ตอนที่ 24

เสียงหนึ่งดังสะท้อนดังเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ มันเป็นเหตุผลข้อแรก ๆ ที่ทำให้เธอหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าทำไมนักธุรกิจพันล้านอย่างปัถฐกรถึงว่างมาเป่าหูเธอตั้งแต่เมื่อวานก่อนนี้ ก่อนจะมาจ๊ะเอ๋เข้ากับอาจารย์ป้อง

“แล้ว... เนยอยากได้กลิ่นอะไร?”

“เนยไม่ให้ค่ะ ไม่อยากได้สักกลิ่น...” ในน้ำเสียงเด็ดขาด มือเรียวรวบช้อนส้อมพร้อมความรู้สึกเบื่อผัดกะเพราขึ้นมา เธอยกจาน แก้วน้ำไปล้างให้โดยไม่ยอมคุยกับเขา อีกคนก็เดินตามไปรวบเอวบางไว้ในอ้อมแขน

“ปล่อยเนยค่ะ ไปไหนก็ไปเลยไปไกล ๆ” เธอไล่เขาทันที ขณะตาคมหลุบมองตามใบหน้าสดสวยบึ้งตึงหนัก เกยคางไว้บนไหล่มนอย่างออดอ้อน

“มาทำเป็นงอน... ถามอะไรก็ไม่ค่อยจะพูดมาตั้งแต่เมื่อวานเพราะอย่างนี้นี่เอง มีคนมาเป่าหูเนย”

“ไม่มีค่ะ เนยไม่ใช่ผู้หญิงหูเบา”

เธอตั้งหน้าตั้งตาล้างจาน ใจนึกอยากฟาดฝ่ามือพิฆาตบนหน้าระรื่นนั่นให้หายเจ็บแค้น! ตัดพ้อต่อว่าถามเขาว่าทำไมต้องมีความลับกับเธอ แต่ขนาดปัถฐกรทำร้ายเธออย่างสาหัสสากรรจ์กว่าหลายเท่า สาวน้ำใจงามอย่างเณศรายังไปจัดเค้กงานแต่งให้หน้าตาเฉย

“อย่าโกรธพี่เลยนะ พี่กลัวที่สุดคือเนยเมินพี่... ถ้าพี่ทำอะไรผิด พี่ทำให้เนยไม่พอใจ... ขอโทษนะคร