Ep.2 สายรุ้ง สิริวรกุลกิจ

Ep.2 สายรุ้ง สิริวรกุลกิจ

"ตอนนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ เเผลที่ผ่าตัดยังเจ็บอยู่หรือเปล่าคะ?" เสียงหวานจับใจไพเราะเพราะพริ้งของคุณหมอสาวคนสวยเอ่ยถามคุณเเม่มือใหม่ที่เธอเป็นคนผ่าตัดคลอดให้เองกับมือเมื่ิอสี่สัปดาห์ก่อน วันนี้คุณหมอนัดตรวจเเผลผ่าตัด ตรวจมดลูก เเละอื่น ๆ

"เริ่มดีขึ้นมากเเล้วค่ะคุณหมอ ไม่เจ็บเหมือนเมื่อก่อน ขอบคุณคุณหมอรุ้งมาก ๆ นะคะที่ช่วยดูเเลฉันเป็นอย่างดีตั้งเเต่ตั้งท้องจนผ่าคลอดเจ้าตัวเล็กออกมา" หญิงสาววัยสี่สิบห้าปีที่นั่งอยู่ตรงหน้ายกมือขึ้นไหว้ขอบคุณคุณหมออย่างซาบซึ้งใจ เธอโชคดีมากที่ได้ฝากครรภ์กับคุณหมอคนนี้ เพราะคุณหมอดูเเลเธอเป็นอย่างดี

"ยินดีค่ะ ขอให้เจ้าตัวเล็กเลี้ยงง่าย ๆ นะคะ" คุณหมอสาวคนสวยส่งยิ้มหวานให้กับคนไข้ของเธอ

"ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"

"ค่ะ ถ้ามีอะไรกังวลใจ สามารถติดต่อหมอได้ตลอดเวลาเลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ" เพราะคุณหมอเป็นคนใจดีเเบบนี้ไง เธอถึงได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโชคดีมาก ๆ

"ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้ายิ้มหวานให้คุณหมอสายรุ้งด้วยความขอบคุณ

"งั้นหมอขอตัวก่อนนะคะ"

สายรุ้ง สิริวรกุลกิจ หรือคุณหมอรุ้ง ได้ทุนเรียนต่อมหาลัยชื่อดังจนจบมาเป็นหมอสูตินารีในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังระดับประเทศ เธอเป็นคนใจดี ยิ้มเก่ง เป็นกันเอง เเละรักเด็ก สมเเล้วที่เธอเกิดมามีใบหน้าที่สวยงดงามดุจนางฟ้าบวกกับรอยยิ้มหวานที่น่าหลงใหล ใครเห็นเป็นต้องใจละลายเเพ้พ่ายให้กับเสน่ห์ของเธอ

"สวัสดีค่ะคุณหมอรุ้งคนสวย" เด็กหญิงวัยหกขวบยกมือขึ้นไหว้ขณะที่เห็นคุณหมอสายรุ้งเดินมาทางเธอ เด็กหญิงหน้าตาน่ารักคนนี้คุณหมอสายรุ้งจำได้ดีว่าคือใคร

"สวัสดีค่ะ หนูสบายดีไหมคะ?" คุณหมอสายรุ้งยิ้มหวานไปให้เด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่ารักสดใส เธอเดินไปหาเเล้วนั่งย่อเข่าลงคุยกับเด็กหญิงที่ครั้งหนึ่งน้องเคยพลัดหลงกับผู้ปกครองที่นี่ คุณหมอสายรุ้งก็เลยช่วยพาไปหาผู้ปกครอง ตอนนั้นเองทำให้ทั้งคู่สนิทกันเพราะมารดาของเด็กน้อยกำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่สองเเละก็ฝากครรภ์กับคุณหมอสายรุ้งด้วย

"สบายดีค่ะ" เด็กหญิงตัวน้อยตอบกลับอย่างฉะฉานก่อนที่จะยิ้มหวานตาหยีจนคุณหมอสายรุ้งต้องยีศีรษะทุยเบาๆอย่างนึกเอ็นดู เเละจังหวะนั้นเองเสียงมือถือในกระเป๋าชุดกาวน์ก็ดังขึ้นมา คุณหมอสายรุ้งจึงขอเวลาเด็กน้อยออกมารับโทรศัพท์

ครืดดด~ ครืดดดด~

"ว่าไงคะพี่กันต์?" เมื่อเห็นว่าบนหน้าจอสี่เหลี่ยมคือชื่อของพี่ชายคนละพ่อคนละเเม่เเต่ว่าเธอก็รักเขามากไม่ต่างจากพี่ชายเเท้ๆคนหนึ่งจึงกดรับสาย

(รุ้ง! รุ้งช่วยพี่ด้วย) เสียงทุ้มของปลายสายร้องตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัว

"พี่กันต์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?" คุณหมอสายรุ้งรู้สึกกระวนกระวายใจไม่น้อยพอได้ยินเสียงของพี่ชายร้องขอให้เธอช่วย

(รุ้งช่วยพี่ด้วย พี่กำลังจะถูกฆ่า พี่ยังไม่อยากตาย รุ้งต้องช่วยพี่นะ) ยิ่งปลายสายพูดเเบบนั้น หัวใจดวงน้อยภายใต้ชุดกาวน์ก็ยิ่งรู้สึกกลัว กลัวว่าพี่ชายจะอยู่ในอันตราย

"พี่กันต์ใจเย็นๆก่อนนะคะ ตอนนี้พี่กันต์อยู่ที่ไหนคะ รุ้งจะไปหา"

(พี่อยู่สนามรถเเข่ง Bluevenso Raceway (บลูเวนโซ่ เรซเวย์) รุ้งต้องรีบมานะ ไม่งั้นพี่คงไม่รอดเเน่ ๆ) น้ำเสียงทุ้มราวกับคนที่กำลังจะสิ้นลมหายใจในไม่ช้า

"ค่ะ ๆ รุ้งจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ" หลังจากที่วางสายพี่ชายเสร็จ คุณหมอสายรุ้งก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เธอรีบวิ่งไปที่รถส่วนตัวอย่างเร็วเพื่อที่จะไปช่วยพี่ชายของเธอ

"น้องสาวผมกำลังมา คุณคลาร์กปล่อยผมเถอะนะครับ" กันต์ หรือกันต์ธีอ้อนวอนร้องขอชีวิตกับคนตรงหน้าอย่างหมดสภาพ พอเขาเริ่มสร่างเมาสติก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง เเละไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าลองดีไปท้าเจ้าของสนามเพียงเพราะอยากได้เงินจำนวนนี้ไปใช้หนี้ เเถมยังเอาน้องสาวไปเป็นเดิมพันอีกด้วย เเต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนเห็นเเก่ตัวอย่างเขารู้สึกอะไร เขาสนเเค่อย่างเดียวเขาต้องมีชีวิตรอดไปให้ได้

หลังจากที่ทั้งสองได้เเข่งรถกัน มาเฟียหนุ่มก็ชนะไปอย่างขาดลอย

"มึงอย่าลืมสิ่งที่มึงเอามาเดิมพันไว้กับกูล่ะ นับจากนี้เป็นต้นไป น้องสาวของมึงคือสมบัติของกู" มาเฟียหนุ่มยกปลายกระบอกปืนดันปลายคางคมของกันต์ธีให้มองมาที่ใบหน้าโหดเหี้ยมของเขาชัดๆจะได้รู้ว่าไม่ควรมาเดิมพันกับคนอย่างเขาตั้งเเต่เเรก

เเละในเมื่อเขาเป็นผู้ชนะของเดิมพันของมันก็จะต้องกลายมาเป็นสมบัติของเขาโดยลงชื่อของมันเอาไว้เป็นหลักฐานเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว เพราะคนอย่างคลาร์กเวลาทำข้อตกลงกับใครก็ต้องมีสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร

"คะ ครับ" กันต์ธีตอบกลับเสียงติดๆขัดๆเมื่อได้เห็นเเววตาสีเทาคมเข้มนั้นชัดๆ มันช่างดูโหดเหี้ยมเเละน่ากลัวที่สุดเเล้วเท่าที่เคยพบเจอมา

"หึ พวกมึงสั่งสอนมัน เเต่ไม่ต้องถึงตาย เพราะคนอย่างมันไม่ควรตายง่ายเกินไป" มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มราวกับคนโรคจิตที่ได้เห็นเหยื่อหวาดกลัวจนตัวสั่น ก่อนจะตวัดสายตาคมเข้มหันมาสั่งลูกน้อง

"ครับนาย" ลูกน้องทุกคนของเขาจึงโน้มศีรษะเล็กน้อยรับคำบัญชาจากผู้เป็นนาย

"ถ้าน้องมันมา รู้นะว่าต้องทำยังไง" จากนั้นเขาไม่ลืมที่จะตวัดสายตาไปทางเเองเจโลเเละอันโตนิโอที่ยืนอยู่ข้างๆกันเพื่อสั่งอะไรบางอย่าง

"ครับนาย"

หลังจากที่สั่งลูกน้องเสร็จเเล้วมาเฟียหนุ่มก็เปิดประตูออกไปจากห้องดำไปยังห้องส่วนตัวเพื่อชำระร่างกายรอขย้ำของเดิมพันที่กำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้ ยังไงวันนี้เธอจะต้องตกเป็นของเขา

ตุบบบๆๆ~

"อะ โอ้ยยย!!! ปล่อยกูนะเว้ย กูอุตส่าห์หลอกน้องกูมาให้เจ้านายพวกมึงเอา อ้าก!! มะ มึงก็ต้องปล่อยกูสิวะ โอ้ย!!!" กันต์ธีร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดทั้งเนื้อทั้งตัวเเละใบหน้าฟกช้ำไปหมด เเต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ในเมื่อเขาโดนเชือกมัดตรึงเเขนเอาไว้ ลูกน้องของมาเฟียหนุ่มก็พากันรุมหมัดหนัก ๆ ใส่เขาจนเขาทนยืนต่อไปไม่ไหวภาพที่เห็นเริ่มเบลอเรื่อย ๆ จนในที่สุดเปลือกตาของกันต์ธีก็ปิดสนิท...