย เสี่ยวหม่าหยุดชั่วขณะยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความขบขัน“แหมๆๆๆ ท่านอ๋อง... อย่าอายเลยขอรับ เรื่องนี้น่ายินดีเพียงนี้จะเขินไปทำไมหรือขอรับ หรือท่านอ๋องจะรอให้อ๋องน้อยคลอดก่อนหรือขอรับ จึงจะปล่อยให้คนอื่นรู้เองเห็นเองหรือขอรับ”หลี่เจินหรงหันกลับไปมองเสี่ยวหม่าด้วยสายตาเย็นชาที่ไม่สามารถซ่อนความตกใจได้จากคำพูดของเสี่ยวหม่า“ข้าน้อยว่าทางที่ดีควรให้ท่านหมอช่วยดูด้วยนะอขรับจะได้เตรียมรับมือ”“เพ้อเจ้อ เจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร”เ
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่79ท้อง
“อ๊ะ...อย่าดื้อรั้นนักสิข้าอกให้นอนพักนอนพักรอเวลาเคลื่อนทัพ”อินหลัวเม้มปากหมั้นไส้คำฑุดกลับไปกลับมาของหลี่เจินหรงและยังหมั้นไส้ดวงตาแวววาวนั้นอีก จึงพยายามสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของเขาก็ทำได้แค่ฮึดฮัด เบาๆ “ข้าไม่ต้องการให้ท่านมาประคอง ข้าสบายดี” แต่คำพูดนั้นกลับฟังดูไม่ค่อยแน่ใจเพราะยังคงรู้สึกอ่อนแรงจนแทบจะทรุดลงหลี่เจินหรงไม่พูดอะไร เพียงแต่ยิ้มแล้วก็ประคองอินหลัวไปที่แท่นนอน อย่างระมัดระวังให้มานอนสบาย เขานั่งข้างๆ ห่มผ้าให้เสี่ยวหม่าที่ยืนอยู่ข้างๆ มองการกระทำของนายตนอย่างละเอียดราวกับอ่านออกในทุกๆ การเคลื่อนไหว เขากระซิบกับเยว่หรงเบาๆ “องค์หญิงรองขอรับ ข้าน้อยว่าชักจะอย่างไงอย่างไงเสียแล้วขอรับ”เยว่หรงหันมามองด้วยความสงสัย “อะไรคืออย่างไง อย่างไง”เสี่ยวหม่ามองไปที่อินหลัวที่กำลังเอนตัวนอนอย่างอ่อนแรงในอ้อมแขนของท่านอ๋อง แล้วกระซิบเสียงต่ำกว่าเดิม “นายหญิงจ้าวอินหลัวมีท่าทีแบบนี้ไม่ใช่ว่ากำลังตั้งครรภ์หรือขอรับ... ท่านอ๋องถึงกลับประคองเลยทีเดียว”เยว่หรงอ้าปากค้าง รู้สึกตกใจและประหลาดใจ “แย่แล้วสิ... น่าสงสารจริง มีลูกติดท้องทั้งๆ ที่อ๋องเหล่ยก็ตายไปแล้ว”เสี่ยวหม่าถอนหายใ
เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย ตอนที่78จูบทำไม
"ปล่อยข้านะ!" เสียงของอินหลัวสั่นเครือ รู้สึกถึงความอับอายที่ไม่สามารถปฏิเสธได้หลี่เจินหรงไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่รวบร่างบางของอินหลัวเข้ามาในอ้อมแขนแล้วดึงร่างเล็กมาแนบชิดกับร่างกายของเขา แขนแกร่งกอดเอวบางแน่นจนไม่มีที่ว่างหลุดออกไปทันทีที่อินหลัวขัดขืนและพยายามขยับตัวออกไป แต่หลี่เจินหรงกลับดึงร่างให้ล้มลงไปที่แท่นนอน เขาไม่ยอมปล่อยริมฝีปากของเขาประทับลงบนริมฝีปากของอินหลัวอย่างรุนแรง ร้อนแรงและกระตุ้นให้หัวใจของอินหลัวเต้นแรงขึ้น ท่ามกลางความโกรธและอับอาย ร่างบางของอินหลัวกลายเป็นอาหารน่าลิ้มลองในอ้อมกอดของเขา"ปล่อยข้า..." อินหลัวพูดอู้อี้ รู้สึกถึงความร้อนที่แล่นผ่านร่างกายแต่หลี่เจินหรงกลับไม่ยอมปล่อยมือ เขากอดให้แน่นขึ้น แล้วยังคงจูบไม่ยอมปล่อยรสจูบทั้งหวานทั้งขมปะปน ทั้งยังอ่อนนุ่มจนอินหลัวเผลอไผล จูบที่ยาวนาน ร้อนแรง และไม่หยุดหย่อน สร้างความหวั่นไหวในจิตใจของอินหลัว จนเริ่มรู้สึกถึงอารมณ์ที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน มือเล็กที่ดันอกกว้างเริ่มผ่อนคลายรสจูบยิ่งหวานหอมจนใจแทบละลาย เนิ่นนานราวกับชั่วกัปกัลป์ อินหลัวพิงกอกกว้างแต่อ้อมกอดนั้นยังรัดแน่นในที่สุด หลี่เจินหรงถอนริมฝี
You may also like
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ24.0K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@11.9K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี138.3K viewsข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ11.7K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด101.8K viewsคณิกาที่รักของชิงอ๋อง
ชาไทยเย็น1.1K viewsภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น
Tuk Kung7.2K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee772 views
