ตอนที่ 30 จะส่งเธอไปขายด้วยมือฉันเอง

ตอนที่ 30 จะส่งเธอไปขายด้วยมือฉันเอง

แสงแดดยามสายสาดเข้ามาผ่านผ้าม่านโปร่งบาง เงาแสงสะท้อนเลียไล้ไปตามพื้นห้องที่ปูพรมหรู ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนไปหยุดอยู่ที่ร่างบางของหญิงสาวที่กำลังนั่งกอดเข่าตัวสั่นอยู่มุมห้อง

เพลงรักในตอนนี้ดูไม่ต่างจากคนเสียขวัญ เธอสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวของใครบางคนเอาไว้ เสื้อตัวนั้นใหญ่เกินตัวจนชายเสื้อปิดเลยต้นขา ส่วนล่างนั้นเปลือยเปล่า ผิวเนื้อที่ใต้ชายเสื้อยังเต็มไปด้วยรอยจูบรอยดูดสีเข้มที่ไม่รู้ว่าเกิดจากมือใคร

เธอทำได้แค่กอดตัวเองแน่นนัยน์ตาแดงก่ำจากการร้องไห้อย่างหนักตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ความทรงจำสุดท้ายของเธอมีเพียงการถูกมัดจากผู้ชายคนนั้น เธอจำได้ว่าตะโกนขอความช่วยเหลือจนคอแหบ ก่อนจะรู้สึกปวดท้องอย่างหนักแล้วทุกอย่างก็ดับวูบลงราวถูกกลืนหายไปในหลุมดำ

แต่ทันทีที่ลืมตามามองที่เตียงนั้น เธอกลับพบถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วมันถูกโยนกระจัดกระจายมากกว่า5ชิ้น!

เดิมทีพยายามอยากจะมองในแง่ด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis

Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab Terkunci

Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 30 จะส่งเธอไปขายด้วยมือฉันเอง

  ตอนที่ 30 จะส่งเธอไปขายด้วยมือฉันเองแสงแดดยามสายสาดเข้ามาผ่านผ้าม่านโปร่งบาง เงาแสงสะท้อนเลียไล้ไปตามพื้นห้องที่ปูพรมหรู ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนไปหยุดอยู่ที่ร่างบางของหญิงสาวที่กำลังนั่งกอดเข่าตัวสั่นอยู่มุมห้องเพลงรักในตอนนี้ดูไม่ต่างจากคนเสียขวัญ เธอสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวของใครบางคนเอาไว้ เสื้อตัวนั้นใหญ่เกินตัวจนชายเสื้อปิดเลยต้นขา ส่วนล่างนั้นเปลือยเปล่า ผิวเนื้อที่ใต้ชายเสื้อยังเต็มไปด้วยรอยจูบรอยดูดสีเข้มที่ไม่รู้ว่าเกิดจากมือใครเธอทำได้แค่กอดตัวเองแน่นนัยน์ตาแดงก่ำจากการร้องไห้อย่างหนักตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ความทรงจำสุดท้ายของเธอมีเพียงการถูกมัดจากผู้ชายคนนั้น เธอจำได้ว่าตะโกนขอความช่วยเหลือจนคอแหบ ก่อนจะรู้สึกปวดท้องอย่างหนักแล้วทุกอย่างก็ดับวูบลงราวถูกกลืนหายไปในหลุมดำแต่ทันทีที่ลืมตามามองที่เตียงนั้น เธอกลับพบถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วมันถูกโยนกระจัดกระจายมากกว่า5ชิ้น!เดิมทีพยายามอยากจะมองในแง่ด

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 29 เธอมาได้ยังไง

  ตอนที่ 29 เธอมาได้ยังไงหลังจากที่เธอจัดการส่งเสียอาร์พร้อมกับเด็กเข้าห้องแล้ว เชอร์รี่เดินเข้ามาในห้องทำงานของการันต์พร้อมกับรอยยิ้มมั่นใจที่สามารถทำให้ผู้ชายคนนั้นพึงพอใจได้ก่อนที่เธอจะยืนหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา แล้วหันไปพยักหน้าเบา ๆ ให้ราเชนทร์ที่ยืนอยู่ด้านข้าง“เสี่ยอาร์มานะคะ ตอนนี้เขาเลือกเด็กได้แล้ว” เสียงของเธอราบเรียบแต่เต็มไปด้วยความพอใจ“เขาถูกใจเด็กใหม่ที่คุณการันต์พามามากค่ะ” การันต์ที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่เงยหน้าขึ้นก่อนจะหรี่ตาลงทันที นิ้วมือของหยุดนิ่งอย่างไม่เข้าใจในคำพูดของเธอนัก“เด็กใหม่?” เขาทวนคำอย่างไม่แน่ใจ เพราะช่วงนี้เขาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้หญิงหรือพาใครมาทำงานที่นี่เลยสักคน แต่เชอร์รี่กลับพยักหน้าอย่างภาคภูมิใจแทนคำตอบ“ใช่ค่ะ ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะค่อนข้างมีปัญหานิดหน่อย แต่เชอร์รี่จัดการให้แล้วเรียบร้อย กรอกยาตัวใหม่ที่เพิ่งผลิตถือว่าเป็นการทดลองยา แล้วส่งเด็กขึ้นห้อง เรียบร้อยทุกขั้นตอน ไม่มีอะไรต้องห่วงเลยค่ะ” ยิ่งเธอพูดเช่นนั้นก็ยิ่งทำให้การันต์เลิกคิ้วอย่างข้องใจ เขามองหน้าเธอแวบหนึ่งก่อนจะถามอีกครั้งด้วยเสียงราบเรียบ“เด็กคนไหน” เช

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 28.2 คฤหาสน์มืด

  ทันทีที่เธอยืนอยู่ตรงบันไดที่จะเดินขึ้นไปชั้นสองของคฤหาสน์หลังนี้ ก็มีเสียงห้วนจัดแทรกขึ้นมาด้านหลังเมื่อเพลงรักหันไปมองก็พบว่าเป็นหญิงสาววัยกลางคน หน้าคม ดวงตาคมกริบราวใบมีด เธอแต่งหน้าแน่น ผมถักเป็นมวยเรียบร้อย เรียกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูทั้งสวยและน่าเกรงขามในเวลาเดียวกัน“เอ่อ.. ฉัน.. ฉันตามคุณการันต์มา” แม้ว่าเพลงรักจะไม่รู้ว่าความจริงแล้วคุณการันต์มาในสถานที่แห่งนี้ในฐานะใด แต่ดูจากสีหน้าของผู้หญิงคนนั้นแล้วเธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี“ตามคุณการันต์มาเหรอ” เธอพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะตวัดสายตามองเพลงรักตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพูดขึ้นเสียงเข้ม“ชื่ออะไร?”“เพลง.. เพลงรักค่ะ” ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะถามไปเพื่ออะไร แต่มารยาทที่ดีเมื่อมีคนถามชื่อก็ควรตอบ“หึ! ชื่อก็ฟังดูเข้าท่า” ทันทีที่เพลงรักพูดจบเธอก็พูดขึ้นมาด้วยสิ่งที่เพลงรักเองไม่เข้าใจ ก่อนที่ผู้หญิงคนนี้จะหันขวับไปด้านหลังแล้วสั่งผู้หญิงใกล้ ๆ นั้นเสียงดัง“พาเด็กใหม่ไปเปลี่ยนชุด เตรียมตัวให้พร้อมไว้ เดี๋ยวแขกจะมาเลือก” หลังจากสิ้นสุดคำพูดของผู้หญิงคนนี้ เพลงรักแทบจะยังไม่ทันเข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างของเธอก็ถูกผลัก ให้เดินตามผู้หญิงค

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 28.1 คฤหาสน์มืด

  ตอนที่ 28 คฤหาสน์มืดเรียกได้ว่ากว่าที่ร้านจะสงบสุขก็ผ่านไปหลายชั่วโมง จนเมื่อถึงเวลาเลิกงาน เพลงรักได้เดินออกมาจากห้างด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ในใจมือของเธอยังถือถุงกระดาษใบใหญ่ที่บรรจุกระเป๋าลิมิเต็ดใบละสิบกว่าล้านเอาไว้แน่น ในชีวิตของเธอไม่เคยคิดว่าสินค้ามูลค่ามหาศาลขนาดนี้เธอจะสามารถสัมผัสและเป็นเจ้าของมันได้ เรียกได้ว่ามันคือความรู้สึกเหมือนความฝันจะดีกว่าสองเท้าของเธอเดินมาหยุดที่ป้ายรถเมล์หน้าห้าง ยืนรออยู่ไม่นานก็มีรถเมล์สายที่เธอจะต้องเดินทางกลับแล่นมาจอดตรงหน้า ในตอนที่เพลงรักกำลังจะเดินขึ้นไปบนรถคันนั้น จู่ ๆ สายตาของเธอก็หันไปเห็นรถยนต์คันหนึ่งแล่นผ่านหน้าเธอไปอย่างไม่ทันตั้งตัว และเธอจดจำทะเบียนรถคันนั้นได้เป็นอย่างดี“รถคันนั้น.. เป็นเขา!” เพลงรักพึมพำเบา ๆ ในใจรู้สึกตื่นเต้นปนดีใจจนทำให้หัวใจนั้นเต้นแรงแบบไม่มีเหตุผล“นี่เธอ! จะไปไหมไม่ไปก็หลบ!” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากทางด้านหลังก่อนที่เขาจะดึงแขนเธอให้หลบออกจากทางขึ้นรถเมล์ เพลงรักทำได้เพียงแค่หันไปขอโทษแล้วเดินออกมาห่าง ๆ สายตาของเธอยังคงจดจ้องกับรถยนต์คันนั้นที่จอดติดไฟแดงอยู่ไม่ไกลนะและดูเหมือนโชคของเธอจะยัง

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 27.2 คุณหญิงพรรณพิลา

  เพลงรักหันมามองท่านก่อนจะเบิกตากว้างแล้วส่ายหน้าพรืด“มะ.. ไม่ได้นะคะ! หนูเป็นพนักงานรับไว้ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ”“แต่ชิ้นนี้ป้าเป็นคนซื้อนะ ป้าสมัครใจที่จะให้เองทำไมถึงไม่ได้” คำพูดของท่านเจือปนความสงสัยอยู่ไม่น้อย“ไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณผู้หญิง หนูขอบคุณท่านมากนะคะที่เอ็นดู แต่ว่าเรื่องนี้ผิดกฎของร้านหนูรับไว้ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ” ในตอนที่ทั้งสองยังคงถกเถียงกันอยู่นั้น ผู้จัดการร้านอย่างมายมิ้นก็เดินเข้ามาพอดี ทำให้คุณผู้หญิงท่านนี้หันไปถามเธอด้วยน้ำเสียงกดดัน“ฉันแค่รู้สึกดีและอยากให้ของแก่พนักงานคนนี้ ไม่ทราบว่ากฎของร้านยืดหยุ่นได้ไหม” มายมิ้นหันมามองเพลงรักสลับกับมองถุงสินค้าในมือของท่าน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างคนที่แบ่งรับแบ่งสู้“ตามกฎร้านแล้วไม่สามารถรับสินค้าจากลูกค้าได้ค่ะ แต่หากลูกค้าต้องการที่จะให้จริง ๆ เพื่อความปลอดภัยของพนักงานและหลีกเลี่ยงข้อครหา ขออนุญาตให้คุณผู้หญิงส่งมอบของหน้ากล้องวงจรปิดได้ไหมคะ” หญิงคนนั้นหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างโล่งอก“สบายมาก จะใช้กล้องมุมไหนก็ว่ามาเลย” ไม่นานนักถุงกระเป๋าลิมิเต็ดที่วางอยู่ในมือหญิงคนนั้นก็ถูกเปลี่ยนมาอยู่ในมือของเพ

• เดิมพันรักลับ   ตอนที่ 27.1 คุณหญิงพรรณพิลา

  ตอนที่ 27 คุณหญิงพรรณพิลาเวลาผ่านไปเกือบสองสัปดาห์ หลังจากวันนั้นที่ผับ สุดท้ายแล้วเขาก็ให้ราเชนทร์เป็นคนมาส่งเธอที่เพนต์เฮ้าส์ และก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่าน ๆ มาแต่ หลังจากที่เขามาเจอเธอ ก็จะหายไปเลยหนึ่งสัปดาห์ สองสัปดาห์ หรือบางครั้งเป็นเดือนก็มีถึงแม้จะเรียกว่าเป็นเรื่องปกติ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ปกติสำหรับเพลงรักก็คือ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเอาแต่จ้องหน้าจอมือถือเพื่อรอคอยให้การันต์นั้นโทรมาหาหญิงสาวนั่งอยู่บนเตียงนอนคิงไซต์ในเพนต์เฮาส์ มองมือถือที่วางคว่ำอยู่บนตักนิ่ง ๆ ราวกับว่าแค่เพ่งมองนาน ๆ มันจะส่งกระแสจิตไปหาเขาได้อย่างไรอย่างนั้น“เฮ้อ~” หญิงสาวยังคงนั่งถอนหายใจอยู่แบบนั้นมาตลอดสองชั่วโมงเต็ม ตั้งแต่เธอตื่นขึ้นมาก็เอาแต่เฝ้ารอสายเรียกเข้าจากเขาอย่างไม่เข้าใจตัวเอง“เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย เขาจะมาสนใจเธอทำไมเพลงรัก” แม้จะพยายามคิดแบบนั้น แต่สมองกับหัวใจกับไม่สามัคคีกันอยู่ดียิ่งเมื่อนึกย้อนกลับไปถึงตอนที่อยู่กับเขา แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นการทำเรื่องอย่างว่า แต่เธอกลับรู้สึกว่าการมีเขาอยู่ข้าง ๆ มันปลอดภัยเดิมทีก็อยากจะคิดว่าทุกอย่างที่กำลังทำ ความหมายก็แค่

Bab Lainnya

—— Masih bersambung... ——

Anda juga akan menyukai

• 

  เมียเสือ NC25+++

  ฅนบนดอย2.6K Dibaca
• 

  เด็กฝึกงานของแม็กเครย์

  รีล์ม7.7K Dibaca
• 

  เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]

  ชะนีติดมันส์3.9K Dibaca
• 

  สยบรักยัยคู่หมั้นตัวร้าย

  สาวน้อย.ช่างฝัน1.8K Dibaca
• 

  หลงรักเด็กซ่อง

  naennarm 2.5K Dibaca
• 

  Bad Dindan สัญญารักใต้เงามาเฟียร้าย

  ไพลินสีเงิน400 Dibaca
• 

  พิษรักมาเฟียร้าย

  มงกุฎดอกหญ้า14.4K Dibaca
• 

  คนคุ้นเคย

  อิแย้ม395 Dibaca