Share

ตอนที่18 พระเอกในฝัน

last update Last Updated: 2025-07-02 16:38:53
กลางแสงแดดอ่อนที่สาดลอดม่านเกี้ยวไม้ไผ่หอมกลิ่นไม้สดนั้น จ้าวอินหลัวนั่งประสานมือแนบตัก ใบหน้าซีดเซียวเพราะพิษที่ยังไม่หายดี แต่แววตากลับระยิบระยับราวประกายเพชรในแสงเช้า เมืองหลี่...เมืองหลี่ในที่สุดก็มาถึงเสียทีสินะ

อินหลัวเบียดหน้าแนบช่องผ้าม่าน มองออกไปนอกเกี้ยวด้วยดวงตาโตอย่างกระตือรือร้น ถนนเรียบทอดยาวเป็นแนวลาดขึ้นเขา มีต้นเหมยสองข้างทางกำลังเริ่มผลิดอกสีชมพูอ่อน บรรยากาศราวกับหลุดเข้าไปในซีรีส์จีนโบราณที่เคยดูตอนอยู่ในปัจจุบัน แม้ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นจริงหรือเพียงฝันที่หลงเหลือจากความทรงจำกระจัดกระจาย

"คุณพระ..." อินหลัวพึมพำเบาๆ น้ำเสียงตื่นเต้นอย่างแท้จริง

"อีกนิดเดียวก็จะได้เดินชมตลาดโบราณในชุดจีนโบราณยาวพลิ้ว... แล้วก็มีพระเอกหล่อๆ เดินตามคุ้มกัน...โอ้ พระเอกต้องสูง ตัวโตกว่าข้า สวมชุดขาวสะอาดสะอ้าน ถือพัดพับ เอ หรือจะถือกระบี่เท่ๆ ดีนะ"

อินหลัวหันไปหาอวิ๋นเอ่อร์ที่นั่งเคียงข้างในเกี้ยว ดึงแขนสาวใช้แล้วเขย่าเบาๆ

"เจ้าเคยฝันแบบข้ามั้ย อยากใส่ชุดสวยๆ เดินตลาดผลไม้ ได้กินซานซาเชื่อมแบบในซีรีส์ อยากให้มีคนซื้อให้เรามั้ย"

อวิ๋นเอ่อร์มองนายหญิงด้วยสีหน้าเอ็นดูและขำในใจ

"นายหญิงเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่24อ๋องปีศาจ

    “ว่าอย่างไรนะ” เสียงคำรามดังลั่นสะเทือนห้องโถงใหญ่ของจวนอ๋องหลี่เจินหรงยืนขึ้นทันทีจนถ้วยชาที่เพิ่งวางลงแทบหล่น ใบหน้าเข้มคร้ามบัดนี้แดงก่ำ ดวงตาคู่นั้นวาวโรจน์ราวเปลวเพลิง ไป๋อี้เซิงยังคงยืนสงบนิ่ง มือไพล่หลังอย่างเคย แต่สายตาฉายแววระอาอย่างสุดจะปิดบัง“นางบอกว่าไม่กิน อ้างว่าทนได้ เพราะเคยเจ็บปวดมากกว่านี้” กล่าวเสียงเรียบ “ทนได้หรือ แล้วข้าล่ะ” หลี่เจินหรงกัดฟันกรอด เขาคว้าถ้วยยาจากมือขวาของตัวเองที่สั่นด้วยความโกรธ กระดกลงคออย่างรวดเร็วจนเสียงดัง จากนั้นเขาส่งถ้วยกลับไปยังไป๋อี้เซิง “รินอีก”“ท่านอ๋อง…” ไป๋อี้เซิงเริ่มจะเอ่ยเตือน“ริน” เสียงตวาดกร้าวจนสาวใช้ที่ยืนประจำมุมห้องสะดุ้งเฮือกแทบทำกระถางธูปหล่น ไป๋อี้เซิงถอนหายใจเบาๆ ก่อนรินยาอีกถ้วยให้เงียบๆ หลี่เจินหรงดื่มรวดเดียวหมด แล้วปาดปากแรงๆ ก่อนจะกระชากเสื้อคลุมขึ้นพาดไหล่และจ้ำพรวดๆ ออกไปจากห้อง“ข้าจะไปลากนางมากรอกยาด้วยตัวเอง”เสียงส้นกระแทกพื้นกระเบื้องกึกๆ สะเทือนไปถึงเสี่ยวหม่าที่ยืนหลบมุมอยู่รีบวิ่งตามหลังเจ้านายอย่างลนลาน“ท่านอ๋องๆๆ อย่าเพิ่งบันดาลโทสะให้หนักเลยขอรับ…นางก็แค่ดื้อหน่อยๆ และก็กวนประสาทนิดๆ เหมือนๆๆ

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่23ปราณของทั้งสองเชื่อมสมบูรณ์แล้ว

    ประตูแง้มออกพอดีท่านหมอไป๋อี้เซิงเข้ามาเยี่ยมเยียนตามปกติ เห็นสีหน้าท่านอ๋องแล้วก็รีบถามทันที"ท่านอ๋อง เป็นอะไรรึขอรับ""ท่านหมอ ท้องข้าปวดมวนท้อง เจ็บแปลบๆ เหงื่อออกเย็นๆ ชวนโมโหและหงุดหงิดหัวใจยิ่งนัก"หมอไป๋ทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะชะงักไปชั่วครู่ สีหน้าเปลี่ยนจากห่วงใยเป็นแปลกใจอย่างเห็นได้ชัด"เอ่อ…ท่านอ๋องแล้วท่านเคยเป็นแบบนี้หรือไม่ ข้าหมายถึงเคยรู้สึกเจ็บปวดที่ท้องแบบนี้มาก่อนไหม"หลี่เจินหรงส่ายหน้าไปมา ไป๋อี้เซิงเลิกคิ้วสูง“ทั้งหงุดหงิดและปวดมวนท้อง ข้าน้อยสงสัยว่าเอ่อ..เอ่อ…”"พูดมาสงสัยอะไร""ขออภัยขอรับ แต่ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้…ว่าอาการปวดท้องแบบที่ท่านอ๋องกำลังเผชิญ…มันคล้ายอาการของผู้หญิงที่มีรอบเดือนมาก"เจินหรงเงียบกริบ ใบหน้าที่เคยแข็งกร้าวสั่นระริกเล็กน้อย"ท่านจะบอกว่า...อินหลัวสตรีนางนั้นเป็นรอบเดือน แล้วส่งผลมาถึงข้าอย่างนั้นหรือ"ไป๋อี้เซิงยิ้มเจื่อนๆ"อาการเชื่อมปราณ…น่าจะเป็นเหตุ ทำให้ท่านอ๋องได้รับความรู้สึกนั้นด้วย แม้จะไม่ได้ครบทุกอย่าง แต่ก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้รู้สึกแบบเดียวกัน เพราะเรื่องรอบเดือนนี้เป็นเรื่องหลักๆของสตรีทุกคน เวลาแบบนี้พวกนางจะหงุดหงิดอ่อนเพลี

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่22ปวดรอบเดือน

    ทางเดินทอดยาวกลับไปยังห้องพักของเจินหรงอ๋อง"ท่านอ๋อง ท่านไปแอบดื่มสุรามาจากไหนหรือขอรับ ทำไมเดินเซแบบนั้น" เสี่ยวหม่าที่บัดนี้ตาสว่างกลับมองไปที่คนตัวสูง ท่าทีองอาจไม่องอาจทว่าท่าเดินกลับอ่อนปวกเปียก เหมือนๆคนเมาเสียงกึ่งตกใจปนสนุกของเสี่ยวหม่าทำให้เจินหรงอ๋องหยุดฝีเท้ากะทันหัน สูดลมหายใจลึกจนอกกว้างสะเทือน แล้วตวาดเสียงเข้มก้องจนเสี่ยวหม่าแทบทรุดเข่า"พยุงข้ากลับห้อง อย่าถามให้มาก""ขอรับ ท่านอ่องเสี่ยวหม่าไม่กล้าแล้ว" เสี่ยวหม่ารีบพุ่งตัวเข้ามาประคองแขนท่านอ๋องไว้แน่น สีหน้าตื่นตระหนกปนงงงวย ขณะที่ขาก็ลากไปด้วยแรงแห่งความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ แต่ในใจเสี่ยวหม่า…ก็อดขบคิดไม่ได้ ท่านอ๋องดื่มตอนไหนกัน ข้าเฝ้าอยู่ทั้งวัน... หรือว่าเขาชะเง้อหน้ามองใบหน้าคมเข้มของเจินหรงที่ยังคงเคร่งขรึม สีหน้าเรียบตึง ดวงตาคมประกายอาฆาตชัดเจน หลี่เจินหรงกัดฟันแน่นอย่างข่มโทสะ ความรู้สึกวูบไหวในอก ความร้อนผ่าวใต้ผิวหนัง ความมึนเบาๆบนขมับเขารู้ดีว่ามันไม่ใช่เพราะเขาเองดื่มสุรา…ทั้งหมดนี้…เป็นเพราะจ้าวอินหลัวเขาคำรามในใจ ร่างเล็กๆของจ้าวอินหลัวยามเอนหลับ ดวงตาที่แดงเรื่อเพราะฤทธิ์สุรา เสียงหัวเราะเบาๆย

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่21เลิกดื่มได้แล้วจ้าวอินหลัว

    สุราหอมกรุ่นในถ้วยเคลือบขาวยังคงเหลืออยู่ครึ่งหนึ่งบนพื้นห้อง แต่คนดื่มกลับฟุบลงไปเรียบร้อยแล้วจ้าวอินหลัวทอดกายลงนอนราบกับพื้น พวงผมหลุดร่วงปกแก้มที่แดงจัดจากฤทธิ์สุรา ดวงตาหวานเยิ้มครึ่งหลับครึ่งตื่นสะท้อนแสงตะเกียงไหวระริก ริมฝีปากสีอ่อนพึมพำแผ่วเบาเหมือนเพลงกล่อมเด็ก"ซานซาเชื่อม…ใครจะซื้อให้ข้า…เห้อ…เศร้าจัง"อวิ๋นเอ่อร์กลั้นหัวเราะขณะเช็ดหน้าให้อินหลัวด้วยน้ำเย็น ส่วนเสี่ยวหม่า…เจ้าเสี่ยวหม่าเอนตัวพิงเสา ดวงตาเริ่มเลื่อนลอย"ข้าจะบอกความลับให้ฟัง…เงียบๆ ไว้เรื่องนี้เป็นความลับเลยนะ" เขากระซิบเสียงเบาแล้วก้มตัวลงใกล้อวิ๋นเอ่อร์กับอินหลัวที่เมาเหมือนกันทั้งคู่"ความลับเกี่ยวกับยาปราณคู่…รู้ไหม…รู้ไหมว่า ถ้าท่านอ๋องมีความสุข จ้าวอินหลัวก็จะรู้สึกได้…แต่ที่น่ากลัวกว่าคือ…หากท่านร้องไห้…ท่านอ๋องก็จะรู้สึกเจ็บ เหมือนถูกมีดแทงกลางใจเลยทีเดียวล่ะ ฮ่าๆๆๆ"คำพูดยังไม่ทันขาดประโยค ประตูห้องก็เปิดออกทันใด เสียงบานไม้กระทบผนัง แรงลมเย็นพัดกรูเข้ามาท่ามกลางกลิ่นสุราและเสียงหัวเราะหลี่เจินหรงยืนอยู่ตรงนั้น ในเสื้อคลุมดำสนิท ผมยาวสยายลงไหล่ ดวงตาคมกริบใต้คิ้วเข้มดุจเหยี่ยวสังหารกวาดมองภาพตรงห

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่20 เอ้าดื่มมม

    หลี่เจินหรงหันมาช้าๆ ดวงตาเย็นชาจับจ้องม่อเฉวียนอย่างพินิจ “ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมตอนที่ข้าไม่อยู่”“เรียบร้อยดี ท่านอ๋องไม่ต้องห่วง บิดาข้าฝากมาบอกท่านอ๋องว่าฝ่าบาทส่งจดหมายมาติงเรื่องที่ทำเกินกว่าเหตุกับแคว้นเหนือ ทรงไม่พอพระทัยเรื่องที่สังหารอ๋องเหล่ยโดยพลการและยังจับตัวธิดาของจ้าวต้าหวาง จ้าวอินหลัวคนนั้นในฐานะเชลย”“ดีข้ารู้อยู่แล้ว แล้วท่านราชครูจงบิดาเจ้าคิดเห็นเช่นไร”“ท่านพ่อพูดเพียงว่า ท่านอ๋องแค่นิ่งเฉยไปเสียแล้วส่งบรรณาการที่ยึดมาได้จากอ๋องเหล่ยและแค้วนเหนือยังวังหลวงแคว้นใต้เสีย ฝ่าบาทจึงไม่อาจกล่าวโทษท่านอ๋องได้ในเมื่อมีแต่ได้กับได้ ได้แคว้นเหนือมาเป็นเมืองขึ้นแล้วยังไม่ต้องลงแรง เป็นท่านอ๋องที่ทำเรื่องนี้ให้ แล้วยังยกผลประโยชน์ทั้งหมดให้กับแคว้นใต้”“ดีแล้ว เรื่องส่งบรรณาการให้ท่านราชครูจัดการ ทรัพย์สินที่ยึดมาได้มีไม่น้อย ขอเพียงทำให้ฝ่าบาทพอพระทัย” ม่อเฉวี่ยนย่อกายลงช้าๆ เจินหรงอ๋องถอนหายใจก่อนจะเอ่ยขึ้นตรงๆ โดยไม่อ้อมค้อม"ข้าพาเชลยกลับมาด้วยหนึ่งคน เป็นหญิง อย่างที่เจ้ารู้นางคือจ้าวอินหลัวชายาของอ๋องเหล่ยและหวังว่าเจ้าจะไม่คิดมากเหมือนหญิงที่น่ารำคาญ หึงหวงจนน่าเบื

  • เจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย   ตอนที่19 เปลี่ยนห้องขังเป็นบ้าน

    ห้องที่ถูกจัดไว้ให้อินหลัวกับอวิ๋นเอ่อร์อยู่…เรียบง่ายจนชวนตกใจ ฝุ่นผงคลุ้งกระจายตามมุมห้อง บนขื่อไม้มีใยแมงมุมบางๆ ขึงอยู่พอให้รู้ว่านี่คือห้องที่ไม่ได้มีใครมาใช้มานานแล้ว หมอนผ้าเก่าๆ เหมือนเพิ่งถูกลากออกมาจากห้องเก็บของเก่า ทั้งนิ่มทั้งยวบราวกับเคยนอนทับจนแบนมาเป็นร้อยครั้งอินหลัวยืนอยู่ตรงกลางห้อง พลางเบะปากน้อยๆ "อวิ๋นเอ่อร์…ที่นี่คือที่อยู่ของข้าหรือของแมวจรกันแน่"อวิ๋นเอ่อร์มองไปรอบๆ แล้วรีบพูดเสียงเบา "ข้าน้อยจะความสะอาดกวาดพื้นและถูพื้นให้นะเจ้าคะ ที่นี่ยังดีกว่าอยู่ในคุกมากมายนัก"อินหลัวพยักหน้าขึ้นลง "ก็จริง…อย่างน้อยก็มีหน้าต่างมีแท่นนอน มีห้อง ถึงแม้จะรกไปหน่อยก็ตาม"ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าดังขึ้นหน้าห้อง บานประตูไม้ที่ฝืดฝืนเล็กน้อยถูกผลักออก เผยให้เห็นเงาของคนสองคน หลี่เจินหรงที่เดินนำเข้ามาเงียบๆ ตามด้วยเสี่ยวหม่าที่ถือพวงกุญแจเหล็กอยู่เจินหรงหยุดยืนตรงหน้าจ้าวอินหลัวโดยไม่พูดจา มือใหญ่ค่อยๆ โน้มตัวลงปลดโซ่จากข้อเท้าของอินหลัวช้าๆ เสียงโซ่ขยับดังกรึ๊กก่อนจะหลุดออกอินหลัวเบิกตาเล็กน้อย ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างเหมือนเด็กได้ขนม “ดีจังข้าไม่ต้องลากเจ้านั่นไปมาอีกแล้ว ขอบค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status