Share
บทที่ 104 สถานการณ์เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
Related chapters
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 105 หางาน
ทิฟฟานี่สามารถบอกได้เลยว่า แอเรียนกำลังบังคับให้ตัวเองพูดทุกอย่าง แต่ไม่ได้เลือกที่จะเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ “ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามาร์คปฏิบัติต่อเธอไม่ดีจริงๆ เธอสองคนแต่งงานกันมาสามปีแล้ว แต่เขาไม่เคยซื้อแหวนให้เธอเลยด้วยซ้ำ คนที่ใช่ไม่สามารถลงเอยด้วยกันได้ และคนที่ไม่ใช่กลับผูกกันอย่างแน่นแฟ้น ใครกันแน่ที่ถูกทรมานที่นี่?”แอเรียนไม่ได้สนทนาต่อ พวกเขาแยกทางกันและทันทีที่เธอกลับถึงบ้านเธอก็โพสต์ประวัติส่วนตัวของเธอบนอินเทอร์เน็ต หากมีทางเลือกเธอไม่ต้องการงานที่ต้องไปตามสถานที่ต่าง ๆ ประสบการณ์การทำงานของเธอจนถึงขณะนี้ยังไม่สามารถทำให้เธอเป็นคนที่ชอบออกไปข้างนอกได้ เมื่อเธอคิดเรื่องนี้แล้วเธอก็พบว่าบุคลิกของตัวเองเป็นเรื่องที่น่าขันเมื่อพิจารณาถึงความจริงที่ว่า เธอเติบโตมากับคนอย่างมาร์ค เทรมอนต์มาร์คไม่ได้กลับบ้านอีกครั้งในคืนนี้ แอเรียนถูกทิ้งให้กินคนเดียวบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยจานอาหาร “แมรี่ ครั้งหน้าอย่าทำอาหารเยอะขนาดนี้ ถ้ามาร์คไม่กลับบ้าน หนูกินไม่หมดและมันก็สิ้นเปลืองด้วย”แมรี่เพียงแค่ฮัมในการตอบสนอง หลังจากเหตุการณ์ครั้งสุดท้ายที่พ่อบ้านเฮนรี่เกือบถูกไล่ออก เธอก็ไม่กล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 106 คลื่นไส้
แมรี่หยุดชั่วคราวแล้วแนะนำว่า "เธอสามารถโทรหาเขาและถามว่าเขาจะกลับมาทานอาหารเย็นหรืออะไรก็ได้ สามีภรรยาควรสื่อสารกันมากขึ้น เธอจะใช้ชีวิตของตัวเองแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ฉันรู้ว่าเธอทั้งคู่แต่งงานกันตั้งแต่แรกด้วยเหตุผล... พูดตามตรงตามบุคลิกของนายท่านแล้ว การที่เขาลืมเรื่องในอดีตได้และยังคงแต่งงานกับเธอหมายความว่าเขารักเธอจริง ๆ เธอไม่สามารถแสดงท่าทีเฉยเมยต่อเขา เธอรู้ว่าเขาเป็นอย่างไรทำไมเธอถึงฟังเขาไม่ได้? ตราบใดที่คนสองคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสมานฉันท์ไม่สำคัญว่าใครจะเป็นคนที่ก้มหัวลงเพื่อยอมก่อนหรอกนะ?”แอเรียนรู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งได้ยินคำแนะนำที่ไร้สาระที่สุด “คุณล้อหนูเล่นใช่ไหม เเม่นมแมรี่? เขารักหนูอย่างนั้นเหรอ? หนูอายุแค่แปดขวบเมื่อเข้ามาในตระกูลเทรมอนต์และเขาก็อายุสิบแปดแล้ว ตอนนั้นเขาคงมีแฟนอยู่แล้ว หนูยังเป็นเด็ก เขาจะตกหลุมรักหนูได้อย่างไร? เราแค่แต่งงานกันเนื่องจากเหตุการณ์เมื่อสามปีที่แล้ว… มันไม่ใช่เเม้เเต่เรื่องโอ้อวดที่จะบอกถึงการขยับความสัมพันธ์ของเรากับสาธารณะด้วยซ้ำ มันไม่มีผลอะไรกับความรู้สึกเลย เขาอาจไม่ต้องการหย่าร้างกับหนูเพราะเขาไม่ต้องการถูกวิพากษ์วิจารณ์ใน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 107 ให้ฉันยืมเงินหน่อย
ความคิดที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันในหัวแมรี่ “แอริ เธอมีประจำเดือนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?”แอเรียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “หนูพักผ่อนไม่ปกติ วงจรของหนูจึงดับลง มันมาช้ากว่าเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา แต่หนูเพิ่งมีอาการเมื่อไม่นานมานี้ จึงน่าจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ หนูคิดว่าจะคงดีขึ้นหลังจากไปพบแพทย์เมื่อหนูมีเวลาว่างแล้วก็จะรับยาเพื่อปรับสมดุลมัน”แมรี่พยายามตรวจสอบ “เธอคิดว่า เธอท้องหรือเปล่า?”สีหน้าของแอเรียนเปลี่ยนไปขณะที่เธอปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “เป็นไปไม่ได้!” นอกเหนือจากครั้งแรกของเธอกับมาร์คแล้วเธอยังทำกับเขาเพียงครั้งเดียวตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นเธอจึงรู้สึกว่ามันไม่น่าเป็นไปได้เมื่อเห็นว่าเธอปฏิเสธความเป็นไปได้อย่างมั่นใจเพียงใดแมรี่ก็ยิ่งกังวลมากขึ้น “ถ้าอย่างนั้นจะต้องมีปัญหา อย่ารอจนกว่าคุณจะว่าง คุณควรรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลนะ”แอเรียนสัญญากับแมรี่อย่างรวดเร็ว เธอเคยคิดที่จะไปโรงพยาบาลเมื่อสองสามวันก่อน แต่เธอได้มอบเงินทั้งหมดให้กับทิฟฟานี่ มันเป็นเรื่องน่าอายที่เธอไม่เหลือเงินแม้แต่จะไปพบแพทย์เลยเธอใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายระหว่างห้องสตูดิโอและห้องน้ำ เมื่อถึงเวลากลางคืนเธอหมดความอยากอาหารไปแ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 108 แผนกสูตินรีเวช
มาร์ค เทรมอนต์ หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าสตางค์แล้วโยนลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นเขาก็ไม่สนใจการปรากฏตัวของเธอและหยิบนิตยสารขึ้นมาอ่านแอเรียนหยิบการ์ดเเละขอบคุณ จากนั้นก็หันกลับขึ้นไปชั้นบน เธอแจ้งแมรี่โดยเฉพาะว่าเธอจะไม่กินข้าวเย็น ตอนนี้สิ่งที่เธออยากทำคือการนอนหลับ เปลือกตาของเธอรู้สึกหนักมากราวกับว่ามีใครบางคนกำลังดึงมันปิดลงมาเมื่อถึงเวลาเสิร์ฟอาหารบนโต๊ะมาร์ครู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่พบว่าแอเรียนไม่อยู่ในสายตา "เธออยู่ไหน?"“เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายและแจ้งว่าจะไม่ทานอาหารเย็น นายหญิงรู้สึกคลื่นไส้เมื่อไม่นานมานี้และ… เธอ… ประจำเดือนก็มาช้า ฉันขอให้เธอไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลค่ะ” แมรี่ตอบรูม่านตาของมาร์คขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหัน "คุณพูดว่าอะไรนะ?"แมรี่ย้อนกลับไปนึกถึงคำพูดของเธอเอง หลังจากแน่ใจว่าเธอไม่ได้พูดอะไรผิด เธอก็พูดต่อโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ “นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมคุณไม่พาเธอไปโรงพยาบาลล่ะคะ?”อารมณ์ที่ขัดแย้งกันฉายในดวงตาของเขาก่อนที่เขาจะกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เขาหยิบช้อนส้อมขึ้นมาและเริ่มรับประทานอาหาร “ผมจะให้ไบรอันไปส่งเธอที่โรงพยาบาล ผมยังมีเรื่องที่ต้อง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 109 ผลตรวจเลือด
หลังจากออกมาจากห้องตรวจ แอเรียนพยายามที่จะหลบหลีก “ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันสบายดี ไบรอัน กลับไปกันเถอะ”ไบรอันคิดว่าเธอแค่กลัวเข็ม เขาจึงปลอบเธอ “มันจะดีขึ้น เป็นเพียงการตรวจเลือด มันจะจบลงก่อนที่คุณจะรู้ตัวอีกครับ”แอเรียนถูกทำให้พูดไม่ออก พวกเขาเดินเข้าไปในแผนกเจาะเลือด เธอจ้องไปที่พยาบาลและดูขณะที่เธอสอดเข็มเข้าไปในหลอดเลือดดำของเธอ จากนั้นมีการรวบรวมหลอดทดลองสองหลอดที่เต็มไปด้วยเลือดสีแดงสดของเธอไบรอันอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเอง ดูเหมือนว่าแอเรียนจะไม่กลัวนะ… แต่ทำไมตอนนั้นเธอถึงทำตัวไม่นิ่ง?ผลการตรวจเลือดออกมาเร็วมาก แอเรียนไม่เข้าใจตัวเลขเล็ก ๆ บนกระดาษ เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องให้ตรวจพร้อมกับผลตรวจ โทรศัพท์ของไบรอันก็ดังขึ้น “นายหญิง ผมจะไปรับสายก่อนนะครับ”หมอตรวจดูสลิปและประกาศผลให้เธอทราบ "คุณกำลังตั้งครรภ์"ในช่วงเวลานั้น แอเรียนรู้สึกราวกับว่าเลือดในร่างกายของเธอเริ่มไหลย้อนกลับ มือและเท้าของเธอเย็นเป็นน้ำแข็ง "คุณหมอแน่ใจใช่ไหมคะ?"เมื่อหมอรู้ว่าเธอดูไม่มีความสุขมากนักเธอจึงให้คำแนะนำที่เย็นชากับเธอ “ถ้าคุณไม่ต้องการเก็บไว้ เราสามารถกำหนดเวลาทำแท้งให้คุณได้ในขณะที่เด็กยั
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 110 กลับไปที่ ไกลด์ ดีไซน์
เอริกไม่เชื่อ “มีอะไรให้คิด? ถ้าคุณกลับมาผมจะลืมเรื่องการลาออกของคุณในตอนแรกและถือว่าช่วงพักนี้เป็นการลาที่ได้รับค่าตอบแทน อย่างนี้เป็นไง? ผมขอพูดให้ชัดเจนก่อนว่าผมไม่ได้จับตาดูคุณให้มาร์ค ผมแค่ต้องการนักออกแบบที่มีความสามารถสูงเช่นคุณทำงานกับผม”บอกความจริง แอเรียนขัดแย้งกันเล็กน้อย การได้รับเงินเดือนในช่วงที่เธอไม่ได้ทำงานเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถสลัดความรู้สึกที่ว่าเอริกซ่อนสิ่งอื่นจากเธอได้เธอตระหนักถึงขีดความสามารถของตนเองอย่างชัดเจน เอริกไม่ได้ขาดพนักงานอย่างเธอแน่นอน “บอกความจริง… ที่คุณทำแบบนี้เพราะมีแรงจูงใจอื่นแอบแฝงอยู่หรือเปล่า?”เอริกตะลึงกับคำถามของเธอ “ผมจะมีแรงจูงใจอะไรได้ล่ะ? ผมเป็นเพื่อนกับมาร์คมาหลายสิบปีแล้ว ไม่ใช่ว่าผมจะจีบภรรยาของเขา ผมแค่เชิญคุณกลับมาเนื่องจากดูเหมือนคุณจะหางานอื่นไม่ได้ แล้วก็ใช่ว่าผมจะบังคับคุณได้ซะเมื่อไหร่ ถ้าคุณไม่ต้องการกลับมาเช่นกัน”แอเรียนคิดครู่หนึ่งก่อนตอบ “ได้….ขอบตุณมากค่ะ ฉันจะไปที่ออฟฟิสวันนีั้”เธอวางสาย และจัดการแต่งตัว สีหน้าของเธอไม่ค่อยดีนัก เธอแต่งหน้าอ่อน ๆ ขณะที่เธอกำลังออกจากบ้าน แมรี่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 111 ความยุ่งเหยิงในห้องอาหาร
บางทีทิฟฟานี่อาจจะยุ่งอยู่ แอเรียนก็เลยไม่คิดมากเรื่องนี้ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงของพ่อบ้านเฮนรี่ดังมาจากชั้นล่าง มาร์คกลับมาแล้ว...ดูเหมือนว่าคืนนี้เขาไม่ได้วางแผนจะไปไหนเลย เขาอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีที่กลับมา ทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันที่โต๊ะอาหารค่ำ บรรยากาศค่อนข้างตึงเครียดแมรี่เสิร์ฟอาหารจานสุดท้ายและซุป “นายหญิง เป็นเพราะเมื่อไม่นานมานี้คุณรู้สึกไม่สบาย ดิฉันจึงให้ห้องครัวทำซุปที่มีคุณค่าทางโภชนาการให้กับคุณ แม้ว่าจะคาวสักหน่อย แต่ก็เหมาะกับท้องของคุณด้วย โปรดอดทนทานสักหน่อยแม้เพียงเล็กน้อยก็ตามค่ะ ”กังวลว่าจะมีอาการคลื่นไส้อีกครั้ง แอเรียนรีบปิดจมูกของเธอ “ฉันไม่ต้องการ… แมรี่ ฉันบอกคุณว่าอย่าเตรียมอะไรที่มีกลิ่นคาว ฉันกินมันไม่ได้”แมรี่วางซุปชามเล็กไว้ตรงหน้าเธอ “แค่ปิดจมูกและดื่มมัน จะไม่เป็นอะไร ดิฉันใช้เวลาทั้งบ่ายเพื่อเตรียมซุปนี้ให้กับคุณนะคะ”ไม่ต้องการให้ความพยายามของแมรี่นั้นสูญเปล่า แอเรียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดจมูกขณะที่เธอถือชามซุปยกซดอย่างระวัง แต่กลิ่นก็ยังโชยเข้าจมูกของเธอ กลิ่นเหม็นรุนแรงทำให้ท้องของเธออักอ่วนทันที เธอลุกขึ้นและรีบเข้าไปในห้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 112 ฝนตก
จอห์น เลน เสียชีวิตระหว่างการผ่าตัด เธอคิดว่าอย่างน้อยเธอก็สามารถผ่อนคลายได้หลังจากมีเงินเพียงพอที่จะดำเนินการผ่าตัด ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่เมฆทุกก้อนมีสีเงิน เธอไม่คาดคิดว่าจะมีข่าวร้ายนี้ตามมาโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้อ้าปากค้างไม่กี่อึดใจ ลิเลียนก็ออกมาพร้อมกับดวงตาที่แดงก่ำ “ทิฟฟ์… ไปพบพ่อเป็นครั้งสุดท้าย…”ทิฟฟานี่ส่ายหัวอย่างอ่อนแรง “หนูไม่อยากไป… แม่ หนูจะจัดงานศพของพ่อในเช้าวันพรุ่งนี้ แม่กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”ลิเลียนไม่ขยับไปไหน แต่ร้องไห้เสียใจยิ่งกว่าเดิม ร่างกายที่อ่อนแอของเธอสั่นเหมือนใบไม้และดูเหมือนว่าเธอกำลังจะพังทลายลงในเวลาต่อมาความคิดที่จะกลับไปที่บ้านเช่าที่แออัดและแออัดจนดูเหมือนอยู่ในสลัมทำให้เธอกลัว ในฐานะภรรยาจากครอบครัวที่ร่ำรวยครั้งหนึ่งเธอไม่เคยผ่านการทดสอบแบบนี้มาก่อนหลังจากอยู่แบบนั้นสักพักทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นยืน ขาของเธอรู้สึกเสียวแปลบ ๆ จากอาการชา “แม่ หนูจะไปส่งแม่กลับบ้านนะ”ลิเลียนคว้ามือของเธอ “ไม่ต้องหรอก ทิฟฟ์ แม่รู้ว่าวันนี้ลูกทำงานหนักมาก แม่ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ด้วยสุขภาพที่ย่ำแย่และลงเอยด้วยการทำให้ลูกหนักใจ แค่… ให้โรงพยาบาลจัดการทุกอย่า
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
