Mag-log inShare
Chapter 5
Huling Na-update:
2025-08-19 02:04:45Chapter 5
ณ ผับเทอมินอล
ผับเทอมินอลเป็นผับหรูระดับเฟิร์สคลาส ลูกค้าที่มาใช้บริการส่วนใหญ่จะเป็นสมาชิกที่ต้องเสียรายปีๆ สามหมื่นห้าพันบาทสำหรับสามชิกระดับโกล์ดคลาส ส่วนสมาชิกทั่วไปเสียรายปีๆ ละหนึ่งหมื่นบาท
ผับแห่งนี้แบ่งเป็นหลายส่วน จำแนกตามระดับของสมาชิก หากเป็นสมาชิกทั่วไปจะใช้บริการได้เพียงส่วนของผับ จะให้ความบันเทิงเสมือนผับทั่วๆ ไป สมาชิกระดับโกล์ดคลาสจะใช้บริการได้ทุกส่วน ส่วนที่สองจะเป็นห้องรับรองส่วนตัวขนาดห้องก็แตกต่างกันไป ห้องละห้าคนบ้าง สิบคนบ้าง ยี่สิบคนบ้างตามแต่สมาชิกคนนั้นๆ ส่วนที่สามคือวีไอพีที่มีความพรั่งพร้อมครบครัน ไม่ว่าจะเป็นห้องประชุมเล็กๆ ห้องปาร์ตี้ขนาดบรรจุคนได้ราวสามสิบคนและห้องนอนไว้พักผ่อน
ในส่วนของผับค่ำคืนนี้คนค่อนข้างหนาตา อาจเป็นเพราะเป็นช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ เจ้าของธุรกิจรวมทั้งสมาชิกทั่วไปต่างมาผ่อนคลายความตึงเครียดจากงานที่โหมหนักมาทั้งสัปดาห์ หรือจากชีวิตส่วนตัวที่รุมเร้า ต้องการพักให้หายเครียด
หนึ่งในจำนวนคนเป็นร้อยที่มาใช้บริการคือดารานักแสดงชื่อดังของเมืองไทย เธอเลือกที่จะนั่งโต๊ะริมในสุดของผับ ใช้แอลกอฮอล์ดับความเสียใจที่ตนเองได้รับ
“พี่ทัช ทำไม ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย ฮือ”
นิสารัตน์รำพึงรำพันความเสียใจออกมาเป็นคำพูดและน้ำตา พร้อมกับกระดกดื่มบรั่นดีที่เหลือจนหมดแก้ว จากนั้นก็เทน้ำสีอำพันลงไปในแก้วเกือบครึ่งแก้ว กระดกดื่มรวดเดียวจนหมด หวังจะให้เครื่องดื่มดีกรีแรงดับความทุกข์ ความเสียใจและการอกหักของตน
วันนี้คือวันแต่งงานของกรกวินทร์อดีตคนรักของตน เขาเข้าพิธีวิวาห์กับหญิงสาวที่บิดาเลือกให้ เธอยังจำได้อย่างแม่นยำในวันที่เขาบอกเลิกเธอ จำได้ดีไม่มีวันลืมและนับตั้งแต่วันนั้น เธอก็หาความสุขทางใจไม่ได้เลย เธอจมอยู่กับกองทุกข์กองใหญ่ที่ฝังแน่นลึกในจิตใจ ใครจะลืมความเจ็บปวดได้เล่า ในเมื่อกรกวินทร์คือรักแรกของนิสารัตน์ วันที่เขาบอกเธอว่าจะแต่งงาน เป็นวันที่จิตใจสาวมืดมน
“เราเลิกกันนะฟ้า” คำพูดไม่กี่คำเรียกความตกใจระคนอึ้งให้กับคนที่ได้ยินทันที
“พี่ทัชพูดว่าอะไรนะคะ” เธอถามเสียงสั่น ย้ำถามเพื่อความแน่ใจ เพราะเธอคิดว่าเธออาจจะหูฟาดหรือไม่เขาก็อำเธอเล่น
คนถูกถามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ราวกับเรียกพลังฮึดที่หลบซ่อนในใจ “พี่กำลังจะแต่งงาน พี่จึงคิดว่า เราสมควรจะเลิกกัน”
คราวนี้นิสารัตน์อ้าปากค้าง ดวงตาตื่นตกใจ หัวใจที่กำลังเต้นเจ็บปวดราวกับมีมีดมากรีด น้ำตาล่วงผล็อยตามความรู้สึกที่ได้รับ ความฝัน สิ่งที่คาดหวังไว้พังทลายลงมาในพริบตา
กรกวินทร์กำลังจะแต่งงาน แต่งงานอย่างนั้นหรือ เขาจะแต่งกับใครได้เล่าถ้าไม่ใช่เธอ นิสารัตน์ทั้งงงและสับสนไปหมด จับต้นชนปลายไม่ถูก เธอไม่เข้าใจเลยว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร อยู่ๆ เขาจะแต่งงานกับหญิงอื่นได้อย่างไรกัน
“เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงคะพี่ทัช มันเกิดขึ้นได้ยังไงคะ” นิสารัตน์ถามเสียงเครือสั่น น้ำตาหยดไหลเป็นทาง ความเสียใจพลุ่งพล่านในอก
“มันไม่ใช่ความต้องการของพี่ คุณพ่อบังคับให้พี่แต่งงานกับผู้หญิงที่พี่ไม่รู้จัก ตอนแรกพี่ไม่ยอมแต่คุณแม่ขอร้องพี่ พี่ทนเห็นคุณแม่ร้องไห้ไม่ได้ พี่ขอโทษนะฟ้า พี่เสียใจ”
ไม่ใช่เพียงแค่นิสารัตน์เท่านั้นที่เสียใจ กรกวินทร์เองก็ได้รับรู้ซึ้งถึงความรู้สึกนั้นเช่นกัน มองหน้านิสารัตน์ที่ปล่อยโฮออกมาด้วยความสงสาร แม้จะรู้ดีว่า การที่เขาบอกความจริงจะทำให้คนรักเสียใจ แต่เขาด็คิดว่าทางนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว หากเขาไม่พูด ไม่บอกเธอตรงๆ ปล่อยให้เธอรู้เอง ความรู้สึกที่นิสารัตน์ได้รับคงจะแย่กว่านี้ อีกทั้งคงจะเสียความรู้สึกด้วย
“พี่ทัช ฮือ” นิสารัตน์จมอยู่กับความทุกข์โศกเสียใจอยู่นานเป็นสัปดาห์นับตั้งแต่วันที่เธอรู้เรื่อง และยิ่งสื่อสิ่งพิมพ์ประโคมข่าวกันคึกโครม ความเสียใจเพิ่มพูนขึ้นหลายเท่า ซ้ำร้ายเธอยังถูกนักข่าวรุมล้อมขอสัมภาษณ์เรื่องคนรักของเธอที่วิวาห์ฟ้าแลบกับหญิงอื่น นิสารัตน์ต้องทนเผชิญกับความชอกช้ำระกำทรวงซ้ำแล้วซ้ำเล่า คืนนี้เธอจึงมาระบายความรู้สึกทั้งหลายในผับแห่งนี้ ผับที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ไม่มีใครมาปักหมุดความเสียใจ
ดัตถพงศ์เดินเข้าในผับเทอมินอลตามเวลานัดหมายกับเพื่อนรุ่นเดียวกันตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย นัดหมายในคืนนี้เขาบอกเพื่อนๆ ไว้แล้วว่า จะมาช้าเนื่องจากต้องไปงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของเพื่อนสนิทก่อน พอมาถึงเขาก็เดินตรงไปยังโต๊ะของเพื่อนกลุ่มนั้นทันที
ระหว่างที่ดัตถพงศ์กับเพื่อนกำลังสังสรรค์กันอยู่ เสียงของพิเชษฐ์ ชายหนุ่มจอมเจ้าชู้ก็เอ่ยถึงใครคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงมุมของผับ
“เฮ้ย! อิฐ นายลองดูสิว่า ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโต๊ะหัวมุมใช่ฟ้า ดาราที่เพื่อนนายหักอกหนีไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นรึเปล่า”
พิเชษฐ์เอ่ยถามอย่างไม่มั่นใจว่าจะใช่นิสารัตน์หรือไม่ เพราะท่าทางของเธอคนนั้นเหมือนกับกำลังเมา นั่งคอพับคออ่อน แล้วที่เขาถามดัตถพงศ์เป็นเพราะผู้ชายที่วิวาห์ฟ้าแลบกับหญิงอื่นคือเพื่อนสนิทของคนที่ถูกถาม ซึ่งน่าจะให้คำตอบได้ดีที่สุด
ดัตถพงศ์หันไปมองตามนิ้วของพิเชษฐ์ที่ชี้ไปยังโต๊ะตัวดังกล่าว เขาเพ่งสายตาฝ่าความมืดสลัวภายในผับไปยังใบหน้าของหญิงสาวรายนั้น เพียงแค่เขามองปราดเดียวก็รู้ได้ในทันทีว่าคือใคร
“ใช่ฟ้าจริงๆ ด้วย”
“สงสัยมานั่งย้อมใจแน่ๆ ดูสิเมาหัวทิ่มเลย” พิเชษฐ์สันนิษฐานตามที่เห็น
“มันก็น่านั่งดื่มย้อมใจอยู่หรอก จะมีใครบ้างที่ไม่เสียใจที่อยู่ๆ แฟนของตัวเองไปแต่งงานกับคนอื่น แถมเป็นข่าวคึกโครม ออกงานที่ไหนมีนักข่าวรุมล้อมขอสัมภาษณ์ที่นั่น เท่ากับว่าตอกย้ำความเจ็บปวดชัดๆ เฮ้อ! เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้”
ศราวุฒิเพื่อนอีกคนหนึ่งพูดขึ้น สายตาจับจ้องไปยังร่างของนิสารัตน์ที่ดูเหมือนว่าจะควบคุมสติไม่อยู่ นั่งคอพับคออ่อน กระดกดื่มแอลกอฮอล์ต่อเนื่อง ราวกับว่าจะให้เครื่องดื่มในมือดับความทุกข์ในจิตใจ
“ว่าแต่เพื่อนของนายทำไมอยู่ๆ ถึงได้แต่งงานกับคนอื่นล่ะ” พิเชษฐ์เก็บความสงสัยไว้ไม่อยู่ เอ่ยถามให้ตนคลายความสงสัยนั้น
Pinakabagong kabanata
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 112
Chapter 112กรกวินทร์ก็ช้อนอุ้มร่างสวยไปวางบนเตียง มือใหญ่ลูบเบาๆ ตรงท้องของภรรยาที่นูนขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเลื่อนใบหน้าไปยังจุดที่ฝ่ามือวางอยู่“พ่อรักลูกนะครับ รักแม่ของลูกด้วย” พูดจบกรกวินทร์ก็จูบเบาๆ ตรงกลางท้อง บอกรักลูกน้อยในครรภ์ ก่อนจะขยับริมฝีปากพรมจูบไปทั่วเรือนร่างของแพรวพรรณราย เริ่มต้นบทรักที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ทะนุถนอมเพราะยังมีอีกชีวิตหนึ่งฝังตัวอยู่ในร่างกายของเธอ แต่ไม่ละทิ้งความเร่าร้อนชีวิตคู่ของกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายเริ่มต้นไม่ดีนัก เริ่มต้นด้วยความเกลียดชัง แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยความรักความเข้าใจกัน ความรักที่จะเคียงคู่ยืนยาวและมั่นคงไปตลอดชีวิตของเขาและเธอห้าเดือนต่อมา“คุณแม่คะ คุณแม่เบ่งค่ะ เบ่งอีกค่ะ อีกนิดเดียวค่ะคุณแม่”เสียงแพทย์หญิงอรทัย แพทย์ทำคลอดเอ่ยบอกแพรวพรรณรายที่นอนขึ้นขาหยั่งอยู่บนเตียงคลอด ซึ่งคนถูกสั่งก็ทำตามแต่โดยดี“อึ๊บบบบบบบบบ”แพรวพรรณรายออกแรงเบ่งมากขึ้นจนหน้าดำหน้าแดง ข้างเตียงมีสามีหนุ่มที่ขออนุญาตทางโรงพยาบาล ขอเข้ามาให้กำลังใจภรรยาและถ่ายคลิปวิดีโอบันทึกภาพนาทีแห่งชีวิตของลูกน้อย เขายืนลุ้น ยืนให้กำลังใจภรรยาสาวไม่ห่าง บางครั้งก
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 111
Chapter 111น้ำตาไว้ไม่อยู่ ก่อนจะพยักหน้าและเอ่ยตอบกลับไป “ค่ะ แต่งค่ะ”“เฮ้...” สิ้นเสียงตอบรับของแพรวพรรณราย เสียงโห่ร้องของคนที่อยู่ในงานก็ดังขึ้น กรกวินทร์ถอดแหวนวงเก่าที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอออก ก่อนจะสวมแหวนวงใหม่ที่เขาตั้งใจมอบให้เป็นแหวนแทนใจเข้าไปแทนที่ จุมพิตหลังมือของภรรยาสาวตามธรรมเนียมพิธีแต่งงานระหว่างกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายดำเนินไปอย่างราบรื่น มีการแห่ขันหมากสู่ขอตามประเพณี นิมนต์พระสงฆ์เก้ารูปมาสวดพระพุทธมนต์เพื่อเป็นสิริมงคล และที่ขาดไม่ได้คือการรดน้ำสังข์ ให้ญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายมากล่าวแสดงความยินดี รวมทั้งเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นับถือและบุคคลที่รู้จักชอบพอมาร่วมงาน จากนั้นก็เป็นงานเลี้ยงฉลองแบบเป็นกันเอง กรกวินทร์ไม่เพียงแค่จัดงานช่วงเช้าเท่านั้น ยังมีงานเลี้ยงฉลองสมรสในตอนค่ำที่จัดอย่างยิ่งใหญ่ เชิญแขกเหรื่อมานับพันคนอีกด้วยงานในช่วงเช้าว่าน่าปลื้มแล้ว งานในช่วงค่ำยิ่งเพิ่มความรู้สึกนั้นเป็นทวีคูณ เมื่อเขาลงทุนร้องเพลงให้เธอกับแขกที่มาร่วมงานฟัง ทั้งที่เขาไม่ถนัดเรื่องนี้เอาเสียเลย แล้วแพรวพรรณรายก็เพิ่งมารู้ว่าเขาลงทุนไปเรียนร้องเพลงเพื่องานค่ำนี้โดยเฉพาะ
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 110
Chapter 110สี่เดือนต่อมาหลังจากเสร็จสิ้นงานฌาปนกิจศพของภวินทร์ แก่นกล้าหรือที่รู้จักกันในสังคมว่า กวินทร์ รัตนบดี มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป เรื่องคดีการเสียชีวิตของภวินทร์ ธาริณีและลูกทั้งสองคนไม่ติดใจ คิดว่าเป็นอุบัติเหตุไม่ได้เป็นการฆาตกรรมหรือว่าอื่นใด ทำให้ตำรวจปิดสำนวนได้อย่างรวดเร็วยังมีอีกเรื่องที่ธาริณีตัดสินใจบอกกรกวินทร์กับกวินภพ เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องปิดบัง เรื่องนั้นก็คือ เรื่องที่ทั้งคู่มีน้องสาว เป็นน้องสาวที่เกิดจากภวินทร์กับพริ้งเพรา ซึ่งทั้งคู่ก็ตกใจในคราแรกที่รู้ว่า บิดานอกใจมารดาแอบไปมีภรรยาน้อย แล้วภรรยาน้อยก็ไม่ใช่ใครอื่น เป็นมารดาของแพรวพรรณราย กรกวินทร์กับกวินภพไม่ถามเรื่องความหลังและความเป็นมาเป็นไป เพราะคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะรื้อฟื้นในเมื่อบิดาก็เสียชีวิตไปแล้ว และทั้งคู่ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มีน้องสาวหน้าตาสะสวย กิริยามารยาทเรียบร้อยร้านอาหารคุณแพรวกิจการไปได้สวย มีลูกค้ามากหน้าหลายตา ทั้งขาประจำและขาจรมาใช้บริการอุ่นหนาฝาคั่ง ช่วงกลางวันลูกค้าจะแน่นเป็นพิเศษ เนื่องจากอาหารที่จัดเป็นชุด ไอเดียบรรเจิดของดิตถพงศ์เป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก อาหารก
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 109
Chapter 109“พี่อิฐขา...อา”เสียงเธอแหบพร่า ความรัญจวนเร่งเร้าในจิตใจ ลมหายใจของเธอขาดห้วง เมื่อเขาซุกใบหน้าลงบนสามเหลี่ยมผืนน้อยที่เร้นลับอยู่ในซอกขา ดิตถพงศ์ไม่รอช้า ชิมรสหวานที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงเร็วยิ่งกว่ามีคนมาตีกลองชุดในหัวใจเสียอีก ยอมรับว่าตื่นเต้นและรู้สึกดีทุกครั้งที่ลิ้นได้ไล้เลียกลีบดอกไม้งาม และพรมจูบไม่เลือกที่ปลายลิ้นสากใหญ่ตวัดไปตามกลีบดอกไม้ช่องามที่ฉ่ำไปด้วยรสหวานของหยาดน้ำทิพย์ เขากวาดไล้น้ำทิพย์เหล่านั้นเข้าไปในปาก ก่อนจะประโลมเลียกลางกลีบดอก จากบนสู่ล่างแล้วหดลิ้นสอดเข้าไปในช่องทางสวรรค์เร้นลับ“พี่อิฐ พี่อิฐ อืม...พี่อิฐ”ทันทีที่เขาสอดลิ้นเข้าไปอยู่ด้านใน ดิตถพงศ์ก็เริ่มโบกสะบัดลิ้น ไม่ต่างกับปลาที่กำลังแหวกว่ายในหนองน้ำ เป็นหนองน้ำที่เขาโปรดปรานและต้องการจะแหวกว่ายทุกเมื่อเชื่อวัน อยากจะกระโจนตัวพุ่งใส่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่ได้เพียงโบกลิ้นเท่านั้น บางครั้งก็กระดกลิ้นระรัวเร็วจนเธอแอ่นสะโพกรับปากหนา ส่วนมือของเขาก็ไม่ได้ห่างหายไปไหน นวดคลึงอกอวบสลับกับใช้ปลายนิ้วบดบี้เกสรน้อยไปด้วย เธอส่งเสียงซี้ดซ้าด ครวญครางไม่เป็นส่ำ ความเสียวซ่านแทรกซึมไปทุกผิวกาย ความ
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 107
Chapter 107“มีอะไรทัช เคาะประตู เรียกแม่ซะดังเชียว” นางเอ่ยถามหลังจากที่เปิดประตูแต่ทว่าสีหน้าของลูกชายไม่สู้ดีนัก ทำให้นางเกิดความสงสัย “ทำไมหน้าตาทัชเป็นอย่างนี้ล่ะลูก มีเรื่องอะไร”“คุณพ่อครับคุณแม่ รถของคุณพ่อเกิดอุบัติเหตุครับ”คำตอบของกรกวินทร์เรียกความตกใจให้กับธาริณี นางเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรง ตกใจกับข่าวที่ได้รับรู้“จริงเหรอลูก แล้วคุณพ่อเป็นอะไรมากไหม” ธาริณีถามลิ้นรัว ใจสั่น “ตำรวจบอกว่ายังไม่แน่ใจว่า ศพที่อยู่ในรถจะใช่คุณพ่อหรือเปล่า ต้องรอผลตรวจดีเอ็นเอก่อนครับ แต่ที่แน่ๆ รถน่ะใช่ครับ”“ศพเหรอ” นางทวนเสียงสั่น “หมายความว่ายังไงทัชที่ว่าศพน่ะ”“เพื่อนผมที่เป็นตำรวจอยู่ที่ชลบุรีโทรมาบอกครับ พอดีว่ามีรถบรรทุกชนกับรถยนต์คันหนึ่งจนเกิดระเบิด พอตำรวจไปตรวจสอบที่เกิดเหตุก็พบว่าคนขับรถบรรทุกหนีไป ส่วนคนที่อยู่ในรถเก๋งเสียชีวิตคาที่เพราะออกมาจากรถไม่ทัน ไฟคลอกตายครับ แต่ที่ตำรวจรู้ว่าเจ้าของรถเก๋งเป็นใครเพราะทะเบียนรถที่ไม่ได้ไหม้ไปด้วยก็เลยเอาไปตรวจสอบจนรู้ว่าเป็นรถของใครครับ แต่ศพที่อยู่ในรถต้องรอผลพิสูจน์ก่อนครับ ตำรวจยังไม่สรุปว่าเป็นคุณพ่อ”กรกวินทร์ตอบมารดาบังเอิญว่าเพื่
เจ้าสาวมัจจุราช Chapter 106
Chapter 106รถกระบะคันนั้นแล่นห่างจากรถของภวินทร์ราวสองร้อยเมตร พริ้งเพรามองดูรถบรรทุกที่วิ่งด้วยความเร็ว 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง วิ่งชนรถของภวินทร์เต็มแรงจนรถของชายชั่วครูดไปตามผิวถนนยาวถึงหนึ่งร้อยเมตร แรงชนบวกกับการครูดไปตามผิวถนน ทำให้เกิดประกายไฟตามน้ำมันที่รั่วลงบนพื้น ชั่วอึดใจต่อมา รถหรูก็เกิดไฟลุกท่วมภายในรถยนต์คันนั้นเต็มไปด้วยความร้อน ไฟลุกลามไปถึงห้องโดยสารส่วนหน้า ร่างของภวินทร์ถูกเปลวไฟลามเลียร่างกาย แม้ว่าเขาจะเกิดอาการชาแต่ทว่าเปลวไฟที่มีอานุภาพรุนแรงก็ทำให้เขารู้สึกร้อนไปทั้งตัว ความร้อนแทรกเข้าสู่อวัยวะภายใน ลึกล้ำถึงอณูเนื้อ ผิวกายของเขาเริ่มพุพองจากไฟคลอก ผิวเนื้อค่อยๆ หลุดออกจนมองเห็นผิวหนังชั้นใน เขาเจ็บปวดร้อนรุ่มทุรนทุราย แต่เขาก็ไม่อาจร้องขอความช่วยเหลือ หรือแม้แต่จะขยับมือเปิดประตูรถแล้วนำพาตัวเองออกไปจากรถนี้ได้ เพราะอาการชายังคงมีอยู่ ได้แต่หลุบตามองดูเนื้อตัวของเขาที่แดงขึ้นเรื่อยๆ กลอกตามองรถที่กำลังถูกไฟไหม้ ส่งเสียงร้องอยู่ในลำคอ น้ำตาของคนชั่วหยดไหลเป็นทาง ทันใดนั้นภาพต่างๆ ในอดีตผุดขึ้นมาเป็นระลอกในอนุสติของเขา ทุกการกระทำที่เขาเคยก่อกรรมทำไว้กับผู้อื
Maaari mong magustuhan
น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก27.0K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์69.4K viewsรักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว232.5K viewsวิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์69.5K viewsเมียกองขยะ
ดอกอ้อลู่ลม1.9K viewsฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว
มู่เหลียนชิง13.3K viewshot love พิษรักเพลิงอัคคี
ชะนีติดมันส์6.8K viewsCall Love รักนะยัยคอลเซ็นเตอร์
J.Jusmin470 views
