บทที่ 34 สิบห้าล้าน(2)

“พี่เล่นอะไร” พี่กายพาฉันเดินเข้าไปหาพี่ปายที่ยืนสูบบุหรี่สบายใจอยู่ที่หน้ารถของตัวเองเมื่อแข่งเสร็จ ใบหน้าหล่อเหลาที่ฉันชอบมองแสยะยิ้มร้ายกาจออกมาเหมือนตัวโกงในหนัง เห็นแล้วก็อดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้

“ตั้งหน้าตั้งตาแข่งจะไปสนุกอะไร”

“เห็นใจเมียบ้างไหม ลุ้นจนจะช็อกอยู่แล้ว” พี่กายยังพูดต่อ ไม่เท่านั้นยังหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบเป็นเพื่อนกันอีกต่างหาก ยอมจริง ๆ รุ่นพี่กับรุ่นน้อง นิสัยเหมือนกันไม่มีผิด

“กลัวผัวจนเหรอเฉิ่ม”

“กลัวเสียหน้าต่างหาก” แม้พี่ปายจะไม่ได้แสดงท่าทีว่ามั่นใจอะไรนักหนา แต่ก็ไม่อยากให้เขาเสียหน้าอยู่ดี ไม่อยากให้ใครมาเยาะเย้ยให้เขาอาย

“แล้วพี่โอไปไหนแล้ว” ผู้ชายตาตี๋มองไปรอบทิศทางก็อดที่จะมองตามไม่ได้ ซึ่งก็ไม่เห็นพี่โอจริง ๆ เห็นแต่รถของเขาที่จอดทิ้งไว้ข้างรถพี่ปาย

“ไปแล้วมั้ง”

“เคลียร์แล้ว?”

“อือ” เขาพยักหน้าหงึกหงักแล้วหันหน้าไปมองพี่กาย “ประกาศขายให้กูที จะเอาเงินไปเลี้ยงเด็กเฉิ่ม”

“หลงเมีย” ถ้ามองไม่ผิดเห็นพี่กายเบะปากด้วยนะ แต่ก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม “จะให้ขายกี่บาท”

“อยากได้กี่บาทเฉิ่ม” พี่ปายหันมามองหน้าฉัน แต่ปากก็ยังดูดบุหรี่เข้าปอดเหมือนเดิม

“ให้หนูตัดสินใจเหร