Share

Chapter 6

last update Last Updated: 2025-08-21 01:37:10

Chapter 6

           

            “ฉันเองก็ไม่รู้อะไรมากหรอก รู้แค่ว่าผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายจัดการ”

แท้จริงแล้วดัตถพงศ์รู้ดีทุกอย่าง เนื่องจากกรกวินทร์มานั่งปรับทุกข์ในเรื่องนี้กับตน แต่เขาก็เลือกตอบประหนึ่งว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว

“สมัยนี้ยังมีคลุมถุงชนอีกเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ” พิเชษฐ์เปรย

“มันก็เหมือนกับเรือล่มในหนองทองจะไปไหนรึเปล่า การแต่งงานเพื่อธุรกิจมีเยอะแยะไป”

ศราวุฒิไม่คิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแปลก เพราะหลายคนที่เขารู้จักก็แต่งงานเพื่อธุรกิจอยู่หลายคู่ ต่อยอดความร่ำรวย เงินทองไม่รั่วไหล

“เฮ้ยๆ ฟ้าลุกขึ้นแล้ววะ สงสัยจะกลับแล้ว แต่ว่าจะกลับยังไงเนี่ยเมาเป๋ซะขนาดนี้”

พิเชษฐ์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่า นิสารัตน์กำลังลุกขึ้นยืน แล้วกำลังเดินห่างโต๊ะ แต่ทว่าด้วยสภาพเมาจนประคองตัวเองไม่อยู่ ทำให้ร่างระหงเซไปเซมา จนต้องใช้มือจับโต๊ะเอาไว้กันล้ม จากสภาพที่เห็นเธอไม่น่าจะกลับเองได้

“ฉันขอตัวก่อนก็แล้วกันนะ”

ดัตถพงศ์เห็นสภาพของนิสารัตน์แล้วเกิดเป็นห่วงขึ้นมา หากปล่อยเธอ กลับบ้านเองมีหวังไม่ถึงที่แน่ อาจจะเกิดอุบัติเหตุระหว่างทาง หรือไม่ก็โดนฉุดไปทำมิดีไม่ร้ายกับคนที่ไม่หวังดี

“อะไรวะ มาไม่ถึงชั่วโมงก็จะกลับแล้วเหรอ” ศราวุฒิท้วงเพื่อน

“ฉันจะพาฟ้ากลับบ้าน ฉันรู้ว่าบ้านฟ้าอยู่ที่ไหน ปล่อยให้กลับบ้านคนเดียวมีหวังไม่ถึงบ้านแน่ๆ” เขาให้เหตุผลของการขอตัวกลับก่อน

“เออๆ ถ้าอย่างนั้นก็ไปเถอะ โอกาสหน้าค่อยนัดเจอกันใหม่ก็ได้” เหตุผลของดัตถพงศ์เป็นที่ยอมรับ

ได้ของเพื่อนๆ เพราะพวกเขาก็เห็นด้วยกับความคิดนี้

            “ฉันไปก่อนนะ” ดัตถพงศ์ไม่รอช้า รีบเดินไปยังร่างของนิสารัตน์ที่เดินไม่ตรง เซไปซ้ายสองสาวก้าวแล้วเซไปทางขวาอีกหลายก้าว สลับกันไปมาจนน่าเวียนหัว

            ความที่นิสารัตน์เดินไม่ตรงทาง ทำให้ชายจอมเจ้าชู้หลายคนคิดจะเข้ามาประคองตัวร่างเล็ก โดยไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงว่า หวังดีหรือร้าย

            “ขอโทษนะครับ นี่น้องสาวผม ปล่อยให้ผมจัดการดีกว่านะครับ”

ดัตถพงศ์เอ่ยบอกชายร่างอ้วนที่กำลังนำมือมาประคองร่างสวย ก่อนจะฉวยโอกาสที่ชายคนนั้นผงะ โอบประคองร่างของดาราสาวออกไปจากผับ

“ปล่อยนะ ปล่อยสิ มาจับตัวฉันทำไม ปล่อยนะ”

นิสารัตน์โวยวายไปตลอดทางเมื่อรู้ได้ว่า มีลำแขนของใครบางคนโอบประคองเธอไม่ห่าง เธอทั้งดิ้นและร้องจนพนักงานรักษาความปลอดภัยของร้านต้องวิ่งมาดู

“มีอะไรครับคุณฟ้า” สมพลที่จำลูกค้าทุกคนที่มาใช้บริการผับหรูแห่งนี้ได้ดีเอ่ยถามโดยที่ไม่หันมองหน้าชายหนุ่มอีกคน

“ไม่มีอะไร ฉันแค่จะพาคุณฟ้าไปส่งที่บ้าน” ดัตถพงศ์ตอบแทนคนที่ไม่ค่อยมีสติ

“คุณอิฐนี่เอง ผมนึกว่าใคร เชิญครับเชิญ”

พอสมพลรู้ว่าผู้พูดคือใคร เขาจึงหลีกทางให้แต่โดยดี เนื่องจากดัตถพงศ์เป็นแขกระดับโกล์ดคลาสของที่นี่ อีกทั้งยังรู้ด้วยว่าดัตถพงศ์เป็นเพื่อนสนิทของกรกวินทร์ คนรักของนิสารัตน์ที่มาใช้บริการที่นี่ด้วยกันจนนับไม่ถ้วน

“ไปเปิดประตูรถฉันให้ที ฉันจะอุ้มคุณฟ้าไปที่รถ”

ดัตถพงศ์ล้วงหยิบกุญแจรถในกระเป๋า ยื่นให้สมพลที่กุลีกุจอไปยังรถของอีกฝ่าย ที่เขาจำได้แม่นยำว่าคันไหน ฝ่ายคนสั่งช้อนอุ้มร่างของคนเมาไม่ได้สติขึ้นสูง ก้าวเดินไปยังรถยนต์ของตน

“ปล่อยนะ ปล่อยสิ ปล่อยนะ” นิสารัตน์ยังโวยวายต่อไป

“อยู่เฉยๆ จะพากลับบ้าน” ดัตถพงศ์ส่งเสียงดุสาวร่างเล็ก รีบสาวเท้าเดินไปยังรถยนต์ของตน

“ปล่อยนะ ปะ...ปล่อย”

เสียงร้องโวยวายของเธอดังอยู่ไม่กี่ครั้ง ก่อนที่เสียงนั้นจะเงียบลง เขาจึงหันมามองต้นเสียงที่สร้างความรำคาญให้กับส่วนรับฟังก็พบว่า เธอหลับไปเสียแล้ว

ดัตถพงศ์ขับรถยนต์สปอร์ตของตนไปตามท้องถนนยามราตรี ระหว่างที่ขับเขาก็หันมามองเสี้ยวใบหน้าของนิสารัตน์ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองอยู่ในรถของใครและจะพาไปที่ใด เขาไม่อยากจะคิดเลยว่า หากเป็นชายอื่นพาเธอไปส่งที่บ้าน ระหว่างทางจะแวะที่ไหนก่อนหรือเปล่า แค่คิดหัวใจของเขาก็รู้สึกเหมือนมีเข็มเล่มเล็กๆ ทิ่มแทง

ไม่มีใครรู้หัวใจของดัตถพงศ์เลยว่า แท้จริงแล้วเขาแอบหลงรักแฟนของเพื่อนมานานแล้ว รักมาก่อนที่กรกวินทร์จะรู้จักกับนิสารัตน์เสียอีก

เท้าความไปเมื่อสองปีก่อน นิสารัตน์มาถ่ายทำโฆษณาเฟอร์นิเจอร์คอลเลคชั่นใหม่ของเขา วันนั้นเขาว่างจึงเดินทางไปดูการถ่ายทำโฆษณาชุดนี้ และได้พบเจอกับเธอตัวจริงเสียงจริง เพราะก่อนหน้าเขาเห็นเธอในละคร ในนิตยสารและสื่อสิ่งพิมพ์หลายแขนง

ดัตถพงศ์เหมือนได้พบรักครั้งแรก ความสวยและรอยยิ้มของนิสารัตน์สะกดเขาได้อย่างชะงักงัน เธอสวยมากกว่าในสื่อเหล่านั้น ร่างกายเธอบอบบางแต่ไม่ผอมแห้ง แลดูมีน้ำมีนวลจนเขาอยากจะนำมือไปสัมผัสผิวกายของเธอ ประกอบกับนิสารัตน์เป็นคนไม่ถือตัว แม้ว่าตนเองจะโด่งดังเป็นพลุแตก แต่ก็ยังนอน้อมถ่อมตนกับทุกคน เธอจึงเป็นที่รักของคนรอบข้างและที่ได้พบเจอ

เขาตั้งใจจะจีบนิสารัตน์โดยเลือกวันเปิดตัวผลิตภัณฑ์อย่างเป็นทางการ แต่ทว่าวันนั้นกรกวินทร์ได้เดินทางมาร่วมงานด้วยและนั่นทำให้ความตั้งใจของเขาเป็นหมัน เมื่อกรกวินทร์เกิดถูกตาต้องใจดาราสาวพราวเสน่ห์ขึ้นมา จนเอ่ยปากกับตนว่า จะรุกหน้าจีบนิสารัตน์ ดัตถพงศ์จึงหลบฉากให้เพื่อนสนิทนับตั้งแต่วันนั้น เพราะรู้ตัวเองดีว่าคงไม่มีวันได้ครอบครองหัวใจของเธอ เหตุใดเขาถึงรู้สึกเช่นนั้นก็เพราะสายตาของนิสารัตน์ยามมองไปยังกรกวินทร์ มันมีความรู้สึกบางอย่างแฝงอยู่

กรกวินทร์ใช้เวลาร่วมหนึ่งปีพิสูจน์รักแท้ เทียวไร้เทียวขื่อจีบเธอไม่เว้นวัน จนกระทั่งเธอยอมรับรักและคบหากรกวินทร์เป็นคู่รัก ชายหนุ่มอกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มจึงเก็บความรักที่มีต่อนิสารัตน์ไว้ในใจเรื่อยมาจนถึงวันนี้...วันที่เธอเป็นอิสระจากกรกวินทร์

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 112

    Chapter 112กรกวินทร์ก็ช้อนอุ้มร่างสวยไปวางบนเตียง มือใหญ่ลูบเบาๆ ตรงท้องของภรรยาที่นูนขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเลื่อนใบหน้าไปยังจุดที่ฝ่ามือวางอยู่“พ่อรักลูกนะครับ รักแม่ของลูกด้วย” พูดจบกรกวินทร์ก็จูบเบาๆ ตรงกลางท้อง บอกรักลูกน้อยในครรภ์ ก่อนจะขยับริมฝีปากพรมจูบไปทั่วเรือนร่างของแพรวพรรณราย เริ่มต้นบทรักที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ทะนุถนอมเพราะยังมีอีกชีวิตหนึ่งฝังตัวอยู่ในร่างกายของเธอ แต่ไม่ละทิ้งความเร่าร้อนชีวิตคู่ของกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายเริ่มต้นไม่ดีนัก เริ่มต้นด้วยความเกลียดชัง แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยความรักความเข้าใจกัน ความรักที่จะเคียงคู่ยืนยาวและมั่นคงไปตลอดชีวิตของเขาและเธอห้าเดือนต่อมา“คุณแม่คะ คุณแม่เบ่งค่ะ เบ่งอีกค่ะ อีกนิดเดียวค่ะคุณแม่”เสียงแพทย์หญิงอรทัย แพทย์ทำคลอดเอ่ยบอกแพรวพรรณรายที่นอนขึ้นขาหยั่งอยู่บนเตียงคลอด ซึ่งคนถูกสั่งก็ทำตามแต่โดยดี“อึ๊บบบบบบบบบ”แพรวพรรณรายออกแรงเบ่งมากขึ้นจนหน้าดำหน้าแดง ข้างเตียงมีสามีหนุ่มที่ขออนุญาตทางโรงพยาบาล ขอเข้ามาให้กำลังใจภรรยาและถ่ายคลิปวิดีโอบันทึกภาพนาทีแห่งชีวิตของลูกน้อย เขายืนลุ้น ยืนให้กำลังใจภรรยาสาวไม่ห่าง บางครั้งก

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 111

    Chapter 111น้ำตาไว้ไม่อยู่ ก่อนจะพยักหน้าและเอ่ยตอบกลับไป “ค่ะ แต่งค่ะ”“เฮ้...” สิ้นเสียงตอบรับของแพรวพรรณราย เสียงโห่ร้องของคนที่อยู่ในงานก็ดังขึ้น กรกวินทร์ถอดแหวนวงเก่าที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอออก ก่อนจะสวมแหวนวงใหม่ที่เขาตั้งใจมอบให้เป็นแหวนแทนใจเข้าไปแทนที่ จุมพิตหลังมือของภรรยาสาวตามธรรมเนียมพิธีแต่งงานระหว่างกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายดำเนินไปอย่างราบรื่น มีการแห่ขันหมากสู่ขอตามประเพณี นิมนต์พระสงฆ์เก้ารูปมาสวดพระพุทธมนต์เพื่อเป็นสิริมงคล และที่ขาดไม่ได้คือการรดน้ำสังข์ ให้ญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายมากล่าวแสดงความยินดี รวมทั้งเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นับถือและบุคคลที่รู้จักชอบพอมาร่วมงาน จากนั้นก็เป็นงานเลี้ยงฉลองแบบเป็นกันเอง กรกวินทร์ไม่เพียงแค่จัดงานช่วงเช้าเท่านั้น ยังมีงานเลี้ยงฉลองสมรสในตอนค่ำที่จัดอย่างยิ่งใหญ่ เชิญแขกเหรื่อมานับพันคนอีกด้วยงานในช่วงเช้าว่าน่าปลื้มแล้ว งานในช่วงค่ำยิ่งเพิ่มความรู้สึกนั้นเป็นทวีคูณ เมื่อเขาลงทุนร้องเพลงให้เธอกับแขกที่มาร่วมงานฟัง ทั้งที่เขาไม่ถนัดเรื่องนี้เอาเสียเลย แล้วแพรวพรรณรายก็เพิ่งมารู้ว่าเขาลงทุนไปเรียนร้องเพลงเพื่องานค่ำนี้โดยเฉพาะ

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 110

    Chapter 110สี่เดือนต่อมาหลังจากเสร็จสิ้นงานฌาปนกิจศพของภวินทร์ แก่นกล้าหรือที่รู้จักกันในสังคมว่า กวินทร์ รัตนบดี มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป เรื่องคดีการเสียชีวิตของภวินทร์ ธาริณีและลูกทั้งสองคนไม่ติดใจ คิดว่าเป็นอุบัติเหตุไม่ได้เป็นการฆาตกรรมหรือว่าอื่นใด ทำให้ตำรวจปิดสำนวนได้อย่างรวดเร็วยังมีอีกเรื่องที่ธาริณีตัดสินใจบอกกรกวินทร์กับกวินภพ เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องปิดบัง เรื่องนั้นก็คือ เรื่องที่ทั้งคู่มีน้องสาว เป็นน้องสาวที่เกิดจากภวินทร์กับพริ้งเพรา ซึ่งทั้งคู่ก็ตกใจในคราแรกที่รู้ว่า บิดานอกใจมารดาแอบไปมีภรรยาน้อย แล้วภรรยาน้อยก็ไม่ใช่ใครอื่น เป็นมารดาของแพรวพรรณราย กรกวินทร์กับกวินภพไม่ถามเรื่องความหลังและความเป็นมาเป็นไป เพราะคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะรื้อฟื้นในเมื่อบิดาก็เสียชีวิตไปแล้ว และทั้งคู่ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มีน้องสาวหน้าตาสะสวย กิริยามารยาทเรียบร้อยร้านอาหารคุณแพรวกิจการไปได้สวย มีลูกค้ามากหน้าหลายตา ทั้งขาประจำและขาจรมาใช้บริการอุ่นหนาฝาคั่ง ช่วงกลางวันลูกค้าจะแน่นเป็นพิเศษ เนื่องจากอาหารที่จัดเป็นชุด ไอเดียบรรเจิดของดิตถพงศ์เป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก อาหารก

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 109

    Chapter 109“พี่อิฐขา...อา”เสียงเธอแหบพร่า ความรัญจวนเร่งเร้าในจิตใจ ลมหายใจของเธอขาดห้วง เมื่อเขาซุกใบหน้าลงบนสามเหลี่ยมผืนน้อยที่เร้นลับอยู่ในซอกขา ดิตถพงศ์ไม่รอช้า ชิมรสหวานที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงเร็วยิ่งกว่ามีคนมาตีกลองชุดในหัวใจเสียอีก ยอมรับว่าตื่นเต้นและรู้สึกดีทุกครั้งที่ลิ้นได้ไล้เลียกลีบดอกไม้งาม และพรมจูบไม่เลือกที่ปลายลิ้นสากใหญ่ตวัดไปตามกลีบดอกไม้ช่องามที่ฉ่ำไปด้วยรสหวานของหยาดน้ำทิพย์ เขากวาดไล้น้ำทิพย์เหล่านั้นเข้าไปในปาก ก่อนจะประโลมเลียกลางกลีบดอก จากบนสู่ล่างแล้วหดลิ้นสอดเข้าไปในช่องทางสวรรค์เร้นลับ“พี่อิฐ พี่อิฐ อืม...พี่อิฐ”ทันทีที่เขาสอดลิ้นเข้าไปอยู่ด้านใน ดิตถพงศ์ก็เริ่มโบกสะบัดลิ้น ไม่ต่างกับปลาที่กำลังแหวกว่ายในหนองน้ำ เป็นหนองน้ำที่เขาโปรดปรานและต้องการจะแหวกว่ายทุกเมื่อเชื่อวัน อยากจะกระโจนตัวพุ่งใส่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่ได้เพียงโบกลิ้นเท่านั้น บางครั้งก็กระดกลิ้นระรัวเร็วจนเธอแอ่นสะโพกรับปากหนา ส่วนมือของเขาก็ไม่ได้ห่างหายไปไหน นวดคลึงอกอวบสลับกับใช้ปลายนิ้วบดบี้เกสรน้อยไปด้วย เธอส่งเสียงซี้ดซ้าด ครวญครางไม่เป็นส่ำ ความเสียวซ่านแทรกซึมไปทุกผิวกาย ความ

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 107

    Chapter 107“มีอะไรทัช เคาะประตู เรียกแม่ซะดังเชียว” นางเอ่ยถามหลังจากที่เปิดประตูแต่ทว่าสีหน้าของลูกชายไม่สู้ดีนัก ทำให้นางเกิดความสงสัย “ทำไมหน้าตาทัชเป็นอย่างนี้ล่ะลูก มีเรื่องอะไร”“คุณพ่อครับคุณแม่ รถของคุณพ่อเกิดอุบัติเหตุครับ”คำตอบของกรกวินทร์เรียกความตกใจให้กับธาริณี นางเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรง ตกใจกับข่าวที่ได้รับรู้“จริงเหรอลูก แล้วคุณพ่อเป็นอะไรมากไหม” ธาริณีถามลิ้นรัว ใจสั่น “ตำรวจบอกว่ายังไม่แน่ใจว่า ศพที่อยู่ในรถจะใช่คุณพ่อหรือเปล่า ต้องรอผลตรวจดีเอ็นเอก่อนครับ แต่ที่แน่ๆ รถน่ะใช่ครับ”“ศพเหรอ” นางทวนเสียงสั่น “หมายความว่ายังไงทัชที่ว่าศพน่ะ”“เพื่อนผมที่เป็นตำรวจอยู่ที่ชลบุรีโทรมาบอกครับ พอดีว่ามีรถบรรทุกชนกับรถยนต์คันหนึ่งจนเกิดระเบิด พอตำรวจไปตรวจสอบที่เกิดเหตุก็พบว่าคนขับรถบรรทุกหนีไป ส่วนคนที่อยู่ในรถเก๋งเสียชีวิตคาที่เพราะออกมาจากรถไม่ทัน ไฟคลอกตายครับ แต่ที่ตำรวจรู้ว่าเจ้าของรถเก๋งเป็นใครเพราะทะเบียนรถที่ไม่ได้ไหม้ไปด้วยก็เลยเอาไปตรวจสอบจนรู้ว่าเป็นรถของใครครับ แต่ศพที่อยู่ในรถต้องรอผลพิสูจน์ก่อนครับ ตำรวจยังไม่สรุปว่าเป็นคุณพ่อ”กรกวินทร์ตอบมารดาบังเอิญว่าเพื่

  • เจ้าสาวมัจจุราช   Chapter 106

    Chapter 106รถกระบะคันนั้นแล่นห่างจากรถของภวินทร์ราวสองร้อยเมตร พริ้งเพรามองดูรถบรรทุกที่วิ่งด้วยความเร็ว 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง วิ่งชนรถของภวินทร์เต็มแรงจนรถของชายชั่วครูดไปตามผิวถนนยาวถึงหนึ่งร้อยเมตร แรงชนบวกกับการครูดไปตามผิวถนน ทำให้เกิดประกายไฟตามน้ำมันที่รั่วลงบนพื้น ชั่วอึดใจต่อมา รถหรูก็เกิดไฟลุกท่วมภายในรถยนต์คันนั้นเต็มไปด้วยความร้อน ไฟลุกลามไปถึงห้องโดยสารส่วนหน้า ร่างของภวินทร์ถูกเปลวไฟลามเลียร่างกาย แม้ว่าเขาจะเกิดอาการชาแต่ทว่าเปลวไฟที่มีอานุภาพรุนแรงก็ทำให้เขารู้สึกร้อนไปทั้งตัว ความร้อนแทรกเข้าสู่อวัยวะภายใน ลึกล้ำถึงอณูเนื้อ ผิวกายของเขาเริ่มพุพองจากไฟคลอก ผิวเนื้อค่อยๆ หลุดออกจนมองเห็นผิวหนังชั้นใน เขาเจ็บปวดร้อนรุ่มทุรนทุราย แต่เขาก็ไม่อาจร้องขอความช่วยเหลือ หรือแม้แต่จะขยับมือเปิดประตูรถแล้วนำพาตัวเองออกไปจากรถนี้ได้ เพราะอาการชายังคงมีอยู่ ได้แต่หลุบตามองดูเนื้อตัวของเขาที่แดงขึ้นเรื่อยๆ กลอกตามองรถที่กำลังถูกไฟไหม้ ส่งเสียงร้องอยู่ในลำคอ น้ำตาของคนชั่วหยดไหลเป็นทาง ทันใดนั้นภาพต่างๆ ในอดีตผุดขึ้นมาเป็นระลอกในอนุสติของเขา ทุกการกระทำที่เขาเคยก่อกรรมทำไว้กับผู้อื

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status