Share
บทที่ 614 การแสดงที่ห่วย
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 615 ใช้ชีวิตเหมือนสามีภรรยา
“ไม่ต้องห่วง” แจ็คสันตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ผมไม่ใช่สัตว์ เรื่องนั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่ผมคิด การนอนเป็นสิ่งเดียวที่ผมนึกถึงเมื่อผมรู้สึกเหนื่อย ผมแค่อยากจะนอนกอดคุณ”ทิฟฟานี่ปฏิเสธที่จะเชื่อเขา ผู้ชายทุกคนเป็นคนโกหก ก่อนหน้านี้เขาจะกลายเป็นสัตว์ร้ายเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาอยู่คนเดียว เขาจะอิ่มเอมกับเธอก่อนที่จะปล่อยให้เธอนอนเมื่อพวกเขาไปถึงไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า เธอก็อาบน้ำก่อนจะเข้านอนทันที อย่างไรก็ตาม เธอกลัวเกินกว่าจะหลับเพราะเธอมั่นใจว่าแจ็คสันต้องการมีเซ็กส์กับเธอ เธอต้องรอให้เขาทำธุระให้เสร็จก่อนจึงจะหลับได้แต่เธอต้องประหลาดใจเมื่อแจ็คสันไม่ได้แตะต้องเธอในลักษณะนั้นเลย เขาเพียงแค่กอดเธอและนอนหลับไป เธอคิดว่าเธอสามารถให้ความสุขแก่เขาได้ในพื้นที่นั้น เขาให้เธอมากกว่าที่เธอให้เขามาก ดังนั้นเธอจึงมักจะไม่ปฏิเสธเขา เธอรู้สึกซาบซึ้งเมื่อเห็นเขามีน้ำใจจนรู้สึกว่าตัวเองตกหลุมรักเขามากขึ้นอีกนิด……เมื่อทิฟฟานี่ลืมตาขึ้นในเช้าวันถัดมา เธอได้รับการต้อนรับด้วยสายตาของแจ็คสันที่กำลังหลับใหล ด้วยความรู้สึกซุกซน เธอลากนิ้วตามใบหน้าของเขา เธออดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘บัดซบ คนของฉันมันร้อ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 616 ได้เวลามีลูกกัน
พวกเขาเข้าไปในสำนักงานและเริ่มทำงานอีกวันทิฟฟานี่ตบหน้าตัวเองเบา ๆ เมื่อเธอนั่งลง "ตื่น ๆ!"อายตบหน้าอกตัวเองเพราะยังตกใจอยู่ “ฉันแค่อยากจะทักทายเมื่อฉันเห็นเธอและคุณเวสต์ ฉันลืมไปเลยว่าเขาเป็นเจ้านายของเรา พวกเรามาสายต่อหน้าเจ้านายของเรา นั่นทำให้ฉันตกใจมาก…”ทิฟฟานี่ดูไม่ใส่ใจเลย เธอไม่ผิดที่มาสาย “หยุดตบหน้าอกตัวเองได้แล้ว มันแบนพอแล้ว เธอจะไม่เหลืออะไรเลยถ้าเธอทำอย่างนั้นต่อไป ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เธอกินอะไรมาหรือยัง?”อายลูบท้องของเธอและตอบอย่างขมขื่นว่า “ฉันก็ไม่ได้กินเหมือนกัน เราสั่งอาหารมาดีไหม? เรากินมันที่ทางเข้าภายหลังได้ เราจะถูกดุถ้าเรากินที่นี่”ทิฟฟานี่บ่นในใจ แจ็คสันสัญญาว่าเธอสามารถทานอาหารเช้าที่ออฟฟิศได้ แล้วทำไมเขาถึงไม่ทำอะไรเลย? เธอควรจะสั่งอาหารมาให้เขาด้วยเหรอ? เธอกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้เมื่อซัมเมอร์ปรากฏตัวในสายตาของเธอและเดินเข้ามาหาเธออย่างสง่างาม ขณะที่ซัมเมอร์เดินผ่านเธอไป ซัมเมอร์ก็วางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะทำงานของเธอซัมเมอร์กล่าวว่า “ฉันเอาอาหารมาให้แจ็คสันและนำส่วนแบ่งของเธอมาด้วยเพราะไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน แวะไปที่บ้านบ้างนะเมื่อเธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 617 ผลตรวจ
แจ็คสันไม่มีอำนาจเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกิริยาที่เย่อหยิ่งของทิฟฟานี่และน้ำเสียงที่เอาแต่ใจ “ก็ได้ ๆ เราจะกลับบ้าน คุณมีหน้าที่ลากผมกลับถ้าผมสูญเสียการควบคุม ใช้กำลังสัตว์ร้ายก็ดีเหมือนกัน ผมไม่ต้องการดราม่า”ทิฟฟานี่ผ่อนคลายเมื่อเขาผ่อนปรน “เอาล่ะ คุณรักษาสัญญาของคุณไว้ดีกว่า ฉันจะโทรหาแอริ ฉันไม่ได้คุยกับเธอมาหลายวันแล้ว”เธอถ่ายทอดการตัดสินใจของเธอให้แอเรียนฟังอย่างมีความสุขเมื่อสายถูกเชื่อมต่อแล้ว “แอริ ฉันกำลังเตรียมจะมีลูก ฉันเบื่อที่ถูกจู้จี้ตลอดเวลา ฉันจะเป็นบ้าถ้าฉันไม่ให้กำเนิดลูกเร็ว ๆ นี้ แจ็คสันกับฉันเพิ่งไปตรวจร่างกายมาและเราทั้งคู่แข็งแรงดี สำหรับตอนนี้เราจะต้องพยายามไปก่อน เราน่าจะมีลูกเร็ว ๆ นี้ แอริ เธอจะเป็นแม่ทูนหัวของลูกเราไหม? ฉันจะยึดเกาะเธอไว้อย่างแน่นอน…”แอเรียนปกปิดความผิดหวังของเธออย่างง่ายดายและตอบเบา ๆ ว่า “แน่นอน วางแผนการตั้งครรภ์ของเธอเลย! ฉันจะรอข่าวดี ฉันจะดูแลลูกของเธอเหมือนลูกของฉันอย่างแน่นอน”ท้ายที่สุด เธอไม่สามารถมีลูกด้วยตัวเธอเองได้ทิฟฟานี่พูดไปเรื่อย “ฉันอยากได้ลูกสาว แม่ของฉันบอกฉันเกี่ยวกับความฝันแปลก ๆ ที่เธอมี มันเป็นเรื่องของงูและดอก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 618 ทำไมต้องเป็นฉันด้วย?
เธอกัดริมฝีปากของเธออย่างเงียบ ๆ จากนั้น ด้วยความยากลำบาก เธอเปิดเผยความจริงอันเจ็บปวด “ฉัน… ฉันท้อง… ไอ้เวร! คุณรู้ว่าฉันไม่สามารถมีลูกได้ ทำไมคุณต้องทำกับฉันแบบนี้? รู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน? ทิฟฟ์อยากตั้งครรภ์… เธอควรจะเป็นคนที่ต้องผ่านสิ่งนี้ ทำไมต้องเป็นฉันด้วย? ฉันเกลียดคุณ!"เธอวางสายทันทีหลังจากคร่ำครวญและตะโกนใส่เขา หลังจากนั้น เธอปฏิเสธทุกสายและไม่ได้ตอบข้อความทั้งหมดของเขา เธอเสียสติไปหมดแล้วและต้องการเวลาเงียบ ๆ อยู่คนเดียว…ณ ตึกเทรมอนต์ ทาวเวอร์ ที่ห้องทำงานของผู้บริหารมาร์คทุบโทรศัพท์อย่างโกรธจัด เลขาของเขาซึ่งนั่งอยู่ข้างนอกตัวสั่นด้วยความกลัว เขาเคาะประตูอย่างคร่าว ๆ "คุณเทรมอนต์? ทุกอย่างเรียบร้อยไหมครับ?”ออร่าที่รุนแรงและร้ายกาจรอบ ๆ มาร์คนั้นน่าสะพรึงกลัวในขณะนี้ เขาหรี่ตาหลังแว่นที่มีความรู้สึกสับสนที่หมุนวนอยู่ในดวงตาของเขามันสายเกินไปสำหรับความเสียใจในตอนนี้ คืนนั้นเขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเมื่อเขาปีนขึ้นไปบนตัวแอเรียนโดยลืมเรื่องการป้องกันไปโดยสิ้นเชิง ต่อมาเมื่อมีสติสัมปชัญญะ เขาไม่ได้คิดมากเพราะมันเป็นเพียงครั้งเดียว ยิ่งไปกว่านั้น เขาคิดว่ามันไ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 619 วิธีทำบะหมี่ราเม็ง
“สำหรับความร้อนนั้น จงทำตามสัญชาตญาณ ไม่อ่อนหรือแรงเกินไป นายจะไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถ้าไฟแรงเกินไปด้วย” แจ็คสันกล่าวต่อ “นี่คือทั้งหมดที่ฉันสามารถช่วยได้ ที่สำคัญที่สุดคือปริมาณของเครื่องปรุงรส ฉันไม่แน่ใจว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับนายอย่างไร แต่อย่าใส่มากเกินไป! อย่าหลอกตัวเองว่าไม่พอ นั่นจะเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเกลือ! หากนายมั่นใจในทักษะการทำอาหาร นายสามารถเพิ่มไข่หรือผักในบะหมี่ได้ สิ่งนี้จะช่วยเรื่องสีสัน เพราะราเม็งเพียงอย่างเดียวก็จะดูจืดเกินไป”มาร์คจำทุกขั้นตอนที่แจ็คสันพูดถึงและลงมือทำงานทิฟฟานี่และแจ็คสันมองหน้ากันเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงหม้อและกระทะที่ส่งเสียงดังอยู่เบื้องหลัง แจ็คสันรับรู้ได้ทันที “ไม่มีทางที่มาร์คจะอยู่ในคฤหาสน์เทรมอนต์ เขาอยู่กับแอริ หมูบินได้แล้วเหรอ? เขากำลังทำอาหารอยู่จริง ๆ…”"นายพูดว่าอะไรนะ?" มาร์คพูดอย่างคุนเคืองแจ็คสันรีบวางสายด้วยความตกใจทิฟฟานี่ส่งข้อความหาแอเรียนสองสามข้อความด้วยความกระตือรือร้นที่จะเห็นผลลัพธ์ของเหตุการณ์ครั้งนี้ “เฮ้ คนของเธอพยายามจะขายของในครัวของเธอหรือเปล่า? เขาขอความช่วยเหลือจากแจ็คสันจริง ๆ แ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 620 เราไม่ต้องการแม่บ้าน
เนื่องจากเขายอมรับความผิดพลาดของเขาอย่างตรงไปตรงมา และทัศนคติของเขาก็ดีเป็นพิเศษ แอเรียนจึงไม่สามารถแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวได้ เธอกลับพูดอย่างใจเย็นว่า “ไม่มี 'ถ้า' แพทย์ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนแล้ว ไม่มีช่องโหว่ที่นี่ คุณทำร้ายฉันเสมอ มาร์ค เทรมอนต์ ฉันเกลียดมัน"แม้ว่าเธอจะพูดอย่างสงบ แต่คำพูดของเธอก็เหมือนกับเข็มที่แทงหัวใจของเขา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอบอกว่าเธอเกลียดเขา อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้มันเจ็บกว่าเมื่อก่อนมาก “ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดของฉัน แต่เรื่องนี้ยังไม่ได้ถูกกำหนด อย่างไรก็ตาม เราควรปรึกษาเรื่องนี้หลังการตรวจร่างกาย”แอเรียนหมดความสนใจที่จะสนทนาต่อเมื่อเธอคิดถึงการต้องไปโรงพยาบาลและทุกสิ่งที่เธอจะต้องเผชิญ อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีทางหลีกเลี่ยงมันได้เธอเหลือบมองราเม็งที่ไม่ถูกแตะต้องของมาร์ค เธอรู้สึกรำคาญ เธอกินมันโดยไม่มีข้อตำหนิ แต่กระนั้น เขาจะไม่แม้แต่จะกินอาหารที่เขาปรุงเองหรือ?“กินให้หมดด้วย”เมื่อเห็นว่าเธอกินเกือบเสร็จแล้ว มาร์คก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตั้งสติและยอมกิน มันไม่ควรจะเลวร้ายขนาดนั้น เขาหยิบส้อมขึ้นมากินต่อ ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม มันไม่มีอะไรแปลก แต่มันไม่อ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 621 ความทุกข์ยากของการมีลูก
ทิฟฟานี่เกือบพลาดความหมายเบื้องหลังคำพูดของแจ็คสัน เมื่อตระหนักถึงความหมายของมันเธอก็รู้สึกประหลาดใจ เขากำลังปกป้องพ่อของเขา เขากังวลอย่างชัดเจนว่าทิฟฟานี่จะเข้าใจพ่อของเขาผิด นี่เป็นสัญญาณที่ดี"ฉันรู้ ฉันรู้ พ่อของคุณเป็นคนหน้านิ่งและเงียบ ดังนั้นเขาจึงดูข่มขู่เล็กน้อย จริง ๆ แล้วฉันแค่อ่อนไหวเพราะฉันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบลอยตัวมาระยะหนึ่งแล้ว ฉันรู้ว่าการหาเงินมันยากแค่ไหน ดังนั้นฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องจ้างแม่บ้าน เมื่อพ่อของคุณบอกว่าครอบครัวของคุณไม่ได้ขาดแคลนเงินเพียงเล็กน้อยนั้น ฉันก็เลยรู้สึกประหม่า ทั้งหมดก็มีแค่นั้น” เธออธิบาย “ฉันรู้ว่าสถานะของฉันต่ำกว่าคุณมากและนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันทำงานอย่างหนักเพื่อให้คู่ควรกับคุณ ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่าพ่อของคุณไม่ได้มีเจตนาร้าย ฉันแค่อ่อนไหวเท่านั้นเอง”รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของแจ็คสัน “เฮ้ คุณมีค่ามากกว่าผมนะ อย่าแม้แต่จะคิดอย่างอื่นเลย”ในขณะนี้ โทรศัพท์ของเขาก็ส่งเสียงบี๊บ แสดงให้เห็นว่าเขาได้รับข้อความ เนื่องจากโทรศัพท์ของเขาเชื่อมต่อกับลำโพงที่ใช้บลูทูธในรถยนต์ เสียงดังกล่าวจึงดังพอที่ทิฟฟานี่จะได้ยินดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความสงสัย ม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 622 ระหว่างปีศาจกับทะเลลึกสีคราม
คุณหมอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “สิ่งที่ผมสามารถทำได้ในขั้นตอนนี้คือการแสดงรายการภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมด หากคุณต้องการอุ้มเด็กให้ถึงวาระ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย อย่างไรก็ตาม การตรวจร่างกายจะมีผลบังคับเมื่อคุณหญิงเทรมอนต์อายุครรภ์ครบสี่เดือน นอกจากนี้ ขอแนะนำให้คุณหญิงเทรมอนต์พักผ่อนให้มากที่สุดและหลีกเลี่ยงความเหนื่อย หากคุณตัดสินใจที่จะเก็บครรภ์ไว้ เราจะต้องติดตามความคืบหน้าของเธออย่างใกล้ชิดเพื่อลดภาวะแทรกซ้อน เด็กน่าจะเกิดก่อนกำหนดด้วย แต่อัตราการรอดชีวิตค่อนข้างสูง” เขาหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “ผลการตรวจบ่งชี้ว่ามดลูกของคุณหญิงเทรมอนต์ฟื้นตัวขึ้นบ้างแล้ว ดังนั้นจึงมีเหตุที่จะมองโลกในแง่ดีเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เราทำต่อจากนี้ไปจะต้องขึ้นอยู่กับพวกคุณทั้งสองคน”ทันทีที่แอเรียนได้ยินว่ามีความเป็นไปได้ที่เด็กจะรอด ร่องรอยของความลังเลใจทั้งหมดก็หายไปในอากาศ เธอรีบพูดว่า “ฉันต้องการลูก!”ในทางกลับกัน มาร์คขมวดคิ้ว “แอริ... เธอออกไปสักครู่ได้ไหม? ฉันขอคุยกับคุณหมอเป็นการส่วนตัวหน่อย เนื่องจากสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ที่ดีของเธอ ฉันไม่สามารถปล่อยให้เธอทำตา
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
