บทที่ 7

บัวชมพูไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร เธอเรียนรู้แต่การนวดเส้นผ่อนคลายภายนอก แต่ไม่ใช่สำหรับพื้นที่พึงสงวนแบบนี้ แต่หญิงสาวก็เรียนรู้ที่จะลอง มือขาวผ่องเริ่มรูดเนื้อนุ่มที่ห่อหุ้มแท่งเนื้อแข็งขึงขึ้นลง แต่มันกลับยิ่งขยายใหญ่และสิ่งที่ทำให้เธอตกใจเล็ก ๆ คือเสียงครางของเขา

“ซี๊ด...อูว...บัว...แรงอีกนิด...อย่างนั้นล่ะ...อืม”

มือบางเพิ่มจังหวะรูดขึ้นลงถี่เร็ว มันดูไม่เหมือนการนวดสักเท่าไหร่แต่เธอก็ตื่นเต้นและรวดร้าวที่แก่นกายเมื่อศาสตราเริ่มยกสะโพกขึ้นสูง ความเป็นชายของเขาขยายใหญ่และความยาวที่น่าครั่นคร้ามนั้นเต้นเป็นจังหวะอยู่ในมือของหญิงสาว เมื่อบัวชมพูเพิ่มจังหวะความแรงศาสตราก็ยิ่งส่ายสะโพกร่อนไปมาและใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเหมือนเจ็บปวด

“โอว...อา...ซี๊ด...ใช่...แบบนั้นล่ะ..ซี๊ด”

ไม่เพียงเธอจะสัมผัสความขึงขังของศาสตราเท่านั้น แต่มือเรียวบางยังอาบเอิบไปด้วยคราบน้ำมันหอมที่ทำให้แท่งทองของพ่อเลี้ยงหนุ่มเป็นมันมะเมื่อม

หยาดเล็ก ๆ จากความเสียวกระสันที่หลั่งล้นออกมาจากส่วนปลายแดงก่ำอาบปลายนิ้วของเธอ บัวชมพูเม้มริมฝีปากแน่น ทำไมเธอถึงอยา