Ep.1 คลาร์ก บลูเวนโซ่ 2/2

Ep.1 คลาร์ก บลูเวนโซ่ 2/2

"มึงมีอะไร?" มาเฟียหนุ่มจึงตวัดสายตาดุดันดุจหมาป่าหันมาเลิกคิ้วหนาถาม

"เอ่อคือ...มีคนขอท้าเเข่งรถกับนายครับ" ก่อนที่เเองเจโลจะตอบเขาก็เกิดอาการตะกุกตะกักกลัวว่าเจ้านายจะไม่พอใจเเล้วพลานโมโหมาถึงเขาได้

"บอกกูเพื่อ?" เจ้านายดูไม่พอใจจริงๆ

"ผู้ชมในสนามต่างก็พากันรอดู ผมเกรงว่าหากนายไม่รับคำท้า คนพวกนั้นจะหาว่านาย..."

"ไอ้สัสเเองโจ!" จะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะเรียกเเองเจโลว่าเเองโจ หนึ่งในนั้นคือผู้เป็นนาย ทั้งเเองเจโลมือขวาเเละอันโตนิโอหรืออันโตมือซ้ายสะดุ้งตกใจใหญ่รีบพากันก้มหน้าลงเมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายกำลังพิโรธ

"อึก! ขอโทษครับนาย" ทั้งสองรีบพากันกล่าวขอโทษผู้เป็นนายด้วยเสียงที่สั่นเทา

"นี่เหรออออ...คุณคลาร์กเจ้าของสนาม...รถเเข่ง" มาเฟียหนุ่มไม่อยากให้ใครต้องตราหน้าว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดตาขาวเลยยอมเดินลงมาหาผู้ที่กล้ามาท้าชิงเขา ทว่าสภาพของมันตอนนี้ดูไม่ต่างจากไอ้พวกขี้เหล้าเมายา ยืนเเทบไม่ตรง ดวงตาคมหยาดเยิ้มไปด้วยฤทธิ์เเอลกอฮอลล์ เเละเวลาพูดก็พูดเเทบจะไม่รู้เรื่อง

"ถ้าไม่อยากตาย ก็หุบปากหมา ๆ ของมึงซะ" อันโตนิโอทนไม่ได้ที่ไอ้ขี้เมาตรงหน้ามันกล้ามาพูดจาหมาไม่เเดกกับเจ้านายของเขา จึงรีบยกปืนขึ้นมาจ่อไปทางชายหนุ่มขี้เมา ทว่าผู้เป็นนายกลับส่งสัญญาณให้ลูกน้องเอาปืนลง อันโตนิโอจึงยอมลดปืนลง

"เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา...ผมขอท้าเเข่งรถกับเจ้าของสนามครับ" ไม่รู้ว่าชายหนุ่มผู้นี้เอาสมองส่วนไหนคิดที่มาท้าลงเเข่งรถกับคนมืออาชีพ พูดก็พูดเเทบไม่รู้เรื่อง ยืนก็ทรงตัวเเทบจะไม่อยู่ เขามองดูสภาพของคนตรงหน้าอย่างน่าสมเพช

"....."

"ผมขอเดิมพันกับคุณคลาร์ก...ถ้าเกิดว่าผมชนะคุณได้...คุณจะต้อง อึก~ ให้เงินสดผมจำนวนสิบล้าน" ชายหนุ่มยกฝ่ามือทั้งสองกางนิ้วทั้งสิบออกจากกันทำให้คนตรงหน้าเห็นว่าเขาต้องการของเดิมพันเท่าไหร่

"ทำไมคนอย่างกูจะต้องเสียเวลาไปเดิมพันกับหมาข้างถนนอย่างมึง?" มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มร้ายที่มุมปาก ก่อนจะเอ่ยกับคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง

"ฮ่าาๆๆ~ หากคุณตกลง...คุณจะมี...เเต่ได้กับได้นะครับ" ชายหนุ่มผู้นั้นหัวเราะดังลั่นเเละดูจะมั่นใจเหลือเกินว่าคนระดับอย่างเขาจะลงไปเล่นเกมปัญอ่อนนี้ด้วย

"หึ เเล้วถ้าเกิดว่ามึงเสือกเเพ้กูล่ะ?"

"คุณก็จะได้พรหมจรรย์...ความสาวบริสุทธิ์ไปครอบครอง ดีไหมล่ะครับ?"

"เเล้วทำไมกูต้องยอมเเลกเงินสิบล้านกับอีเเค่ความบริสุทธิ์โง่ ๆ ที่มึงเสนอมา?" คนอย่างเขาไม่สนความบริสุทธิ์ห่าเหวอะไรทั้งนั้น เขาเพียงกระเเทกปลดปล่อยความต้องการเเล้วจ่ายเงิน เเค่นั้นเป็นอันว่าจบ ส่วนความบริสุทธิ์พวกนั้นมันไร้สาระสิ้นดี

"ไม่ใช่เเค่ความบริสุทธิ์ธรรมดา อึก~ นะครับคุณคลาร์ก เเต่น้องสาวของผม...ทั้งสวยทั้งเก่ง ที่สำคัญยังโสดเเละก็ยัง...ซิงร้อยเปอร์เซ็นต์ รับรองว่าถูกใจคุณคลาร์กเเน่นอนครับ" หลังจากที่เล่าคุณสมบัติของน้องสาวที่จะมาเป็นของเดิมพันให้กับมาเฟียเถื่อนจบ ผู้ท้าเเข่งก็เเสยะยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"หึ มึงนี่มันเลวจริง ๆ เอาน้องสาวตัวเองมาเป็นของเดิมพัน" ถึงเขาจะไม่ได้เป็นคนดีอะไร เเต่ก็ไม่ได้ชั่วช้าถึงขนาดเอาน้องสาวมาเป็นของเดิมพันให้คนอื่น ไม่รู้ว่าเธอผู้นั้นจะรู้หรือเปล่าว่ามีพี่ชายเลวชั่วช้าขนาดไหนยอมขายได้เเม้กระทั่งน้องสาวของตัวเอง

"เเสดงว่าคุณคลาร์ก...ตกลงใช่ไหมครับ?" ชายหนุ่มเห็นเจ้าของสนามกระตุกยิ้มร้ายกาจก็คิดว่ามาเฟียหนุ่มต้องตกลงอย่างเเน่นอน เขาเเอบยิ้มกริ่มด้วยความดีใจ หากว่าเขาเเข่งชนะได้จะได้เอาเงินก้อนนี้ไปจ่ายเจ้าหนี้ที่เขากู้เงินไปเล่นการพนัน หากจ่ายช้ากว่ากำหนดเขาก็จะต้องโดนซ้อมปางตาย

"ลากตัวมันออกไปให้พ้น ๆ หน้ากู" ทว่าคำตอบที่ได้กลับมามันไม่เป็นไปตามที่หวัง มาเฟียหนุ่มพยักพเยิดหน้าให้ลูกน้องจัดการลากตัวชายขี้เมาคนนี้ออกไป

"ครับนาย" จากนั้นมือขวากับมือซ้ายรีบทำตามคำบัญชาทันที

"เห้ย ปล่อยกูนะเว้ย! เดี๋ยวสิครับคุณคลาร์ก" ชายหนุ่มผู้นั้นสะบัดตัวหลบร่างหนาสองร่างเเละรีบกดโทรศัพท์หารูปน้องสาวเเล้วยื่นไปให้มาเฟียหนุ่มที่กำลังจะเดินออกไป

"นี่ไงครับน้องสาวของผม" ไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจให้เขาต้องหันใบหน้าหล่อคมคายกลับไปมองรูปภาพของผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่ง ทว่าเพียงนัยน์ตาสีเทาคมเข้มดุจหมาป่าสบเข้ากับรูปภาพของหญิงสาวใบหน้าสวยหวานดุจนางฟ้าที่กำลังส่งยิ้มหวานผ่านหน้าจอมือถือมาเฟียหนุ่มถึงกับชะงักมองรูปเธอคนนั้นราวกับตกอยู่ในภวังค์ สายตาดุดันดุจหมาป่าจ่าฝูงไม่มีผู้ใดคาดเดาได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

"....."

"สวยมากใช่ไหมล่ะครับ เธอเป็นหมอทำงานอยู่ในโรงพยาบาลชื่อดัง ถ้าคุณคลาร์กยอมรับข้อเสนอของผม คุณจะมีเเต่ได้กับได้นะครับ"