บทที่ 87

วันเสาร์ที่สดใส ฉันใช้มือควานตัวออสติน แต่กลับว่างเปล่าฉันจึงลืมตาขึ้นมองบนเตียงกลับไม่มีเขาอยู่ ฉันจึงสวมใส่ชุดคลุมผ้าซาตินสีน้ำตาลอ่อนที่อยู่ข้างเตียงตั้งแต่เมื่อคืน

ฉันก้าวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เดินมาตรงกระจกใสถอดชุดคลุมผ้าซาตินออกจากร่างกายลงมากองที่พื้น มองท้องตัวเอง แล้วร้อง ‘ว้าว’ ท้องของฉันให