Share
บทที่ 746 ฉันเป็นแค่ซินเดอเรลล่าที่น่าสมเพช
Related chapters
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 747 เธอยังเป็นลูกสาวของฉันนะ
คืนนั้นทิฟฟานี่นอนข้างแอเรียน ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไป เธอกระซิบว่า “ฉันยังคิดถึงเขามากอยู่เลย…”ทิฟฟานี่ระบายความรู้สึกทั้งหมดของเธอในคืนนั้น บางที นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมในวันรุ่งขึ้นเธอถึงดูเหมือนได้กลับไปเป็นทิฟฟานี่คนเดิมที่มีชีวิตชีวาและไร้กังวล ดูเหมือนว่าเธอได้ละทิ้งอดีตรวมทั้งแจ็คสันไปแล้วด้วย เธอได้ตัดสินใจที่จะเช่าบ้านอยู่กับธัญญ่าด้วยซ้ำลิเลียนสนับสนุนทิฟฟานี่ในการตัดสินใจครั้งนี้อย่างเต็มที่เพราะเธอเองก็เสียใจที่ต้องเห็นลูกสาวตัวเองต้องตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อที่จะได้ไปทำงานทันเวลา เธอได้เห็นลูกสาวตัวเองเหน็ดเหนื่อยทุกเช้า เธอจึงตั้งใจถอนเงินออมบางส่วนของตัวเองเพื่อช่วยลูกสาวของเธอเช่าอพาร์ทเมนต์ขนาดเล็กที่มีห้องนอนสองห้องที่ที่ลูกสาวของเธอและธัญญ่าจะหารค่าเช่ากันหลังจากที่ย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์นั้น ทิฟฟานี่ก็รู้สึกว่าชีวิตของเธอง่ายขึ้นมาก ในที่สุดเธอก็สามารถนอนหลับได้อย่างเต็มอิ่มและสบายในตอนกลางคืนเพราะอพาร์ทเมนท์ที่เช่านั้นอยู่ตรงข้ามกับบริษัทที่ห่างออกไปเพียง 90 เมตรวันแรกที่ทิฟฟานี่ย้ายเข้าไปในบ้านนั้น เธอก็อยู่ในอพาร์ตเมนต์ทั้งวันเลยธัญญ่าทำงานหนักอย่างกับ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 748 โอกาสที่จะได้พบเจอกัน
ทิฟฟานี่คิดคำนวณค่าอาหารเย็นในใจ ดูเหมือนว่าอาหารเย็นมื้อนี้จะทำให้เธอเสียเงินเดือนเกือบหนึ่งเดือน อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกเธอเป็นหนี้บุญคุณซัมเมอร์ ท้ายที่สุดแล้วซัมเมอร์ก็ได้ซื้อของให้เธอมากมายและแน่นอนว่าพวกมันจะแพงกว่ามื้อนี้มากซัมเมอร์ถามอย่างเป็นกันเองว่า “แอเรียนครบกำหนดคลอดเมื่อไหร่เหรอ? มันค่อนข้างยากสำหรับเธอเพราะเธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในระหว่างที่เธอตั้งครรภ์”“หนูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ หนูคิดว่าน่าจะช่วงเดือนพฤษภาคมหรือมิถุนายน มาร์คได้เดินทางไปทำธุรกิจสักพัก เขาวิดีโอคอลหาเธอทุกวันเพื่อให้มั่นใจว่าเธอสุขสบายดี เขารักแอริจริง ๆ หนูภาวนาว่าเธอจะสามารถคลอดลูกได้อย่างปลอดภัย เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจอีก หนูไม่ได้เจอเธอมาหลายวันแล้ว ถ้าจำไม่ผิด มาร์คน่าจะเพิ่งกลับมาบ้านเมื่อสองวันก่อน” ทิฟฟานี่พูดคุยเรื่องชีวิตประจำวันกับซัมเมอร์อย่างผ่อนคลายธัญญ่าซึ่งนั่งอยู่กับพวกเขาดูแปลกไปและเคอะเขิน เธอพบว่ามันยากที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในการสนทนาของพวกเขา ดังนั้นเธอจึงเพียงแค่มองไปรอบ ๆ ร้านอาหาร ตาของเธอจับจ้องอยู่ที่ทางเข้า เมื่อจู่ ๆ เธอก็เห็นแจ็คสันเดินเข้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 749 ฉันเบื่อมันแล้ว
ทิฟฟานี่ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณเวสต์ ปล่อยให้เขาไปใช้เวลากับแฟนสาวของเขาเถอะค่ะ คุณลากเขามาที่นี่ทำไม? ผู้หญิงคนนั้นดูค่อนข้างเด็กนะ เธอยังเป็นนักเรียนอยู่หรือเปล่า?”แจ็คสันพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย “เธอบรรลุนิติภาวะแล้วก็แล้วกัน”ทิฟฟานี่เลิกคิ้ว “อย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่ดูไม่ออกเลยนะเนี่ย ดูเหมือนว่ารสนิยมของคุณจะเปลี่ยนไปนะ ไม่นานมานี้คุณเริ่มชอบเด็ก ๆ แล้วเหรอ?สีหน้าของแจ็คสันแย่ลง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดจาหยาบคายต่อหน้าผู้อาวุโส เขาทำได้เพียงปล่อยให้เธอเยาะเย้ยเขาแต่ซัมเมอร์นั้นตรงไปตรงมามาก เธอเริ่มล้อเลียนลูกชายของเธอกับทิฟฟานี่ “รสนิยมลูกนี่แย่จริง ๆ ! เด็กสาวคนนั้นมีเสนห์ตรงไหน? เธอทั้งผอมและธรรมดามาก เธอดูเหมือนจะไม่นำโชคมาสู่สามีและครอบครัวเลยนะ…”แจ็คสันใกล้จะระเบิดด้วยความโกรธ "พอเถอะ! ในเมื่อพวกคุณดูเหมือนจะไม่ชอบที่ผมอยู่ด้วย ถ้างั้นผมขอตัวก่อนได้ไหม? รอเดี๋ยว ผมจะไปขอให้ห้องครัวเตรียมอาหารของพวกคุณโดยเร็ว พวกคุณจะได้ไม่ต้องเยาะเย้ยผมอีก…”สีหน้าที่ไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซัมเมอร์ทันทีที่แจ็คสันลุกจากโต๊ะไป “ช่างเป็นลูกชายที่ไร้ยางอายและเนรคุณเสียจริง! หลังจากที่เลิก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 750 น้ำหอมที่น่าขยะแขยง
เสียงที่น่าสมเพชและประหลาดใจของซาช่าเข้ามาในหูของเขา “ฉัน… อยู่ที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ คุณ… อยากมาร่วมกับฉันไหม?”แจ็คสันบอกให้เธอรอเขาก่อนที่จะวางสายหลังจากที่เขาไปรับเธอแล้วเขาก็ขับรถตรงไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งทันทีระหว่างการเดินทางซาช่ายังคงนิ่งเงียบ เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่จึงและเธอก็ไม่กล้าถามเมื่อเห็นสีหน้าที่มืดมนของเขาทันทีที่พวกเขาลงจากรถ แจ็คสันก็คว้าข้อมือของเธอและดึงเธอไปที่ห้องชุดที่จองไว้อย่างเร่งรีบ ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้อง เขาก็ผลักเธอให้ชิดกำแพงซาช่าตกตะลึงและกลัวการจูบที่เร่าร้อนของเขา แต่เธอก็ไม่ซ่อนความสุขของเธอเช่นกัน ดูเหมือนว่าเดสเดโมนาจะพูดถูก แจ็คสันเก่งมาก ๆ แม้ว่าเขาจะรุนแรงไปเล็กน้อย แต่เธอก็ยังมีความสุขอยู่ดี เขาสามารถกระตุ้นความปรารถนาในตัวเธอโดยไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามเลยจนร่างกายของเธออ่อนลง ไม่นานนักเธอก็ได้ชินกับจังหวะและการเคลื่อนไหวของเขาไปแล้ว เธอโอบแขนรอบคอเขาแล้วจูบกลับ เมื่อเธอรู้ว่าเขาไม่ได้คิดจะทำอะไรนอกเหนือจากการจูบ เธอจึงเริ่มเอามือแตะหน้าอกของเขาก่อนที่จะเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างกล้าหาญ ในตอนแรก เธอค่อนข้างกลัวเขาเพราะนี่เป็นค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 751 ซัมเมอร์หกล้ม
ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างรู้เท่าทันขณะที่เธอพยักหน้าก่อนที่จะไปส่งซัมเมอร์ที่ประตูหลังจากซัมเมอร์จากไป ธัญญ่าก็อุทานว่า “คุณเวสต์แค่เกือบจะเป็นแม่สามีของคุณ แต่เขาก็ยังคงดีกับคุณแม้ว่าคุณจะเลิกกับแจ็คสันไปแล้วก็ตาม”ทิฟฟานี่ถอนหายใจ “อันที่จริง การกระทำของเขาทำให้ฉันเครียดมากเลยนะ จริง ๆ ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรับความปรารถนาดีของเขาด้วยซ้ำ เพราะฉันจะไม่สามารถตอบแทนเขาได้แน่นอน เขาต้องการให้ฉันเป็นลูกสะใภ้ของเขาจริง ๆ แต่ฉัน… ไม่สามารถทำตามความปรารถนาของเขาได้… หวังว่าความกระตือรือร้นนี้จะคงอยู่แค่เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ และหวังว่าเขาจะไม่ดูแลฉันหลังจากนั้นต่อ ไม่อย่างนั้นฉันคงต้องเป็นบ้าแน่ ๆ”ไม่กี่นาทีต่อมา ทิฟฟานี่ก็ได้รับโทรศัพท์จากซัมเมอร์ เธอคิดว่าซัมเมอร์ได้ลืมบางอย่างไว้ “มีอะไรเหรอคะคุณเวสต์? คุณลืมอะไรหรือเปล่าคะ?”เสียงครวญครางของซัมเมอร์สามารถได้ยินมาจากอีกด้านของสาย “ไม่… ฉันล้ม… ฉันคิดว่าสะโพกฉันเคล็ด ขาของฉันก็พลิกด้วย ฉันลุกไม่ได้… ฉันอยู่ที่ลิฟต์ของอพาร์ตเมนต์…”จิตใจของทิฟฟานี่สั่นสะท้าน เธอวิ่งออกไปโดยไม่เปลี่ยนออกจากรองเท้าในบ้านด้วยซ้ำ หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อเธอเห็นซัมเมอร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 752 อย่าเสียเวลาเลยทิฟฟานี่
ทิฟฟานี่ปฏิเสธข้อเสนอทันที “ไม่ต้องหรอก ฉันทำเองได้”เขาจ้องมองเธอพลางหรี่ตาลง "ทำไม? คุณกลัวเหรอ?"เธอหัวเราะ "กลัว? กลัวคุณเหรอ? ขอร้องล่ะ ถ้าฉันกลัวคุณ นามสกุลของฉันคงไม่ใช่เลน ฉันไม่ชอบนั่งในรถคุณ อะไร? หยุดยั่วยวนฉันเสียทีเถอะ”มุมปากของเขาขดเป็นรอยยิ้มที่ซ่อนเร้น “คุณไม่ชอบรถของผมงั้นเหรอ? อย่างกับว่าคุณจะได้แท็กซี่จากการยืนอยู่ที่นี่ เลิกลีลาได้แล้ว มันเสียเวลา”ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันอึดอัดที่จะต้องยืนอยู่ท่ามกลางความหนาว เธอกำลังดิ้นรนภายใน เธอกำลังจะไปรับเครื่องประดับของซัมเมอร์และการที่ให้เขาไปส่งเธอก็ไม่ได้ผิดอะไรเธอจะปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนขับรถ หลังจากที่โน้มน้าวใจตัวเองแล้ว เธอก็เปิดประตูรถและขึ้นไปบนเบาะหลังเมื่อเห็นสิ่งนี้ แจ็คสันก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถามว่า “ผมเป็นอะไรเหรอ? คนขับรถของคุณหรือไง?”“ถูกต้อง จะเป็นอะไรอื่นได้อีกล่ะ?” เธอตอบโดยไม่ลังเล “ฉันควรปฏิบัติต่อคุณเหมือนแฟนเก่าหรือคู่หมั้นเก่างั้นเหรอ? แบบนั้นจะไม่ยิ่งอึดอัดเหรอ?”เขาไม่ตอบเธอ เขาเพียงแต่ขับรถพาเธอไปที่ร้านเครื่องประดับที่ซัมเมอร์มักจะไปอย่างเงียบ ๆหลังจากที่ทิฟฟ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 753 เราต่างก็โต ๆ กันแล้ว
เขาหันไปด้านข้างและมองเธอ อารมณ์ของเขาเป็นเรื่องลึกลับสำหรับเธอ “คุณก็รู้ดีว่าผมไม่ได้ประมาทขนาดนั้น แน่นอนว่าผมใช้มาตรการการป้องกันอยู่แล้ว”ทิฟฟานี่ไม่พูดต่อ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้เมื่อพวกเขาทะเลาะกันและนั่นทำให้เธอรำคาญเมื่อพวกเขาเข้าใกล้จุดหมายปลายทาง เธอก็รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น เธอสามารถเอาชนะเขาได้ในทุกเรื่อง แต่ไม่ใช่ในเรื่องของความรู้สึกและชีวิต เธอไม่ได้อยากแพ้! เมื่อพวกเขาไปถึงชั้นล่างของอพาร์ตเมนต์ของเธอ เธอก็ถอดเข็มขัดนิรภัยแล้วยิ้ม “อีกอย่าง ตอนนี้ฉันมีแฟนแล้วนะ แบบที่จะคบกันยาว ๆ เลยด้วย ฉันจะส่งคำเชิญถึงคุณนะถ้าเราตัดสินใจที่จะแต่งงานกัน”หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็แสดงสีหน้าที่พอใจในขณะที่เธอเปิดประตูรถเพื่อที่จะลงไป เธอเพิ่งจะก้าวลงไปเมื่อเธอถูกลากกลับเข้าไปในรถอีกครั้งในขณะนี้ ใบหน้าของแจ็คสันอยู่ตรงหน้าเธอพอดี เขาดูราวกับว่าเขากำลังจะกลืนกินเธอทั้งเป็น!เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แววตาของเขาดูน่ากลัวเมื่อครู่ที่แล้ว แต่ตอนนี้ มันกลับมาเป็นปกติแล้ว ในครู่หนึ่งเธอคิดว่าเธอกำลังหลอนไปซะแล้วเขาถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “เขาทำให้คุณรู้สึกดีกว่าผมหรือเปล่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 754 เมื่อคุณเมาแล้วโทรหาแฟนเก่า
ธัญญ่าสังเกตเห็นความหิวของทิฟฟานี่และถามว่า “คุณเป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น? คุณยังไม่ได้กินอะไรเหรอ?”ทิฟฟานี่เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “ไม่มีอะไรหรอก… ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะเข้านอนล่ะ เดี๋ยวฉันจะล้างจานพรุ่งนี้เช้าเอง ทิ้งพวกมันไว้นั่นแหละ”เธอนอนอยู่บนเตียงพลางพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่นคลอนว่าคำพูดของเธอกับแจ็คสันนั้นอาจจะข้ามเส้นเกินไป เธอรู้สึกว่าเธอควรจะขอโทษเขา แต่เธอก็รู้สึกเขินเกินกว่าจะทำเช่นนั้นเธอจึงส่งข้อความถึงแอเรียนเพื่อขอคำแนะนำ เธอได้ให้บทสรุปสั้น ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับแอเรียนด้วยคำตอบของแอเรียนมาเร็วพอดี “ในเมื่อเธอคิดว่าเธอได้ล้ำเส้น เธอก็ไม่ควรลังเลที่จะขอโทษ ไม่อย่างนั้นเธอจะรู้สึกไม่สบายใจต่อไป เพียงแค่ปฏิบัติต่อมันเหมือนกับว่ามันเป็นวิธีการบรรเทาความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอ ไม่ใช่ว่าเธอจะเสียผิวหนังไปเพราะคำขอโทษเสียหน่อย สังคมของเราไม่ได้ใหญ่โตขนาดนั้น เธอจะต้องเจอเขาอีกอยู่ดี”หลังจากที่ได้รับการสนับสนุนจากแอเรียน ทิฟฟานี่ก็ไม่ลังเลที่จะส่งข้อความถึงแจ็คสันอีกต่อไป"ขอโทษ ฉันพูดแรงไปหน่อย อย่าถือสาฉันเล
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
