Ep.1 คลาร์ก บลูเวนโซ่ 1/2

Ep.1 คลาร์ก บลูเวนโซ่ 1/2

บรืนนนน~ บรืนนนนน~

เสียงของเครื่องยนต์นับหลายสิบคันปะทะกับเสียงของล้อรถเสียดสีถลาไปกับพื้นของสนามรถเเข่งอย่างเร็วเเรงดุเดือดเชือดเฉือนฟัดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใครดังสนั่นหวั่นไหวก้องกังวาลไปทั่วทั้งสนาม เเละสนามเเข่งรถเเห่งนี้เป็นสนามเเข่งรถที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดของประเทศเเละยังติดท๊อประดับโลกอีกด้วย

การเเข่งขันครั้งสำคัญในครั้งนี้มักจะมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของทั้งชายเเละหญิงเชียร์นักเเข่งที่มาจากทั่วทุกมุมโลกที่ตัวเองชื่นชอบอย่างไม่ได้พักผ่อนปากจนทำให้บางคนที่นั่งใกล้ๆเป็นต้องยกมือขึ้นมาปิดหูของตัวเองเอาไว้เพียงเพราะกลัวว่าโสตประสาทจะเสื่อมก่อนวัยอันควรเนื่องจากเสียงกรี๊ดดังเกินเดซิเบลที่กำหนด

เเละเเล้วไม่นานช่วงเวลาสำคัญที่ทุกคนต่างก็เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อมานานก็กำลังจะมาถึงในไม่ช้าเพราะจะได้รู้กันเเล้วว่าใครจะเป็นผู้คว้าชัยชนะในครั้งนี้ไปครอบครอง

รถเเข่งคันหรูรุ่นใหม่ล้าสุดสองคันเบียดฟัดฟันกันอย่างดุเดือดต่างไม่มีใครยอมใครทำให้กองเชียร์เป็นต้องพากันลุกขึ้นพรึบอย่างไวมาลุ้น ๆ กันว่าคันไหนจะเข้าสู่เส้นชัยได้ก่อนกัน หน้าอกด้านซ้ายของกองเชียร์บนอัฒจันทร์เต้นโครมครามเเข่งกันอย่างบ้าคลั่งไม่ต่างจากเสียงของรถเเข่ง

เเละในที่สุดรถคันสีเเดงเพลิงดั่งเปลวไฟนรกเปรียบเสมือนสีของนกฟินิกซ์กางปีกอย่างเกรียงไกรก็ได้เเล่นด้วยความเร็วสูงเข้าสู่เส้นชัยก่อนใครเพื่อนเป็นที่เรียบจึงสามารถเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดเเละเสียงปรบมือจากกองเชียร์บนอัฒจันทร์ได้อย่างล้นหลาม

จากนั้นไม่นานเจ้าของรถเเข่งสีเเดงเพลิงดั่งเปลวไฟนรกก็ได้ฤกษ์เปิดประตูรถก้าวเท้าลงมาราวกับนายเเบบนายสวรรค์พร้อมเผยใบหน้าอันหล่อเหลากระชากวิญญาณให้ทุกคนได้เห็นเป็นที่ประจักตาทำเอาทุกคนในที่นี้โดยเฉพาะพวกผู้หญิงเป็นต้องเบิกตากว้างเทียบเท่าไข่หงส์ยักษ์ตกตลึงในความหล่อจนตัวเเข็งทื่อเมื่อได้เชยชมโฉมหน้าของนักเเข่งผู้ซึ่งคว้าชัยชนะไปครอบครอง ไม่เสียดายเงินที่ซื้อบัตรเข้ามาชมเลยสักนิดถ้าได้เห็นใบหน้าฟ้าประทานให้มาของเขาคนนี้ทุกวัน

คลาร์ก เซนติโน่ บลูเวนโซ่ มาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิสายเลือดอิตาเลียนผสมไทย นัยน์ตาสีเทาคมเข้มคู่สวยโหดเหี้ยมดุจหมาป่าจ่าฝูงไม่มีผู้ใดกล้าสบสายตา เพราะทุกคนรู้ดีว่าความตายกำลังมาเยือน

ใบหน้าหล่อคมเข้มไปทางฝั่งบิดาซึ่งเป็นชาวอิตาเลียนเเท้หล่อเหลาราวกับเทพบุตรลงมาจุติยังโลกมนุษย์ทำให้สาว ๆ สวย ๆ เป็นต้องฝันกลางวันว่าเขาคนนั้นคือเจ้าชายในฝันของพวกเธอ

'กรี๊ดดดดด!!!'

'อ้าาาาย!!! ผู้ชายอะไรโคตรหล่อวัวตายควายล้มเลยพวกเเก ฉันอยากได้เขา ๆ'

'ฉันเคยบอกพวกเเกเเล้วไงว่าเจ้าของสนามรถเเข่งหล่อกระชากวิญญาณสุดขั่วโลกไปเลย ว่าที่ผัวในอนาคตของฉันเองค่าาา'

'ใครว่า ของฉันต่างหาก'

'ฉันไม่น่าพาพวกเเกมาเลย ชอบพากันเเย่งผัวในอนาคตของฉัน'

'เเต่ทำไมเขาดูนิ่งจัง หน้าอย่างโหดเหี้ยมเลยอ่ะ'

'ฉันเคยได้ยินมาว่า เจ้าของสนามรถเเข่งเเห่งนี้เป็นมาเฟียด้วยนะ เเละก็โหดเหี้ยมมากด้วย ไม่พอใจเท่ากับฆ่าทิ้ง'

'จริงเหรอ ไม่นะผัวของฉัน'

'พวกเเก ๆ ดูนั่น กรี๊ดดดด!!! อ้าาาย!!! เเค่เจ้าของสนามรถเเข่งฉันก็ใจจะละลายเป็นบ้าตายอยู่เเล้ว ดูตอนนี้สิ หล่อเเพคห้าหนุ่มเลย คุณพระ!!! ฉันจะเป็นลม'

'ฉันก็จะเป็นลมเหมือนกัน ขอยาดมด่วน'

'พวกเเกหยุดความคิดชั่ว ๆ ไว้เลย อีกสี่คนนั้นนะ เขามีเมียมีลูกเเล้วค่าาาา'

'โถ เเต่ฉันชอบเขา อยากได้ ๆ'

หลังจากที่ขึ้นเเท่นมอบรางวัลชนะเลิศเป็นที่เรียบร้อย มาเฟียหนุ่มรีบสาวเท้าเดินฝ่าฝูงชนโดยไม่สนใจเสียงซุบซิบพูดถึงความหล่อเหลาเเละไม่เเม้เเต่จะสนใจสายตาอันหยาดเยิ้มเป็นประกายของพวกผู้หญิงเลยเเม้เเต่น้อย เขาเดินอย่างสุขุมเเบบฉบับมาเฟียโหดเข้ามาที่จุดชมการเเข่งขันด้านบนระดับVVIP ซึ่งมีไว้สำหรับเพื่อน ๆ ของเขาเท่านั้น

"ไงพวก ขับรถเก่งขนาดนี้ เลิกเป็นมาเฟียเถอะ มาเป็นนักเเข่งมืออาชีพเเทน" ยังไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มเจ้าของสนามรถเเข่งจะได้หย่อนสะโพกนั่งลง ก็ไม่พ้นคนปากอยู่ไม่สุขอย่างคอลินที่นั่งไขว้ห้างมองมาพร้อมกับวาจาที่กวนส้นตีน

"มึงนี่พูดจาหมาไม่เเดก" มาเฟียหนุ่มสายเลือดอิตาเลียนผสมไทยหยิบขวดน้ำเปล่าที่วางอยู่ใกล้ๆขึ้นมาหมุนฝาขวดให้เปิดออกเเล้วกระดกน้ำเปล่าเข้าปากอึก ๆ หลังจากที่ตวัดสายตาคมเข้มมองเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์

นี่หรือโฉมหน้าของผู้ชนะ ใช่เเล้ว ที่เขาลงเเข่งเองไม่ใช่เพราะอยากได้สปอนเซอร์หรืออะไรทั้งนั้น เเต่เขาเเค่อยากเอาชนะใครบางคนที่เป็นดั่งศัตรูของเขา ซึ่งก็คือไอ้คนที่เเพ้ให้กับเขาเมื่อกี่นี้เอง

สายตาสีเทาคมเข้มดุจหมาป่าจ่าฝูงมองไปยังศัตรูรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างไม่เกรงกลัว เเละตอนนี้มันก็กำลังจ้องมองมาที่เขาเช่นกัน สักพักมันคนนั้นก็ละความสนใจจากเขาไปสนใจสาวสวยคนหนึ่งที่เดินมาเสนอตัวให้ถึงที่

"หึ ๆ เเข่งเสร็จเเล้ว พวกกูกลับล่ะ มีลูกมีเมียให้ต้องดูเเล ไม่เหมือนหมาเเถวนี้...ไม่มีใครเลย" ตามมาด้วยออซซี่ที่ชอบพูดจากระเเนะกระเเหนเพื่อนวันละนิดวันละหน่อยราวกับบอกเป็นนัย ๆ ว่า เมื่อไหร่มึงจะเอาเมียสักที

"ไอ้สัส! ขิงกูไม่เลิก กูเคยบอกเเล้วไงว่าชาตินี้กูจะไม่มีลูกมีเมีย" มาเฟียหนุ่มถึงกับวางกระป๋องน้ำกระเเทกพื้นอย่างเเรงเมื่อได้ยินเพื่อนนำเข้าสู่เรื่องลูก ๆ เมีย ๆ เขาก็เคยบอกไปเเล้วไงว่าชอบชีวิตที่เป็นอิสระ ไม่ชอบการผูกมัด

"พูดเหมือนไอ้คอลินเป๊ะ สุดท้ายเป็นไงละ เเม่งกลืนน้ำลายของตัวเองเเถมยังได้ลูกเเฝดอีกต่างหาก" ทั้งสี่หนุ่มรูปหล่อที่ฆ่ากันไม่ลงพากันหันขวับไปมองยังเจ้าของเสียงเรียบ เพราะไม่คิดว่าเพื่อนที่พูดน้อยมากคนนี้จะเเสดงความคิดเห็นอะไรเเบบนี้ออกมาเเถมยังพูดประโยคยาวกว่าปกติ

"พอดีเชื้อกูมันเเรงไงพวก" ถึงจะยังตกใจอยู่ไม่น้อย เเต่คอลินก็ตอบฟินน์กลับไป

"เกลียดคำพูดมึงจังวะ" ว่าจบ สก๊อตถึงกับยกเเก้วที่เต็มไปด้วยน้ำสีอำพันขึ้นมากระดกเข้าปากอย่างเอือมระอาไอ้คนขี้อวด

"คนอย่างกูไม่มีวันกลืนน้ำลายตัวเองเหมือนพวกมึงสี่ตัวหรอกเว้ย"

"หึ พวกกูจะคอยดู" ทั้งสี่หนุ่มหล่อบาดตาบาดใจหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยวาจาที่เป็นประโยคเดียวกันเป๊ะออกมา

"พูดพร้อมกันทำเชี่ยไร! พวกมึงรีบไปไกล ๆ ส้นตีนกูเลย กูจะกลับล่ะ รำคาญเสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิงด้วย เห็นกูหล่อหน่อยไม่ได้ ทำจะเป็นจะตาย วันหลังคงต้องใส่หน้ากากปิดหน้า"

"ฮ่าาา~ หลงตัวเองฉิบ ปะพวกเรากลับไปหาลูกหาเมียดีกว่า ส่วนไอ้คนโสดช่างเเม่งมัน"

จากนั้นเพื่อนทั้งสี่ของเขาก็ลุกขึ้นเต็มความสูงเกือบร้อยเก้าสิบเดินจากไปอย่างสง่างามราวกับเทพบุตรทำเอาสาวๆน้ำลายไหลเเล้วไหลเล่าเหมือนพวกหมาบ้า ทว่าทั้งสี่หนุ่มกลับได้สนใจไม่ เพราะหัวใจของพวกเขาดวงนี้มีไว้ให้เเค่เมียรักเเต่เพียงผู้เดียว

"นายครับ?" เเองเจโลมือขวาเดินเข้ามาเป็นจังหวะเดียวกับที่มือหนาของเจ้านายกำลังจะเอื้อมไปเปิดประตูห้องส่วนตัว

"มึงมีอะไร?" มาเฟียหนุ่มจึงตวัดสายตาดุดันดุจหมาป่าหันมาเลิกคิ้วหนาถาม

"เอ่อคือ...มีคนขอท้าเเข่งรถกับนายครับ"